LOGINShare
CHAPTER 06
Last Updated:
2023-11-12 14:03:10Related chapters
Promesa Rota CHAPTER 07
Akala ko hindi na darating ang araw na ito. Ang araw na kailangan kong umuwi sa Pilipinas hindi dahil gusto ko, kun'di dahil kailangan. Habang tumatagal kasi ang paglalagi ni Ayesha roon, lalo lang lumalala ang sitwasyon. Kaya naman heto, napilitan akong lumipad patungo sa lugar na akala ko'y hindi ko na muling aapakan pa.'Ninoy Aquino International Airport.' Napabuntong hininga na lang ako ng makita ko ang signage na iyon. Ilang taon na nga ba ulit simula ng huli akong umapak dito? Isa? Dalawa? Parang sa sobrang tagal na, hindi ko na alam kung ilan ang eksaktong bilang.Nang makalapag ang eroplanong sinasakyan ko'y nag madali akong lumabas. Hindi dahil sa nasasabik akong tumapak muli sa aking lupang sinilangan, kun'di dahil pinupog na ako ng chat ni Zafira. Bago pa ako umuwi ay tumawag na ako sa kanya na kung maaari ay sunduin niya ako, tutal nasa Manila naman siya. Pumayag naman ang bruha na tila ba mas excited pa kaysa sa akin. "Nasaan na ba ang exit?" yamot kong tanong sa aking
Last Updated : 2023-11-14Promesa Rota CHAPTER 08
[NICO'S POV]Hindi naman mapakali si Nico kung ano ba ang gagawin niya sa babaeng ngayon ay daig pang patay na nakabulagta sa kama niya. Ilang beses na rin siyang nag paruo't parito hanggang sa nilapitan niya na ang dalaga at mariing tinitigan. "Your face seems familiar," mahina kong sabi sa natutulog na babae. Para bang nakita ko na siya ngunit hindi ko alam kung saan at kailan. Matangos ang ilong, manipis ang mapula niyang labi, at malalantik ang pilik. "Puwede na," giit ko pa. Mukha naman siyang high-class kumpara sa ibang babae sa loob ng Club-V. Akala niya yata ay maloloko niya ako. Wala na bang ibang trabaho na puwede niyang pasukan maliban sa bahay aliwan?I went to the balcony while holding a glass of wine, isa na namang nakakapagod na araw ang natapos. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin ang mga sinabi ng ama ko tungkol sa kasal na pinagkasunduan nila ng kumpare niya. Wala pa sa isip ko ang magpakasal goddammit! At mas lalong ayaw kong magpakasal sa babaeng ni hindi ko pa nak
Last Updated : 2023-11-17Promesa Rota CHAPTER 09
Ngayon ang araw ng interview ni Ayesha ngunit hindi niya alam na kasama si Janrick. Well, I think Janrick loves her seriously. Kaya nga nagpa-schedule ng interview ang hudyo. Buti pa ang bruha may forever na. Samantalang ako, umamin lang sa crush ko'y lumigwak pa! Aba Lord anak mo rin naman ako! Ilang minuto pa ang matuling lumipas hanggang sa may nag text sa akin mula sa hindi nakarehistrong numero. [The car is ready... black BMW. Bumaba na kayo.]Iyon ang sabi, kung kaya't niyaya ko na pababa si, Ayesha. Pagkatapos ng show na ito, mag babakasyon na talaga ako! Aba kailangan ko rin naman ibalandra ang kagandahan ko! Paano ba ako makakabingwit ng fafa kung stress na stress ang katawang lupa ko? Nang makarating sa baba, bigla namang huminto ang itim na BMW. Ito ba ang sasakyan namin? Ngunit ganoon na lang ang gulat ko ng lumabas ang lalaki na siyang magmamaneho no'n. Shoot! Bakit narito ang baby ko? "Nico?" Nagtatakang tanong ni Ayesha. So, Nico pala ang pangalan niya. "At your s
Last Updated : 2023-11-21Promesa Rota CHAPTER 10
Pucha kailan pa 'ko lumandi ng husto? At bakit ba naisipan kong sabihin ang mga salitang iyon sa lalaking ito?Kasalukuyan pa rin akong nakasakay sa black BMW na si Nico pa rin ang nagmamaneho. Hindi ko alam kung saan kami pupunta, basta ang alam ko lang... nadala ako sa pahawak kamay keme niya! "What are you thinking?" he asks curiously then smirks at me. Lumingon ako sa kanya. No scratch that! Dahil nang lumingon ako sa kanya'y hindi ko na magawang utusan ang mga mata ko na bumaling sa iba, ibig sabihin titig ang tawag doon diba? Bakit ba ngayon ko lang napansin na guwapo si, Nico? Lalo na kapag mapapatitig ka sa mga mata niya, para bang hindi mo na nanaising lumayo ng tingin sa kanya. Bumagay rin sa mukha niya ang pinong buhok na nakapalibot mula sa kaliwang patilya niya patungo sa kanan. Nagmukha siyang maginoo pero medyo gago, charot lang!"Pumasa ba ako sa pamantayan mo?" Nakangiting tanong niya. At kumindat pa nga talaga! Baka hindi ako makapag pigil mahalikan ko na lang si
Last Updated : 2023-11-22Promesa Rota CHAPTER 11
"Where do you live?" Bahagyang tumaas ang sulok ng aking labi sa tanong na 'yon ni Nico. Ang tagal niyang nag wish tapos 'yon lang pala ang gusto niyang malaman.Kung saan ako nakatira, char!Feeling closed kasi siya agad kahit na nagbangayan kami kanina at namasyal pagkatapos. Pero okay na rin 'yong ganito, at least kahit papaano ay may nakakasama ako. Lalo na ngayon na hindi ko alam kung saan ko hahagilapin si Blue."Blue..." wala sa loob na usal ko. Hindi pa kasi kami nagkikita simula nang dumating ako rito sa Pinas. Ni hindi rin nagpaparamdam sa akin ang lintek na iyon.Buti pa nga yata ang mga kaluluwang naliligaw pati na rin ang mga lamang lupa ay marunong magparamdam, pero ang bughaw na 'yon... hmp! Ewan! Sabagay, pano nga ba siya magpaparamdam kung hindi pa naman siya patay! Kung tuluyan ko na lang kaya siya, kakainis kasi talaga ang bughaw na 'yon!"Wierd," ani naman ni Nico. "Ngayon ko lang narinig ang lugar na yan, san ba banda yan dito sa atin?" nagtatakang tanong niya pa.
Last Updated : 2023-11-27Promesa Rota CHAPTER 12
"It's okay as long as you're okay with it."Sa kanya ko lang narinig ang ganyang salita. Kahit kasi si Blue ay tumataliwas sa mga gusto ko. Kadalasan nga ay siya ang nasusunod. Ang gusto niya lang ang iniintindi ko at dapat na pakibagayan. "Are you okay?" nag-aalalang tanong sa akin ni Nico. Nginitian ko na lang siya saka bahagyang tinulak palayo."Akong pipili ng oorderin huh!" giit ko at nauna nang pumasok sa unit niya nang buksan niya ang pinto.Aware akong sinusundan niya ako ng tingin. Aware din akong nagtataka siya sa akin. Pero hindi ko binibigyang pansin ang mga iyon. Dahil kapag pinairal ko ang aking emosyon, baka mahirapan na akong ibalik ang pagkatao kong hinubog ng mga magulang ko sa mahabang panahon.Hindi puwedeng maging sobrang saya. Bawal ang umiyak, unless kailangan. Bawal masaktan dahil walang akong karapatan. My father taught me a lot of things about normal people can not do, while my mother... yes, she's always there, but I never felt her presence. Ewan, basta may
Last Updated : 2023-12-03Promesa Rota CHAPTER 13
Akala ko hindi na muling magtatagpo pa ang landas namin ni Nico, ngunit tignan mo nga naman ang pagkakataon. Heto siya ngayon, kulang na lang ay lumitaw ang buong gilagid pati na rin ang wisdom tooth niya nang dahil sa katatawa. Kung bakit ba naman kasi kulang-kulang sa kagamitan itong si Ayesha, kaya pati ang mga niluto ko'y halos hindi kayang tanggapin ng aking sikmura!"Next time, if you want to eat a proper meal just call me. Ipagluluto kita ng kahit na anong putahe na gusto mo." Napairap na lang ako sa sinabing 'yon ni Nico. Akala mo naman talaga kung sinong magaling! Nang tumalikod siya upang tulungan akong mag ligpit, ay muli kong tinignan ang mga niluto ko na walang awa nilang hinusgahan at tinawanan kanina. Mukha namang edible pa ang chorizo pati na rin ang pancake. But when I turned my gazed into the fried chicken that I cooked... Jusme! Anyare?!Kahit ako'y nakaramdam ng stress dahil sa manok na ito. Tirik na tirik naman kasi ang mata. But swear! Niluto ko ng mabuti ang fr
Last Updated : 2024-02-05Promesa Rota CHAPTER 14
Simula noong pumunta kami sa Park ni Nico, napapadalas na ang paglabas-labas namin at pagkikita. Nakakahalata na nga ako eh, feeling ko talaga may hidden kalandian ang taong ito. Tulad ngayon, magkasama na naman kami. Hindi nga lang sa isang sikat at mamahaling restaurant... kun'di sa Peryahan! Peryahan na halos bilang lang ang tao dahil alas singko pa lang naman. Minsan hindi ko na rin alam kung ano ba itong trip ng taong 'to e. Pinag-dress pa ako, at ako naman itong si tanga ay nag dress nga! Tapos sa Peryahan lang pala ang bagsak naming dalawa, kun'di ba naman saksakan ng kumag itong lalaking 'to! Pinagtitinginan tuloy kaming dalawa ng mga taong narito rin dahil sa ayos namin. I wore my black bodycon dress, na may mahabang slit sa left side ng hita pababa sa kalahati ng binti ko. Tinernohan ko rin ng itim na sandals na may three inches na takong, take note nagmake-up pa ako at napaka-elegante ng pagkakaayos ng buhok ko buwisit! Well, Nico wore his black tuxedo partnered with bla
Last Updated : 2024-02-05
Latest chapter
Promesa Rota NOTE
Promesa Rota has ended. Salamat po sa oras na ibinigay nyo upang basahin ang kuwento ni Lenny. Sa totoo lang, hindi talaga kasama si Lenny sa The Neighborhood Series. And yes, Series po talaga ang story ng mga Macho Gwapitos na una kong isinulat sa W*****d. It was originally The Neighborhood Series, at ang story ni Lenny ay pasilip lang mula sa “Forget Me Not” na story ni Pauline at Blue, at “Te Quiero” na story naman ni Nico at Ely. Hindi ako sure kung mailalagay ko ba ang kuwento dito ni Nico dahil plano ko po sana ‘yon na ipasalibro.Muli, maraming salamat po sa inyong lahat na sumuporta at nagbasa. Sana ay suportahan at basahin nyo rin ang iba ko pang mga s. Salamat po heart heart.SNEAK PEEK of TE QUIERO:"I, Eliana Lopez promised to love and cherish you, from the beginning till end; for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, till death do us part. And I... set you free." ~Ely~ " ***Eliana 'Ely' Lopez woke up feel
Promesa Rota EPILOGUE
It was my last day here in Linden Hall as a Business Management student. After this boring ceremony, I will stay for almost two weeks before I go back to the Philippines. Kahit papaano ay marami naman akong natutunan na puwede kong dalhin at gamitin sa pagpapatakbo ng business namin. Sa loob ng halos tatlong taon na pananatili ko rito sa U.S wala naman akong ibang inatupag kun'di ang mag aral, kumain at matulog. Wala rin akong masyadong kaibigan dito na matatawag kong sanggang dikit tulad ng mga naging kaibigan ko sa Pilipinas noon. Ganoon pa man, may matatawag pa rin naman akong tropa and that was Azul Dela Vega. Pinoy rin kaya naman kaagad kaming nagkasundo. Nauna nga lang siyang nagtapos kaysa sa akin, kaya nauna na rin siyang bumalik sa Pinas."One cappuccino for Mr. Niccolo!" dinig kong sigaw ng kahera kaya naman kaagad akong tumayo at lumapit sa cashier. I just bought a cup of coffee to take-out and then plan to go back to my unit. Wala naman akong ibang gagawin kun'di ang ma
Promesa Rota CHAPTER 40
[Trigger Warning]My chest hurts so bad! Halos liparin ko na ang pinto palabas ng library room kung saan ko siya iniwan. Hindi ko kayang tignan ang malungkot niyang mga mata. Ang pag luha niya. Ang sakit na bumabalatay sa mukha niya habang binabanggit ang pangalan ni Zara. Pangalan ng panganay niyang anak na kinuha sa kanila... pangalan ko."Fuck! Not now, please!" Dali-dali ko nang tinakbo ang pagitan mula sa sala hanggang sa pinto ng hacienda Mejia."Seniorita!" tawag sa akin ni Ara pero hindi ko na siya nilingon pa.Kaagad akong sumakay sa aking sasakyan at nag maniobra paalis. Hindi ko na alam. Iba ang aking pakiramdam. Para akong nakalutang sa kawalan at naglalakbay ang diwa sa nakaraan."Oh God... not now!" My voice is shaking and I can feel that my body is trembling. As I looked at my hands on the steering wheel, it was shaking too. I have to calm down... I need to. But I can't, fuck!I drive as fast as I can just to stay away from where I am. Gusto kong makatakas sa nakaraan
Promesa Rota CHAPTER 39
"ALINNYTA CARMI AVILLA!"Hindi pa man ako nakakababa ay dinig na dinig ko na ang matining na boses ni Zafy. Nakakamiss din, pero nangingibabaw pa rin 'yong irita. Bukod kasi sa napaka tining at masakit sa tenga, binanggit niya pa talaga ng buo ang napakabantot kong pangalan!Pagbaba ko ng sasakyan ay kaagad akong sinalubong ni Zafy at niyakap ng mahigpit. "Na miss kitang bruha ka! Ano na? For good ka na ba dito? For bad? O tamang visit lang? Sumagot ka!"Kusang umikot ang eyeballs ko, wala pa rin siyang pinagbago. Napakataklesa pa rin kahit na happily married with two children's."Zafy puwede ba pagpahingahin mo muna ako. Okay lang ba 'yon? Puwede ba 'yon?" Inirapan ko siya."O.A mo ha! Pasalamat ka nga at sinalubong pa kita!""Oh edi thank you!" pasaring kong sagot. Akmang sasagot pa sana siya ng biglang bumukas ang pinto ng kotse at bumaba doon si Ara."Kumusta Seniorita Zafira?" aniya ng nakangiti. Zafy wanted to greet Ara, but here comes the cutest one."Holla!" my daughter said
Promesa Rota CHAPTER 38
"SENIORITA!"Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko ngunit muli ring napapikit ng dahil sa nakasisilaw na liwanag."Mommy..."But when I heard Nica's voice, doon ako tuluyang nagising. "Anong nangyari?" tanong ko habang palipat-lipat ng tingin kay Ara at kay Nica na halos mangulay papel ang mga mukha habang nakatitig sa akin."Mommy are you feeling better now?" balik tanong ni Nica sa akin. "You passed out a while ago... you scared me, mom."Nagtatakang napatingin ako kay Ara. Nag trigger na naman ang depression ko kaya nag papanic attack ako. Pero pagkatapos niyon ay hindi ko kaagad maalala kung ano ang eksaktong nangyari."Mabuti na lang at nagising si Nica," ani Ara. "Ginising niya ako kaagad, ayos na ba ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo? Tatawag na ako ng doktor-""No... n-no need Ara, I'm okay." Napabuntong hininga ako. Hindi kaagad umepekto ang gamot kong pangpakalma kaya nagkaganon. Hindi na rin naman masakit ang dibdib ko. Maliban sa mga kalmot sa aking braso, leeg, a
Promesa Rota CHAPTER 37
[PRESENT...]"Mommy... are you oh-tay?"Nilingon ko si Nica, ang tatlong taon gulang kong anak. With her deep gray eyes, pointed nose, rosy cheeks, kissable lips, and curly eyelashes... she really looks like her father. Wala nga yatang nakuha sa akin kun'di ang kepyas.I smiled and pinched her rosy cheeks. "Yes, mommy's okay. You should sleep now Nica, hindi magandang magpuyat ang batang katulad mo.""Mommy, can you sing foh me?" I smiled again. Hanggang ngayon kasi ay medyo bulol pa siya. May mga salita at letra pa rin na hirap siyang bigkasin ng tama. "Ara used to sing a lullaby so that I would sleep fast, but you know what mommy... her voice is panget. Sakit sa ears, that's why natutulog nalan ako."Bahagya akong natawa saka siya hinawi ang buhok niyang bumagsak sa makinis niyang pisngi. "I don't sing, but maybe your Dad can sing-" Huli na ng maisip ko ang lumabas sa aking bibig. Nang tignan ko si Nica ay kunot ang noong nakatitig siya sa akin."Daddy?" nagtatakang tanong niya. "Wh
Promesa Rota CHAPTER 36
"All my life... I was living in the dark." pag-uumpisa ko na ikinalaki ng mata ni Zafira.Pareho kami halos ng kinalakihan at pamumuhay ni Zafy. We live in the same place. Kapareho kami ng kinagisnan at kinaugalian. Daig din namin ang mga preso dahil ilang taon kaming nabuhay na tanging nasa Hacienda lang. "What do you mean?" She asked curiously. "Makinig kang mabuti dahil hindi ko na muling uulitin ang mga sasabihin ko." Tumango lang siya bilang sagot at nakinig tulad ng sinabi ko. "When I was seven years old, my father changed. Nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit at kung para saan ang mga ginagawa niya, basta lagi na lang siyang nagagalit. One mistake... I will pay." Napasinghap siya ng malakas ng dahil sa sinabi ko. "What's the payment?" She asked. I look at her and then smile, but I know that my smile doesn't reach my eyes. "Whipped," I told her smiling. Na para bang wala na lang sa akin ang ganoong parusa. Na para bang sanay na ako sa ganoong eksen
Promesa Rota CHAPTER 35
SUNDAY…I was staring at my reflection in the mirror just to admire the beautiful white wedding gown that I wore. Yes, it was indeed beautiful and elegant. And yes... today is my wedding day.Pinilit kong ngumiti at umaktong masaya kahit na halatang-halata sa mga mata ko ang lungkot. Halatang hindi ako masaya, at halata rin na napipilitan lang. Sinong tanga ang magpapakasal ng hindi niya naman gusto? Edi ako! Sino pa nga ba?I've been always dreaming to be married to Blue... noon. Noong panahong akala ko ay siya ang gusto kong makasama hanggang sa dulo. At ngayon nga'y heto na... pero bakit hindi ako masaya? Bakit para akong kinakabahan at sa tingin ko ay may hindi magandang mangyayari? Hindi ako kampante."Ang ganda-ganda mo cousin," nakangiting usal ni Zafy na ngayon ay nasa tabi ko na rin. "Hindi ako makapaniwalang sa simbahan din pala ang bagsak niyo ni Blue," aniya pa.Kahit ako ay hindi makapaniwala. Pero bakit ganito? Bakit ngayon, iba ang pakiramdam ko? Bakit parang may mali?
Promesa Rota CHAPTER 34
"S-Sa Steves Hotel ako," halos pabulong kong sabi ng dire-diretso lang sa pagmamaneho si Nico. Kung sa condo niya siya uuwi, baka doon din ang punta niya dahil magkatabi lang ang unit namin.Gaya noong nakaraang gabi, galing ulit ako sa Macho Gwapito Subdivision. At gaya pa rin noong nakaraang gabi, umuwi ulit ako at naglakad palabas ngunit muling naisakay ni Nico. Kasama niya ulit si Ely, ang babaeng kasama niya rin dati na ngayon ay masarap ulit ang tulog sa likuran.Hindi naman ako pinansin ni Nico o tinapunan man lang ng tingin pero ng tignan ko siya ay maya't maya kung tumingin siya sa salamin. Tinitignan niya si Ely mula sa salamin na ngayon ay mahimbing pa rin na natutulog. Hindi ko na siya kinausap pa at muling bumaling sa bintana ng sasakyan. Kahit na mangalay ang leeg ko'y ayos lang, ang awkward naman kasi. Lagi na lang ganito, sa oras ng kagipitan nasasalubong ko siya sa daan."Bakit hindi ka hinatid ng boyfriend mo? Hindi ba siya aware na gabi na at naglalakad kang mag is
