Penelope POV "Did you cry so much? Bakit namamaga mata mo? Hindi pa naman ako mawawala," he said, laughing. Sinamaan ko siya ng tingin, kahit natawa siya sa sinabi niya hindi ako natutuwa. Hindi. That was not a good joke. Kinuha ko naman 'yong nakasabit na shades sa dibdib ko at isinuot. "Nanood kasi ako ng movie kagabi, heavy drama kaya ayan naiyak ako ng bongga," palusot ko. Iniabot sa akin ni Tim 'yong cap at bago ko pa maisuot 'yon kay Teron ay kinuha niya sa akin 'yon. "Ako na, ginagawa mo naman akong baby." Nakita ko naman ang pagngisi ni Tim. Nailing na lang ako at tuluyan na kaming lumabas ng hospital room.Napagplanuhan naming isama na siya sa Manila. Kay Tim na siya tutuloy pagkadating doon. Pero bago kami bumalik sa Manila ay kailangan ko munang pumunta sa site. Babalik din si Teron sa apartment nila dahil kukunin niya 'yong gamit. I need to tell Honey if pwedeng tanggalin na lang si Teron biglang worker. Mahirap na. Kailangan niya mag-ingat ngayon, kahit sabihin niya
Penelope POV Things happen in life that changes us every day. Sometimes it's for the better, and other times it's for the worst and sometimes you just lose yourself completely…"Pwede bang pati ako mawala na rin?" I mumbled. Nakarinig naman ako ng mahinang pagtawa sa tabi ko. I glared at him, he just raised his hands na parang sumusuko. "Huwag mo nang isipin iyan, baka gusto mo pang magtagal dito? At saka may batang naghihintay sa iyo!" he chuckled. Nagbibiro lang naman ako, gusto ko lang itanong 'yon. "Gusto ko nang umuwi sa pilipinas. I miss my family pero may parte sa akin na pumipigil sa kagustuhan kong umuwi. " I whispered and looked up at the dark sky. "Matagal na sana tayong nakauwi kung hindi lang nangyari ang mga bagay-bagay dito. Sana pala hindi na lang tayo umalis ng pilipinas, ano?" Natatawang napatango naman ako sa sinabi niya. Sabi nga nila, everything happens for a reason, and for me, I think it's the biggest karma of my life for being a bad person, for hurting
Penelope POV"What happened? Almost three months na namin kayong hindi nakikitang magkasama. Is there a problem?" Daddy asked. Katatapos lang ng meeting namin at matapos naming ihatid sa labas 'yong mga dumalo ay agad kaming tumungo sa office ko. Nilapag naman ni Bliss 'yong pagkain sa coffe table, bahagya siyang yumuko at agad na lumabas. Umupo si daddy sa sofa at ako naman ay nakatayo lang malapit sa kanya. "Nagkaroon ng problem. Hindi kami nag-work, daddy." Naiyukom ko ang kamao sa sariling kasinungalingan. "Really, huh? If siya ang tinatanong ko hindi siya sumasagot sa akin. Iniiba niya lang ang usapan," he said. Almost three months na simula nung mangyari 'yong pagtatalo namin ni Gavin. After that heartbreaking scene, wala na. Hindi ko alam kung paano ko nakaya 'yong ganoon katagal. Siguro dahil busy kaya hindi ko na rin namalayan na mabilis na lang na dumaan 'yong mga araw. After what happened in the hotel, inayos ko na lang ang sarili ko at hindi pinahalata na may nangya
Penelope POVThe day I woke up and the moment I heard the news about their death, ang tanging nagawa ko ay ang umiyak. Three days pala akong nakatulog non, sabi pa ni Patrick, galit na galit 'yong mother ni Tim nung panahon na 'yon, gusto pa akong pasukin sa room dahil sa galit kaya hindi ako nawalan ng bantay. Agad kinuha ng mother side ni Tim 'yong bangkay ng anak nila at ang alam ko pina-cremate din tulad ng ginawa kay Teron. Dahil kapatid na lang din naman ang kasama ni Bliss sa pilipinas ay pinaasikaso namin ng papel 'yong kapatid na babae at ako na ang sumagot ng ticket papunta rito para makuha 'yong ashes. Sinabihan ko rin siya na nagkaanak si Bliss kaso ang sabi niya baka mahirapan silang palakihin dahil ang ate lang daw nila ang tumutulong sa kanila simula nung mawala 'yong parents. Her sister told me na, kung pwede ako na lang ang muna ang mag-alaga kay Travis at kung maayos ayos na sila ay kukunin sa akin.Ang suggest ko nga sa kanya, alagaan na niya si Travis tapos magb
Penelope POV Almost seventeen hours ang flight from Canada to Philippines. Akala ko nga mahihirapan ako dahil first time kong makakasama si Travis sa byahe, papunta pang pilipinas. May six hours pa kaming natitira."Ang daya ng batang 'yan! Kapag kami ang aalis, napakakulit! Tapos nung nasa sa'yo na? Ayan ang tahimik!" sabay turo niya kay Travis na nasa kandungan ko habang nanonood sa tablet. Tumingin sa kanya si Travis at humagikgik kaya pinisil ni Patrick ang mga pisngi nito. Simula nung makalabas ako ay lagi nang nakadikit sa akin si Travis, minsan nga kapag kukunin siya ni Patrick ay umaayaw, kaya ayun kunwaring nagtatampo. "Naalala mo ba kung anong meron sa next Sabado?" Patrick suddenly asked. Kumunot naman ang noo ko kaya ginalaw ko 'yong tablet ni Travis."Nooo!" angal ni Travis kaya agad ko iyong binalik sa pinapanood niyaIt's friday today, next saturday, February 10 na. Napaisip naman ako at agad bumagsak ang balikat ko nang maalala kung ano ang meron. Death Anniversary
Penelope POVLumiko si Patrick sa isang gasoline station para magpa-gas. Bumaba rin ako para ilagay sa likod si Travis, kailangan ko rin pa lang bumili ng baby car seat, if ever na kailangan. Inayos ko 'yong pwesto niya at nilagyan ng seat belt. Sakto rin naman ang gising niya at binigay ko na lang sa kanya 'yong mga laruan niya pati 'yong pillow na maliit. "What if hindi niya ako mapatawad? And he's now into someone else?" biglaan kong tanong kay Patrick. Mabilis siyang sumulyap sa akin. At pinaandar muli yung sasakyan. Mahina siyang natawa at nagkibit balikat. "I guess, it's really my end game, right?" End game, 'yong tipong, hanggang doon na lang talaga kami. "You still love him, do you?" biglaan niyang tanong. Hindi naman ako sumagot at lumingon sa likod dahil narinig ko ang malakas na pagtawa ni Travis habang hawak 'yong malalaki niyang car toy."Sumagot ka!" dagdag ni Patrick na ikinatawa ko naman. "I began to unconciously devalue my connection and feelings with Gavin simu
Penelope's POVIs that his girlfriend? Fiancee? Wife? Siniko ako ni Patrick kaya bumalik ako sa wisyo. Napatingin sa akin si Travis at bumaba sa kinauupuan niya. "Mama! Pat!" Narinig naming sigaw niya."Travis! Slow down!" Mommy exclaimed.Namilog ang mata ko at tumingin kay Patrick. "Omg! Did you hear that? He called you!" Halata sa itsura ni Patrick na natuwa at nagulat siya sa narinig. Pinantayan niya si Travis para buhatin. "Finally! You called my name!" he exclaimed at pinanggigilan si Travis. Kinuha ko sa kamay ni Patrick 'yong paper bag at nilagay sa bakanteng upuan. "Oh! Come here at kakain na tayo!" Tawag ni mommy kaya nauna ako at umupo sa kaninang inupuan ni Travis. Pinagigitnaan namin ni Patrick 'yong bata. Nakangiti naman akong tumingin kay Light, nakita ko ang masama niyang tingin at pinadaan niya ang isa niyang daliri sa leeg. "I missed you," I mouthed, she smirked and also mouthed "I hate you.""Mamaya na kayo mag-away, kumain muna tayo," natatawang sambit ni momm
Penelope POV"What the hell did you say?" Nakataas ang kilay kong tanong sa kanya. At saka anong sabi niya? My wife? Baliw ba 'to? Nullify na ang kasal namin.Marahan siyang umiling at ngumiti. Damn, don't give me that fucking smile!"Bakit ka ba andito?" tanong ko pa ulit in a serious tone. "How about you? Why are you here?" he asked. Napalingon naman ako sa paligid at kunwaring may hinahanap. Sigurado akong siya 'yong bidder sa akin sa loob. Halata naman. Iyong kilos ni mommy kanina iba. Akala mo isang teenager na kinikilig.Napairap naman ako saka nagsalita, "Ikaw pala 'yong nagbayad ng malaking halaga?" Nagkibit balikat lang siya. "Okay," pagsuko ko. Lalagpasan ko na sana siya sa gazebo kaya lang umulan kaya napatakbo ako pabalik doon. Narinig ko ang mahinang pagtawa niya pero nung hinarap ko siya at napatikhim sya. "Malas naman," bulong ko at naupo sa isang upuan na andoon. Hindi ko rin dala 'yong gamit ko dahil na kay mommy. Bakit naman kasi umulan pa? Ayoko namang lumuso