"Because you lied to me, Penelope!" Napatakbo at napatago ako sa gilid nung marinig ko na sumisigaw si Teron. Nasa iisang bahay lang kaming lahat ngayon sa canada pero may sari sariling kwarto kaya lahat din ng mangyayari ay malalaman namin. Pagsilip ko ay nakita ko si Teron at si Madam na magkaharap habang umiiyak. Ang laki na rin ng ipinayat si Teron at ganoon na rin si Madam, gawa na rin ng stress at hindi palaging 8 hours ang tulog niya."Calm down!" balik na sigaw ni madam. "You're with him, Pen! May asawa ka na! Maiintindihan ko naman, eh." Humina ang boses ni Teron sa huling sinabi. "Maiintindihan ko," ulit nito. "At paulit-ulit kong iintindihin," naging garagal na ang boses ni Teron an napaupo na sa sahig habang humahagulgol na rin si Madam. Hindi ito ang isang beses na nag away sila. Nitong mga nakaraan ay wala na sa mood ang bahay dahil sa ingay nilang dalawa. Lagi na silang nagtatalo. Gustong gusto na bumalik ni Teron sa Manila at iuwi si Penelope kay Gavin dahil sa mga
Gavin’s Point of View Babalik siya. Babalik sa akin si Penelope. Alam kong may dahilan ang lahat Iyan ang paulit ulit kong binubulong sa hangin kapag naaalala ko si Penelope. Masakit isipin ang mga nangyari sa aming dalawa pero wala naman sigurong masama kung aasa at magtitiwala ako sa tinitibok ng puso ko ‘di ba? Yes, nasaktan ako at hanggang ngayon ay may kirot pa rin. But right after I met Teron, nabigyan ng kasagutan ang mga iilang tanong ko. Medyo nabigyang linaw ang mga iniisip ko. Nasaktan din si Pen kaya hanggang ngayon ay may natitirang palaisipan sa kanya tungkol kay Teron. Nasaktan siya sa pag iwan nito. They’re supposed to get married pero naudlot dahil sa isang aksidente na wala namang may gusto at hindi inaasahan. At mahal nila ang isa’t isa….Siya pa lang ang babaeng nagparamdam sa akin nito. Siya lang ang may kayang gawin sa akin yon. Ibang klase talaga ang babaeng ‘yon, pero sa kabila ng lahat— mahal na mahal ko pa rin siya at patuloy na mamahalin. Lahat nang ip
Gavin's Point of View Losing someone is the hardest challenge anyone has to go through. Grief is something we all go through in life and it’s something that causes a lot of pain. Not only that but a lot of upset even years after losing that loved one. There is no right or wrong way to grieve, and no amount of time can ever truly cure the upset you feel after. There’s nothing quite as hard as trying to get on with life, after just losing someone who meant the world to you. But grieving is a normal process and one that is relevant after losing a loved one.It’s not an easy process and sometimes some days will be worse than others and other days you’ll feel ok. Just know it’s completely normal to have days where it’ll hit you a lot harder than others. It’s important to understand the process of grieving, and how to do it in a way that’s healthier for you and is not going to cause you anymore upset. If you feel like it’s not getting any better and the days seem to be getting harder and ha
Gavin’s Point of View Every pain has a purpose and it really teaches us a lesson. But one thing’s for sure, in the end, it will be worth it. Maraming naiinis kasi bakit si Penelope pa. Bakit siya pa yung taong napagbuhusan ko ng pagmamahal. Bakit siya pa yung taong kailangan pagtuunan ng pansin. Bakit siya pa yung dapat iyakan. They say that all she did to me was to break my heart and prove that I deserve someone better that will truly love me and appreciate all the genuine things I’d do. I know that someone will say na ang tanga tanga ko for pursuing someone like her. Lahat naririnig ko, lahat nalalaman ko, but did I say a single word? Wala. Because they are not worth my words and they don’t know everything. Hindi alam ang tinitibok ng mga puso at sinasabi ng utak namin. Hindi lahat ng sinasabi nila totoo. We have stories to tell at hindi lahat dapat nilang malaman. Kapag nalaman ba nila may magbabago? Wala. Mas lalawak lang yung mga maiisip nila na kung anu ano. I’ve never respon
Gavin's Point Of View But I have to trust the process. At magdasal sa gabi na sana ayos ka at sana hindi mo ako makalimutan, makalimutan iyong naging samahan natin kahit na para sa iyo ay hindi totoo. Nawala lahat nang pangamba at takot na baka tapos na ang storya nating dalawa nung bumalik ka. Matagal pero alam kong para sa ‘yo yung pagkakataon na yon, oras mo yon para patunayan sa sarili mo at kay Teron na kaya mo. Kaya mong ayusin ang sarili mo at magsimula muli nang panibagong buhay kasama ang mga taong mahal mo at hinihintay ka. “There’s a little to no chance na mabubuntis siya,” Patrick told me. Napalunok ako at dumaan ang kirot sa dibdib. “It’s okay,” I whispered. Ayos lang naman sa akin. Yes, may kaunting kirot sa nalaman pero naisip ko yung magiging kalagayan ni Penelope. Siya lang naman kasi ang kailangan ko. Oo, nangarap ako na magkaroon ng anak sa kanya. Pero para saan pa yun kung ang kapalit no’n ay mahihirapan siya at baka maging problema pa ng health niya. “As long
Gavin's Point Of View Pinanlakihan niya ako ng mata. Namumula nga siya, halatang nakainom. “I’m tired! Just… let’s rest okay?” frustrated niyang sambit at naiiling pa. Hindi nga siya makatingin at basta na lang akong tinalikuran. Hindi ko na siya ulit kinausap at hinayaan na siyang makalayo sa akin. Nagtagal pa ako sa baba bago umakyat sa itaas. Naabutan ko siya sa kwarto ng mga bata at isa isa itong hinalikan bago lumabas. Ewan ko ba pero wala akong ginawa para lambingin siya. Sa totoo lang ay medyo nasaktan ako sa ginawa niya. Umabot ng ilang araw ang hindi namin pagpapansinan ni Penelope. Naaabutan ko siya sa kwarto namin, tulog na at nauuna siyang gumising sa akin. Inaasikaso niya naman ang bata lalo na sa pagpasok at paghatid. Hindi niya nga ako tinatapunan ng tingin. Naabutan ko pa nga siya nung isang gabi sa kwarto ni Travis na kalalabas lang at parang kagagaling lang sa iyak dahil namumula ang mata niya. Nung sinilip ko si Travis ay tulog naman ito. Hindi ko alam kung ano a
Penelope's POVAgad kong naimulat ang mga mata nang maramdaman ang sikat ng araw. Inabot ko ang comforter at tinakip sa mukha. "You awake, hmm?" I heard a husky voice beside me as I felt his hands circling around my waist. Pero bago pa tuluyang humigpit ang yakap niya ay tuluyan ko nang inalis 'yon at agad na tumayo. Not minding if I'm totally naked in front of him. "Am I still not allowed to cuddle with you?" he asked. Hindi naman ako sumagot. Napatingin ako sa side table niya at napamura nang makita ang oras. Cuddle. Nakatulog na nga ako sa tabi niya gusto pa niya ng cuddle. It may sound so romantic when you're cuddling with someone or you fell asleep into his arms, but for me, I don't like it. Hindi ako sanay. Hindi ko lang siguro namalayan kagabi na nakatulog ako kaagad. Pumunta ako sa closet niya dahil alam kong may extra siyang towel doon. I need to shower, may pasok pa ako sa office. Hindi ako pwedeng umabsent. I have so many meetings to attend this day.Matapos kumuha ng
Penelope's POVPenelope POV"Good Morning, Miss P." Napuno ng pagbati ang umaga ko nang makarating sa lobby ng Vera Building. Bahagya ko na lang sila na nginitian at dumiretso sa elevator na para sa amin lang na mga Vera o ibang kakilala.Pinindot ko ang button kung nasaan ang floor ko, sumandal sa glass wall ng elevator, at mariin na napapikit dahil sa antok na nararamdaman at hangover. Ayoko na sana pumasok, kaso marami akong gagawin ngayon and that's because I'm the boss. There's no room for rest time today dahil alam kong marami akong dadaluhan na meeting. Nakatulog naman ako pero ilang oras lang, nagpunta pa kasi akong bar kagabi. Ilang sandali lang ay huminto na ang elevator kaya umayos ako ng tayo at lumabas na. Agad na bumaling sa akin ang tingin ng secretary ko, si Bliss, at tumayo para salubungin ako. Napangiti naman ako nang makita ang mukha niya, hindi ko alam pero gandang-ganda ako sa kanya. She has this angelic face na hindi ka magsasawang titigan. "Madam! Saan ka ba
Gavin's Point Of View Pinanlakihan niya ako ng mata. Namumula nga siya, halatang nakainom. “I’m tired! Just… let’s rest okay?” frustrated niyang sambit at naiiling pa. Hindi nga siya makatingin at basta na lang akong tinalikuran. Hindi ko na siya ulit kinausap at hinayaan na siyang makalayo sa akin. Nagtagal pa ako sa baba bago umakyat sa itaas. Naabutan ko siya sa kwarto ng mga bata at isa isa itong hinalikan bago lumabas. Ewan ko ba pero wala akong ginawa para lambingin siya. Sa totoo lang ay medyo nasaktan ako sa ginawa niya. Umabot ng ilang araw ang hindi namin pagpapansinan ni Penelope. Naaabutan ko siya sa kwarto namin, tulog na at nauuna siyang gumising sa akin. Inaasikaso niya naman ang bata lalo na sa pagpasok at paghatid. Hindi niya nga ako tinatapunan ng tingin. Naabutan ko pa nga siya nung isang gabi sa kwarto ni Travis na kalalabas lang at parang kagagaling lang sa iyak dahil namumula ang mata niya. Nung sinilip ko si Travis ay tulog naman ito. Hindi ko alam kung ano a
Gavin's Point Of View But I have to trust the process. At magdasal sa gabi na sana ayos ka at sana hindi mo ako makalimutan, makalimutan iyong naging samahan natin kahit na para sa iyo ay hindi totoo. Nawala lahat nang pangamba at takot na baka tapos na ang storya nating dalawa nung bumalik ka. Matagal pero alam kong para sa ‘yo yung pagkakataon na yon, oras mo yon para patunayan sa sarili mo at kay Teron na kaya mo. Kaya mong ayusin ang sarili mo at magsimula muli nang panibagong buhay kasama ang mga taong mahal mo at hinihintay ka. “There’s a little to no chance na mabubuntis siya,” Patrick told me. Napalunok ako at dumaan ang kirot sa dibdib. “It’s okay,” I whispered. Ayos lang naman sa akin. Yes, may kaunting kirot sa nalaman pero naisip ko yung magiging kalagayan ni Penelope. Siya lang naman kasi ang kailangan ko. Oo, nangarap ako na magkaroon ng anak sa kanya. Pero para saan pa yun kung ang kapalit no’n ay mahihirapan siya at baka maging problema pa ng health niya. “As long
Gavin’s Point of View Every pain has a purpose and it really teaches us a lesson. But one thing’s for sure, in the end, it will be worth it. Maraming naiinis kasi bakit si Penelope pa. Bakit siya pa yung taong napagbuhusan ko ng pagmamahal. Bakit siya pa yung taong kailangan pagtuunan ng pansin. Bakit siya pa yung dapat iyakan. They say that all she did to me was to break my heart and prove that I deserve someone better that will truly love me and appreciate all the genuine things I’d do. I know that someone will say na ang tanga tanga ko for pursuing someone like her. Lahat naririnig ko, lahat nalalaman ko, but did I say a single word? Wala. Because they are not worth my words and they don’t know everything. Hindi alam ang tinitibok ng mga puso at sinasabi ng utak namin. Hindi lahat ng sinasabi nila totoo. We have stories to tell at hindi lahat dapat nilang malaman. Kapag nalaman ba nila may magbabago? Wala. Mas lalawak lang yung mga maiisip nila na kung anu ano. I’ve never respon
Gavin's Point of View Losing someone is the hardest challenge anyone has to go through. Grief is something we all go through in life and it’s something that causes a lot of pain. Not only that but a lot of upset even years after losing that loved one. There is no right or wrong way to grieve, and no amount of time can ever truly cure the upset you feel after. There’s nothing quite as hard as trying to get on with life, after just losing someone who meant the world to you. But grieving is a normal process and one that is relevant after losing a loved one.It’s not an easy process and sometimes some days will be worse than others and other days you’ll feel ok. Just know it’s completely normal to have days where it’ll hit you a lot harder than others. It’s important to understand the process of grieving, and how to do it in a way that’s healthier for you and is not going to cause you anymore upset. If you feel like it’s not getting any better and the days seem to be getting harder and ha
Gavin’s Point of View Babalik siya. Babalik sa akin si Penelope. Alam kong may dahilan ang lahat Iyan ang paulit ulit kong binubulong sa hangin kapag naaalala ko si Penelope. Masakit isipin ang mga nangyari sa aming dalawa pero wala naman sigurong masama kung aasa at magtitiwala ako sa tinitibok ng puso ko ‘di ba? Yes, nasaktan ako at hanggang ngayon ay may kirot pa rin. But right after I met Teron, nabigyan ng kasagutan ang mga iilang tanong ko. Medyo nabigyang linaw ang mga iniisip ko. Nasaktan din si Pen kaya hanggang ngayon ay may natitirang palaisipan sa kanya tungkol kay Teron. Nasaktan siya sa pag iwan nito. They’re supposed to get married pero naudlot dahil sa isang aksidente na wala namang may gusto at hindi inaasahan. At mahal nila ang isa’t isa….Siya pa lang ang babaeng nagparamdam sa akin nito. Siya lang ang may kayang gawin sa akin yon. Ibang klase talaga ang babaeng ‘yon, pero sa kabila ng lahat— mahal na mahal ko pa rin siya at patuloy na mamahalin. Lahat nang ip
"Because you lied to me, Penelope!" Napatakbo at napatago ako sa gilid nung marinig ko na sumisigaw si Teron. Nasa iisang bahay lang kaming lahat ngayon sa canada pero may sari sariling kwarto kaya lahat din ng mangyayari ay malalaman namin. Pagsilip ko ay nakita ko si Teron at si Madam na magkaharap habang umiiyak. Ang laki na rin ng ipinayat si Teron at ganoon na rin si Madam, gawa na rin ng stress at hindi palaging 8 hours ang tulog niya."Calm down!" balik na sigaw ni madam. "You're with him, Pen! May asawa ka na! Maiintindihan ko naman, eh." Humina ang boses ni Teron sa huling sinabi. "Maiintindihan ko," ulit nito. "At paulit-ulit kong iintindihin," naging garagal na ang boses ni Teron an napaupo na sa sahig habang humahagulgol na rin si Madam. Hindi ito ang isang beses na nag away sila. Nitong mga nakaraan ay wala na sa mood ang bahay dahil sa ingay nilang dalawa. Lagi na silang nagtatalo. Gustong gusto na bumalik ni Teron sa Manila at iuwi si Penelope kay Gavin dahil sa mga
Bliss POV (with Penelope, Gavin and Teron)"How's my daughter?"Iyan ang bungad sa akin ni Sir— Daddy ni Madam nung madatnan niya ako sa pantry habang nagtitimpla ako ng tea. "Good afternoon, Sir! Nakita niyo na po ba si Madam? Gusto niyo po bang tawagin ko?" Sunod sunod na tanong ko rito. Nginitian niya ako at umiling. Itinuro niya ying labas at saka nagsalita, "It's okay. I saw her sleeping sa office niya mismo kaya hindi ko na nagawang istorbohin. Nag-iwan lang ako ng paperbag na padala ng Mommy niya, sabihin mo na lang sa kanya." Napatango naman ako. "Ayos naman po si Madam, nakatulog na po siguro dahil sa kabusugan. Naubos niya po kasi yung inihanda kong pagkain sa kanya. Dinamihan ko na po kasi alam kong medyo kaunti lang nakakain siya sa pagod na rin siguro—" "At sa love life niya," dugtong ni Sir. Napainom ako sa hawak na cup. Minsan sa akin nagtatanong si Sir about kay Madam pero kung ano lang ang alam ko ay yun lang ang sinasabi ko, ayoko rin naman pangunahan si Madam la
Bliss POV (With Pen, Gavin, and Teron)"Madam? Are you okay?" Malumanay na tanong ko kay Ms. Penelope na makita ko siyang nakatulala habang kaharap ang kanyang laptop. Ihahatid ko kasi 'yong nirequest niyang food kaso natigilan ako nung makita ko siyang nakatulala. Ilang minuto na rin akong nakatitig sa kanya. Halatang wala rin siyang maayos na tulog gawa na hindi gano'n kaliwanag ang aura niya. Halata ang eyebags kahit na may make-up naman siya. Alam kong ilang araw na rin kasi siyang walang tulog gawa nung mga nangyayari ngayon sa buhay niya. Lalo na sa kanila ni Sir Gavin. Napangiti ako nung napabalikwas si Ms. Pen at inayos na ang upo niya. Napahilamos pa siya sa mukha niya saka niya ako sinuklian din ng matamis na ngiti kahit alam kong hindi naman yon umabot sa tainga niya. Inilapag ko na sa desk niya 'yong tray kung saan andoon yung request niya food at sinamahan ko na rin ng vitamins niya at iba pang snacks na alam kong matutuwa siya kapag nakita niya. At tama nga ang ginaw
Penelope's POV "Madam, remind ko lang, bukas may meeting tayo ng 10am ha? Huwag ka male-late. Foreign investors ang mga makakasama natin doon. Pagkatapos no'n may dinner meeting tayo sa tatlo pang investor," paliwanag ni Bliss. Nawala ang titig ko sa pagkain na nasa harap at napahawak ako sa sintido ko dahil kanina pa ito sumasakit. I am not feeling well, kahapon pa nga actually. Pinilit ko lang talaga pumasok dahil marami kaming ginagawa ngayon. Maraming hinahabol na projects at meetings. Hindi ko na pwede ire-schedule ang para bukas dahil importante 'yon at nakakahiya sa ka-meeting ko. "Madam? Ayos ka lang ba talaga? Gusto mo hinaan ko pa 'yong aircon?" tanong nito. Kanina pa kasi niyang umaga hininaan ang aircon nung utusan ko siya. Para pagpawisan ako at malabas lahat ng init na nararamdaman ko. Ang bigat pa ng nararamdaman ko. Parang gusto ko na mahiga buong magdamag at huwag na lang muna magising ng ilang araw. Katatapos lang ng meeting namin at isang na lang ay tapos na ang