Playful Haptic #2

CHAPTER

TWO

Flashback Part 1

Ella

Victoria

Everette's

Point

of

View

As soon as Dad touch the doorknob, my heart started to pound fast. Dad opened the door and a cold breeze from the air condition welcomed us. Iginiya kami ni Dad na pumasok.

Nauna akong pumasok at sumunod sila Dad. Dad close the door and we made our way to the six-person table. Napatitig ako sa binata na nakaupo at nakaharap ito sa akin. He was looking at me too and I took the chance to study his face. 

He had a viking-black neat hair and a bristly eyebrows. He had defined cheekbones and a concrete jaw. Pansin ko rin ang mala-Titan na balikan niya. Mahaba rin ang pilikmata niya. Oh my, he's the real definition of Greek God face. Mabuti na lang at gwapo ang mapapangasawa ko. Sana ay mabait din siya at masipag para perfect package na. 

Hindi naman siguro siya mahirap mahalin hindi ba?

He has this aura that can make any girl speechless. I think he was aware that he's so good-looking. He was attractive and his sex appeal is on the next level. He was wearing a three-piece suit that made him hotter. I bet, he's the hottest without that suit. I snapped out of my thoughts when I realize that I was fantasizing about him. 

You must be crazy, Evie. He's attractive, okay. 

"Handsome, isn't he?" Napatingin ako kay Mom nang tinanong niya iyon. My cheeks immediately reddened that made my Mom chuckled. Oh come on, she's making fun of me. Ngumiti ako kay Mom at binalik ang tingin sa mga Benavidez. Nakita ko na tumayo silang tatlo at binati kami. Inayos ko naman ang sarili ko. 

Lumapit kami sa kanila at napadako ang tingin sa akin ng mag-asawa. Ningitian nila ako kaya ngumiti rin ako pabalik bilang paggalang. I'm not rude. Nakipag-shakehands si Dad sa kaedad niya na lalaki, bakas pa rin na habulin ito no'ng kabataan niya dahil gwapo rin siya katulad ni Dad. Nakipagbeso naman si Mom sa maganda na ginang. 

"Right, here's our daughter, balae," pakilala ni Dad sa kanila at hinawakan ako nito sa beywang para ilapit sa mga Benvidez. Ngumiti ako sa kanila at nakipagkamay.

"Hello po, I'm Ella Victoria Everette, you can call me Evie for short po," magalang kong pakilala at ngumiti sila sa akin. Kaagad naman kaming bumitaw sa handshake.

"I'm Ramon Ismael Benavidez and this is my lovely wife, Elena Margaret Benavidez. This is my eldest son, Soren Reuben Kenzo," pakilala naman ni Tito Ramon na ikinangiti ko lang. Napatingin ako kay Soren na kanina pa tahimik na nakamasaid sa akin.

Mukhang hindi siya interesado. Bumuntong-hininga na lang ako. Sino ba kasi ang interesado sa biglaang pagpakakasal sa hindi mo kilalang tao, 'di ba? Pero nagulat ito ng naglahad ng kamay sa akin. He then flashed a smiled that made my heart beats so fast. 

"You can call me Soren," pakilala niya. Tinanggap ko ang kamay niya at ngumiti rin. I can feel his warm palm and it soothes me. 

"Nice meeting you, Soren," I replied and he just smiled at me. I thought he's rude but it proves me wrong. 

"Same here," he spoke then let go of my hand. 

"You're so gorgeous, iha," Tita Elena complimented that made me look at her. I just smiled at her. Lumapit siya sa akin at marahan akong niyakap at nakipagbeso sa akin.

"Thank you po, Tita," I replied that made her smiled. After that short introduction, Tito Ramon motioned us to seat across them. Nilapag ko ang bag ko sa tabi ko. Ngayon ay magkatapat kami ni Soren na kanina pa nakatitig sa akin. Don't tell me, he fell in love at first sight? Bigla tuloy akong na-conscious sa itsura ko kaya ako na ang umiwas ng tingin. 

Maya-maya ay may kumatok at nagbukas ang pinto. Pumasok ang dalawang waiteress na may tulak na trolley. It has our food. They served us the food and made their way out. Napatingin ako sa pagkain na nasa harap ko.

Six servings of medium-cooked beef steak and broccoli beside the steak were served. There's also a bottle of red wine, Cheval Blanc 1947 St-Emilion, and a six light-bodied red wine glass. 

"Let's eat first," Tito Ramon spoke that made us nodded. Kinuha ko ang white table napkin na naka-fold ng stacked corners at nilagay sa lap ko. Kinuha ko ang fork ko at ang steak knife. Habang hinihiwa ko ang steak ay nagsalita na si Tito Ramon. 

"Aware siguro kayo kung bakit tayo nagkita-kita ngayon. It's the right time to get our children to get married," Tito Ramon spoke. Walang nagsalita sa amin. Ang tanging naririnig lang namin ay kalansing ng kubyertos at pinggan na ginagamit namin. 

"You're right, Ramon. We are not getting any younger and it's the perfect time for them to get married," segunda ni Dad. Hindi ko alam kung ano dapat ang maramdaman ko pero kahit magsalita ako ay hindi naman ako pakikinggan kaya minabuti kong manahimik na lang.

"We will throw an engagement party this Sunday," Tita Elena spoke. Nag-angat ako ng tingin at tumango lang. Ang bilis naman, Biyernes ngayon at dalawang araw na lang ay magaganap na ang engagement party. Huminga ako ng malalim at sinubo ang hiniwa kong steak. Wala sa sarili na napatingin kay Soren na tahimik na kumakain at abala ito sa pagkain niya. 

I chewed the steak, it's soft. I reached for my wine and took a sipped. Hindi naman nagtagal ay mabilis kaming natapos na kumain. Kalaunan ay nagsalit si Dad. 

"We'll give you both a privacy to talk and know each other very well. Evie, sumabay ka na kay Soren mamaya," Dad suddenly spoke that me nodded. Ngumiti sila sa amin bago tumayo at lumabas.

I guess, mauuna na silang uuwi. Pagkaalis nila ay naramdaman ko na naman na bumilis ang tibok ng puso ko lalo na nang kaming dalawa lang ni Soren at naiwan dito sa loob. 

Walang umimik sa amin kaya lalo akong kinabahan. I took a deep breath and fanned my face using my hand. Biglang uminit ang paligid namin. 

"Do you like this marriage?" He suddenly asked. Napatingin ako sa kaniya at napatigil sa pagpaypay. Actually, hindi ko alam. Ang gulo ng nararamdaman ko. May parte sa akin na gusto itong gaganapin na kasal at may parte rin na tutol ako. 

Gusto ko dahil para rin ito sa ikabubuti ko at tutol ako dahil kapag ikinasal na ako sa kaniya, marami na akong responsibility bilang asawa niya. 

I don't want to disappoint my parents. Ayaw ko silang suwayin dahil hindi ko kaya. I was raised to be kind and elegant. Tinuruan talaga nila ako ng mabuti at lumaki ako sa kayangraan. Nakukuha ko lahat ng gusto ko kaya masaya ako. 

"To be honest, I don't know. Gusto kong sundin sila Dad at wala akong dahilan para suwayin sila," I honestly answered. Tumango lang siya sa akin. I pursed my lips. 

"How about you? Are you okay with this marriage?" I asked him too. He just nodded at me.

"As long as you're okay with it. Besides, I don't have any reason to disobey my parents too. Just like you, I don't want to disappoint them," he answered that made me nodded. He's right, ayaw kong ma-disappoint ang parents ko. I can sense na mabuti na tao si Soren. Hindi ko alam pero ang gaan kaagad ng loob ko sa kaniya. 

Ang maamo nitong mukha ang nagpapatunay na mabait ito pero sabi nga nila, sa likod ng maamo niyang mukha ay baka may tinatago ito. I just sighed. 

"So, are you done studying?" He then started a topic. Tumango ako sa kaniya.

"I graduated in Business Administration and I'm currently taking a veterinary medicine," I replied. Tumango lang siya sa akin. Basta, gusto ko ulit mag-aral kaya nag-take ako ng veterinary medicine. Balak ko rin na magtayo ng vet clinic soon. 

"Do you like animals?" He asked again. Tumango ako ulit.

"Yes, especially, cats. May alaga akong pusa sa bahay. I had an Albino Cat, her name is Maggie," I answered. The mood lightened because of our topic. Ang kaninang kaba na naramdaman ko ay nawala ito. I like his vibes. 

"That's interesting. I graduated in Business Ad too and currently managing my Dad's company," he shared that made me nod. 

"You're an only child?" Kapagkuwa'y tanong niya. Para tuloy kaming nagq-q and a. Mas maganda na rin ito para makilala namin ang isa't isa. 

"Yes," I replied. Hindi ko alam kung bakit hindi na ako nasundan pero masaya ako na only child ako. May mga pinsan naman ako kay hindi ako na-boring sa bahay. 

"That's good. I have a two little sisters, Rylee and Raelynn. They are both graduated and to be get married too," kwento niya na ikinatango ko lang. Bigla tuloy akong na-curious kung ilan taon na siya. Kasi naman, graduate na ang mga kapatid niya at ikakasal na rin. 

"Are they arranged marriage too?" Tanong ko. Umiling siya sa akin na ikinatango ko. Mabuti naman kung gano'n. 

"How old are you?" He asked. 

"I'm 20, how about you?"

"23," he answered that made me nodded. Well, hindi halata sa kaniya na nasa mid 20s na siya. He looks mature than his age. 

"Do you have a girlfriend?" Tanong ko, mamaya e may nasira pala akong relasyon kapag may kasintahan siya. 

"Pass. How about you?"

"I don't have a boyfriend," I answered that made his forehead creased. Alam kong hindi siya makapaniwala dahil maganda ako, I mean, siguro akala niya na may boyfriend ako. Hindi lahat ng maganda e may boyfriend. 

"Actually, I'm not kidding. Many tried to court me but I always rejected them," patuloy ko para maniwala siya. Ngumiti naman siya sa akin at tumango lang. 

"As you said so. So if I court you, would you reject me?" Nahigit ko ang hininga ko sa tanong niya. I mean, kailangan niya pa ba akong ligawan eh ikakasal na kami? He's weird. 

"Kailangan pa ba? I mean, ikakasal na tayo. Isa pa, wala tayong gusto sa isa't isa," I replied. Ngumisi siya sa akin.

"Hindi mo sure," tumaas ko ang kilay sa sinabi niya. What does he mean by that? Don't tell me, na-love at first sight siya sa akin? Anyway, ang saya niyang kausap. Hindi ko alam pero parang ang gaan-gaan niyang kausap. 

"Basta, you don't need to court me na. We are going to get married naman na," pag-iiba ko. He just chuckled at me. He's making fun of me, I think. Maya-maya ay kinuha nito ang wallet niya sa bulsa ng slacks niya. May hinugot siyang business card doon at inilahad niya iyon sa akin. 

Nagtataka kong inabot iyon.

"You can visit my company anytime. Ipakikilala na rin kita bilang fiancée ko," he said. Tumango lang ako at tinanggap iyon. 

Benavidez Corporation

Soren Reuben Kenzo P. Benavidez, CEO

09125372697

"Sure, expect me tomorrow," I replied. He just nodded at me. Pagkatapos n'on ay naisipan na naming umuwi na. Kinuha ko ang bag ko at tumayo na kami. Soren opened that door for me and I thanked him because of that.

Pagkalabas namin ng cuisine ay dumiretso kami sa parking lot. Habang papunta kami roon ay nahagip ng mga mata ko ang isang babae na nakatayo sa gilid at nakatingin kay Soren. Kumunot naman ang noo ko. 

Kilala niya ba si Soren? Matangkad ito at balingkinitan ang katawan. Maganda rin siya. She was wearing a maxi dress and her hair was tied in a ponytail. Lumipat ang tingin ko kay Soren na abala sa paglalakad. Tila hindi niya alam na may nakatingin sa kaniya.

"Soren, may nakatingin sa'yo," I approached him. Napatigil ito kaya tumigil din ako. Tiningnan niya ako at kaagad kong nilingon ang babae na kanina pa nakatayo.

As usual, nandoon pa rin siya. Parang may gusto itong sabihin kay Soren pero natatakot itong lumapit sa amin, lalo na nang dumako ang tingin niya sa akin. Kita ko rin na parang nagseselos ito dahil kasama ako ni Soren.

Kaano-ano niya kaya si Soren? May relasyon kaya sila ni Soren? Maraming tanong ang bumabagabag sa isipan ko pero minabuti kong sarilihin na lang. Baka mainis sa akin si Soren kapag marami akong tanong. Next time ko na lang siya tatanungin. 

"Do you know her?" I suddenly asked and turned my gaze at him. Nakatingin din siya sa babae ngayon. Maya-maya ay nalipat ang tingin niya sa akin. 

"I will just talk to her. Ihatid muna kita sa kotse ko," he said instead. Wala akong nagawa kung hindi ang tumango lang. Nilingon ko ulit ang babae. Nandoon pa rin siya at pinapanood ang bawat galaw namin ni Soren. She looks creepy. Besides, mukhang kilala rin siya ni Soren. Lalo tuloy akong naku-curious. 

Napaigtad ako nang hawakan ako ni Soren sa beywang at iginiya ako patungo sa parking lot. Nang mahanap niya ang kotse niya na Black Koenigsegg CCXR Trevita ay binuksan niya ang pinto ng passenger seat. Walang sabi-sabing sumakay ako roon. Tiningala ko si Soren na nakatingin sa akin.

"Wait for me here, I'll be quick. I'll just talk to her," sabi niya na ikinatango ko lang.

"Huwag kang lalabas, gabi na at delikado," he continued that made me nodded again. With that, he closed the door. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala siya sa paningin ko. I just sighed and held my chest. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Pa-fall si Soren. Pero sino kaya 'yong babae na 'yon? Girlfriend ba siya ni Soren? 

Napailing na lang ako sa naisip. He didn't told me earlier na may girlfriend siya. Nag-pass lang siya na ipinagtaka ko. Baka complicated ang lovelife niya. Huminga ako ng malalim at sinandal ang ulo ko sa headrest. Kahit naku-curious ako ay sinunod ko ang sinabi ni Soren. Hihintayin ko na lang siya. 

Habang wala pa siya ay pinagkaabalahan ko muna ang phone ko. I browse the YouTube App and typed a 'cooking show' on the search bar. Actually, I know how to cook and I learned by watching a cooking show. I entertained myself browsing the YouTube app until Soren arrived. I exited the YouTube app and turned my phone off. I turn my gaze to him. 

He looks so bothered. Ano kayang problema at ano ang pinag-usapan nila n'ong babae kanina?

"Are you okay?" I then asked him. Napatingin siya sa akin at tumango lang. Nakumbinsi niya naman ako kaya ngumiti ako sa kaniya. 

"If you have a problem, you can share it with me, Soren. We are going to get married soon. I'm going to be your wife. Always remember that I'm always here," I said instead that made him smiled. Tama naman ako kasi ikakasal na kami soon. Dapat ay alam ko rin ang mga problema niya para matulungan ko siya. 

"Ayaw kitang madamay sa mga problema ko Evie pero salamat. I'll keep that in mind. Let's go," he replied that made me nodded. Kinabit ko na ang seatbelt ko at nilagay ni Soren ang susi sa key ignition at pinaandar ang kotse niya. 

To be continued...