"Hija, pagpasensyahan mo na ang apo ko. Huwag mo na akong alalahanin dahil may nurse na nag-aalaga na sa akin. Masaya na akong nakita kita ngayon at panatag ang loob dahil mukhang masaya ka na sa buhay mo ngayon."Nakangiting tumango si Stella sa matanda bago nilingon si Charles. "Mayaman ang naasaw
"Ang milyones na sinasabi mo, sigurado ka ba na kinuha niya kapalit ng kaniyang kalayaan?"Lalong nagulohan si Charles sa tanong ng abuelo. Ang alam niya lang ay tinanggap ni Stella noon ang pera at umalis. "At naniniwala kang may iba siyang lalaki?" tanong muli ni Ramon sa apo."Lolo, narinig mo n
"Ano ang ginagawa mo dito sa silid ng lolo ko? Ano ang kailangan mo at bumalik ka pa?" Magkasunod na tanong ni Sophie kay Stella at agad na nilapitan ang abuelo.Pumalatak si Stella sa isipan, kung umakto si Sophie ay para bang ginagawan niya ng hindi maganda ang abuelo nito."Sophie, anong klasing
Nanghihinang napasandal si Ramon sa kinaupuan at hindi malaman kung ano ang dapat sabihin sa apo. Sobra siyang nalulungkot dahil nabulag na ito sa sobrang selos na hindi naman dapat maramdaman. Ayaw nang palakihin pa ni Stella ang isyo para sa matanda kaya pinili na lang na manahimik. "Lolo, magpah
Tulog na ang matanda nang dumating ang doctor. Nanatili lang si Stella sa isang tabi at walang balak umalis kahit masama ang tingin sa kaniya ni Sophie."Mabuti na lang at naagapan ang pagtaas pa ng kaniyang dugo. Iwasan ninyong magalit siya ng husto." Payo ng doctor sa pamilya ng pasyente."Paalisi
Dapat nga ay magpasalamat ka sa akin at maging mabait. Baka nakalimutan mong may pinagpiliian ka pa noon sa pag-alis?"Mabilis na luminga sa paligid si Elizabeth at baka may ibang makarinig sa sinasabi ni Stella. "You, shut up! Walang maniniwala sa iyo kahit magsalita ka sa kanila!"Nang-uuyam ang t
Nagkatinginan sina Sophie at Magda. Kapag manatili si Stella sa bahay na ito kasama ang abuelo nila, tiyak na samantalahin ng babae na mapalapit muli sa kaniyang kapatid. Ngayon pa lang ay naaawa na si Sophie kay Elizabeth. Tiyak na masasaktan muli ang kaibigan niya.Nauna nang lumabas si Charles sa
"Huwag kang mag-alala, ibabalik ko kay Lolo ang singsing. Nakalimutan kong siya ang nagbigay niyon sa akin."Bumuka ang bibig ni Charles ngunit muli ring naitikom. Hindi niya mabigkas ang laman ng isipan at pinangungunahan na naman siya ng kaniyang ego."Marahil ay ang singsing ang hinihintay mo par
"Kailangan natin siyang mapa laboratory at sigurado akong may itinatago sila kaya ayaw na ibang doctor ang humawak sa case ng asawa mo. Tumawag din si ang kaibihan ko kanina at bukas niya gustong makipagkita sa iyo." Napahawak si Ken sa ulo at biglang sumakit iyon. Wala pa nga pala siyang tulog at
"Mula ngayon ay hindi ka na maaring lumapit sa anak ko!" Angil ni John sa dalaga. "Alam ko pong wala akong magawa dahil kaibigan lamang ako ng anak ninyo. Pero ang pinsan ko—" hindi naituloy ni Ashley ang iba pang naisi na sasabihin at pinigilan siya ng kaibigan. "Please, I'm tired. Gusto ko nang
"Daddy?" nanghihinang tawag ni Freya sa ama nang mamulatan ito. Kakaiba na naman ang nararamdaman niya sa sarili. Masayang ginagap ni John ang palad ng anak na walamg dextrose. "Kumusta ang pakiramdam mo, anak?" Naluluhang pinakatitigan ni Freya ang ama. Bihira niya lang itong makitang nag aalala
"Siguro ay naintindihan mo na ngayon kung bakit siya nagkakaganito?" Sarkastikong tanong ni Joe sa kaharap. Ibinalik ni Dave ang folder sa manggagamot. Mung prepared na ito bago sila hinarap kanina. "Hintayin ko na lang ang parents ng pasyente." Tanging naisagot ni Dave sa ginoo. Naihiling niya na
"Natawagan niyo na po ba ang pamilya niya?" tanong ng manggagamot na si Joe sa mga nagdala kay Freya sa hospital. "Wala po kaming kontak sa parents niya pero kami ang responsible sa kaniya. Kung ano man ang kailangang gawin ay gawin na po ninyo at hindi problema ang pera." Sagot ni Ashley sa doctor
Nangunot ang noo ni Ken nang makita ang labis na takot sa mga mata ng dalaga. Halos hindi na ito kumukurap habang nakatitig sa camera. Ang mga titig nito sa kaniya ay nagmamakaawa. Humihingi ng tulong na para bang alam nitong mapapahamak ito. Gusto man niyang kaawaan ito pero tama ang kaibigan. Kail
"Ahhh ang sakit, help me!" Hiyaw ni Freya at naitulak niya ang kaibigan upang mahawakan ang ulo na parang mabibiak dahil sa sobrang sakit. Nanginig na si Ashley dahil sa takot at pag aalala sa kaibigan. Kahit masakit ang balakan dahil tumama iyon sa kantohan ng kama. Muli niya itong hinawakan sa mg
"Dad." Napatayo si Ken nang makita ang ama. "Kanina ka pa ba dumating?" "Hindi naman." Umupo si Rafael sa bakanting upuan. "Tapos ka na sa trabaho mo?" "Sorry, dad, nagkaroon lang kanina ng problema at—" "It's ok, iwan mo na sa akin iyan at ako ang tatapos." "Po?" Parang nabingi bigla si Ken.
"Yes... ahm, no!" nalilito niyang sagot. "Kumusta ang pakiramdam mo?" Pag iiba niya sa paksa at naging masuyo pa rin ang tanong niya sa dalaga. Pakiramdam niya ay bigla siyang napagod dahil sa labis na pag aalala kanina kaya napaupo na siya. "I'm little bit scared." Hindi na siya nagsinungaling pa