Nagkatinginan sina Sophie at Magda. Kapag manatili si Stella sa bahay na ito kasama ang abuelo nila, tiyak na samantalahin ng babae na mapalapit muli sa kaniyang kapatid. Ngayon pa lang ay naaawa na si Sophie kay Elizabeth. Tiyak na masasaktan muli ang kaibigan niya.Nauna nang lumabas si Charles sa
"Huwag kang mag-alala, ibabalik ko kay Lolo ang singsing. Nakalimutan kong siya ang nagbigay niyon sa akin."Bumuka ang bibig ni Charles ngunit muli ring naitikom. Hindi niya mabigkas ang laman ng isipan at pinangungunahan na naman siya ng kaniyang ego."Marahil ay ang singsing ang hinihintay mo par
Fate 22-PagkalitoMabilis niyang pinunasan ang labi na para bang nandidiri nang makalayo kay Charles. Gusto niya sana itong murahin ngunit biglang tumunog ang cellphone niya. Pagkakita ng caller ay agad iyong sinagot kahit kaharap pa si Charles. "Mommy, I'm going to sleep now po." Paglalambing ni Z
"Honey, here's your coffee." Nakangiting inilapag ni Elizabeth ang tinimplang kape sa harapan ni Charles. Nagpumilit siyang ipagtimpla ito kahit tumanggi ang binata.Hinilot ni Charles ang sintido at nanatiling nakayuko ang ulo. Kulang na namam siya sa tulog kaya nagkakaganito."Honey, inumin mo na
"Lolo, matulog na po kayo at titingnan ko rin si Charles bago tumuloy sa silid ko."Nakangiting pumikit na ng mga mata si Ramon bago nagpasalamat sa dalaga. Matutulog siyang umaasa na bukas ay may magandang result ang ginawa niya ngayon. Nang masiguro niyang tulog na ang matanda ay lumabas na si St
"Mi-minahal mo ba talaga ako?" nabubulol na tanong ni Charles kay Stella."Ano pa ang kwenta kung sasagutin ko ang tanong mo? Naiirita na siya sa paulit-ulit na tanong at pamimintang sa kaniya ng binata."Akin ka lang 'di ba?" Sumuray ang lakad ng binata palapit sa dalaga dala ng kalasingan.Napaili
Mabilis na siyang bumaba ng kama bago pa sapian ng katangahan ang isipan. Dumiritso na siya ng bathroom at naligo upang makapagbihis na rin. Bago pa siya makatapos ng ligo ay may kumatok sa pintuan."Bitch, buksan mo ang pintuan!" Muling kinatok ni Elizabeth ang pintuan. "Eliza, huminahon ka muna a
Hindi na nabura ang ngiti sa labi ni Ramon hanggang sa makalabas ng bahay. Masaya siyang nakikitang magkasama ngayon ang dalawa."Lolo, ayos lang po ba kayo?" Malambing na tanong ni Sophie sa abuelo.Ngumiti si Ramon sa dalaga. Masaya rin siyang nakikitang hindi na nito inaaway si Stella.Tumabi si
"Kailangan natin siyang mapa laboratory at sigurado akong may itinatago sila kaya ayaw na ibang doctor ang humawak sa case ng asawa mo. Tumawag din si ang kaibihan ko kanina at bukas niya gustong makipagkita sa iyo." Napahawak si Ken sa ulo at biglang sumakit iyon. Wala pa nga pala siyang tulog at
"Mula ngayon ay hindi ka na maaring lumapit sa anak ko!" Angil ni John sa dalaga. "Alam ko pong wala akong magawa dahil kaibigan lamang ako ng anak ninyo. Pero ang pinsan ko—" hindi naituloy ni Ashley ang iba pang naisi na sasabihin at pinigilan siya ng kaibigan. "Please, I'm tired. Gusto ko nang
"Daddy?" nanghihinang tawag ni Freya sa ama nang mamulatan ito. Kakaiba na naman ang nararamdaman niya sa sarili. Masayang ginagap ni John ang palad ng anak na walamg dextrose. "Kumusta ang pakiramdam mo, anak?" Naluluhang pinakatitigan ni Freya ang ama. Bihira niya lang itong makitang nag aalala
"Siguro ay naintindihan mo na ngayon kung bakit siya nagkakaganito?" Sarkastikong tanong ni Joe sa kaharap. Ibinalik ni Dave ang folder sa manggagamot. Mung prepared na ito bago sila hinarap kanina. "Hintayin ko na lang ang parents ng pasyente." Tanging naisagot ni Dave sa ginoo. Naihiling niya na
"Natawagan niyo na po ba ang pamilya niya?" tanong ng manggagamot na si Joe sa mga nagdala kay Freya sa hospital. "Wala po kaming kontak sa parents niya pero kami ang responsible sa kaniya. Kung ano man ang kailangang gawin ay gawin na po ninyo at hindi problema ang pera." Sagot ni Ashley sa doctor
Nangunot ang noo ni Ken nang makita ang labis na takot sa mga mata ng dalaga. Halos hindi na ito kumukurap habang nakatitig sa camera. Ang mga titig nito sa kaniya ay nagmamakaawa. Humihingi ng tulong na para bang alam nitong mapapahamak ito. Gusto man niyang kaawaan ito pero tama ang kaibigan. Kail
"Ahhh ang sakit, help me!" Hiyaw ni Freya at naitulak niya ang kaibigan upang mahawakan ang ulo na parang mabibiak dahil sa sobrang sakit. Nanginig na si Ashley dahil sa takot at pag aalala sa kaibigan. Kahit masakit ang balakan dahil tumama iyon sa kantohan ng kama. Muli niya itong hinawakan sa mg
"Dad." Napatayo si Ken nang makita ang ama. "Kanina ka pa ba dumating?" "Hindi naman." Umupo si Rafael sa bakanting upuan. "Tapos ka na sa trabaho mo?" "Sorry, dad, nagkaroon lang kanina ng problema at—" "It's ok, iwan mo na sa akin iyan at ako ang tatapos." "Po?" Parang nabingi bigla si Ken.
"Yes... ahm, no!" nalilito niyang sagot. "Kumusta ang pakiramdam mo?" Pag iiba niya sa paksa at naging masuyo pa rin ang tanong niya sa dalaga. Pakiramdam niya ay bigla siyang napagod dahil sa labis na pag aalala kanina kaya napaupo na siya. "I'm little bit scared." Hindi na siya nagsinungaling pa