“Please, Maya... magpakita ka na. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung may masama kang nangyari,” pabulong kong dasal habang nagpapatuloy sa pagmamaneho. Binabaybay ko ang madidilim na kalsada, ang isip ko’y puno ng imahe ni Maya at ang galit ko kay Stephanie. Sigurado akong may kinalaman siya rito—kung ano man ang sinabi niya, ito ang dahilan kung bakit umalis si Maya.Pilit kong pina-kalma ang sarili, pero ang galit ko’y nananatiling buhay. Hindi ako titigil. Hindi ako susuko. Kahit na maubos ang lakas ko, hahanapin ko siya. Tumatagal ang gabi, ngunit wala pa ring tawag o balita mula sa mga tauhan ko. Kaya ako na mismo ang tumawag.“Raymond, nasaan na kayo?!” tanong ko nang may matinding diin sa telepono.“Nasa harap na kami ng isa pang eskinita, boss. Sinusuyod namin ang bawat sulok dito. Medyo magulo lang ang lugar dahil maraming tao,” sagot niya, nanginginig ang boses.“Hindi ko kailangan ang mga paumanhin mo, Raymond,” malamig kong sagot. “Kapag hindi siya nakita sa oras na
“Maya, hayaan mo akong ipakita sa’yo na walang sinuman, kahit si Stephanie ang kayang sirain ang meron tayo.”Tumango siya, ngunit sa mga mata niya ay bakas pa rin ang kaba. Alam ko, mahaba pa ang laban namin para maibalik ang tiwala niyang nawala. Pero handa akong gawin ang lahat para sa kanya, kahit na ang galit ko kay Stephanie ay tila sumasabog.“Siya ang sumira sa’yo, Maya,” bulong ko, puno ng determinasyon. “At ako ang tatapos sa kanya.”Habang tinutulungan ko si Maya papasok ng kotse, naramdaman ko ang presensya ng mga tauhan ko sa paligid namin. Tahimik silang nakamasid, parang naghihintay kung may ipag-uutos pa ako. Nakita ko ang pagod sa mga mukha nila sa halos magdamag na paghahanap kay Maya, ang bigat ng responsibilidad na dala nila buong gabi.Nang makaupo na si Maya sa kotse, bumaling ako sa mga tauhan ko. Tinignan ko silang isa-isa, at ramdam kong naghihintay sila ng huling utos mula sa akin. Isang senyas ang aking binigay at nagsi-uwian na sila.“Magpahinga na kayo,” m
MAYA POVHabang nakaupo kami ni Drake sa sofa, lumapit siya sa akin. Nagtagpo ang aming mga mata, at tila isang hindi maipaliwanag na koneksyon ang bumalot sa amin. Walang salitang kailangang bitawan; sa aming mga tingin pa lang, parang alam na namin ang nais naming mangyari.Dahan-dahan, unti-unting naglalapit ang aming mga mukha. Ramdam ko ang init na bumabalot sa aming dalawa, isang kakaibang sensasyon na hindi na namin kayang pigilan. Sa sandaling iyon, nawala ang lahat ng kaba at alinlangan, at ang natira na lamang ay ang tindi ng damdaming nag-uugnay sa amin.Nakatitig si Drake sa akin, puno ng sinseridad ang kanyang mga mata. “I love you, Maya. Lahat ng ipinapakita ko sa’yo, lahat ng sinasabi ko, totoo. Wala kang kailangang ipagduda o ikatakot.”Ang mga salitang iyon ay tila bumura ng lahat ng natitira kong pag-aalinlangan. Tumugon ako, ang boses ko’y puno ng damdamin. “I love you too, Drake. Hindi ko na kailangang hanapin ang dahilan, dahil mahal na kita.”Hindi ko inaasahan
Habang bumibigat ang aming mga hininga, ang malamig na hangin sa labas ay hindi kayang patamlayin ang init na bumabalot sa loob ng aming silid. Nilingkis ko ang aking mga braso sa leeg ni Drake, at kami’y dahan-dahang bumagsak sa kama, hinahayaang ang sandali ang magdikta ng aming mga kilos. Hindi nagtagal ay hinubad niya ang mga saplot sa kaniyang katawan. Nagulat ako ng makita ko ang kaniyang talong. Napaka-haba at ang taba nito. Malambing niya akong hiniga sa aking kama.Tumitig siya sa aking mga mata, tila humihingi ng permiso sa kaniyang gagawin, tinanguhan ko naman siya bilang pagpayag . Mariin niyang sinipsip ang aking sus* . Tila sanggol niyang pinagpalitan ang pagkain sa aking mabibilog na sus*. Sa una ay banayad hanggang sa nagiging mapusok ang bawat paglamas niya sa mga ito."owh Drake…” napasabunot ako sa kaniyang ulo habang patuloy ito sa pagro-romansa sa akin. Itinaas niya ang isa kong paa dahilan para bumulaga sa kaniya ang aking tahong na mamasa masa. Naramadaman k
DRAKE SOBEL POV Matapos ang isang matamis na sandaling pinagsaluhan namin ni Maya, malumanay kong inalis ang kaniyang ulo sa pagkakahiga nito sa aking bisig. Tumayo ako at naglakad sa direksyon kung saan ko nilagay ang mga damit kong pinaghubadan. “Saan ka pupunta?” Nagtatakang tanong sakin ni Maya. Tumingin ako at ngumiti lamang sa kaniya. Mula sa gilid ng kama kung saan nakaupo at nakasandal si Maya habang tabing tabing ng comforter ang hubad niyang katawan. Lumuhod ako sa harapan niya, ang mga mata ko ay nakatuon lamang sa kanya. Hawak ko ang kamay niya habang mabagal kong binibigkas ang mga salitang matagal ko nang iniisip. “Maya,” malumanay kong sabi habang pinipisil ang kamay niya, tinititigan ang mga mata niyang malalim at nagtataglay ng kaligayahan na tila abot-langit. “Please… be my wife. Pero hindi lang basta asawa. Gusto ko, sa bawat aspeto ng buhay natin, sa bawat galaw, sa bawat segundo maging akin ka. Gusto kong gawin ng totoo ang kasal natin , Maya. Gusto kong
MAYA POVMasaya ako sa proposal ni Drake. Ang saya na makita siyang nakaluhod, hawak ang isang singsing na tila simbolo ng panibagong simula. Pero kahit anong pilit kong ngumiti, napansin niya agad ang lungkot sa mga mata ko."Maya," tanong niya, puno ng pag-aalala, "handa akong makinig sa gusto mong sabihin?"Hindi ko alam kung paano sisimulan. Pero alam kong hindi na maaaring manatili sa akin ang bigat ng nakaraan. Kailangang malaman niya ang totoo.Tahimik lang akong nakaupo sa harap ni Drake. Ang bawat pintig ng puso ko'y parang martilyong humahampas sa dibdib ko. Alam kong wala nang atrasan ito. Kailangan kong sabihin ang totoo, kahit pa nangangamba ako kung matatanggap niya ako pagkatapos ng lahat.Huminga ako nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili bago ko simulang ibuhos ang lahat."Drake... ayokong naka oo nga ako sayo pero may lihim naman na hindi ko pa nasasabi sayo" mahina kong bungad, iniwasan ko ang tingin niya. "Tungkol ito sa nakaraan ko... at kay Erwin."Napatingin
DRAKE POVSa totoo lang kanina habang nananahimik ako sa harapan niya ang daming naglaro sa isip ko. Hindi ako makapaniwala sa lahat ng sinabi ni Maya. Parang isang bahagi ng mundo ko ang biglang bumaligtad nang marinig ko ang mga lihim na itinago niya sa loob ng mga panahong magkasama kami. Ang daming bagay na hindi ko kailanman inakala na magiging bahagi ng buhay ko, mga bagay na tila mahirap paniwalaan, pero sa kabila ng lahat, hindi ko magawang talikuran siya.Nakatayo kami sa loob ng maliit niyang apartment, tahimik na nagpapakiramdaman. Nakayuko siya, halatang hindi makatingin sa akin nang diretso. Para bang naghihintay siya na husgahan ko siya, na talikuran ko siya tulad ng ginawa ng iba sa kanya noon. Pero iba ako. Alam kong iba ako.“Maya…” tinawag ko siya, at dahan-dahan siyang napatingin sa akin. Nakita ko ang kaba sa mga mata niya, pero kasabay niyon ay ang pag-asa na baka, sa pagkakataong ito, hindi siya tuluyang nag-iisa."Drake... wala akong ideya kung paano kita pasasa
Habang abala kami sa ngiti at pag-uusap, biglang nag-ring ang cellphone ko. Napaangat ako at agad itong kinuha mula sa gilid ng kama. Naka-display ang pangalan ng ospital, at biglang bumigat ang pakiramdam ko. Natigilan ako, at napansin ni Drake ang pagbabago sa ekspresyon ko.“Maya, sagutin mo,” mahina niyang sabi, mahigpit na hawak ang kamay ko bilang suporta.Dahan-dahan kong sinagot ang tawag. “Hello?”Isang malamig at pormal na boses ang sumagot mula sa kabilang linya. “Hello, si Ms. Maya po ba ito? Ako po si Dr. Mendez mula sa ospital kung saan naka-confine ang Mama niyo.”Ramdam ko ang bigat ng kaba sa dibdib ko. “Opo, ako nga po,” sagot ko, pilit na pinipigilan ang panginginig ng boses ko. “Bakit po kayo tumawag?”Narinig ko ang mahinang paghinga ng doktor, at bawat segundo ng katahimikan ay parang bumibigat sa akin. “Ms. Maya,” mahinahon ngunit seryoso niyang sabi, “I’m sorry to inform you, pero ang Mama niyo po is pronounce dead. Nagkaroon ng komplikasyon ang sitwasyon niya
Ito pala ang plano ni Andrew mula pa noong una, balak pala niyang mag-propose sa akin sa mismong birthday ko.Hayop ka Jackie!, alam mo pala ang plano ng anak mong mag-pakasal sa akin sa pagbabalik niya mula sa business trip niyang ito. Kaya pala ganoon na lang ang pagmamadali niyong mag ina na itulak ako sa kama ng ibang lalaki! Sinong mag aakala na papalpak ang plano niyo at kay Arthur ako mapupunta!“napaka dimonyo mong ina!” Galit na galit ako!Sobrang galit na galit ako kay Jackie!Nagagalit ako dahil pinapatay ako ng kunsensya dahil sa biglaang pagtalikod ko kay Andrew. Pero ano pa nga ba ang magagawa ko kahit magalit pa ako?Tapos na ang lahat. Hindi ko na maaaring balikan ang nakaraan namin ni Andrew.Sunod-sunod ang pagtawag ni Andrew sa akin.Paulit-ulit kong kinakansel iyon, hanggang sa tuluyan ko ng patayin ang telepono ko at naupo nang mag-isa sa tabi ng park.Tahimik akong nakaupo roon, nakatulala nang matagal, bago ko muling binuksan ang telepono ko at tinawagan ko s
Ang buong restaurant ay napuno ng mga paborito kong bulaklak. Bago pumasok sa loob ng resto, ang mga puno ng sycamore sa magkabilang gilid ay nakasabit ang mga makukulay na ilaw at iba't ibang "birthday wishes" at "love" na mga card. Ang mga makukulay na ilaw ay kumikislap, ang simoy ng hangin sa gabi ay humahaplos sa aking katawan, at ang paligid ay puno ng isang romantikong atmospera. Sumunod ako sa kasamahan ni Andrew papasok sa looban ng resto nang medyo malabo ang iniisip. Hindi ko kagad nagets ang mga nangyayari pero na wiwirduhan ako. Nakita ko ang mga kasamahan ni Andrew sa kaniyang trabaho na may hawak na mga heart-shaped balloons ng iba't ibang kulay, na kusang bumubuo ng isang bilog, na may ngiting may pagpapala sa kanilang mga mukha. Sa gitna ng resto ay may malaking projection screen na kasing taas ng isang tao. Matapos ang dalawang malalakas na tunog, lumitaw ang imahe ni Andrew sa screen. Naka-Formal attite siya, may suot na pulang bow tie, may hawak na isang bu
SA OPISINANakahinga ng maluwag si Ella nang matiyak niyang alam ni Arthur na ngayong araw ay birthday ni Frances. Pagdating ng oras ng tanghalian, hinanap niya si Frances para mag-lunch.FRANCES POVBinuksan ko ang cellphone ko at tiningnan ito, at naalala ko na iniiwasan ako ni Arthur kaninang umaga kahit pa alam kong mag flight siya ngayon, kaya't bigla akong tumango ng malungkot.Pero dahil kilala ako ni Ella, alam niyang may hindi okay na nangyayari sa akin. Kinuha niya ang cellphone ko at tinignan ang mga message ko.Sa huli, nagbiro na lang si Ella sa akin "Baka gusto ka niyang sorpresahin ka. Pinipigilan niya lang ngayon at hindi ka pinapansin, tapos bibigyan ka ng sorpresa pagkatapos ng trabaho. Para maging emosyonal ka at ma touch ka!” Tumingin ako kay Ella at ngumiti "Saan mo na naman natutunan lahat ng 'yan?"Itinaas ni Ella ang kanyang baba nang may kumpiyansa, "Maghintay ka lang!"Pagdating namin sa canteen, tinawagan ko iba pa naming mga kasamahan at trineat ko sila
FRANCES POVKinabukasan, nagising ako ng maaga para magluto ng almusal, gusto ko sanang magka-ayos kami ng aking asawa sa aming alitan nitong nakaraang gabi. Halos hindi kasi niya ako pinapansin, sa di ko malamang dahilan. Masaya naman kami noong nakaraang araw pero biglang nagbago ang mood niya kagabi.Marahan akong kumatok sa pinto ng guest room pero walang Arthur na sumagot mula sa kabilang bahagi ng kwarto kaya naman nagdesisyon na akong pumasok na.Habang naglalakad, hindi maipinta ang mukha ko, kakaibang kalungkutan ang bumabalot sa aking katauhan.Pagdating ko sa pintuan ng Office ko ay biglang nanakbo si , Ella papunta sa akin at sinadya akong banggain, kinuha niya ang isang regalo at inabot sa akin . "Frances, Happy Birthday!"Sandali akong napatigil, at saka ko lang naalala na birthday ko pala ngayong araw. Magmula naman kasi ng mamatay si Mama, kinalimutan ko ng mag celebrate ng birthday. Para sakin ang araw sa buong taon ay normal lang. Kinuha ko ang regalo at walang gan
Sa totoo lang nainis ako sa mga sinabi niya kaya sinagot ko din sila ng nararapat na sagot.“Teka lang huh…Una sa lahat ang obligasyon namin si Papa, at FYI nagbibigay kami ng pang gastos ni Papa.Pangalawa, hindi niyo nga ako tinuring na anak niyo, ngayon kung maka-asta ka akala mo ay talagang ulirang ina ka?At pangatlo, bakit hindi niyo pag-trabahuhin yang si Ate Leonor. Hindi yung aasa lang siya sa binibigay namin kay Papa. Kung tutuusin siya ang pinaka-matanda sa amin pero siya ang pinaka-walang pinagka-katandaan.” agad na napa-ismid si Tita Mylene pero nagmatigas siyang umalis ng kusa.Napaisip ako, ngayon lang ako nakakita na niyawyawan ng kaniyang mapang-aping madrasta sa sarili nitong bahay, pagka bukas na pagkabukas pa lang ng pinto. ANo pa nga bang magagawa ko, kung palalayasin ko sila malamang na gagawan nila ito ng malaking issue kaya naman hinayaan ko na lang silang pumasok. Inalok ko na lang sila ng juice. Alam kong may naglalaro na naman sa isip ng mga ito kaya nand
Kagaya ng hindi ko pagyayabang, bumungad sa kanila ang isang mala mansyong bahay na tinitirahan namin ni Arthur. Hindi ko kailanman flinex sa aking social media account ang aming bahay dahil hindi naman ito sa akin. “Tang in*! Frances, ito ang bahay niyo?!” sigaw ng kasamahan kong bakla na halos ikahulog ko na sa golf cart sa sobrang pagkagulat.Napakamot ako ng ulo at napabuntong-hininga. “Bwisit ka bakla, gulat na gulat ako sayo!, oo ito yung bahay namin.” Ngunit hindi agad sila gumalaw. Nakabuka ang mga bibig nila, tila hindi pa rin makapaniwala sa nakikita nila sa kanilang harapan. Si Kristal, na kanina ay puro kayabangan ngayon ay halatang hindi makasabay sa pangyayari. Kahit na inaatake siya ng pride niya dahil sa dami ng paninirang sinasabi niya sa akin sa opisina ay hindi rin maipagkailang namangha din siya sa bahay na tinutuluyan namin ni Arthur. “Frances… ito ba talaga ang bahay mo?” tanong ng isa na hindi pa rin makapaniwala.“Hindi. Trip ko lang pumasok para sa staycat
FRANCES’ POV Pagdating ng Sabado, maaga akong nagbihis ng komportableng damit at tumungo sa tagpuan kung saan ko sasalubungin ang mga kasama ko sa trabaho. Isa-isa na silang dumating, at agad akong binati ng ilan sa kanila. “Congratulations sa promotion mo, girl!” sigaw ni Mary, sabay tapik sa balikat ko. Ngumiti ako at isa-isang nagpasalamat. Habang naghihintay pa sa iba, naisipan kong bumili ng maiinom sa mini-store sa kanto. Tahimik lang ang paligid nang biglang dumating si Kristal, ang babaeng kilalang mahilig mambara at laging may masasabi tungkol sa iba. “Oh, dito ba ‘yung inyo?” tanong niya, sabay irap sa mumurahing apartment sa harapan namin. “Anong apartment number ‘yung bahay niyo?” Bago pa ako makasagot, sumabat na ang isa pang kasamahan namin na malapit kay Kristal. “Oo nga, Ma’am! Dapat sa susunod lumipat ka na ng mas magandang apartment. Hindi bagay sa isang aviation manager ang nakatira sa ganitong klaseng bahay!” Napataas ang kilay ko at napatingin kay Ella. Hin
[Gusto ko lang magtanong, may boyfriend na nga ba talaga si Miss Frances?] Matapos ang maanghang na akusasyon laban kay Frances , ngayon lahat ay pumabor sa kaniya. Napapangiti naman si Mr. Rivera sa kaniya.Kagaya ng orihinal na dahilan kung bakit nagpunta si Frances sa restaurant ay nagsimula ang kanilang meeting. Ilang discussiona ng naganap sa pagitan nila at hindi din nagtagal ang meeting na iyon. Bumalik siya sa opisina. Nagulat siya ng salubungin siya ng kaniyang mga kasamahan.“Frances, congratulations!”“Frances, treat mo kami this time!”“Tama, Frances, weekends naman sa susunod na araw, mas okay siguro kung sa bahay niyo tayo mag-celebrate. Para makatipid at double celebration na din tayo. Ang pagkaka promote sayo officially at ang kasal mo.”Hindi naman kaagad nakasagot si Frances. Sa kalagitnaan ng pangungulit ng mga kasamahan niya ay biglang tumunog ang kaniyang cellphone. “Hello!”“Love, mukhang pagod ka? Hindi mo ata hiyang ang magpanggabi. Dibale malapit na din n
Pagkatapos sabihin ni Mr. Rivera ay naglakad na sila pabalik sa loob ng restaurant. Ngunit napansin ni Frances na mula sa di kalayuan ay may nagkakagulong mga tao at kumakapal na kamera na nagmumula sa mga vloggers, isang babae ang napansin nilang nagpunta sa isang sulok. Halata ang pagkabalisa sa kanyang mukha, at tila gusto niyang maglaho na lang sa hangin.Pero hindi nagtagal, agad siyang pinalibutan ng mga vloggers."Ikaw ang may pakana ng lahat ng ito! Sabi mo may relasyon si Mr. Rivera at Frances! Ng dahil sayo muntik pa akong makasuhan" singhal ng isang lalaki habang nakatutok ang camera sa kanya.“Oo nga, hayop ka. Mali-mali ang mga impormasyong sinasabi mo samin!”“Kaya nga pahamak ka!” "Ano ang masasabi mo na nalantad na ang totoo?" sigaw naman ng isa pa.Napayuko ang babae at hindi niya alam kung paano ipagtanggol ang kaniyang sarili. Pero wala na siyang lusot. Nalantad na ang katotohanan, ang mga maling ipinakakalat niya dahil sa galit kay Frances ay nalantad na. Si Al