Share

Kabanata 180

Author: Roxxy Nakpil
last update Huling Na-update: 2025-01-17 22:55:28

Halos mabuwal ang pinto ng bar nang buwelo kong itulak iyon. Nagulat ang lahat ng tao sa loob, pero wala akong pakialam.

"Christopher!" tawag ko nang malakas. Agad siyang lumabas mula sa likod ng counter, halatang hindi niya inaasahan ang pagdating ko.

"Sir Drake! Ano pong maipaglilingkod ko?" tanong niya, pilit na pinapakalma ang kanyang boses pero kita sa kanyang mukha ang kaba.

Dumiretso ako sa counter at inilapag ang maskara roon nang mariin, sapat na halos marinig ang tunog ng pagbangga nito sa kahoy. "Sino si maskara girl?. Sino siya? Gusto ko ng sagot ngayon din."

Nanlaki ang mga mata ni Christopher. "Sir, ah… si Maya po?"

"wag ka ng mag-ma-ang-maangan pa Christopher. Alam mo kung sino ang tinutukoy ko," malamig kong sagot, hinigpitan ko ang pagkakatingin sa kanya. "Yung babaeng ito. Ang suot niyang maskara. Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa kanya saan siya nakatira, sino siya, bakit siya nandito. At huwag mo akong bigyan ng mga walang kwentang sagot."

Nakita ko ang pag-
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 181

    Napuno ng gulat ang kanyang mukha, ngunit bago pa siya makasagot, biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Maya, halatang nagmamadali at hingal na hingal. Nang makita niya ako, natigilan siya, at nakita ko ang takot at galit sa kanyang mga mata."Anong ginagawa mo dito?" tanong niya, ang boses niya ay nanginginig ngunit puno ng determinasyon. “a… Mama lalabas lang po kami bibili lang kami pagkain natin”“O sige anak”Pagdating sa labas ay tahimik lang ako.“Anong kailangan mo? Pano mong nalaman na nandito ako?. Oh pakshit alam ko na!...si Christopher.?” napapadabog niyang sabi“Wala akong masamang intensyon gusto ko lang tumulong.”Hindi ko siya sinagot agad. Tinitigan ko siya, pilit na binabasa ang kanyang mukha. Kahit sa simpleng unipormeng pangtrabaho, hindi maikakailang kaakit-akit siya, ngunit higit pa roon, ang kanyang mga mata ang nagdala ng bigat sa akin. Mga matang puno ng pagod, takot, at isang matibay na pader ng depensa."Maya," mahinahon kong sabi, pilit na pinipigil ang gal

    Huling Na-update : 2025-01-17
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 182

    TARA (MAYA) POVTinawagan ko si Christopher habang kumukulo pa rin ang dugo ko sa galit."Christopher, anong ginawa mo?!" sigaw ko sa telepono. Halos hindi ko na mapigilan ang boses ko. "Bakit mo sinabi kay Drake ang tungkol sa sitwasyon ni Mama? Hindi mo dapat ginawa 'yon!"May kaunting katahimikan sa kabilang linya bago siya sumagot. "Maya, hindi ko 'yon sinasadyang sabihin. Binantaan niya ako," paliwanag niya, halatang nagpipigil din ng emosyon."Binantaan? Bakit ka naman niya babantaan? At bakit kailangan niyang malaman ang tungkol kay Mama?" tuloy-tuloy kong tanong, halos hindi na siya makahabol sa mga tanong ko."Maya, kumalma ka nga," sabi niya, pilit na inaayos ang tono ng boses niya. "Alam kong galit ka, pero makinig ka muna. Si Drake ang may alam kung paano ka matutulungan sa gastusin para kay Tita. Alam kong hindi siya ang pinaka-okay na tao sa buhay mo, pero... mabait din siya kahit papaano."Halos mamilipit ako sa sinabi niya. "Mabait? Christopher, sinaktan niya ako dati…

    Huling Na-update : 2025-01-18
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 183

    Narinig ko ang malalim na buntong-hininga ni Christopher bago siya sumagot. "Maya, gawin mo ang lahat ng kaya mo. Kung kinakailangan, itakas mo ang Mama mo bago pa kayo balikan ni Drake. Pasensya na, Maya... pero sa puntong ito, wala na akong magagawa para ipagtanggol ka. Hindi mo dapat tinanggihan si Drake" May lungkot sa kanyang tinig, ngunit naroon din ang determinasyon sa kanyang babala.Hinawakan ko nang mahigpit ang telepono habang nasa byahe. Nangangatog ang mga kamay ko habang pinipilit kong mag-isip ng solusyon."Ano’ng gagawin ko? Paano ang utang ko sa ospital? Paano si Mama?" Puno ng kaba at pangamba ang buong pagkatao ko. Alam kong nasa panganib na kami, at isang maling galaw lang ay baka tuluyan kaming madamay sa galit ni Drake."Maya, please," mariing bilin ni Christopher. "Kung mahalaga sa’yo ang buhay mo at ang kaligtasan ni Mama, umalis na kayo ngayon. Magtago kayo kahit saan—basta malayo sa lugar na ito."Hindi ko na nagawang sumagot. Nanginginig ang buong katawan ko

    Huling Na-update : 2025-01-18
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 184

    Pagdating sa labas ng ospital, naglakas-loob na akong magsalita. “Drake, ano bang ginagawa mo dito? Ayaw mo ba talaga kaming tigilan?” tanong ko nang may halong alinlangan. Sinusubukan kong magpakumbaba kahit ramdam kong pumuputok na ang galit ko sa loob. “Kung may balak kang masama, kung galit ka sa akin, ako na lang ang gantihan mo. Huwag mo nang idamay ang Mama ko. Malubha na ang sakit niya, at wala siyang alam tungkol sa trabaho ko sa club. Nakikiusap ako, Drake. Huwag mo nang sabihin pa sa kanya.” Namumugto ang mga mata ko habang umiiyak na nakiusap.“Sumakay ka sa sasakyan,” utos niya nang malamig. Napakurap ako sa gulat, ngunit wala akong nagawa kundi sumunod. Kung hindi, baka kung ano ang gawin niya. Nang makapasok ako sa likod ng sasakyan, sumunod siya, habang lumabas naman ang kanyang driver. Nang makaupo siya sa tabi ko, bigla niyang hinawakan ang balikat ko.“Hindi ako pumunta dito para manggulo, Maya,” sabi niya nang diretso. Kinuha niya ang isang tseke mula sa bag na nas

    Huling Na-update : 2025-01-18
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 185

    "Mabuti kung ganun. Pero ‘yung part-time mo kay Christopher, wala na ba iyon?" tanong niya muli, ang tono niya’y may halong pag-aalala."Huminto na po ako roon, Ma. Full-time daw po ang kailangan nila, at hindi ko kayang mag-full-time. Sinabi ko na lang kay Christopher na sabihan ako kung sakaling magkaroon ulit ng opening," paliwanag ko, ramdam ang bigat ng mga kasinungalingang lumalabas sa aking bibig. Ginagawa ko ang lahat para maitago ang tungkol kay Drake, kasabay ng takot at pag-aalinlangan na bumabalot sa akin."Ah, ganun ba, anak? O sige, magpahinga ka rin kung kinakailangan. Huwag palaging nagpapakapagod sa trabaho. Alam kong kailangan natin ng pera, pero anak, mas mahalaga sa akin ang kalusugan mo," sabi ni Mama, puno ng pagmamalasakit."Opo, Ma. Huwag mo akong alalahanin. Ang isipin mo ay ang sarili mo. Kailangan mong gumaling para sa akin. Marami pa tayong pagsasamahan," sagot ko habang pinipilit na itago ang aking nararamdamang bigat.Pinunasan ko ang mga luha sa aking mg

    Huling Na-update : 2025-01-18
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 001

    PROLONGUE “Ay pwet ng kalabaw, " napasigaw na sabi ni Claire pagpasok niya sa silid ni Edward. "herodes ka talaga Sir Edward!” mahinang sabi niya sa kaniyang sarili. Halos hindi magkandamayaw sa kaniyang gagawin si Claire ng maabutan niyang nakikipag niig ang kaniyang Playful Young Billionaire Boss.Napangiti lamang si Edward habang patuloy ito sa ginagawang pagbay* sa kaniyang kaulyawan. Hindi siya natinag sa pagdating na iyon ni Claire. Natatawa siya sa naging ekspresyon ng kaniyang kababata. Hindi niya inaasahang hindi pa rin ito open minded pagdating sa usaping s*x. Isa naman sa katangian ni Edward ang angkin galing sa kama kaya siya lapitin ng mga malalanding babae. Hindi na niya kailangan pang magbayad para lang may makatalik. Kusang mga babae na ang nagpupunta sa kaniya . Sa bahay man , trabaho o kahit saang lugar siya naruruon. Sa pagkabigla ni Claire sa kaniyang nakita ay naihagis niya ang kapit niyang tray sa sahig ng silid kaya’t nagkalat doon ang hapunang hinanda niya p

    Huling Na-update : 2024-10-26
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 002

    CLAIRE SANCHEZ: “Grabe naman tong si Edward hindi man lang nag-lock ng kaniyang pintuan. Nakakainis. Eeee napaka maniac talaga . Bwisit (napapa-padyak sa inis na sabi ko sa aking sarili habang naglalakad ako pababa ng kusina) sa kinadami dami naman kasi ng oras bakit ngayon pa ako inutusan talaga ni Manang. Ang malas ko naman. " pagmamaktol kong sabi. Pagdating ko sa maids quarter ay tinanong ako kaagad ni Manang dahil nakasumbakol ang mukha ko. "bakit naman basang basa yang damit mo? at bakit ganyan yang pagmumukha mong bata ka?! ano bang ginawa sayo ni Sir Edward?! halika nga dito at magpalit ka muna ng damit mo. " nag-aalalang tanong sa akin ni Manang. Inabutan niya ako kaagad ng tuwalya. "pano Manang yan pong alaga niyo meron na namang kaulyawan dun sa kwarto niya hindi man lang nag lock ng pintuan edi nagulat po ako ayun tumilapon ang kapit kong tray. Hindi ko naman napansin na natapunan din pala damit ko nung nasa loob ako ng silid si Sir Edward” naiinis kong sabi. Kung pwe

    Huling Na-update : 2024-10-26
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 003

    EDWARD MURPHY: Naupo na ako dahil nakikita ko na ang pagkainis sa mukha ni Claire “okay sige na sorry to offend you, let’s change the topic at mukhang galit ka na talaga. Hindi ko sinasadyang inisin ka. Ang cute mo kasi kapag s*x na ang pinag-uusapan natin. Sya wag mo ng isipin yung nakita mo kanina. Maupo ka nga muna dito , ang hirap makipag usap ng nakatayo ka diyan. (Naupo naman itong si Claire sa aking tabi, sa totoo lng napagod talaga ako sa babaeng kaniig ko kanina,Natatawa ako sa aking naiisip. sh*t teka ano nga bang pangalan ng babaeng iyon? . Ano ka ba naman Edward nakakatalik mo hindi mo kilala . Panenermon ko sa aking sarili. ) kumain ka na ba?! (Tanong ko kay Claire, tumango naman siya at nakatingin lang sa akin. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay nahihiya pa rin si Claire kumilos sa aking harapan. Sabagay sadyang mahinhin naman talaga siya magmula ng magdalaga na siya, noong nakakalaro ko kasi siya sa probinsya ay napaka-boyish pa niya iyon ay noon bago ako lu

    Huling Na-update : 2024-10-26

Pinakabagong kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 185

    "Mabuti kung ganun. Pero ‘yung part-time mo kay Christopher, wala na ba iyon?" tanong niya muli, ang tono niya’y may halong pag-aalala."Huminto na po ako roon, Ma. Full-time daw po ang kailangan nila, at hindi ko kayang mag-full-time. Sinabi ko na lang kay Christopher na sabihan ako kung sakaling magkaroon ulit ng opening," paliwanag ko, ramdam ang bigat ng mga kasinungalingang lumalabas sa aking bibig. Ginagawa ko ang lahat para maitago ang tungkol kay Drake, kasabay ng takot at pag-aalinlangan na bumabalot sa akin."Ah, ganun ba, anak? O sige, magpahinga ka rin kung kinakailangan. Huwag palaging nagpapakapagod sa trabaho. Alam kong kailangan natin ng pera, pero anak, mas mahalaga sa akin ang kalusugan mo," sabi ni Mama, puno ng pagmamalasakit."Opo, Ma. Huwag mo akong alalahanin. Ang isipin mo ay ang sarili mo. Kailangan mong gumaling para sa akin. Marami pa tayong pagsasamahan," sagot ko habang pinipilit na itago ang aking nararamdamang bigat.Pinunasan ko ang mga luha sa aking mg

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 184

    Pagdating sa labas ng ospital, naglakas-loob na akong magsalita. “Drake, ano bang ginagawa mo dito? Ayaw mo ba talaga kaming tigilan?” tanong ko nang may halong alinlangan. Sinusubukan kong magpakumbaba kahit ramdam kong pumuputok na ang galit ko sa loob. “Kung may balak kang masama, kung galit ka sa akin, ako na lang ang gantihan mo. Huwag mo nang idamay ang Mama ko. Malubha na ang sakit niya, at wala siyang alam tungkol sa trabaho ko sa club. Nakikiusap ako, Drake. Huwag mo nang sabihin pa sa kanya.” Namumugto ang mga mata ko habang umiiyak na nakiusap.“Sumakay ka sa sasakyan,” utos niya nang malamig. Napakurap ako sa gulat, ngunit wala akong nagawa kundi sumunod. Kung hindi, baka kung ano ang gawin niya. Nang makapasok ako sa likod ng sasakyan, sumunod siya, habang lumabas naman ang kanyang driver. Nang makaupo siya sa tabi ko, bigla niyang hinawakan ang balikat ko.“Hindi ako pumunta dito para manggulo, Maya,” sabi niya nang diretso. Kinuha niya ang isang tseke mula sa bag na nas

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 183

    Narinig ko ang malalim na buntong-hininga ni Christopher bago siya sumagot. "Maya, gawin mo ang lahat ng kaya mo. Kung kinakailangan, itakas mo ang Mama mo bago pa kayo balikan ni Drake. Pasensya na, Maya... pero sa puntong ito, wala na akong magagawa para ipagtanggol ka. Hindi mo dapat tinanggihan si Drake" May lungkot sa kanyang tinig, ngunit naroon din ang determinasyon sa kanyang babala.Hinawakan ko nang mahigpit ang telepono habang nasa byahe. Nangangatog ang mga kamay ko habang pinipilit kong mag-isip ng solusyon."Ano’ng gagawin ko? Paano ang utang ko sa ospital? Paano si Mama?" Puno ng kaba at pangamba ang buong pagkatao ko. Alam kong nasa panganib na kami, at isang maling galaw lang ay baka tuluyan kaming madamay sa galit ni Drake."Maya, please," mariing bilin ni Christopher. "Kung mahalaga sa’yo ang buhay mo at ang kaligtasan ni Mama, umalis na kayo ngayon. Magtago kayo kahit saan—basta malayo sa lugar na ito."Hindi ko na nagawang sumagot. Nanginginig ang buong katawan ko

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 182

    TARA (MAYA) POVTinawagan ko si Christopher habang kumukulo pa rin ang dugo ko sa galit."Christopher, anong ginawa mo?!" sigaw ko sa telepono. Halos hindi ko na mapigilan ang boses ko. "Bakit mo sinabi kay Drake ang tungkol sa sitwasyon ni Mama? Hindi mo dapat ginawa 'yon!"May kaunting katahimikan sa kabilang linya bago siya sumagot. "Maya, hindi ko 'yon sinasadyang sabihin. Binantaan niya ako," paliwanag niya, halatang nagpipigil din ng emosyon."Binantaan? Bakit ka naman niya babantaan? At bakit kailangan niyang malaman ang tungkol kay Mama?" tuloy-tuloy kong tanong, halos hindi na siya makahabol sa mga tanong ko."Maya, kumalma ka nga," sabi niya, pilit na inaayos ang tono ng boses niya. "Alam kong galit ka, pero makinig ka muna. Si Drake ang may alam kung paano ka matutulungan sa gastusin para kay Tita. Alam kong hindi siya ang pinaka-okay na tao sa buhay mo, pero... mabait din siya kahit papaano."Halos mamilipit ako sa sinabi niya. "Mabait? Christopher, sinaktan niya ako dati…

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 181

    Napuno ng gulat ang kanyang mukha, ngunit bago pa siya makasagot, biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Maya, halatang nagmamadali at hingal na hingal. Nang makita niya ako, natigilan siya, at nakita ko ang takot at galit sa kanyang mga mata."Anong ginagawa mo dito?" tanong niya, ang boses niya ay nanginginig ngunit puno ng determinasyon. “a… Mama lalabas lang po kami bibili lang kami pagkain natin”“O sige anak”Pagdating sa labas ay tahimik lang ako.“Anong kailangan mo? Pano mong nalaman na nandito ako?. Oh pakshit alam ko na!...si Christopher.?” napapadabog niyang sabi“Wala akong masamang intensyon gusto ko lang tumulong.”Hindi ko siya sinagot agad. Tinitigan ko siya, pilit na binabasa ang kanyang mukha. Kahit sa simpleng unipormeng pangtrabaho, hindi maikakailang kaakit-akit siya, ngunit higit pa roon, ang kanyang mga mata ang nagdala ng bigat sa akin. Mga matang puno ng pagod, takot, at isang matibay na pader ng depensa."Maya," mahinahon kong sabi, pilit na pinipigil ang gal

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 180

    Halos mabuwal ang pinto ng bar nang buwelo kong itulak iyon. Nagulat ang lahat ng tao sa loob, pero wala akong pakialam."Christopher!" tawag ko nang malakas. Agad siyang lumabas mula sa likod ng counter, halatang hindi niya inaasahan ang pagdating ko. "Sir Drake! Ano pong maipaglilingkod ko?" tanong niya, pilit na pinapakalma ang kanyang boses pero kita sa kanyang mukha ang kaba.Dumiretso ako sa counter at inilapag ang maskara roon nang mariin, sapat na halos marinig ang tunog ng pagbangga nito sa kahoy. "Sino si maskara girl?. Sino siya? Gusto ko ng sagot ngayon din."Nanlaki ang mga mata ni Christopher. "Sir, ah… si Maya po?""wag ka ng mag-ma-ang-maangan pa Christopher. Alam mo kung sino ang tinutukoy ko," malamig kong sagot, hinigpitan ko ang pagkakatingin sa kanya. "Yung babaeng ito. Ang suot niyang maskara. Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa kanya saan siya nakatira, sino siya, bakit siya nandito. At huwag mo akong bigyan ng mga walang kwentang sagot."Nakita ko ang pag-

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 179

    DRAKE:Walang paglagyan ang galit na nararamdaman ko sa mga sandaling ito. Dama ko pa rin ang matinding sakit mula sa ginawa niyang pagkakasipa sa aking talong—isang bagay na hindi ko kailanman inasahan mula sa kahit sinong babae. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng tumakas mula sa akin, pagkatapos ng isang gabing alam kong hindi niya makakalimutan. Ako ang palaging nagpapaalam, ako ang laging nasusunod. Ngunit siya—ibang klase siya."SH*T!" Napapamura ako habang sinisipa ang gilid ng kama. Hindi ako sanay sa ganitong pakiramdam. Hindi ako sanay na iniwan. At hindi ako sanay na hindi nakuha ang gusto ko. Sa isang iglap, nagulo ang buong sistema ko.Muli kong binalikan sa isipan ko ang bawat sandali ng gabing iyon. Ang kanyang mga kilos, ang bawat bulong niya sa dilim, at ang misteryo ng maskara na hindi niya hinubad kahit sa pinaka-intimado naming sandali. Napuno ako ng tanong….sino siya? Bakit siya pumayag sa alok ko? At higit sa lahat, bakit siya umalis nang walang paalam?

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 178

    “Sinubukan na naming tingnan ang flight records at immigration logs, pero walang pangalan ni Tara na lumabas. Kung lumabas man siya ng bansa, malamang sa hindi pormal na paraan,” paliwanag niya, ang tono niya’y tila sinasabi na mahirap na itong maresolba. Napayuko ako, iniisip kung anong susunod na hakbang. Hindi ko siya pwedeng basta nalang pabayaan. “May napansin ka ba bago siya nawala?” tanong ni Ramirez, na tila nagbabakasakaling may maitulong pa ako. Napalunok ako bago sumagot. “Napanaginipan ko siya kagabi. Humihingi siya ng tulong, Sgt. At parang… parang may masamang nangyari.” Tiningnan niya ako ng may halong gulat at seryosong ekspresyon. “Kerry, minsan ang dahil sa sobrang pag-aalala ng tao nakikita natin siya da panaginip..” Umuwi akong puno ng tanong. Hinanap ko ang mga gamit ni Tara sa bahay, nagbabakasakaling may makita akong clue. Napansin kong may ilang mga gamit siya na nawawala: ang paborito niyang bag, ang notebook niya kung saan madalas siyang magsulat, at is

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 177

    KERRY POV Isang bangungot ang paulit ulit na gumugulo sa akin tuwing gabi. Nasa gitna ako ng isang madilim na kagubatan, malamig ang hangin, at parang bawat hakbang ko ay lalong nagpapalayo sa akin sa liwanag. Biglang lumitaw si Tara. Ang mukha niya ay bakas ng takot, ang mga mata niya ay puno ng luha habang patuloy siyang humihingi ng tulong. Bumubugal ang pawis ko. Pilit kong binabangon ang sarili ko at pilit kong ginigising ang sarili ko pero hindi ko maimulat ang mga mata ko. “Kerry! Tulungan mo ako! Kailangan ko ng tulong mo!” paulit-ulit niyang sinasabi, ang boses niya ay tila nag-echo sa buong paligid. Sinubukan kong tumakbo papunta sa kanya, pero parang ang lupa sa ilalim ko ay kumakapit sa mga paa ko. Hindi ako makagalaw, hindi ako makalapit. Biglang nagbago ang eksena. Si Leo na ang nakita ko, masaya siyang naglalaro sa isang park na puno ng mga batang tumatakbo at naghahabulan. Naka-green siya na t-shirt, paborito niya iyon, at hawak niya ang bola na madalas niya

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status