LOGINShare
Kabanata 140
Last Updated:
2025-01-03 19:33:41
Related chapters
Play Me, I’m Yours Kabanata 141
ENRIQUE POV AFTER 10 YEARS Sampung taon akong naghintay, naghanap, at nagtanong-tanong kung nasaan siya. Sampung taon akong nangarap na makita ulit si Kerry , kahit isang beses lang. Kahit isang saglit lang. Gayunpaman kahit papano ay nakalimot na din ako sa sakit nito sakin. Tinuon ko na lang ang sarili ko sa pag-ma-manage ng aking negosyo kaya mabilis na lumipas ang araw. Isang araw ng maisipan kong bumili ng bago kong suit, ay nagtungo ako sa mall. Para pinako ang mga Paa ko sa kinatatayuan ko ngayon. Natulala ako at napakurot sa sarili ko. After 10 years, eto siya ngayon, nakatayo sa harap ko. “Kerry?” halos bulong kong tawag sa kaniya habang namimili ng damit para sa kaniya. Napalingon siya. Kita ko agad ang gulat sa mga mata niya parang hindi rin siya makapaniwala na narito ako ngayon. Pero kasabay ng pagkagulat niya ay ang pag-iwas niya. Agad siyang umatras ng bahagya, parang gusto niyang umiwas sa tingin ko. “Enrique…” mahina niyang sabi. Sobrang daming tanong ang bum
Last Updated : 2025-01-03Play Me, I’m Yours Kabanata 142
ENRIQUE POV Matagal ko nang pinangarap ang araw na ito—ang muling makasama sina Kerry at Arthur. Siyam na taon ang lumipas mula nang hindi ko sila nakasama. Siyam na taon ng panghihinayang, pangungulila, at mga tanong na hindi ko masagot. Ngayon, heto ako, sinusubukang bumawi sa mga taong minahal ko. Mahirap bumawi. Mahirap punan ang siyam na taong nawala. Pero hindi ako sumusuko. “Ready ka na ba?!” Masaya kong tanong sa anak ko. “Yes Daddy. I’m so excited.” Tugon niya sa akin. Tumingin ako kay Kerry pero hindi niya man lang ako tapunan ng tingin. Lagi itong abala sa kaniyang cellphone. Kung hindi videocalls ay nasa laptop niya ang buong atensyon niya. Binulungan ko si Arthur “anak, ganyan ba talaga yang Mommy mo?! Palaging busy?” Tanong ko sa kaniya habang nasa business class lane kami. “Hahaha naku Daddy , busy po si Mommy pero magmula ng magkita tayo at kasama ka namin sobrang OA ng pagka busy ni Mommy. Hindi ko nga po alam kung drama niya lang yan. She’s not like that befo
Last Updated : 2025-01-04Play Me, I’m Yours Kabanata 143
Pagkarating namin sa Switzerland, agad kaming sinalubong ng napakagandang tanawin—mga bundok na nababalutan ng niyebe at mga bahay na parang nasa loob ng Christmas card. Kitang-kita ko ang excitement sa mukha ni Arthur habang panay ang tanong niya tungkol sa lugar. “Daddy, pwede ba tayong mag-snowboard dito?” tanong niya habang nakadikit ang ilong sa bintana ng sasakyan. Tumawa ako. “Siyempre! Pero magtanong muna tayo sa Mommy mo kung okay lang.” “Wow! Daddy, parang nasa fairy tale tayo!” sigaw niya habang pinapanood ang mga niyebe sa paligid. “Ang ganda, ‘di ba?” sagot ko habang inakbayan siya. “Daddy diba po ayan yung sinasabi nilang tobleron mountain?” Tanong sakin ni Arthur sa kamangha manghang itsura ng bundok. “Yes baby ayan ang nasa picture ng cover ng tobleron. Susubukan nating puntahan yan pero mukhang not possible lalo at malakas ang snow fall.” Sagot ko sa kaniya “Okay lang Daddy kahit po hindi” tugon niya Si Kerry naman ay tahimik lang na nakatingin sa pa
Last Updated : 2025-01-04Play Me, I’m Yours Kabanata 144
KERRY POV Pagbalik namin sa Pilipinas, pakiramdam ko ay para kaming naiwan sa isang panaginip sa Switzerland. Ang mga alaala ng snow fights, tawanan, at mga gabi sa harap ng fireplace ay nagbigay sa akin ng kakaibang init na matagal ko nang hindi naramdaman. Pero kahit paunti-unti na akong bumibigay sa nararamdaman ko para kay Enrique, may bahagi pa rin sa akin na natatakot. Hindi ko maiwasang mag-isip pano kung sakaling magbalik si Tara. Pano kung naghihintay lang siya ng tamang panahon para muling sirain ang masaya ko ng buhay. Nagsimula din akong mag-adjust sa aming buhay dito, isa sa mga top priority namin si Arthur. Binawasan ko ang pagtutok sa negosyo at kahit na mahirap ay sinubukan kong balansehin ang trabaho at oras para sa pamilya namin. "breakfast is ready!" malakas kong sigaw. Isang umaga ng matapos akong maghanda ng aming almusal nagtataka ako at walang sumasagot sa akin. Ilang ulit akong tumatawag sa mag-ama ko pero walang kahit na anong sagot akong nakuha kaya na
Last Updated : 2025-01-05Play Me, I’m Yours Kabanata 145
ENRIQUE POV Nang makatulog na si Arthur ay naisipan namin ni Kerry na magkaruon ng kaunting chillin. "Enrique, are you busy tomorrow?" tanong sakin ni Kerry napakunot ang noo ko sa pagtataka “hindi naman bakit mo natanong?" "ahmmm , weekends din naman, would like to drink?" tanong niya sa akin. Lumaki ang ngiting dumungaw sa aking mga labi. "siymepre naman Kerry. okay ako diyan." sagot niya sa akin. "sige mag-ayos ka na. Labas tayo ngayong gabi, kausapin ko lang si Yaya." nakangiti niyang sabi sa akin Agad akong tumayo. Bumaba na siya at kinausap ang taga alaga ni Arthur. Mabilis ding nag-ayos si Kerry. Naka casual attire lang kami. Nakasuot siya ng ripped jeans at simpleng loose shirt. Habang ang kaniyang buhok ay itinali niya ng pataas. Ako naman ay nakapants lang din at simpleng t shirt. Nang makarating kami sa bar ay kaunting kwentuhan, hinayaan ko si Kerry na mag enjoy sa gabing iyon. Isang bote hanggang sa masundan na ng masundan ang aming iniinom. “Kerry,
Last Updated : 2025-01-05Play Me, I’m Yours Kabanata 146
"D*mn Kerry, you're so good! Sh*T hindi ko akalaing sobrang wild mo sa kama" anas ko sa kaniya. Ganadong ganado ako sa kaniyang ginagawa. Hindi ko maiwasang hindi mapa-ungol sa sarap. "ahhhh... Kerry. You're doing it so good! ahhh....." Hindi ko na naramdaman na bahagya na pala akong napapabayo sa loob ng kaniyang bibig. Nang hindi na ako makapagpigil ay hinila ko na siya pataas. Inikot ko siya at Inihiga ko, tinutok ko ang aking tit* sa kaniyang pechay. Ilang beses akong nagsubok pero sh*t napakasikip talaga ni Kerry. Ramdam ko ang pag-atras ng kaniyang katawan sa aking ginagawang pagsusubok na maipasok ito. Muli kong tinitigan siya sa kaniyang mukha. Hinahaplos ko ang kaniyang buhok at ng magtapat aming mukha.“huwag mag-alala Kerry, sa una lang yan masakit. Pero pag nakapasok ko na at naglabas masok na ito masasarapan ka na din. Da-dahan-dahanin ko lang." halos pabulong kong sabi sa kaniyang mga labi. Tumango siya sa akin at napapakagat labi. Basang basa ang kaniyang pechay kaya na
Last Updated : 2025-01-05Play Me, I’m Yours Kabanata 147
Simula noon, nagbago na ang takbo ng buhay namin. Isang gabi, habang nakaupo kami sa sala, nagtanong si Enrique na ikinagulat ko. “Handa ka na bang dagdagan ang pamilya natin?” Natawa sa kakulitan ni Enrique. “Ano? agad-agad?! hindi ko lang alam Enrique. Kaya ko pa bang mag-alaga?!” “Hindi naman kita mamadaliin Love. Kung handa ka ng dagdagan natin si Arthur. Dahil gusto ko pa ng isa pang baby.” Namula ako. “Tingnan natin.” Niyakap niya ako nang mahigpit, at sa gabing iyon, ramdam ko na handa na akong harapin ang kinabukasankasama si Enrique at si Arthur, at marahil, isang bagong miyembro ng pamilya. Pagbalik namin sa Pilipinas, para akong binigyan ng bagong pagkakataon para buuin ang pamilyang matagal kong tinatanggihan. Pero kahit masaya na kami ni Enrique at unti-unting napupuno ng tawanan ang bahay, hindi ko pa rin lubos na mabura ang takot sa puso ko. Takot na baka biglang magbago ang lahat. Araw-araw, ramdam ko ang pagbabago ni Enrique. Naging maalaga siya laging nandiyan
Last Updated : 2025-01-06Play Me, I’m Yours Kabanata 148
KERRY POV Nang dahil sa pangyayaring iyon ay napagdesisyunan naming magpakasal sa isang simpleng selebrasyon ni Enrique. Habang magkahawak kami ng kamay ni Enrique, naramdaman ko ang bigat ng aming desisyon. Hindi ito isang ordinaryong araw; ito ang araw na magbabago ang lahat. Simple lang ang plano namin isang kasal na hindi magarbo, walang engrandeng detalye, pero puno ng pagmamahal. Ang bawat bahagi nito ay simbolo ng aming tunay na hangarin, ang maging magkasama, ano pa man ang mangyari. Saksi ang malalapit na kaibigan at mga kamag-anak ay masaya kaming nagdaos sa aming pag-iisang dibdib. Ang Seremonyas Ang lugar ay parang inilaan lamang para sa amin. Sa ilalim ng lilim ng isang matandang punong narra, ginanap ang aming seremonyas. Ang bawat palamuti mula sa mga tela hanggang sa mga bulaklak ay parang bahagi ng kalikasan mismo. Ang rosas, liryo, at baby’s breath ay maingat na inilagay, ang kanilang amoy ay bumalot sa paligid. Ang araw ay nasa tamang posisyon hindi nakakasila
Last Updated : 2025-01-06
Latest chapter
Play Me, I’m Yours Kabanata 148
KERRY POV Nang dahil sa pangyayaring iyon ay napagdesisyunan naming magpakasal sa isang simpleng selebrasyon ni Enrique. Habang magkahawak kami ng kamay ni Enrique, naramdaman ko ang bigat ng aming desisyon. Hindi ito isang ordinaryong araw; ito ang araw na magbabago ang lahat. Simple lang ang plano namin isang kasal na hindi magarbo, walang engrandeng detalye, pero puno ng pagmamahal. Ang bawat bahagi nito ay simbolo ng aming tunay na hangarin, ang maging magkasama, ano pa man ang mangyari. Saksi ang malalapit na kaibigan at mga kamag-anak ay masaya kaming nagdaos sa aming pag-iisang dibdib. Ang Seremonyas Ang lugar ay parang inilaan lamang para sa amin. Sa ilalim ng lilim ng isang matandang punong narra, ginanap ang aming seremonyas. Ang bawat palamuti mula sa mga tela hanggang sa mga bulaklak ay parang bahagi ng kalikasan mismo. Ang rosas, liryo, at baby’s breath ay maingat na inilagay, ang kanilang amoy ay bumalot sa paligid. Ang araw ay nasa tamang posisyon hindi nakakasila
Play Me, I’m Yours Kabanata 147
Simula noon, nagbago na ang takbo ng buhay namin. Isang gabi, habang nakaupo kami sa sala, nagtanong si Enrique na ikinagulat ko. “Handa ka na bang dagdagan ang pamilya natin?” Natawa sa kakulitan ni Enrique. “Ano? agad-agad?! hindi ko lang alam Enrique. Kaya ko pa bang mag-alaga?!” “Hindi naman kita mamadaliin Love. Kung handa ka ng dagdagan natin si Arthur. Dahil gusto ko pa ng isa pang baby.” Namula ako. “Tingnan natin.” Niyakap niya ako nang mahigpit, at sa gabing iyon, ramdam ko na handa na akong harapin ang kinabukasankasama si Enrique at si Arthur, at marahil, isang bagong miyembro ng pamilya. Pagbalik namin sa Pilipinas, para akong binigyan ng bagong pagkakataon para buuin ang pamilyang matagal kong tinatanggihan. Pero kahit masaya na kami ni Enrique at unti-unting napupuno ng tawanan ang bahay, hindi ko pa rin lubos na mabura ang takot sa puso ko. Takot na baka biglang magbago ang lahat. Araw-araw, ramdam ko ang pagbabago ni Enrique. Naging maalaga siya laging nandiyan
Play Me, I’m Yours Kabanata 146
"D*mn Kerry, you're so good! Sh*T hindi ko akalaing sobrang wild mo sa kama" anas ko sa kaniya. Ganadong ganado ako sa kaniyang ginagawa. Hindi ko maiwasang hindi mapa-ungol sa sarap. "ahhhh... Kerry. You're doing it so good! ahhh....." Hindi ko na naramdaman na bahagya na pala akong napapabayo sa loob ng kaniyang bibig. Nang hindi na ako makapagpigil ay hinila ko na siya pataas. Inikot ko siya at Inihiga ko, tinutok ko ang aking tit* sa kaniyang pechay. Ilang beses akong nagsubok pero sh*t napakasikip talaga ni Kerry. Ramdam ko ang pag-atras ng kaniyang katawan sa aking ginagawang pagsusubok na maipasok ito. Muli kong tinitigan siya sa kaniyang mukha. Hinahaplos ko ang kaniyang buhok at ng magtapat aming mukha.“huwag mag-alala Kerry, sa una lang yan masakit. Pero pag nakapasok ko na at naglabas masok na ito masasarapan ka na din. Da-dahan-dahanin ko lang." halos pabulong kong sabi sa kaniyang mga labi. Tumango siya sa akin at napapakagat labi. Basang basa ang kaniyang pechay kaya na
Play Me, I’m Yours Kabanata 145
ENRIQUE POV Nang makatulog na si Arthur ay naisipan namin ni Kerry na magkaruon ng kaunting chillin. "Enrique, are you busy tomorrow?" tanong sakin ni Kerry napakunot ang noo ko sa pagtataka “hindi naman bakit mo natanong?" "ahmmm , weekends din naman, would like to drink?" tanong niya sa akin. Lumaki ang ngiting dumungaw sa aking mga labi. "siymepre naman Kerry. okay ako diyan." sagot niya sa akin. "sige mag-ayos ka na. Labas tayo ngayong gabi, kausapin ko lang si Yaya." nakangiti niyang sabi sa akin Agad akong tumayo. Bumaba na siya at kinausap ang taga alaga ni Arthur. Mabilis ding nag-ayos si Kerry. Naka casual attire lang kami. Nakasuot siya ng ripped jeans at simpleng loose shirt. Habang ang kaniyang buhok ay itinali niya ng pataas. Ako naman ay nakapants lang din at simpleng t shirt. Nang makarating kami sa bar ay kaunting kwentuhan, hinayaan ko si Kerry na mag enjoy sa gabing iyon. Isang bote hanggang sa masundan na ng masundan ang aming iniinom. “Kerry,
Play Me, I’m Yours Kabanata 144
KERRY POV Pagbalik namin sa Pilipinas, pakiramdam ko ay para kaming naiwan sa isang panaginip sa Switzerland. Ang mga alaala ng snow fights, tawanan, at mga gabi sa harap ng fireplace ay nagbigay sa akin ng kakaibang init na matagal ko nang hindi naramdaman. Pero kahit paunti-unti na akong bumibigay sa nararamdaman ko para kay Enrique, may bahagi pa rin sa akin na natatakot. Hindi ko maiwasang mag-isip pano kung sakaling magbalik si Tara. Pano kung naghihintay lang siya ng tamang panahon para muling sirain ang masaya ko ng buhay. Nagsimula din akong mag-adjust sa aming buhay dito, isa sa mga top priority namin si Arthur. Binawasan ko ang pagtutok sa negosyo at kahit na mahirap ay sinubukan kong balansehin ang trabaho at oras para sa pamilya namin. "breakfast is ready!" malakas kong sigaw. Isang umaga ng matapos akong maghanda ng aming almusal nagtataka ako at walang sumasagot sa akin. Ilang ulit akong tumatawag sa mag-ama ko pero walang kahit na anong sagot akong nakuha kaya na
Play Me, I’m Yours Kabanata 143
Pagkarating namin sa Switzerland, agad kaming sinalubong ng napakagandang tanawin—mga bundok na nababalutan ng niyebe at mga bahay na parang nasa loob ng Christmas card. Kitang-kita ko ang excitement sa mukha ni Arthur habang panay ang tanong niya tungkol sa lugar. “Daddy, pwede ba tayong mag-snowboard dito?” tanong niya habang nakadikit ang ilong sa bintana ng sasakyan. Tumawa ako. “Siyempre! Pero magtanong muna tayo sa Mommy mo kung okay lang.” “Wow! Daddy, parang nasa fairy tale tayo!” sigaw niya habang pinapanood ang mga niyebe sa paligid. “Ang ganda, ‘di ba?” sagot ko habang inakbayan siya. “Daddy diba po ayan yung sinasabi nilang tobleron mountain?” Tanong sakin ni Arthur sa kamangha manghang itsura ng bundok. “Yes baby ayan ang nasa picture ng cover ng tobleron. Susubukan nating puntahan yan pero mukhang not possible lalo at malakas ang snow fall.” Sagot ko sa kaniya “Okay lang Daddy kahit po hindi” tugon niya Si Kerry naman ay tahimik lang na nakatingin sa pa
Play Me, I’m Yours Kabanata 142
ENRIQUE POV Matagal ko nang pinangarap ang araw na ito—ang muling makasama sina Kerry at Arthur. Siyam na taon ang lumipas mula nang hindi ko sila nakasama. Siyam na taon ng panghihinayang, pangungulila, at mga tanong na hindi ko masagot. Ngayon, heto ako, sinusubukang bumawi sa mga taong minahal ko. Mahirap bumawi. Mahirap punan ang siyam na taong nawala. Pero hindi ako sumusuko. “Ready ka na ba?!” Masaya kong tanong sa anak ko. “Yes Daddy. I’m so excited.” Tugon niya sa akin. Tumingin ako kay Kerry pero hindi niya man lang ako tapunan ng tingin. Lagi itong abala sa kaniyang cellphone. Kung hindi videocalls ay nasa laptop niya ang buong atensyon niya. Binulungan ko si Arthur “anak, ganyan ba talaga yang Mommy mo?! Palaging busy?” Tanong ko sa kaniya habang nasa business class lane kami. “Hahaha naku Daddy , busy po si Mommy pero magmula ng magkita tayo at kasama ka namin sobrang OA ng pagka busy ni Mommy. Hindi ko nga po alam kung drama niya lang yan. She’s not like that befo
Play Me, I’m Yours Kabanata 141
ENRIQUE POV AFTER 10 YEARS Sampung taon akong naghintay, naghanap, at nagtanong-tanong kung nasaan siya. Sampung taon akong nangarap na makita ulit si Kerry , kahit isang beses lang. Kahit isang saglit lang. Gayunpaman kahit papano ay nakalimot na din ako sa sakit nito sakin. Tinuon ko na lang ang sarili ko sa pag-ma-manage ng aking negosyo kaya mabilis na lumipas ang araw. Isang araw ng maisipan kong bumili ng bago kong suit, ay nagtungo ako sa mall. Para pinako ang mga Paa ko sa kinatatayuan ko ngayon. Natulala ako at napakurot sa sarili ko. After 10 years, eto siya ngayon, nakatayo sa harap ko. “Kerry?” halos bulong kong tawag sa kaniya habang namimili ng damit para sa kaniya. Napalingon siya. Kita ko agad ang gulat sa mga mata niya parang hindi rin siya makapaniwala na narito ako ngayon. Pero kasabay ng pagkagulat niya ay ang pag-iwas niya. Agad siyang umatras ng bahagya, parang gusto niyang umiwas sa tingin ko. “Enrique…” mahina niyang sabi. Sobrang daming tanong ang bum
Play Me, I’m Yours Kabanata 140
ENRIQUE POV “Kerry, kumusta ka na?” Pang-ilang message ko na ba ito? Halos hindi ko na mabilang. Paulit-ulit. Pare-pareho. Nakatingin lang ako sa screen, hinihintay ang hindi naman dumarating na sagot. “Miss na miss na kita. Pakiusap, kahit saglit lang. Sumagot ka naman.” Pero walang tumunog . Walang kahit na anong notification. Wala. Gano’n na naman. Parang wala na akong ibang ginawa kundi maghintay. Napasandal ako sa sofa, tinakpan ang mukha ko ng mga kamay. Bakit ba ang hirap? Bakit parang habang lumilipas ang araw, lalo lang siyang nawawala sakin? Pero hindi ko siya kayang isuko. Hindi ko kayang tanggapin na ganito na lang magwawakas ang lahat. Ngayong wala na si Kerry ay nalaman ko na ang sagot sa matagal ng gumugulo sa isip ko. Mahal ko si Kerry. Kaya kahit wala akong kasiguraduhan, nagpasya akong puntahan siya sa kanila. Pagdating ko sa bahay nila, halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan sa kaba. Hindi ko alam kung anong isasagot ko kung pagbubuksan ba niya ako ng pi
