Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Play Me, I’m Yours / Kabanata 059

Share

Kabanata 059

Penulis: Roxxy Nakpil
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-14 17:39:29

LEXIE POV

“Bullsh*t, hindi ako makakapayag na tuluyang mahulog si Edward sa babaeng yun! ako ang nauna kay Edward. Ako ang nag-iisang babae na pinasok niya sa red room, at hinding hindi ako makakapayag na pumalit sa pwesto ko" halos humagis lahat ng gamit sa loob ng opisina ko ng makabalik na ako sa aking area. Paano nangyayi yun? Mula pa lang sa paglabas ko sa opisina ni Edward ay hindi wala ng tigil sa panginginig ang kamay ko sa matinding inis at galit na nararamdaman ko para sa babaeng iyon. The last time I checked walang balak na magkaruon ng kahit na anong commitment si Edward . Kaya panong mangyayaring biglang may asawa na pala si Edward. "fvck! fvck! fvck!, hindi maari" malakas kong sigaw sabay hagis ng lahat ng gamit na nasa lamesa ko. Kinuha ko ang aking bag at nagmadaling lumabas ng opisina na mainit ang ulo.

"Mam, may paper....." hindi ko na pinansin ang mga susunod pang sasabihin ng sekretarya ko. Lumulutang ang isip ko sa mga sandaling ito. Wala na akong pakielam sa
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terkait

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 060

    CLAIRE SANCHEZ POVSa mga nakaraang araw, hindi matigil-tigil ang mga bulong-bulungan sa opisina tungkol sa akin at kay Edward. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nakaramdam ng hindi komportableng mga tingin at pabulong-bulong na tila ba may hindi magagandang sinasabi ang ilan sa mga tao. Kahit sinubukan kong huwag magpaapekto, dumating din ako sa punto na tila masyadong mabigat na ang pakiramdam tuwing papasok ako sa opisina.Isang gabi, matapos ang isang buong araw ng trabaho, nagpasya akong kausapin si Edward tungkol dito. Alam kong maaaring hindi niya magustuhan ang plano ko, pero kailangan kong gawin ito para sa sarili ko.Pagpasok ko sa opisina niya, seryosong nakatingin siya sa mga papel na nasa mesa. Hindi pa niya ako napapansin, kaya’t tahimik muna akong huminga ng malalim, pinapalakas ang loob ko.“Edward,” tawag ko nang mahinahon.Agad siyang tumingin sa akin, at ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha ay napalitan ng pag-aalala nang makita niya ako. “Claire, may

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-14

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 061

    CLAIRE POV Tahimik ang buong paligid habang nakaupo ako sa sulok ng aking desk, isang linggo na magmula ng mag unti-unti akong magligpit ng mga alaala, mga papel, larawan ni Ate Christy na siyang naging inspirasyon ko sa buhay at iba’t ibang gamit na nagbigay-kulay sa bawat araw na pagpasok ko dito sa opisina bilang sekretarya ni Edward. Ito na ang huling araw ko sa opisina, at hindi ko maiwasang hindi mapaluha lalo na nang proper turn over na ako sa bagong sekretarya ni Edward. Sa loob ng ilang taon, dito ko binuhos ang oras at lakas ko. "Evie, kung may kailangan ka wag kang maghiyang magtanong sakin. Kahit tawagan mo ako kapag hindi pa ako nagre-reply at urgent ang kailangan para masagot kita. Minsan kasi baka busy ako." sagot ko sa kaniya "salamat Ms. Claire , mabuti na nga lang at hindi kayo madamot sa knowledge, yung last kong pinag trabahuhan kaya nangapa talaga ako ng husto kasi hindi ako tinuruan nung pinalitan ko. Kaya salamat po talaga, sayang hindi man lang tayo nagk

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-15

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 062

    Edward POV Habang nasa kalagitnaan ako ng trabaho sa bahay ay bigla akong nakatanggap ng tawag mula kay Daddy. “Yes Dad?” “Edward, pumunta ka sa St. Luke’s. Dinala namin ang Mommy mo dito ngayon .”Agad akong kinabahan nang marinig ko ang sinabi niya napabalikwas ako ng tayo at agad na naglakad palabas ng aking opisina. “Anong nangyari kay Mommy?!” tanong ko, nanginginig na ang boses. Pero walang sagot si Daddy. Agad kong tinawag si Claire para puntahan namin sila Mommy sa ospital. Sa buong byahe namin , tahimik kami pero ramdam ko ang kaba sa bawat segundong nagdadaan. Halos paliparin ko na ang sasakyan ko marating lang kagad ang ospital.Hawak ni Claire ang kamay ko, pilit akong pinapakalma, pero hindi ko magawang huminga nang maayos.“Baby, magiging maayos din ang lahat wag kang mag-alala.” Sabi niya sa akin pero hindi pa rin ako mapalagay.“Hindi pa rin sumasagot si Daddy sakin. Nakakainis” halos ibato ko ang cellphone ko. Pagdating namin sa ospital, nagmamadali kaming pumas

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-15

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 063

    EDWARD POV Tahimik ang biyahe namin ni Claire habang binabaybay ang isang liblib na kalsada pauwi sa bahay namin. Ang headlights lang ng aking sasakyan ang nagbibigay liwanag sa paligid, at ang katahimikan ng gabi ay para bang sinasabing kami lang ang tao sa mundo. Binasag niya ang katahimikan, ng kaniyang pagiging mapang asar. Naging komportable na kami ni CLaire sa isa't isa. Ang boses niya’y malambing pero may halong pang-aakit. “Edward, seryoso, ganito ba lagi ang pamilya mo? Ang intense nila. Akala ko kanina, mamamatay na talaga si Mommy mo.” Napatingin ako sa kanya at bahagyang natawa. “Pasensya ka na. Ganyan talaga si Mommy, mahilig sa drama. Pero natawa ako kay Mommy sa rason niya kung bakit niya ginawa yun. Dahil lang sa pagkakaruon ng apo kaya nila yun nagawa. Ang lala nito ngayon. I can’t beleive na ganun kalala sila Mommy. At take note kinutsaba pa sila tito at ang hospital.” Tatawa tawa kong sabi kay Claire “sinabi mo pa” sagot niya, ang kilay niya’y bahagyang nakata

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-17

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 064

    Walang tigil ang ginagawang pang aakit ni Claire sa akin pabalik sa bahay. Hindi niya binitiwan ang paglalaro sa aking talong. Hindi ko kayang pigilan ang aking sarili, sa tuwing mapapadaan kami sa likuan ay hindi ko maiwasang laruin ang pagkababae ni Claire. Lalo kong binilisan ang pagmamaneho dahil hindi ko na kayang kontrolin ang matinding pagnanasa na nararamdaman ko.Pagdating sa tapat ng bahay bago pa bumaba ang pang sarado ng garahe ay lumapit na ako kay Claire na ng mga sandaling iyon ay may kinukuhang gamit mula sa trunk ng aking sasakyan. Mariin kong idiniin ang mga kamay ko sa trunk ng sasakyan . Patalikod ko siyang pinatuwad at mabilis kong winasak ang kaniyang pang ibabang saplot. Huminto ang pinto sa garahe sa kalagitnaan ngunit wala akong pakialam. Gabi na at walang tao sa tahimik na kalye sa aming subdivision at dahil isa ito sa mga exclusive village ay malalayo ang agwat ng mga bahay. Agad ko siyang inundayan ng aking galit na galit na talong. Mabilis ko siyang kinaba

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-17

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 065

    Ang aking mga kamay ay nakadiin sa kaniyang braso, ramdam na ramdam ko ang pagtibok ng aking talong sa masikip na pagkababae ni Claire. "Claire, hanggang ngayon ang sikip sikip mo pa rin. Akin ka lang at walang ibang pwedeng gumalaw sayo kundi ako lang." mahina kong bulong sa kaniyang tainga habang tuloy ang malakas na pagsalpak ng aking talong sa kaniyang loob. Lalong napapa arko ang kanyang likod at malalakas na halinhin ang bumalot sa loob ng silid. Ibinagsak niya ang kaniyang ulo na nakatungkod sa higaan at itinulak ng husto ang kaniyang pwet sa kaniyang balakang hudyat na mag ibaon ko ang aking talong sa kaniyang kaloob looban. Nararamdaman ko ang katas ni Claire na kanina pa lumalabas sa kaniyang pagkababae na dumadaloy sa kaniyang hita kaya lalo akong ginaganahan. Kinapitan ko ang kaniyang utong na namamaga sa sobrang pagnanasa hinayaan ko ang aking mga daliring laruin ito habang ang aking labi ay nakapako sa pagsipsip sa kaniyang leeg.Nasa leeg niya ngayon ang aking mukha a

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-17

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 066

    CLAIRE POV Isang araw na naman ang bubunuin ko dito sa bahay. Sa totoo lang inip na inip na talaga ako, kung ano ano na lang ang ginagawa ko hanggang naghihintay kay Edward na umuwi. Hindi ko naman masyadong mabisita si ate Christy ngayon dahil nilipat na siya ng ward dahil sa mas lumalala niyang sitwasyon dahil sa isang bagay na palagi niyang binabanggit. Bata! Baby! Anak niya! Yana ng paulit ulit niyang sinisigaw kaya naman pinagbawalan muna akong dumalaw dahil nananakit na siya ngayon. Habang nag iisip ako ay biglang tumunog ang cellphone ko. Pagtingin ko, pangalan ni Margarette ang lumitaw sa screen. Huminga ako nang malalim bago sagutin ang tawag, dahil alam ko na ang pag-uusapan namin. “Claire, ano ba?! Hanggang kailan mo itatapon ang ganitong oportunidad?!” bungad niya, galit na galit ang boses. “Marge, hindi naman sa itinatapon ko,” sagot ko, pero ramdam ko na ang pagputok ng tensyon. “Huwag mo na naman akong bigyan ng dahilan Claire,” mabilis niyang balik. “Alam kong

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 067

    Mabilis ding dumating si Janice sa bahay. Hindi niya ako pinagmaneho dahil alam niyang masama ang loob ko. Habang nasa loob kami ng sasakyan niya ay para akong batang humahagulgol habang sinasabi kay Janice ang lahat. “Claire, hindi mo dapat iniinda ’yan, masyado kang nagpapa affected. ” mahinahon niyang sabi. Pero halata sa boses niya ang galit. Hindi nagtagal, tinawagan niya si Lander. Ilang minuto lang, dumating na ito sa bahay niya, mukhang handang-handa akong tulungan. “Tara, Claire. Magpagpag muna tayo. Hindi mo dapat iniiyakan ang mga taong hindi naman deserving sa’yo,” ani Lander, puno ng determinasyon. Nagtagal kami ng tatlong oras sa bahay ni Janice. Sa bawat hikbi ko, may payo silang binibigay, pilit akong binubuo mula sa pagkawasak. Nakikinig ako, pero ang bigat pa rin sa dibdib. Kaya naman nang mag-aya si Lander na lumabas para mag-relax, pumayag na rin ako. Pagdating namin sa bar, sinubukan kong kalimutan ang lahat. Inilabas nila ako sa dancefloor, nagbiro-biruan

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18

Bab terbaru

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 155

    KERRY POVLumipas ang ilang araw at pinatawag na din kami ng korte . Kabado kami na naghihintay ni Kerry. Pagkalabas namin ng korte, dala-dala na namin ang pinal na desisyon, legal na sa amin si Leo. Parang natanggal ang bigat ng mundo sa balikat ko. Hinawakan ko ang kamay ni Enrique habang buhat niya si Leo. Kitang-kita sa mukha niya ang saya at pagmamalaki.“Sa wakas, love,” bulong niya.Habang pauwi kami, hindi ko mapigilang mapaluha. Hindi lang dahil sa saya, kundi dahil sa lahat ng pinagdaanan namin para makarating dito.Pagdating sa bahay, nagbigay agad si Enrique ng pagkatuwa kay Leo habang nakahiga ito sa kanyang crib. Ay Magiliw niya itong kinausap“Leo, anak, legal ka na naming anak. Walang sinuman ang pwedeng kumuha sa’yo mula sa amin. Pangako namin, palalakihin ka naming puno ng pagmamahal.” napapangiti ako dahil sa reaksyong iyon ni Enrique. Noong una ay tutol siya sa gusto kong mangyari, marahil natatakot siya sa maaring mangyari.Tahimik akong nakamasid sa kanila, ramd

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 154

    ENRIQUE POVIlang linggo matapos naming makuha ang pansamantalang kustodiya ni Leo, akala ko ay maayos na ang lahat. Ginawa namin ang lahat ng hinihingi ng social services. pinirmahan ang mga dokumento, nakipag-ugnayan sa social workers, at inasikaso ang pag-file ng Petition for Adoption. Pero sa likod ng lahat ng ito, may bagay na hindi namin inasahan ang komplikasyon ng sistema at mga taong gusto kaming pigilan.Isang araw, habang pauwi ako mula sa trabaho, tumawag ang abogado namin, si Attorney Velasco.“Enrique,” bungad niya, halata ang bigat sa boses, “may problema tayo. May nag-file ng reklamo laban sa inyo.”“Reklamo?!” halos sigaw kong tanong. “Ano ang ibig mong sabihin Atty.?”“May taong nagke-claim na sila raw ang magulang ni Leo. Hindi pa malinaw ang detalye, pero posibleng maantala ang proseso ng adoption dahil dito.”Nanlambot ako. Sa isip ko, Paano kung totoo ngang magulang ni Leo ang naghahabol na yun? Paano kung mawala siya sa amin? Alam kong hindi ito kakayanin ni Ker

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 153

    Isang gabi, habang tahimik kong pinapatulog si Leo sa kanyang crib, narinig ko ang tunog ng pinto. Excited ako dahil nakabalik ng ligtas ang aking asawa mula sa kaniyang business trip. Sa pagkakarinig ko pa lang sa bigat ng kanyang mga hakbang, alam kong pagod siya, pero sigurado rin akong mapapansin niya ang crib sa sala.Pagpasok niya, hinila niya ang kanyang maleta papasok, ngunit biglang napatigil. Nakita niya si Leo na mahimbing na natutulog, balot sa malambot na kumot. Napatingin siya sa akin at nanlaki ang mga mata niya.“Love…,” mahina niyang sabi, pero puno ng tensyon ang boses niya. “Sino ’yan? Bakit may baby dito?”Tumayo ako , kinarga si Leo, at tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang paliwanag. “Iniwan siya dito, Enrique. Mamamalengke na sana si Yaya pagbukas niya ng gate nakita niya ang basket kung saan naruruon si Leo. Nasa tapat siya ng gate, iniwan ng hindi namin kilalang tao. May sulat na nagsasabing hindi na raw niya kayang alagaan ang sanggol kaya

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 152

    NATALIE POVMabilis na bumalik ang sigla ng katawan ko matapos ang ilang buwan ng matinding pakikibaka sa sakit. Sa tulong ng pamilya at mga kaibigan ay nalampasan ko Pakiramdam ko, muling nabuhay ang dati kong sarili—buo, malakas, handa sa kahit anong hamon ng buhay. Ngunit hindi ko inakala na ang isang simple umagang iyon, bago pa man pumutok ang bukang liwayway ay magdadala ng isang balitang gugulantang sa aming lahat, balitang mukhang magpapabago sa aming buhay .Habang umiinom ako ng kape sa veranda, biglang bumulusok ng takbo patungo sa akin si Yaya mula sa likod-bahay, takot na takot, halos masamid sa kanyang pag-sigaw.“Ma’am Natalie! Ma’am!.... Naku Mam bilisan mo at pumamarini ka….” nanginginig ang boses niya habang tinuturo ang gate. Tumayo ako at parang bigla din akong kinabahan sa kaniyang itsura. “Bakit? Anong nangyari?... huminahon ka yaya… anong nangyayari?” tanong ko sa kaniyang sobra na ding natataranta.“Ma’am, may sanggol po sa labas! Iniwan! Iniwan po sa tapat ng

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 151

    Pagkatapos kong lumabas sa clinic, nanatili pa rin sa isip ko ang mga sinabi ng doktor. Napakabigat ng pakiramdam ko, pero naramdaman kong may paraan akong kailangan kong simulan. Kinabukasan, bumalik ako sa clinic para sa follow-up appointment. Doon, mas detalyadong ipinaliwanag ng doktor ang mga solusyon na maaaring makatulong sa akin sa pagharap sa Post-Depression Syndrome ko. "Kerry," seryosong sabi ng doktor habang nakatingin sa akin, "ang paggamot para sa Post-Depression Syndrome ay hindi isang mabilisang proseso. Pero maraming paraan upang makapagsimula kang gumaling.” Tumango ako, pilit nilalabanan ang kaba. "Ano po ang mga kailangan kong gawin?" Ngumiti siya nang bahagya. "Narito ang mga hakbang na maaaring makatulong sa'yo:" “ una ay pwede kang magpa theraphy at counselling. Choice mo.” Sabi ng aking doctor “Pano po yun doc ano pong gagawin ko dun?” Tanong ko. "Bale ito ang kalimitan naming sina-suggest sa mga Ang pinakaunang solusyon ay ang pagsasailalim sa psychothe

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 150

    KINABUKASANWala pa rin si Arthur. Mukhang nalibang sila Mommy at ayaw pang isauli samin ang anak namin. Hiniram nila si Arthur for 1 week.Isang tahimik na hapon at magkasama kami ni Enrique sa kusina. Nagkusa siyang tumulong sa pagluluto kahit pa obvious na wala siyang alam."Ganito ba magbati ng itlog?" tanong niya, hawak ang whisk na para bang espada. Hindi ko napigilan ang tawa ko."Ano ka ba, Enrique? Parang nagkakarpintero ka! Dahan-dahan lang!" sagot ko, sabay kuha sa whisk mula sa kanya. Pero bago ko pa mabawi, bigla niyang tinaas ang whisk at nag-pose na parang superhero."Kerry, tawagin mo na ako... Captain Whisker!" sabay kindat niya."Ano ba! Tumigil ka na nga diyan!" sabi ko habang natatawa, pilit na inaagaw ang whisk. Pero sa halip na magpatalo, umiwas siya at biglang tumakbo paikot sa kusina.Naghahabulan kami, halos matumba na ako sa kakatawa. "Enrique, ibalik mo na yan! Baka magkalat ka pa dito!""Ano? Kailangan mo bang habulin ang puso ko bago kita sukuan?" pabiro n

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 149

    Sa bahayKERRY POVNang magkatitigan kami ni Enrique ay may kung anong kuryenteng dumaloy sa aking katawan. “Ahhhh Love…. Alam ko yang mga tinginan mong yan.” Pagbibiro kong lumalayo.“Simulan na natin ang mahabang gabi Love…” malambing niyang sabiLumapit siya sa akin, habang nakaupo kami sa sofa sa aming kwarto at hinapit niya ang aking baywang at ng biglang nagtama ang aming mga mata tila nagkaroon ng hindi mapigilang koneksyon na nag-uumapaw sa aming paligid. Ang mga salitang hindi nasabi ay nag-iba ang anyo. Tila naintindihan na namin ni Enrique ang mga gusto naming gawin.Habang unti-unting naglalapit ang aming mga mukha, naramdaman ko ang pag-init ng aming mga katawan isang kakaibang sensasyon na hindi na namin kayang labanan. Sa isang iglap, ang lahat ng kaba at pag-aalinlangan ay nawala, at ang tanging natira ay ang tindi ng aming damdamin.Nakatitig sa aking mga mata si Enrique at malambing siyang bumulong sa aking mga labi na animo’y nang aakit "I LOVE YOU KERRY, I really

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 148

    KERRY POV Nang dahil sa pangyayaring iyon ay napagdesisyunan naming magpakasal sa isang simpleng selebrasyon ni Enrique. Habang magkahawak kami ng kamay ni Enrique, naramdaman ko ang bigat ng aming desisyon. Hindi ito isang ordinaryong araw; ito ang araw na magbabago ang lahat. Simple lang ang plano namin isang kasal na hindi magarbo, walang engrandeng detalye, pero puno ng pagmamahal. Ang bawat bahagi nito ay simbolo ng aming tunay na hangarin, ang maging magkasama, ano pa man ang mangyari. Saksi ang malalapit na kaibigan at mga kamag-anak ay masaya kaming nagdaos sa aming pag-iisang dibdib. Ang Seremonyas Ang lugar ay parang inilaan lamang para sa amin. Sa ilalim ng lilim ng isang matandang punong narra, ginanap ang aming seremonyas. Ang bawat palamuti mula sa mga tela hanggang sa mga bulaklak ay parang bahagi ng kalikasan mismo. Ang rosas, liryo, at baby’s breath ay maingat na inilagay, ang kanilang amoy ay bumalot sa paligid. Ang araw ay nasa tamang posisyon hindi nakakasila

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 147

    Simula noon, nagbago na ang takbo ng buhay namin. Isang gabi, habang nakaupo kami sa sala, nagtanong si Enrique na ikinagulat ko. “Handa ka na bang dagdagan ang pamilya natin?” Natawa sa kakulitan ni Enrique. “Ano? agad-agad?! hindi ko lang alam Enrique. Kaya ko pa bang mag-alaga?!” “Hindi naman kita mamadaliin Love. Kung handa ka ng dagdagan natin si Arthur. Dahil gusto ko pa ng isa pang baby.” Namula ako. “Tingnan natin.” Niyakap niya ako nang mahigpit, at sa gabing iyon, ramdam ko na handa na akong harapin ang kinabukasankasama si Enrique at si Arthur, at marahil, isang bagong miyembro ng pamilya. Pagbalik namin sa Pilipinas, para akong binigyan ng bagong pagkakataon para buuin ang pamilyang matagal kong tinatanggihan. Pero kahit masaya na kami ni Enrique at unti-unting napupuno ng tawanan ang bahay, hindi ko pa rin lubos na mabura ang takot sa puso ko. Takot na baka biglang magbago ang lahat. Araw-araw, ramdam ko ang pagbabago ni Enrique. Naging maalaga siya laging nandiyan

Anda juga akan menyukai

DMCA.com Protection Status