“Nagsasuffer siya sa long-term malnutrition. Maputla siya at dahil ito sa malnutrition at kakulangan ng exposure sa sunlight. Ang mga buto niya ay underdeveloper at limang taon na mas bata kaysa sa edad niya. Ang balat nito ay maputla at tender kapag hinahawakan, at marami rin itong injuries sa katawan. Ang suspetsya ko ay naabuso na siya ng maraming taon,” sabi ng doctor.Napatigil si Alex bago babaan ang boses niya. “Pagalingin niyo siya, pag-uusapan natin ang iba pa kapag gumaling na siya.”“Naiintindihan ko!” Kaagad na sagot ng doctor.Si Jane ay nanatili sa pangangalaga ng ospital sa loob ng isang linggo at si Alex ang sumagot nito. Hindi naman ganun kalaki ang bill, dahil ang mga injuries niya ay minor. Pero, malaki ang nagastos ni Alex sa supplements. Nag-allot din siya ng time para malaman ang past ni Jane nitong week na ito. Mahirap sa kanya paniwalaan na may nangyayaring ganito sa modern world.Malungkot na ngumiti si Jane mula sa kama niya. “Ang mundo ay malaki at napupu
Mga isang linggo pagkatapos sagipin ni Alex si Jane, inangkin niya ito sa ospital. Ang buong ospital ay alam na si Alex ang nagdala kay Jane sa ospital kaya inassume nila na siya ay kay Alex. Ang mga doctors na nandoon ay may mixed feeling tungkol dito. Ang mga babaeng mga doctors at nurses ay bata pa at may kapangyarihan sa Kidon City. Marami ring mga babae sa Kidon City ang gustong pakasalan si Alex katulad ng mga babaeng nangangarap na mapakasalan si Sebastian sa South CIty. At ngayon, kailangan nilang panuorin ito na manatili ng hindi mabilang na gabi kasama ang pasyente sa kwarto nito. Ang paraan din nito ng pagbuhat kay Jane papunta sa banyo para paliguan siya ay nakakapagpapula ng maputlang mukha nito. Kailangan din nila marinig ang pagtawag nito kay Alex ng ‘hubby’.May story din na si Jane ay sinama ni Alex sa bahay nito kaya naman naging target siya ng inggit ng mga babaeng mga doctors, nurses at kahit mga pasyente.Ang lahat ng mga servants nito sa bahay nito ay tatawagin
“Oo,” sagot niya, at nagsimulang tumulo ang mga luha niya. “Dinala nila ako para magpaprternity test.”“Nung tumanda na kami,” pagpapatuloy ni Jane, hna para bang hindi niya mapigilan magsalita ng tungkol sa past niya, “mas dumadami ang mga bagay na kailangan nila pagkagastusan. Ang business ng mga magulang ko ay hindi kaya punan ang pangangailangan namin. Kaya naman binenta nila ang flat namin para mapag-aral ang mga kapatid ko, pero hindi ako.Kailangan ko sila sundan sa gomeland nila, at binenta nila ako sa halagang two millions! Nakulong ako sa loob ng apat na taon. Apat na taon na hindi nasisinagan ng araw. Alam mo ba kung bakit ako ganito kaputla? Hindi ako ganito dahil marami akong ginamit na skincare, ito ay dahil namuhay ako sa basement sa loob ng apat na taon ng hindi lumalabas, Umiyak ako, sumigaw, pero walang gustong tumulong sakin dahil iniisip nila na legal kaming mag-asawa. Alam mo ba kung gaano katiting na pag-asa nalang ang natira sa akin? Ang lokong yun ay namatay pag
Si Jane ay sobrang masaya. Yung gabing dinala siya ni Alex sa bahay nito, umiyak siya sa kumot niya hanggang sa basang-basa ito ng luha. Wala ni isa ang tumrato sa kanya na parang tao simula nung pinanganak siya. Hindi niya maintindihan kung bakit dinala pa siya ng mga magulang niya sa mundo. Bakit pa siya pinanganak kung hindi naman siya mamahalin? Sinubukan niya labanan ang kawalang hustisya na ito at nakipagtalo sa mga magulang niya, kung bakit hindi siya minamahal nito. Pero, lagi silang may excuses at reasons.Sasabihin ng tatay niya, “Jane, binigyan ka namin ng buhay at pinakain. Hindi ka na nga appreaciative samin, pero gusto mo pa ng atensyon? Ang nanay mo at ako ay hindi petty na mga tao, kaya bakit magkakaanak kami ng batang katulad mo?”“Ang lahat ng mga kapatid ko ay may sari-sariling kwarto? Pero bakit ako lang yung natutulog dito sa labas na parang aso?” Naiiyak nitong tanong.“Ang mga kapatid mo ay mga twins, e ikaw naman?”Dagdag ng nanay niya, “Ang mga kapatid mo
Nakaramdam siya ng kirot sa puso nung narinig niya ang sinabi ni Alex, at sobrang sakit nito, pero pinwersa ni Jane na ngumiti. “Okay, kahit anong sabihin mo, magpa-implant nalang tayo.”Nung araw na yun, sinamahan siya ni Alex para magpalagay ng subdermal contraceptive implants at tintrato siya nito ng may mas care pagkatapos. Ipinadala din nito ang pamilya ni Jane sa kulungan at hinayaan na maparusahana ang iba sa batas. Inialis na rin niya si Jane sa Sheen Family at ipinapirma ng official declaration na wala na silang kahit anong koneksyon sa anak nila.Agkatapos nila, umalis si Jane ng hindi man lang lumilingon habang ang pamilya niya ay hindi makagalaw. Medyo malayo na siya nung sumigaw ang mama niya, “Stupidang Jane, inaabandona mo ba ang Mommy at Daddy mo?”Nagsimulang umiyak si Jane. Kumuha siya ng ilang sandali para mastabilize ang sarili niya bago harapin ang mga magulang niya na may nakakatakot na kalmadong expression. “Patay na ang Stupidang Jane.” Walang amsabi ang mga
Pagkapansin na nagdidilim ang expression niya, kaagad na sumagot si Jane ng may gentle na tono. “I’m sorry Mr. poole, hindi ko dapat sinabi yun. Mas magiging maingat ako sa future, hindi na ito mangyayari ulit.”Nanatiling tahimik si Alex habang nakatingin sa kanya. Siya ay isang babaeng na alam umadvance at umatras. Kinuha ni Jane ang bowl na hawak niya at itinabi ito, bago ito pumulupot ito sa leeg niya. “Para makabawi ako sa sinabi kong hindi maganda, pwede mo naman ako parusahan na kahit anong gusto mo, paano kung ganyan?”“Mahal mo ba talaga ako?”Yumuko siya at nag-alinlangan bago tumango. “Mahal talaga kita. Yun ang nararamdaman ko kaya gusto ko ito sabihin ng malakas, kahit na hindi dapat. Alam kong masisira nito ang ganda ng mga bagay pag sobra. Pero huwag kang mag-alala, Mr. Poole. Ayokong maging pabigat sayo sa kahit anong paraan. Matanda na ako, at hindi na twenty-year-old na batang babae. Hindi ka na dapat mag-alala pa. Balang araw kapag gusto mo akong umalis pero ayaw
Hindi niya kailanman pinilit itong sabihin ang anumang bagay na parang mahal niya siya, tumanggi pa nga siya nung inalok siya nito ng pera para itago at ipunin niya. Sasabihin nito sa kanya, "Alex, nasa akin pa ang lahat ng paa at kamay ko, kaya kong kumita ng sarili kong pera. Magaling akong magluto, kaya ko din magmasahe, yan ang mga kakayahan ko. Hindi ko kailangan ng pera galing sayo."Nang makita niya ayaw niya talaga nito, nagdesisyon siyang wag nang ipilit ang bagay na ito, dahil na rin siguro sa pansarili niyang konsiderasyon. Matagal na siyang nasa tabi niya, pero hindi niya matukoy ang nararamdaman niya para sa kanya. Pagmamahal ba yun? Hindi! Matagal nang nawala ang abilidad ni Alex na magmahal ng iba, marahil sila ay nagsama na lang sa isa't isa. Natakot siya na baka pag binigyan niya ito ng pera, siya ay tatakbo kasama ng ibang lalaki at magsisilang ng mga anak nito para sa mas payapang buhay. Kung mangyari yun, hindi na masisigurado ni Alex na mabubugbog niya ang lalakin
Ang ekspresyon ni Alex ay mas naging mapait nung nakita niya si Jane na humahagulgol sa pagtulog niya. Ilang taon na ang nakakaraan at kahit kailan hindi siya nag-abala na isaalang-alang kung ano talaga ang nararamdaman niya, dahil lang sa sobrang pag-unawa niya, hanggang sa umabot sa punto na hindi niya na kinailangan mag-alala pa sa kanya. Kahit kailan si Alex ay hindi naging magaling sa pagpapapansin sa isang tao, lalo na pagdating sa mga babae. Hindi siya sigurado kung dapat ba na pinapagaan niya ang loob nito, o kung gigisingin niya ba ito. Nung siya ay nahihirapan magdesisyon, Nagising si Jane na umiiyak.Nung nakita niya ang luha sa mga balikat nito, napagtanto niya na siya ay umiiyak talaga. Naaalala niya pa kung ano ang nakita niya sa panaginip niya. Sa panaginip niya, may isang batang babae na ngayon lang natutong maglakad. Ang matataba niyang braso at binti ay umalog nung siya nadapa, pero siya ay naglalakad nang mabilis na parang halos tumatakbo na siya. Kahit na gaano kal