Ang lahat ay napatingin sa tao na nasa may entrance. Ang tingin ni Sabrina ay agad naging malamig. Ang taong biglang pumasok ay walang iba kundi si Emma Poole, ang babae na gusto siya patayin nung dalawang buwang nakalipas."Sabrina!" Nagmadali si Emma papunta kay Sabrina. "Ito ang araw na mamamatay ka!"Bago pa sumagot si Sabrina, ang munting mandirigma na si Aino na kakatapos lang talunin ang isa pang babae, ay tumakbo sa harap at pumunta sa harap ni Emma. "Saang impyerno ka ba nanggaling!"Si Aino ay galit na galit! Napakarami talagang masamang babae ngayon! Masyado ba silang nanonood ng monter movies? Dahil ang mga magulang niya ay nagdaos ng pagtitipon sa bahay ng lolo at lola niya sa tuhod, si Aino ay kanina pa nakakakita ng pangit at selosang mga babae. Si Selene ay isa sa kanila, at pati na rin si Mindy. Pero ngayon, ang babae na nasa harap niya ay mas masahol pa. Siya ay nagalit! Kahit na maliit ang mga binti niya, mabilis ang mga reflex niya.Bago pa atakihin ni Emma ang
Pero, hindi inasahan ni Emma kailanman na siya ay mapapatid at mahuhulog sa kamay ng isang limang taong gulang na babae. Ang bote ng asido na nasa kamay niya ay nabuksan nang bahagya nung nahulog siya at natapon ito sa likod niya mismo. Siya ay natusok na ng bubog at ngayon ay nasunog naman ng asido. Sobrang sakit nito!Ang mga sigaw ni Emma ay sobrang lakas na halos kaya nitong pabagsakin ang bubong. "Ryan...Ryan, pakiusap, iligtas mo ako, dahil mo na ako sa ospital ngayon! Kailangan ko na ng anesthesia ngayon! Basta iligtas mo ako, sa...sabihin ko sayo ang isang mahalagang impormasyon..."Nilabas na rin sa wakas ni Ryan ang phone niya at tumawag ng ambulansya. Pero ito ay hindi dahil gusto niyang malaman ang impormasyon na inaalok nito sa kanya, at hindi rin dahil sa awa sa pinsan niya. Ito ay dahil ang isang babaeng tulad niya ay hindi nakakatuwang makita.Ang ambulansya ay agad namang dumating. Hiniga nila si Emma sa isang stretcher, sinakay siya sa ambulansya, at umalis na. Ang
"Master Sebastian, kakakita ko lang din po sa kanya. Susundan ko na po siya ngayon, sa pagkakataong ito kampante ako na mahuhuli ko na siya," sabi ni Kingston sa telepono.Sumulyap si Sebastian kay Sabrina."Anong problema, Sebastian?" tanong ni Sabrina.Umiling siya at binaba na ang telepono. "Wala naman."Nung oras na yun, habang nakaupo sa kotse, tinitigan ni Kingston ang babaeng walang tirahan. Mukha siyang isang pulubi, ang damit niya ay punit punit at marumi, ang buhok niya ay natabunan na ng isang kumpol ng dumi. Natatakpan ng mahaba niyang buhok ang mukha niya, kaya si Kingston ay walang makita kundi ang mga mata niya lang. Ang mga mata niya ay nakatutok lang sa clubhouse. Nakaramdam si Kingston na baka pumasok siya sa loob anumang oras dahil sa lebel ng konsentrasyon niya.Habang ang atensyon niya ay nakatutok lang sa clubhouse, binuksan ni Kingston ang pintuan ng kotse at nagmadaling pumunta sa kanya. Sa hindi inaasahan, ang mga reflex niya ay talagang mabilis. Napansin
Si Kelvin White ay natulala."Edi anong klase bubuyog ka naman?""Sa tingin ko hindi ka mukhang bumblebee, mas mataba ka pa po kaysa sa isang bumblebee. Edi isa ka palang putakte? Pero hindi ka kasing cute ng isang putakti. At kahit na isa kang putakte, hindi ikaw ang klase ng bubuyog na gusto ko. Gusto ako ang maliit at cute na mga sweat bee, katulad ng matatamis na bubuyog. Uncle Kevin alam mo po ba kung ano ang mga sweat bee?"Tumawa si Kelvin. "Gusto ko ng isang anak na babae!"Sumimangot si Aino. "Huh?""Hindi! Gusto ko ng dalawang anak! Nag-alala ako na baka hindi maging sapat ang isa para kalabanin ang anak mo!" Ngumisi si Kelvin at Sebastian.Ngumisi si Sebastian. "Kahit na may tatlong anak ka pa, baka hindi rin nila kayanin ang anak ko.""Ikaw..."Nagsimula nang diretso si Sebastian, at hindi talaga siya tumingin kay Kelvin. Ang ilang tao na nasa gilid nila ay gustong tumawa, pero pinigilan nila ang sarili nila na gawin ito."Gu...gusto kong nakawin ang anak mo palayo
Si Sabrina ay nagulat din nang marinig nito ang mga salita niya. Hindi niya naisip na seseryosohin niya ito kahit na hindi naman niya yun sinabi nang malakas. Hindi niya nakalimutan ang pagkasuklam niya sa Lynn family. Sino nagsabi na siya ay masama at walang awa? Ang asawa niya ang pinakatapat at sentimental na tao sa mundo.Nung oras na yun, ang mata ni Sabrina na nakatingin kay Sebastian ang pinakamahinahon sa lahat. Tiningnan niya ang asawa niya na parang isang tagahanga, nakaupo sa tabi niya tulad ng isang mabait at mahinahong asawa."Narinig ko na personal mismong pinadala ni Old Master Shaw ang mga Lynn sa Star Island?" Tinanong ni Kelvin si Sebastian dahil gusto nitong makumpirma.Tumango si Sebastian. "Tama yan.""Ryan!" Tiningnan ulit ni Kelvin si Ryan. "Anong nangyayari? Alam nating lahat na ang impluwensya ng matandang yun ay sa Kidon City. Ang pinakatapat niyang katiwala ay ang tito mo, ang ama nila Emma at Autumn, at ano ulit ang pangalan niya? Axel Poole...""Bakit
Nung ngumiti si Jane, ang kilay niya ay kumulot nang maganda sa mga maliliit na gasuklay. Siya ay sobrang ganda rin talaga, ang klase ng ganda na katulad ng isang katangi-tanging bulaklak na dahan-dahang dinidiligan at pinuputol araw-araw. Ang katawan at pisikal niyang anyo ay maingat na inayos, ang pananamit niya ay hindi rin naman talo kay Sabrina. Sa isang tingin lang, masasabi ni Sabrina na siya ay isang klase ng babae na talagang pinoprotektahan ng lalaki niya at hindi kumikilos base lang sa pagmamahal at proteksyon. Siya ay masunurin at maganda ang asal, pero hindi siya maselan o makulit. Sa halip, siya ay mahinahon at may dalang kaalwanan at kumpiyansa.Pero si Sabrina ay naiiba, may mga kanto siya. Kahit na siya ay tahimik, may nilalabas siyang malamig at matigas na ugali. At ngayon, sumingaw na ang karamihan sa lamig niya, at kapalit nito ay ang kalayaan na inukit ng tagumpay niya sa karera. Hinangaan siya ni Jane dahil doon. Siya ay talagang nahumaling sa kanya. Siguro dahil
Tanging nakafocus lang si Sebastian sa kanya, pero wala siyang narinig na kahit isang salita. Tumingala ito, at nakita na namumula si Sabrina.“Ayaw mong magsalita?” Sabi nito. “Kapag hindi mo sinabi sakin ito, tingnan natin kung paano kita paparusahan ngayong gabi.”Ang tawa ni Sabrina ay sweet at mapang-asar. “Parusahan mo ako, wala akong pake, Natutuwa naman kasi ako sa mga parusa mo. Gusto kong pinaparusahan mo ako.”Napabuntong hininga si Sebastian. “Yan ay dahil hindi pa kita napaparusahan nang seryoso. Kapag ginawa ko ito, hindi ka makakaalis sa kama ng isang linggo. At pagkatapos nito, yung trabaho mo na hinahangaan ng ibang babae, sa tingin mo ay kaya mo pang…?”“Huwag!” Itinaas ni Sabrina ang kamay niya at tinakpan ang bibig nito. “Sasabihin ko na sayo, okay?” Nag-aabang na nakatingin sa kanya si Sebastian. “Sige, sabihin mo sakin.”“Tinanong ako ni Jane kung paano ko… kinokontrol ikaw. Kung may techniques daw ba ako na pisikal, para maging masunurin ka.” Namula ulit si
Medyo nagging close si Nigel kay Marcus nito lang, at nakakagulat na si Marcus ang lumapit kay Nigel. Siguro ito ay dahil napansin niya na si Nigel ay iniimprove ang sarili niya nito lang, at mas nagiging responsable ito, kaya naman mas gusto makipagtulungan sa kanya ni Marcus lalo na sa mga projects. Pero, hindi niya dinala si Nigel sa office ngayon para makipag-usap tungkol sa work. Si Nigel ang nakiusap kay Marcus na pumunta dito para makita si Sabrina.Hinila ni Nigel ang braso ni Sabrina, at nag-aalalang tinanong siya, “Sabrina! Alam mo ba na nakatakas ang Lynn family sa Star Island?”Tumaas ang mga kilay ni Sabrina. “At?”Nag-aalala pa rin si Nigel. “Alam mo ba ang tungkol dito?”Tahimik na tumingin saglit si Sabrina kay Marcus. Kaagad namang napayuko si Marcus. “Oo… ang lolo ko ang tumulong sa kanila na makatakas doon at ang tanging magagawa ko lang ay humingi ng tawad. Hindi… hindi… ko kayang pigilan ang lolo ko. Hindi lang yun, sinubukan niyang itago ito sakin. Kung alam k
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu