Nung ngumiti si Jane, ang kilay niya ay kumulot nang maganda sa mga maliliit na gasuklay. Siya ay sobrang ganda rin talaga, ang klase ng ganda na katulad ng isang katangi-tanging bulaklak na dahan-dahang dinidiligan at pinuputol araw-araw. Ang katawan at pisikal niyang anyo ay maingat na inayos, ang pananamit niya ay hindi rin naman talo kay Sabrina. Sa isang tingin lang, masasabi ni Sabrina na siya ay isang klase ng babae na talagang pinoprotektahan ng lalaki niya at hindi kumikilos base lang sa pagmamahal at proteksyon. Siya ay masunurin at maganda ang asal, pero hindi siya maselan o makulit. Sa halip, siya ay mahinahon at may dalang kaalwanan at kumpiyansa.Pero si Sabrina ay naiiba, may mga kanto siya. Kahit na siya ay tahimik, may nilalabas siyang malamig at matigas na ugali. At ngayon, sumingaw na ang karamihan sa lamig niya, at kapalit nito ay ang kalayaan na inukit ng tagumpay niya sa karera. Hinangaan siya ni Jane dahil doon. Siya ay talagang nahumaling sa kanya. Siguro dahil
Tanging nakafocus lang si Sebastian sa kanya, pero wala siyang narinig na kahit isang salita. Tumingala ito, at nakita na namumula si Sabrina.“Ayaw mong magsalita?” Sabi nito. “Kapag hindi mo sinabi sakin ito, tingnan natin kung paano kita paparusahan ngayong gabi.”Ang tawa ni Sabrina ay sweet at mapang-asar. “Parusahan mo ako, wala akong pake, Natutuwa naman kasi ako sa mga parusa mo. Gusto kong pinaparusahan mo ako.”Napabuntong hininga si Sebastian. “Yan ay dahil hindi pa kita napaparusahan nang seryoso. Kapag ginawa ko ito, hindi ka makakaalis sa kama ng isang linggo. At pagkatapos nito, yung trabaho mo na hinahangaan ng ibang babae, sa tingin mo ay kaya mo pang…?”“Huwag!” Itinaas ni Sabrina ang kamay niya at tinakpan ang bibig nito. “Sasabihin ko na sayo, okay?” Nag-aabang na nakatingin sa kanya si Sebastian. “Sige, sabihin mo sakin.”“Tinanong ako ni Jane kung paano ko… kinokontrol ikaw. Kung may techniques daw ba ako na pisikal, para maging masunurin ka.” Namula ulit si
Medyo nagging close si Nigel kay Marcus nito lang, at nakakagulat na si Marcus ang lumapit kay Nigel. Siguro ito ay dahil napansin niya na si Nigel ay iniimprove ang sarili niya nito lang, at mas nagiging responsable ito, kaya naman mas gusto makipagtulungan sa kanya ni Marcus lalo na sa mga projects. Pero, hindi niya dinala si Nigel sa office ngayon para makipag-usap tungkol sa work. Si Nigel ang nakiusap kay Marcus na pumunta dito para makita si Sabrina.Hinila ni Nigel ang braso ni Sabrina, at nag-aalalang tinanong siya, “Sabrina! Alam mo ba na nakatakas ang Lynn family sa Star Island?”Tumaas ang mga kilay ni Sabrina. “At?”Nag-aalala pa rin si Nigel. “Alam mo ba ang tungkol dito?”Tahimik na tumingin saglit si Sabrina kay Marcus. Kaagad namang napayuko si Marcus. “Oo… ang lolo ko ang tumulong sa kanila na makatakas doon at ang tanging magagawa ko lang ay humingi ng tawad. Hindi… hindi… ko kayang pigilan ang lolo ko. Hindi lang yun, sinubukan niyang itago ito sakin. Kung alam k
Lumingon si Sabrina at nakita si Old Master Shaw.“Lolo!” Medyo galit na tumingin si Marcus sa lolo niya. “Sumosobra ka na!”Kinilatis ni Old Master Shaw ang apo niya. “Marcus! Nagagalit ka ba sakin dahil pumunta ako sa kumpanya ng apo ko? Isang linggo ka ng di umuuwi, at ngayon hindi na ako pwedeng pumunta sa kumpanya para bisitahin ang apo ko?”Simula nung nalaman ni Marcus na si Old Master Shaw ang tumulong sa Lynn family na makatakas sa Star Island, hindi siya umuwi sa sobrang galit. Sa halip, nanatili siya sa isang hotel kung saan hindi siya mahahanap ng pamilya niya.“Pwede!” Mapagpasensyang sabi ni Marcus. “Pero bakit lagi mainit ulo mo kay Sabrina?”Cold na nagsalita ang matanda, “Lagi akong galit sa kanya? Totoo yan! Tingnan mo siya, mukha ba siyang nanggaling sa isang mayaman at sikat na pamilya? Nakikipagharutan siya sa dalawang lalaki sa public at dinudungisan ang public morals, sa tingin mo ay ang galing mo, hindi ba? Isa kang kahihiyan!”Kalmadong tumingin si Sabrin
Sa mga nagdaang taon, umaasa si Marcus na si Sabrina ay parte ng Shaw family, pero patuloy siyang sinasaktan ni Old Master Shaw. Hindi lang si Sabrina, pero ang kahit sino na nasa posisyon niya ay paniguradong maiinis din.Dagdag pa dito, sakim na babae si Sabrina.Sincere na humingi ng tawad si Marcus. “Patawad…”Hindi ito dinibdib ni Sabrina. “Okay lang, alam ko naman na gusto mo lang ang makakabuti. Itigil na natin ang tungkol sakin, kamusta naman kayo ni Yvonne?”Pagkabanggit kay Yvonne, biglang ngumiti si Marcus. “Siya ay interesting, cute at lively.”“Edi maging mabait ka sa kanya. Ang pinsan niya ang ang top bodyguard at driver ni Sebastian. Kapag may ginawa kang masama sa kanya, paniguradong pagpipira-pirasuhin ka ng pinsan niya!”Tumawa si Marcus. “Alam ko, kaya wala akong lakas ng loob na hindian siya, itatrato ko si Yvonne bilang princess.”Tumawa si Sabrina. “Yan ang mas gusto ko!”Pagkatapos ng ilang sandaling katahimikan, tumingin siya ulit kay Nigel. “Master NIge
Pagkarinig sa sigaw ng anak niya, nagulat si Sabrina at tumingin kay Aino, “Nasaan, baby?““Sa labas ng bintana.” May tinuro si Aino.Tumingin si Sabrina sa tinuturo ni Aino. “Nasaan? Wala akong makita.”“Mommy, malabo ang mga mata mo. Kailangan mong tumingin ng lagpas sa daan, sa likod nung puno. Tingnan mo may dalawang maliliit na black eyes doon.” Nakatingin pa rin si Aion sa lugar na yun. HIndi siya natatakot sa mga matang ito dahil may nararamdaman na warmth si Aino sa mga titig na ito. Pagkatingin niya nang maigi, nakita ni Sabrina ang dalawang mata.Sobrang nagulat si Sabrina, nanigas siya ng ilang segundo. Ang tanging nakita niya lang ay mga mata sa likod ng puno, nakasilip ito sa space sa gitna ng mga sanga.Tumingin si Sabrina pabalik sa mga mata na ito, at pagkatapos, lumabas ng kotse at dinala si Aino sa daan. “Ano, dalian mo, sundan mo ako.”Pero, pagkadating nila sa kabilang part ng daan, wala siyang nakita na kahit na ano. Ang dalawang mata ay biglang nawala.Disa
Sinabi niya sa sarili niya na meron pa siyang Sebastian at Aino. SIla ay masayang pamilya ng tatlo. Mas lalo niyang hinahanap si Sebastian, para pakalmahin ang pag-aalala niya at mga sugat. Pagkasabi niya ng mga ito, ang mga tao sa kabilang linya ay gusto magsitawanan, pero wala silang lakas ng loob na gawin ito, wala ngang silang lakas ng loob na takpan ang mga bibig nila!Mabuti nalang, alam ni Sabrina kung kailan titigil. “Hindi na ako mang-iistorbo sa trabaho mo. Umuwi ka kaagad dahil hindi ako makatulog ng wala ka. Papatayin ko na ang tawag, bye dear.”Ang walang tigil niyang sweet na tono at salita ay nakapagparefresh sa kanya. Dati, ayaw niya ng mga matatamis na mga bagay. Kahit nga ang kape niya ay halos mapait at ang pinakaconcentrated na coffee sa market ng buong mundo. Pero ngayon, hindi niya napansin na naglalagay na siya ng asukal sa kape niya. Ang bango ng kape at masarap ito kapag may kaunting tamis. Nung gabing yun, late siyang nakauwi ng bahay. Nagtip-toe siya papa
Kaagad namang, napatayo si Sebastian. “Anong aksyon?”Sa kabilang linya, kaagad namang nagreport ang tagasunod niya. “Ang leader ng Star Island, si Pancera, ay nagbibigay ng speech sa publiko. May sinasabi siya tungkol sa pag-atake ng South CIty!”Cold na tumawa si Sebastian. “Ha! Bakit ko siya aatakihin? Masyado namang mataas ang tingin niya sa sarili niya.”“Master Sebastian, ano ang dapat nating gawin ngayon?” Tanong ng tagasunod niya.Cold na tumawa si Sebastian. “Gusto niyang lumaban sa pag-atake ng South City, tama? Kumuha ka pa ng maraming soldiers para sa kanya, para maramdaman niya na sobrang lakas niya.”“Noted, sir.” Magalang na sagot ng tagasunod, “Patawad kung naistorbo ko ang pagpapahinga niyo, Sir. goodnight.”“Sige.” Pagkatapos patayin ang tawag, nakita niya na nakaupo na ng tuwid si Sabrina. Siya ay nag-aalalang nakatingin sa kanya. “Nagtagal ka sa office ngayong raw hindi dahil para habulin yung mga nadelay na trabaho, pero naghahanda ka pala para sa pag-atake s
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu