"Salamat." Sila Sabrina at Sebastian ay parehong tumalikod at umalis. Sa kabilang banda, si Kingston at Aino ay nakabalik na galing sa pagbili nila ng matatamis.Ang pamilya ng tatlo at si Kingston ay naglalakad papunta sa elevator nang marinig nila ang kaguluhan na galing sa kwarto."Kayong masamang pamilya, gusto ko kayong balatan nang buhay lahat!""Hampasin mo siya!""Hampasin mo siya hanggang sa hindi na siya makalakad!""Miss Homme, halika dito. Hahawakan natin siya. Pwede mo siyang sampalin sa mukha! Ang walang hiyang g*go na 'to! Paano ka niya nagawang pilitin para maging pokpok? Tanggalin mo ang lahat ng mga damit niya at itapon mo siya sa daan nang hubad!""Aray...""Oww..."Ang pinto sa kwarto ay sarado.Sila Sabrina at Sebastian ay parehong ayaw nang malaman kung ano ang nangyari sa hotel o kung gaano kalala ang mga bagay.Silang tatlo at si Kingston ay kumain lang ng simple pero masayang hapunan sa kanilang hotel room, tapos nakatulog sila nang maayos buong magda
Agad din namang lumingon si Sebastian para tumingin sa labas ng bintana.Tinapakan ni Kingston ang emergency brake."Saan?" mahinahong tanong ni Sebastian.Kinusot ni Sabrina ang mga mata niya, "Ako..."Nasaan na yung tao?Bakit bigla siyang nawala?Hindi nga siya kumurap man lang. Bakit nawala yun?Hindi nagsalita ng kahit ano si Sebastian.Tinaas niya ang kamay niya at hinila ito palapit sa kanya, hinalikan niya ito sa taas ng ulo, "Minsan, ang walang balita ay magandang balita. Ang nanay mo ay isang matatag na babae. Nung huli, nung may sakit ang tatay mo, kinaya nga ng nanay mo na tiisin ang lahat ng hirap at nabuhay siya. Nung kinulong siya ni Lincoln, alam niya kung paano palambutin ang puso ng mga tao at pinalaya siya ng Lynn family."Pinakita nun na ang nanay mo ay hindi basta basta sumusuko sa mga malupit na realidad ng buhay.""Hindi ka ba kapareho niya? Kahit kailan hindi ka handang sumuko sa tadhana?"Tumango si Sabrina, "Sige na, alam ko."Pakiramdam ni Sabrina
"Sa kasong ito, humanap ka ng magandang puntod para sa tatay ni Sabrina sa lalong madaling panahon.""Opo, Master Sebastian."Matapos na ibaba ang tawag, umupo si Sebastian sa tumba-tumba mag-isa doon pinakamataas na palapag at pinikit ang mga mata niya para magpahinga.Ang mga problema sa bayan ni Sabrina ay naayos na rin. Ang isla na lang ang natitira.Ang nanay niya, si Grace, ay galing mayamang pamilya doon sa isla. Pero, ang pagbabago sa power structure ng isla ay nagsakripisyo sa pamilya ng nanay niya. Kahit na nawala ang lahat ng miyembro ng pamilya ng nanay niya at nakatakas mainland, ang lider ng isla na yun ay hinabol ang pamilya ng nanay niya sa mainland. Sa kabutihang palad, isinalba ni Old Master Shaw ang nanay nung oras na yun, at nakaligtas siya. Pero, ang pamilya ng nanay niya, ang mga magulang, kapatid at hipag, at ang mga anak nila ay pinatay. Ang nanay niya ay naiwang mag-isa sa mundong ito. Nung siya ay malungkot at nagluluksa, ginamit siya ng madrasta niya,
Kahit na ang paghahangad niya ay talagang malakas, sa nakikita niyang maliwanag at matingkad na mga mata ng babae at sa magandang katawan nito, hindi niya napigilang mapalunok."Halika na," Nahihiya niya itong tinawag.Halos hindi talaga siya nag-aaya sa kanya. Siya maituturing pa rin na baguhan sa mga usapang pang-aakit. Siya ay talagang sanay sa pagkilos ng malamig at malayo na wala siyang alam masyado tungkol sa pamamaraan ng pang-aakit.Pero, gusto niya pa rin siyang gantimpalaan ng isang beses, para pasalamatan siya sa lahat ng ginawa nito para sa kanya doon sa bayan niya.Nung siya ay nasa banyo, siya naman ay matagal nang naghahanda. Ang isip niya ay bumalibaliktad na sa iba't ibang eksena sa maraming pelikula at drama na pinanood niya. Sa wakas, pagkatapos ng matinding pagmumuni-muni, may naalala siyang isang eksena. Nakita niya itong damit na ito sa gabundok na lingerie na niregalo nito sa kanya.Sa totoo lang, namula siya nung sinuot niya ito.Kahit kailan hindi pa
Sebastian, “…” "Sinabi ko bang baboy ka?" "Kailan ko sinabing baboy ka?" "Kung baboy ka, gagawin din akong baboy niyan!" Natawa siya saglit, saka muling bumuka ang kanyang bibig, “Sa tingin ko mas maganda kung magkaroon pa tayo ng tatlo pang mga anak. Ang isa pang batang babae na magbibigay kay Aino ng isang maliit na kapatid na babae at isa pang dalawang lalaki, sa ganitong paraan, magkakaroon sila ng bawat isa na may kasamang dalawang lalaki at dalawang babae. Ano sa tingin mo, mahal?"Nagkaroon ng kaunting pananabik sa tono ng boses ni Sebastian, “okay lang naman kung kahit maging lalaki man o babae. Kung mayroon pa tayong tatlong lalaki pa, maraming kapatid na lalaki si Aino na magpoprotekta sa kanya. Siya ay magiging napakasaya kapag siya ay lumaki. Kung lahat sila ay babae, mayroon kaming apat na maliliit na prinsesa sa aming pamilya, sigurado akong lahat sila ay magiging maganda kapag sila ay lumaki." “Oo!” Masayang tumango si Sabrina, "Walang kaso sakin kung babae
“Sabrina!” Ang pagmamalaki at eleganteng boses ni Selene ay tumunog sa kabilang dulo ng telepono. Natahimik si Sabrina. Hindi niya tiningnang mabuti ang papasok na numero, ngunit sigurado siyang hindi iyon ang numero ng telepono ni Selene. Nang marinig ni Sabrina ang kanyang boses, inilapit ni Sabrina ang telepono sa kanyang mga mata at tumingin. Pagkatapos ay napagtanto niya na ang numero ay mukhang kakaiba. Ito ay dalawa hanggang tatlong digit na mas maikli kaysa sa mga domestic na numero. Ano ang nangyayari? "Nasaan ka na ngayon?" Si Sabrina ay isang matalinong babae, at tila alam niya kung ano ang nangyayari. “Nahulaan mo siguro. Nasa ibang bansa ako ngayon!" pagmamalaki ni Selene. Hindi nakaimik si Sabrina. Hindi niya inaasahan iyon. Matagal na nawala ang isip niya. Sa wakas, nauutal siya at hindi makagawa ng magkakaugnay na pangungusap, “…” Sa kabilang dulo, maaaring hulaan ni Selene na si Sabrina ay nabigla. Lalo pang nagyayabang ang tono niya, “Sabrina, kahapo
"Nakaraos na naman ako." "So, say, sa tingin mo ba bumalik na naman sa akin ang lady luck?" Ngumisi si Sabrina, "Ano ang gusto mong sabihin?" "Ang ibig sabihin ko lang naman ay, baka maging asawa ko ang asawa mo sa hinaharap.." “Sige, parang alam ko na kung nasaan ka,” sagot ni Sabrina. “Oo? Sinabi ba ng asawa mo kung nasaan ako?" tanong ni Selene. “Hindi,” naging mahinahon ang boses ni Sabrina, “Napaka -busy ng asawa ko nitong nakaraang dalawang araw, wala pa siyang pagkakataong sabihin sa akin, pero alam ko na kung nasaan ka. Nasa star island ka diba? Ikaw at ang iyong mga magulang ay nakatakas sa Star Island." Selene, “B*tch ka! Matalino ka gaya ng dati! Nahulaan mo!" "Salamat sa papuri!" Natahimik si Selene. “Ang paghihiganti ay isang ulam na pinakamasarap na inihain sa malamig! Madali para sa iyo na tumakas sa Star Island, ngunit hindi ganoon kadaling umalis, tama ba ako? Napakadali. Isang araw, dumiretso ako sa Star Island. Halos inihain ka sa isang pinggan."
Bahagyang ngumiti si Sabrina, itinaas ang kanyang mga mata at tumingin kay Sebastian, "May dahilan sa likod nito, tama ba?" Tumigil si Sebastian. Alam niyang matalino siya. Halos nababasa at naiintindihan niya ang lahat sa isang sulyap lang. “Huh?” Tumingin siya sa kanya, nalilito. "Si Selene at ang kanyang pamilya...nakatakas sila, at tumakas pa sila sa Star Island?" tanong ni Sabrina. Tumango si Sebastian, "Oo." Sabi ni Sabrina, “Two days ago, sasakay ka sana sa akin ng eroplano pauwi sa hometown ko, pero nagbago ang isip mo sa airport. Dahil ba iyon sa kailangan mong asikasuhin ang apurahang bagay na ito ng pagtakas ni Lynn?” “Oo.” "Si Old Master Shaw ba ang tumulong sa kanila na makatakas?" Kung wala ang tulong ng matanda, alam ni Sabrina na hinding-hindi makakatakas ang mag- asawang Lynn sa isla. Natuwa si Sebastian na napakatalino ng kanyang asawa, “Nahulaan mo ang lahat…” Bumuhos ang mga luha ni Sabrina sa kanyang mga mata, at ibinaon niya ang kanyang ulo sa kanya
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu