Wala bang magandang kasabihan sa industriya ng fashion? Ang mga mamahaling damit ay hindi naman babagay agad sayo. Dapat ay magsuot ka ng tamang damit at dapat bumagay yun sayo. Kapag hindi bagay sayo ang damit, kahit na gaano pa kamahal yan, hindi pa rin magmumukhang maganda.Nung oras na yun, bumalik na rin si Selene sa sarili niya galing sa pagiging tulala. "Anong nangyayari dito? Bakit naman naging ganito? Bakit?"Nababaliw na talaga siya. Nababaliw na talaga siya, d'yos ko po!Agad namang hinawakan ni Selene ang buhok niya. "Grandpa, tingnan mo sila, Grandpa!"Si Mindy, na dala dala ang laylayan ng damit niya na parang aso ay natigilan din bigla. Si Mindy at Selene ay nakatingin sa direksyon ng mga upuan sa kabisera kung saan nagdidiskusyon nang pabulong sila Old Master Ford, Sean at ang asawa niya, at si Old Master Shaw.Silang apat ay nagdidiskusyon kung paano nila haharapin si Sabrina kapag pumunta siya ngayon, at ang diskusyon nila ay kakatapos lang."Ganito ang gagawin
Nang makita si Old Master Shaw na nagalit sa kanya ng ganun, si Sabrina ay nakaramdam talaga ng lungkot sa puso niya. Matagal niya nang binabaon ang lungkot na ito sa pinakasulok ng puso niya. Matagal na siyang naghahangad ng kamag-anak. Pero, hindi siya kailanman nagmamakaawa para dito. Kaya wala siyang pakialam! Sumuko na siya! Hindi niya tiningnan si Old Master Shaw nang mapagkumbaba pero hindi rin naman arogante at parang ipinagmamalaki niya pa nga sarili niya.Si Sebastian ay tumingin naman kay Old Master Shaw sa malamig at mahinahon na ekspresyon. "Pasensya na po, Grandpa Shaw. Ito po ang tahanan ko.""Ikaw..." bulalas ni Old Master Shaw.Napaubo siya dahil galit na galit siya. "Ikaw... nangako ka sakin! Tutulungan mo ako diba! Hihiwalayan mo ang mang-aakit na yan!""Ano pong ibig niyong sabihin sa mang-aakit?" Hindi na niya hinintay pa ang sasabihin ni Sebastian at si Sabrina ay sumagot na nang walang kahit kaunting takot.Nagulat si Old Master Shaw. "Ikaw... talagang sinub
Ngayon lang siya lumaban kaya nagulat ang lahat sa pinakita niya, maging si Old Master Shaw ay nangingig habang nagsasalita, “I…i…i..ka..aaw…matapang ka lang naman dahil alam mong may magtatanggol sayo! Demonyo ka! Isa kang oportunista na walang ibang gustong gawin kundi ang mag makisawsaw sa mayayaman kahit alam mo sa sarili mong wala ka naman talagang karapatan. Sino ka ba kung hindi dahil kay Sebastian…”“Tama na!” Mangiyak-ngiyak na sigaw ni Sabrina. Sinubukan niyang magmukhang matapang pero nang marinig niya ang mga salitang demonyo at oportunista mula kay Master Shaw, hindi niya na napigilang maiyak sa sobrang sakit. Bakit? Wala na ba talagang ibubuti ang mundo para sakanya? Namatayan na nga siya ng mga magulang at mga malalapit na kamag-anak tapos ganito pa siya itatrato ng mga tao?Bakas sa boses ang galit, nagpatuloy si Sabrina, “Old Master Shaw, wala na akong magagawa kung ganyan ang tingin mo sa akin pero hindi ako papayag na habang buhay mo akong aapakan. Gusto kong ipaa
“Hindi!” At sumalampak si Selene sa sahig. Nagkalat ang eyeliner mula sa mga mata nito sa sobrang kakaiyak. Sobrang pangit ng itsura nito kaya maging si Aino ay natakot.“Hindi…hindi totoo yan! Imposible!” Tinakpan ni Selene ang kanyang mukha at nagpatuloy sa pagiyak. Bakit ba palaging siya nalang ang talunan?Six years ago, muntik na silang ikasal ni Sebastian. Sobrang dami niyang kakampi para mapapatay si Sabrina noong panahon na yun pero bandang huli, ito pa rin ang nanalo. Isa pa, pinahiya niya rin ang sarili niya sa pinagtatrabahuan ni Sabrina, hindi lang isang beses, kundi dalawang beses pa! Bakit? Bakit? Bakit siya na si Selene Lynn nalang ang palaging natatalo?Galit na galit at umiiyak na sumigaw si Selene kay Sebastian, “Hindi ba ikaw mismo ang nagpatahi ng dress na yun para sa akin? Kaya nga nadeliver sa bahay ko diba? Kung para kay Sabrina yun, paano yun napunta sakin? Pinapalabas mo ba na ang dress na yun na may halagang two million ay ninakaw ko sakanya?” Tama! H
“Ni isang beses, wala akong maalalang pagkakataon na ginalaw ng asawa ko si Selene dahil ultimo daliri niya na nga lang ay wala pa rin siyang intensyong idampi sakanya kaya gusto kong itanong sainyo kung saan nanggagaling yang ilusyon niyo na ang asawa ko ang tatay ng pinagbubuntis niya? Isa pa…kung prinsipyo lang din ang paguusapan, hindi kaya mas tamang hanapin niyo yun sa apo niyo? Dahil sa mga binitawang salita ni Selene, sobrang namula ang mukha ni Old Master Shaw dahil sa magkahalong galit at hiya. “Sabrina, wag ka ngang gumawa ng issue jan!” Galit na galit na sabatg ni Jade. “Wala kang kwentang babae!”Tinignan ni Sabrina si Jade at walang emosyong sumagot, “Jade, hindi mo ba naisip na parang kaduda-duda yung iniwang sulat ng nanay ko dahil di umano sumama siya kay Lincoln? O di naman kaya may nalalaman kang hindi namin alam kaya hindi mo…”Nang sabihin ni Sabrina ang tungkol sa pag alis ng nanay niya noon, galit na galit na tumingin si Jade kay Lincoln at nanggigil na si
Sobrang natakot si Selene sa sinabi ni Sebastian sa lolo niya dahil sa lahat ng tao, siya ang pinaka nakakaalam kung anong kayang gawin ni Sebastian…Hindi man ito matawag na kriminal dahil hindi naman talaga ito pumapatay, pero sapat na ang isang salita nito para lumubog at mamatay ang isang tao. Ang simpleng “HINDI” na kabibitaw lang nito ang nagsisimbolo kung gaano nito kinamumuhian ang pamilya niya…“Lolo…may…may sasabihin po ako…” Natatakot na sabat ni Selene.“Ano?!” Naguguluhang sagot ni Old Master Shaw. “Na… naiihi po ako…”“Pfft!” Hindi napigilan ng ilang mga nakikiusisa na matawa sa sinabi ni Selene. At maging si Aino, na limang taong gulang, ay natawa din ng malakas.“Hahahahahaha! Mommy, tignan mo oh.. Duwag! Naihi na siya sa sobrang takot! Mga baby lang kaya ang hindi makapagpigil ng ihi! Sinabi niya pa talaga sa harap ng marami na gusto niya mag wiwi… eeeew!” Nangaasar na sumbong ni Aino kay Sabrina at saka siya tumingin kay Selene. “Duwag ka! Magkapatid talaga kayo
"Ngayon ay minarkahan ang araw na ibabalik ko ang aking pamilya sa dating tirahan at ipinakilala ko sila sa mga kamag- anak at kaibigan. Napakasaya rin ng araw na masangkot ako sa ganitong uri ng kaguluhan. Bukod dito, may isang bagay na kailangan kong linawin upang maiwasang magdulot karagdagang pagkalito kay Ms. Lynn. Hindi naman mahalaga sa akin kung di ako naintindihan ni Ms. Lynn, pero alam ng lahat na isa akong duminado ng asawa, kaya natural na ayaw kong hindi maintindihan ng asawa ko ang sitwasyon.""Pfft!" Sa pagkakataong ito, si Yvonne naman ang hindi napigilang tumawa. Hindi na natakot si Yvonne kay Sebastian gaya ng dati, at nagsimula na siyang masanay sa lalaki pagkatapos na makasama si Sabrina ng maraming oras. Si Ruth, na magkaakbay na nakatayo kay Ryan sa hindi kalayuan sa kanya, ay tumawa rin. "Hindi mo pa nakikita ang ganoong katatawanan at mapagmalasakit na bahagi ng aking Tiyo Sebastian, hindi ba?" tanong ni Ryan. "Mm-hm." Tumango si Ruth. Tila may naalala
"Ano -anong sinabi mo?" Napakurap -kurap si Sabrina. Hindi siya makapaniwala sa narinig niya, ngunit sa sandali ding iyon, alam niyang walang mali sa pandinig niya. Alam din niyang bihira lang magbiro si Sebastian, sa totoo lang, hindi naman niya ginawa. Kakasabi lang ba niya na isusuot niya ang sapatos niya sa harap ng lahat? Napaatras siya ng isang hakbang at nauutal, "Se- Sebastian, tigilan mo nga yang pagbibiro mo." Si Sabrina ay hindi ganoon ka- dramatiko ng isang babae na tulungan siya ng isang lalaki sa kanyang sapatos, hindi pa banggitin na gawin iyon sa publiko. Ano kaya ang iisipin ng mga tao? Tumingin siya sa kanya ng buong seryoso at sinabing, "Alam mo hindi ako nagbibiro!" Napalunok si Sabrina. Tinulak ni Aino ang kanyang ina at hinimok, "Mommy! Bilisan mo na!" "Aino Scott!" Sumirit si Sabrina. Patuloy na itinulak ni Aino ang kanyang ina habang ginagaya ang tono ng isang matanda at sinabing, "Mommy, kahit ako ay hindi ko magawang ipasuot sa akin ni daddy ang a