Gayunpaman, huli na para sa pagsisisi ngayon. Pagkatapos ng pagiging walang ingat, walang ibang pagpipilian si Selene kundi ang lumaban sa paraan na ito."Sabrina Sa tingin ko ay may hindi pagkakaunawaan dito, wala akong balak na magnakaw ng kahit ano mula sa iyo...", ngumiti siya ng alanganin."Hindi!" Mabangis siyang pinutol ni Sabrina. “.Walang anumang hindi pagkakaunawaan Kinukuha mo na ang lahat sa akin simula pa noong mga bata pa tayo.“Gusto ko kahit isaalang-alang ang aking sarili na masuwerte sa mga araw na nagawa kong iligtas ang iyong mga natira.“Ang alam ko ay kinuha mo ang akin, at sinubukan mo pang nakawin ang lalaking kasama ko.“Hindi naman talaga balita na madalas mong tinutukoy ang asawa ko bilang fiancé mo. Sa katunayan, sigurado ako na alam ng bawat isang tao sa South City na nagkakalat ka ng mga tsismis tungkol sa pakikipagtipan kay Sebastian. Hindi lang daldal ang sinasabi ko sa isang kaibigan o dalawa. Hindi, nasabi mo na sa hindi mabilang na tao na ikaw ang kan
Nanlaki ang mata ni Selene sa takot. Nakatitig lang siya nang walang magawa sa kalmadong tingin ni Sabrina, na may matinding poot na nakatago sa likod nito."Selene Hindi ko inaasahan na ikaw mismo ang lalapit sa akin. Wala na akong mahihiling pang mas mabuti, ," ulit ni Sabrina, nang hindi binibigyan ng pagkakataon si Selene na mabawi ang kanyang katahimikan." Maghula tayo," patuloy ni Sabrina habang inosenteng nakangiti. "Sa kung o hindi ang aking asawa ay bawasan ka sa walang higit pa sa isang lusak ng dugo ngayon?""Hindi hindi hindi hindi!" Agad namang tumalon si Selene, nalaglag ang sapatos na kanina pa niya hawak sa lupa., " Sa pinaka nakakapuri na tono na maaari niyang makuha, nagmakaawa si Selene, Sis patawarin mo ang aking katangahan. Pumunta lang ako ngayon dito para humingi ng tawad sayo., Gagawin ko ang lahat, kahit anong gusto mo, okay? Nakababata kitang kapatid na babae, so pag bigyan mo na ako please?" Kahit na paulit-ulit na ginamit ni Selene ang salitang "kapatid n
Mabilis na hinila ng Bise-Direktor ang isang upuan patungo kay Sebastian at magalang na sinabing, "Pakiupo, Master Sebastian."Sa wakas ay naunawaan na niya ang sitwasyon.Talagang isinama ni Sebastian ang mga katangiang inilarawan sa mga post sa social media ng Ford Group: makapangyarihan, walang awa, walang awa at nakakatakot, ngunit lubos na nasa ilalim ng spell ng kanyang asawa.Ang sikat na lalaki na may pinakamataas na awtoridad sa buong Ford Group ay talagang nag-tiptoe sa paligid ng kanyang asawa.Bukod sa takot na hindi mapasaya ang kanyang asawa, tila nakaramdam din si Sebastian ng kawalan ng katiyakan sa posibilidad na mawala siya sa ilang mas bata at mas magandang lalaki.Ang isa pang bagay na napagtanto ng Bise-Direktor ay wala si Master Sebastian upang subaybayan ang kanilang trabaho o upang talakayin ang mga detalye ng kanilang pakikipagtulungan.Hindi, nandito lang ang lalaki para makita ang kanyang asawa dahil na-miss niya ito. Mas tiyak, ang makapangyarihang Direktor
Ang itsura ni Selene ay talagang kahindik-hindik habang nakasabit sa leeg niya ang mga sapatos na luma at marumi.Ang imahe niya bilang mataas at matapang na apo ng Old Master Shaw, na ingat na ingat niyang inalagaan sa nakalipas na anim na taon, ay agad na nasira sa isang iglap lang.Habang siya ay nagmamakaawa, grabe din ang pagpapawis ni Selene dahil sa panic na nararamdaman niya. Sa ilang kadahilanan, ang buhok niya na basang basa ng pawis ay magulong nakataas sa ulo niya ay pinagmukha siyang nagalaw na prostitute, na isa talagang kabaliktaran ng imahe na sinubukan niyang alagaan bago mangyari ito.Sa isang tingin, si Selene ay hindi na naiba sa mga babae na ipinahiya sa pamamagitan ng pagparada sa kanila sa daan at may nakasabit na maruruming damit sa mga leeg nila.Hindi naman sa sinadya nila itong gawin. Lahat sila ay halos napahamak sa di nila kasalanan, at wala silang magawa kundi magdusa matapos ang kahihiyan. Ang mga mahihinang tao naman talaga ay laging inaapi.Pero, s
Pero, hindi alam ni Old Master Shaw na si Sebastian pala ay nakatayo sa tabi ni Sabrina nung oras na yun. Ang empleyado din naman kasi na kumuha ng litrato ni Selene na kumalat ay masyado rin nakaramdam ng takot na isama si Sebastian dito.Siya ay isang nabubuhay na pruweba sa katotohanan na ang mga tao ay laging inaapi ang mga mahihina at mga takot sa may kapangyarihan.Habang nagmamakaawa si Selene na may sapatos na nakasabit sa leeg niya, nakaupo lang nang tahimik si Sebastian sa tabi ni Sabrina at inaral ang mga drawing na sinusuri niya.Sinubukan siyang paalisin ni Sabrina. "Ikaw...Bakit nandito ka pa rin?"Kalmadong sumagot si Sebastian, "Sa tingin mo ba kaya sinabit ng bagay na ito ang mga marumi at lumang sapatos sa leeg niya eh dahil natatakot siya sayo?"Para kay Sebastian, si Selene ay hindi nararapat na bigyan ng pangalan ng tao.Siya ay "isang bagay" lang.Nung marinig ni Selene kung paano siya tinawag nito, nakaramdam siya ng pumipintig na sakit sa puso niya.Gayu
Ang matanda at malungkot na boses ni Old Master Shaw ay narinig sa kabilang linya ng tawag."Sebastian, meron lang akong nag-iisang anak, pero nawala siya sakin. Sa bandang huli, nahanap ko rin ang apo ko matapos na humarap sa maraming paghihirap."Maaari kayang gusto mo din na ipagkait siya sa akin, at mapipilitan akong mamatay nang may galit sa edad na walumpu?"Natigilan si Sebastian sa biglaang pagsabog niya.Matapos tumigil sandali, kalmado siyang sumagot, "Old Master, pinapalaki niyo ito masyado. Sa pagtulong ko sa inyo sa South City, sino bang magtatangka na saktan ang apo niyo?"Para lang maging prangka, siya lang ang pwedeng magdesisyon kung anong mangyayari sa kanya. Kung ang pinakamamahal niyong apo ay piniling gumawa ng isang bagay para mawalan siya ng dignidad, walang kahit sino sa siyudad na ito ang makakapigil sa kanya!"Naiwang walang nasabi si Old Master Shaw dito.Alam niya naman din kasi ang bawat isang pagkakamali ng apo niya.Mapagkunwari!Arogante at maka
Biglang sumabog si Selene at napaiyak.Humagulgol siya na parang baliw habang tumatakbo palabas ng architecture design firm. Ang hindi niya alam, meron nang kotse na nakaparada sa labas.Si Marcus at Ryan ay nakaupo sa loob, pinapanood si Selene."Lumabas nang umiiyak ang pinsan mo na may marumi at lumang sapatos na nakasabit sa leeg niya, haha!" Inasar ni Ryan si Marcus."Ano, pinsan mo kaya siya!" Ni minsan ay hindi naman talaga kinilala ni Marcus si Selene bilang sarili niyang kamag-anak. "Pinsan mo siya! Gago, kung magkaroon ako ng pinsan na ganyan kapangit ang mukha at naniniwalang siya ay napakaganda. Siguradong mamamatay ako sa pandidiri. Marcus, hindi mo dapat iparamdam sakin na tinataboy mo ako ng ganito," sabi ni Ryan sa seryosong tono.Hindi niya pinansin ang mga sinabi nito, at nagtanong si Marcus, "Sabihin mo, Ryan! Wala ka na bang ibang kayang gawin bukod sa saktan si Sebastian?"Sumagot si Ryan nang may ngiti, "Alam mo ba kung bakit biglang umalis si Uncle Sebast
Lumingon si Ryan para tingnan si Marcus at may naiinis na ekspresyon. "Tumahimik ka! Sinusubukan kong makipag-usap sa staff member."Pagkatapos nun, hindi niya pinansin ang seryosong paghanga ng receptionist, at agad niyang binago ang tono niya at sinabi, "Ikaw babae, ako na magsasabi sayo. Kapag nag-isip ka naman ng ganyan ka walang kwentang bagay sa trabaho, siguradong tatanggalin kita! Simula ngayon, ayusin mo yang trabaho mo. Wag mong punuin ang utak mo ng romansa o kung ano pa!"Maamong sumagot ang receptionist, "Opo, Director Poole."Nang makita niya si Ryan na binaba ang telepono, nagtanong na ulit si Marcus, "Makikipag kompetensya ka pa rin ba talaga sa Uncle Sebastian. mo?"Ang naguguluhang si Ryan ay sumagot, "Umalis ka nga dito!""Kotse ko 'to!" Sumigaw pabalik si Marcus.Ang katotohanan na tama siya ay nagpatahimik kay Ryan.Matapos ang ilang segundo, sinabi niya nang may gigil sa ngipin niya, "Ako, ang munting young master na Poole family, ay nag-aatubuling sumakay
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu