Nagulat si Ruth at napa abante siya. Parehong si Yvonne at Sabrina ay lumingon para makita ang isang babae na nasa fifties at tumatakbo papunta kay Ruth.Agad na nagtago si Ruth sa likod ni Yvonne, nanginginig ang boses niya at halos malapit na siyang mahimatay. "Ma, anong ginagawa mo dito? Dalawang araw na ang nakakalipas. Bakit galit ka pa rin sakin? Halos mamatay na ako sa gutom at sinalo ako ni Yvonne. Nagdesisyon ang Human Resouces na patawarin ako at sinabihan ako na bumalik na sa trabaho. Nabalik ko na ang trabaho ko at alam ko na kung gaano kalaki ang pagkakamali ko, pwede bang hayaan mo na yun?" "Ikaw inkompetenteng tanga ka!" nagmura ang babae.Nanigas si Ruth sa pagmumura na ginamit laban sa kanya. "Ano ulit yung tinawag mo sakin, ma?""Tinawag kitang inkompetenteng tanga! Isang walang hiyang tanga! Ibigay mo sakin ang mga skin-care product na yan!" Galit na galit na sigaw ng babae.Sa kabila ng pag-aalinlangan niya, inabot ni Ruth ang mga kamay niya kasama ang hawak n
Samantala, bumalik si Sabrina para tumayo sa tabi ni Ruth at dala ang skin-care products. "Ito na oh.""Salamat po, Mrs. Ford.""Pumasok na tayo. Magang maga ang mga mata mo dahil sa lahat ng pag-iyak mo. Pumunta ka sa banyo mamaya at maghilamos ka ng mukha gamit ito tapos maglagay ka rin ng produktong 'to. Makakabawas yan ng pamumula at maga," Mahinahong nagbilin si Sabrina. Hindi niya tinanong ang tungkol sa nangyari sa pagitan ni Ruth at nanay niya. Hindi naman kasi talaga madaldal si Sabrina, kaya hindi niya naisip na may karapatan siyang magtanong tungkol sa problema ng pamilya ng iba. Bawat pamilya naman talaga ay may kanya kanyang problema na kailangan harapin.Pumasok nang magkakasama ang tatlo sa loob ng elevator at nung pagkasara pa lang ng elevator, isang dosenang empleyado ang bigla na lang lumitaw. Nakarating na sila nang mas maaga, pero wala silang lakas ng loob para sumakay sa iisang elevator kasama si Sabrina kaya nagdesisyon silang magtago. Nung nakita nila sa saril
Umalingawngaw ang mga yabag sa corridor nang magsalita si Sabrina. Naguguluhan, agad niyang isinantabi ang mga gawain at lumabas sa pasukan ng opisina ng Design Department. Ang vice-director ng operasyon, ang administration manager, ang sales manager at lahat ng iba pang miyembro ng high management ay nagmamadaling nagkukumpulan sa kanila."Ano ang nangyayari?" Si Madeline, ang babaeng nagtangkang magbigay ng Green Mountain Coffee kay Sabrina bilang regalo, ay tumingin sa labas at agad na natigilan sa hitsura ng lalaking nakatayo sa may pintuan.Nakatayo na si Sabrina sa harapan ng lalaki noon. Sumilip siya sa paligid bago bumulong, "Ano...anong ginagawa mo dito? Bakit ka nandito sa opisina ko? Ikaw-""Ito ba ang kumpanya mo?" Kalmadong putol ni Sebastian gamit ang walang emosyong boses."...Hindi.""Kung ganoon, bakit hindi ako makakapunta dito?" tanong niya, "maraming dahilan kung bakit kailangan kong narito. Ang Ford Group ang kliyente ng architectural design firm na ito. Bilang iyo
Maraming sugat sa katawan ni Jade ang nahawahan na, at natatakpan ng makapal na patong ng ointment."Nanay!" naiiyak na sigaw ni Selene. "Ginawa ba ng tatay ko ang lahat ng ito? Paano siya naging malupit? Paano niya ito magagawa sa sarili niyang asawa?"Umiling si Jade at sinabing, "Hindi rin ako naging madali sa kanya.""Ano?! Nasaan si dad?""Nasa silid tuluganNagmamadaling tinungo ni Selene ang kwartong pambisita at nadatnan ang kanyang ama sa kama na may mga bendahe na nakabalot sa kanyang ulo."Dad...? Si mama ang gumawa nito?""Ang kasuklam-suklam na iyon ang nagtulak sa pagitan namin ng iyong ina," malisyosong sabi ni Lincoln."Sabrina, damn her! Babalatan ko siya ng buhay!" Nagmura si Selene. Bagama't nakarating sa bahay ilang minuto lang ang nakalipas, kinuha niya ang kanyang bag bago muling lumabas.Nagkamit ng kredito si Selene sa pag-aalaga sa matandang Master Shaw nitong nakaraang buwan, at sa pagpapakita sa kanya ng matandang Master Shaw sa elite na lipunan sa Kidon City
Si Sebastian ay na sobrahan na sa nag-iisang gawain na paulit-ulit na pagpahid ng panyo sa ilong ni Sabrina upang punasan ang pawis sa pinakamainam na paraan, halos parang mga buhay na nilalang ang maliliit na patak ng pawis at nag-aalala si Sebastian na baka takutin niya sila. Ang lambing ng kanyang mga galaw na sinamahan ng walang hangganang pagsamba kay Sabrina ang pinakamatibay na patunay kung gaano ito kahalaga sa kanya.Napanganga ang lahat sa opisina sa nakita, habang si Sabrina ay nanatiling tahimik. Hindi pa rin siya masanay, ngunit mula nang bumalik si Sebastian mula sa Kidon City, naging maasikaso siya kay Sabrina nitong nakaraang dalawang araw. Naghinala siyang nagkasala ngunit nagpaligo pa ito para sa kanya at siniguro niyang linisin kahit ang pinaka-pribado na bahagi ng kanyang katawan nang may lubos na lambing. Pagkatapos nilang maligo, maglalaan siya ng oras para patuyuin ang buhok nito para sa kanya, bago binuhat ito sa kama para matulog sa mga bisig nito. Sanay na s
"Anong ginagawa mo dito?" tanong ni Sebastian.Nang Nakita niya si Selene na nahihirapang makasagot, mabilis na hinawakan ni Sabrina ang braso ni Sebastian at tumingin sa kanya ng nakangiti."Ms. Lynn, nandito ka ba para maghiganti?" mahinahong tanong ni Sabrina."Sabrina, itigil mo na ang pagbibintang mo sa akin ng mga bagay na hindi ko ginawa""Sino ka para tawagin ako sa pangalan ko?" Sinamantala ang katahimikan ni Selene, inikot niya ang kanyang mga mata at nagpatuloy, "Baka isa lang akong ordinaryong empleyado dito, pero alam kong may mga nakatotok camera na nakakabit sa buong kwarto . Sigurado akong nagawa mong ilantad. Iyong sarili sa pamamagitan ng pagdadaldal tungkol sa kung ano ang pinunta mo rito mula sa front desk patungo sa kinatatayuan mo ngayon. Tignan ba natin ang footage?""Ikaw...!""hulaan ko , gusto mo akong bugbugin hanggang sa mamatay ako, hanggang sa mapuno ng pasa at dugo ang mukha ko? Selene Lynn, ano bang dapat kung gawin para maging karapat dapat ako sayo
Bagama't ang kanyang tanong ay talagang may bahid ng panunukso, ito ay talagang parang isang asawang pinag aaralan sa kanyang asawa ng maraming taon nang normal.Gayun paman, hindi ordinaryong tao si Sebastian Ford. Kung tutuusin, ang sinumang babae na nakapagpakasal sa kanya ay iisipin na ito ang pinakamalaking tagumpay sa buong buhay nila.Sinong nasa tamang pag-iisip ang maglalakas loob na tanungin ang lalaking ito na may ganoong tono?Sa kabaligtaran, tila nakagaan si Sabrina habang sinundot ang natutulog na oso.Napabuntong-hininga na lang ang iba na nanonood.Samantala, si Madeline, ang babaeng gustong magbigay kay Sabrina ng Green Mountain na kape, ay nakatayo sa gitna ng mga tao na may mapanuksong ekspresyon.'Gaano ba kayabang si Sabrina? Siya ay idineklara lamang bilang Mrs. Ford dalawang araw na ang nakakaraan. Dalawang araw na lang! Hindi mabilang na mag-asawa ang naghihiwalay sa isa't isa kahit na ilang dekada na ang kanilang pagsasama, at gayon pa man, sinisimulan na niy
Gayunpaman, huli na para sa pagsisisi ngayon. Pagkatapos ng pagiging walang ingat, walang ibang pagpipilian si Selene kundi ang lumaban sa paraan na ito."Sabrina Sa tingin ko ay may hindi pagkakaunawaan dito, wala akong balak na magnakaw ng kahit ano mula sa iyo...", ngumiti siya ng alanganin."Hindi!" Mabangis siyang pinutol ni Sabrina. “.Walang anumang hindi pagkakaunawaan Kinukuha mo na ang lahat sa akin simula pa noong mga bata pa tayo.“Gusto ko kahit isaalang-alang ang aking sarili na masuwerte sa mga araw na nagawa kong iligtas ang iyong mga natira.“Ang alam ko ay kinuha mo ang akin, at sinubukan mo pang nakawin ang lalaking kasama ko.“Hindi naman talaga balita na madalas mong tinutukoy ang asawa ko bilang fiancé mo. Sa katunayan, sigurado ako na alam ng bawat isang tao sa South City na nagkakalat ka ng mga tsismis tungkol sa pakikipagtipan kay Sebastian. Hindi lang daldal ang sinasabi ko sa isang kaibigan o dalawa. Hindi, nasabi mo na sa hindi mabilang na tao na ikaw ang kan
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu