Ang kanilang agahan ay isang kapistahan ng magaan sa tyan. Nagulat si Sabrina nang makita na napabuti ang kanyang ganang kumain kumpara kahapon, at nasisiyahan si Aino sa bawat kagat ng pagpasok sa umaga."Mommy, ang bahay ni Stinky Bum ay may mas magandang agahan kaysa sa atin dati," bulalas ni Aino. Naalala niya na bumalik sa pagtawag kay Sebastian na "Stinky Bum" sa harap ng kanyang ina.Nasanay na si Sebastian sa pagtawag sa pangalan at hindi na nag-reaksyon nang tinawag siya ni Aino na "Stinky Bum". Nakatuon siya sa kanyang sinigang nang hindi man lang naliligo ang isang pilikmata at mabilis na natapos ang kanyang agahan dahil hindi siya mahilig makipag-usap sa panahon ng pagkain."Aino, tapos ka na?" Tumingin si Sebastian kay Aino gamit ang dati niyang malamig na ekspresyon."Ya, tapos na," nagulat si Aino at agad na tumango bilang sagot.Humarap si Sebastian kay Sabrina, "At ikaw?""Tapos na," huminto sandali si Sabrina bago magtanong nang maingat, "Kung isasama mo ako, ay
"Syempre!" Kinumpirma ni Sebastian sa isang malamig na tono, "Si Aino ay maaaring maging hostage ko, ngunit hindi ko siya maaring panatilihin sa tabi ko bawat solong araw. Hindi mo ba naisip na mayroon akong mas mahusay na mga bagay na gagawin sa aking oras? Hindi ka magiging kayang bayaran ako para maging yaya mo! ""..." Sabrina ay agad na nai-render."Alin ang dahilan kung bakit gusto kong ipadala sa kanya upang mag-aral sa kindergarten. Ang kanyang matrikula ay maidaragdag sa utang na inutang mo sa akin. Sa araw na bayaran mo ako sa inutang mo ay magiging araw na ikaw at ang iyong anak ay malaya," Sebastian patay naSamantala, sinubukan ni Kingston, na nakatayo sa likuran ni Sebastian, ang kanyang makakaya upang pigilan ang kanyang pagtawa. Siya lang ang nakakaalam kung gaano ka-deboto si Master Sebastian sa kanyang paghahanap kay Sabrina.Sa nagdaang anim na taon, si Sebastian ay halos hindi nagpahinga at naglakbay sa buong mundo sa pinakamaliit na tanda ng hitsura ni Sabrina.
Si Aino ay isang napakatalinong bata at hindi nito kailangan ng maraming tulong para maintindihan ang sitwasyon kung nasaan siya. Nung nag-aaral pa siya sa dati niyang eskwelahan, lagi siyang nakikipag-away sa tuwing may sinasabing masama ang iba tungkol sa nanay niya at hindi niya titigilan ang taong yun hanggang sa bawiin ang sinabi nila. Pero iba ang nangyari sa pagkakataong ito, ang pakikipag-away niya sa isang bata ay nagdulot ng gulo sa pagitan ng nanay at guro niya at gumastos pa ng malaki ang nanay niya.Napaisip nang saglit si Aino at sinabi nito kay Kingston, "Uncle Kingston, hindi niyo na dapat ako tinatawag na prinsesa simula ngayon, ayoko na po nun. Tawagin niyo na lang akong suwail na bata katulad ng iba, hindi po ako magagalit kung madalas ko pong maririnig yun, at baka hindi ko na rin gustuhin na sumuntok ng iba 'pag narinig ko yun."Ang mga salita ng isang bata ay laging totoo at inosente, wala siyang ibang ibig sabihin dito, pero halatang parehong si Kingston at Seb
"Siguro wala namang masama kung hindi na ako lalaban. Nagkamali ako ng intindi sayo, at hindi ka rin naman matapang sa anak ko. Masaya na ako basta makakapasok sa eskwelahan ang anak ko at makakatanggap siya ng edukasyon katulad ng ibang bata. Ayoko na masyadong isipin pa ito, gagawin ko na lahat ng sasabihin mo simula ngayon, nasa kamay mo na ang buhay ko," Sabi ni Sabrina sa mahinang boses, para bang ayaw niya ng mahirapan, habang nakayakap siya kay Sebastian. Ang totoo niyan, ang gusto niya talagang sabihin ay tinatanggap niya na ang kapalaran niya at sasama siya sa kung kanino siya dalhin ni Sebastian. Susunod siya sa lalaking ito habang buhay kung yun ang gusto niya. Talagang wala na siyang natitirang lakas pa sa sarili niya, dahil pagod na ang buong pagkatao niya. Kung wala na talaga siyang pagkakataon na makatakas pa sa lalaking ito, bakit pa niya ito lalabanan? Mas mabuti pang maging kakilakilabot na babae na lang siya katulad ng iniisip ng iba at maging masaya na lang hanggat
Wala na siyang pakialam, basta nakakapasok sa eskwelahan ang anak niya at buhay sila, wala ng ibang importanteng bagay para kay Sabrina. Pakiramdam niya ay umalis na ang elepanteng nakadagan sa dibdib niya dahil naging maayos ang sitwasyon nila ngayon. Pagkaalis ni Sebastian, para bang tamad na tamad siya at nakahilata lang sa kama sa iba't ibang posisyon hanggang sa hindi na talaga siya makatulog, bumangon na lang siya at pumunta sa banyo para maligo. Napakalaki talaga ng banyo sa kwarto ni Sebastian at marami itong kung ano-anong gamit na talagang mas mamahalin kumpara sa mga bathtub na makikita sa mga magagandang spa.Umupo siya nang mag-isa sa bathtub kung saan madalas na umuupo si Sebastian at nagpakasawa siya sa mga agos ng maligamgam na tubig na galing sa ilalim ng tub na parang isang hot spring. Dahan dahan niyang pinikit ang mga mata niya at nadala sa masarap na kasaranasang ito, hindi napansin ni Sabrina na may nanunuod sa kanya.Sa opisina naman niya, pinanood ni Sebastian
Biglang nagdilim ang mukha ni Sebastian. Pagalit siyang nagsalita, "Anong sinabi mo?" Kahit kailan talaga hindi siya nabigong galitin siya!"Sabi ko, si Mr. Poole ay mukhang marangal na lalaki at may standards. Masasabi ko na siguro galing siya sa isang mayamang pamilya at kapareho ng estado mo, hindi ba siya mandidiri sa isang taong katulad ko?" Kalmadong inulit ni Sabrina.Biglang lumapit si Sebastian at sinakal nito nang mahigpit si Sabrina. "Hindi mo na dapat pag salitaan ng ganyan ang sarili mo kahit kailan!"Nasakal si Sabrina at saglit na nahirapang huminga, wala siyang nagawa kaya tumango na lang siya. Hindi niya na dapat ito binanggit pa. Pagkatapos bitawan ni Sebastian ang leeg niya, umubo siya na parang isda na inahon sa tubig habang sinusubukan niyang huminga ng sariwang hangin. At dito may biglang kumatok sa pinto."Pasok," sabi ni Sebastian pagkatapos alisin ang nakabara sa lalamunan niya.Ang pinakamagaling na saleslady ng shop ay pumasok. "Mr. Ford, ito po ay gina
Ang kagandahan niya ay higit pa sa inaasahan niya. Palagi lang siyang malamig, halos walang ekspresyon ang mukha niya madalas sa buong pagkakilala nito sa kanya. Nakita niya lang itong nakangiti nung mga oras na kasama niya pa ang nanay niya. Ito ang klase ng ngiti na makikita niya lang sa mga dalagang babae, matamis at inosente. Nakita niya ang palaging paglayo ni Sabrina sa mga tao na para bang hindi siya kabilang sa kanila pero kahit kailan hindi niya ito nakitang tamad at basta na lang kumilos at nagulat siya na nakaka akit pala ang ganito niyang ugali."Kamusta naman ang itsura ko?" Tanong ni Sabrina. Kahit gaano kahirap ang buhay niya habang lumalaki siya, hindi niya naisip na isang araw ay pagkakakitaan niya ang pagiging laruan ng mga lalaki. Kahit na nasa kulungan lang siya ng dalawang taon, hindi siya sumuko sa buhay. Nagsikap siya at nag-aral ng arkitektura sa ilalim ng pakpak ni Aunt Grace at madalas pa nitong pinangarap na makahanap ng isang trabahong tungkol sa pagdidisen
Napabuntong hininga si Sabrina dahil sa wakas naging kuntento na si Sebastian at hindi niya na kailangan pang magsukat ng iba. Ang pagsusukat ng mga damit, lalo na yung mga damit na dapat ikatuwa ng mga makakakita, ay masakit talaga sa ulo."Pagod?" Tanong ni Sebastian."Okay lang ako," sagot niya.Tumingin si Sebastian sa saleslady. "Ibalot mo na lahat ng mga napili kong bestida.""Opo, Mr. Ford. Gagawin ko na rin po yun agad," Masayang sumagot ang saleslady.Bumaba naman ang tingin ni Sebastian para titigan si Sabrina sa mga mata at tinanong, "Itong mga bestidang 'to, nagustuhan mo ba sila? Siya lang kasi ang pumipili ng bawat isang damit para sa kanya. Yung iba dito ay pang matanda ang estilo at yung iba naman ay parang inosente kung tingnan. Gayunpaman, lahat ng estilong ito ay bagay sa kakaibang kilos at ugali ni Sabrina."Wala naman talaga akong pake," Tumungo si Sabrina at nagtanong, "Meron na akong suot na isa ngayon, hindi ba sayang kung bibili ka ng ganito karami?" Hind