Kabanata 265

Ang kagandahan niya ay higit pa sa inaasahan niya. Palagi lang siyang malamig, halos walang ekspresyon ang mukha niya madalas sa buong pagkakilala nito sa kanya. Nakita niya lang itong nakangiti nung mga oras na kasama niya pa ang nanay niya. Ito ang klase ng ngiti na makikita niya lang sa mga dalagang babae, matamis at inosente. Nakita niya ang palaging paglayo ni Sabrina sa mga tao na para bang hindi siya kabilang sa kanila pero kahit kailan hindi niya ito nakitang tamad at basta na lang kumilos at nagulat siya na nakaka akit pala ang ganito niyang ugali.

"Kamusta naman ang itsura ko?" Tanong ni Sabrina. Kahit gaano kahirap ang buhay niya habang lumalaki siya, hindi niya naisip na isang araw ay pagkakakitaan niya ang pagiging laruan ng mga lalaki. Kahit na nasa kulungan lang siya ng dalawang taon, hindi siya sumuko sa buhay. Nagsikap siya at nag-aral ng arkitektura sa ilalim ng pakpak ni Aunt Grace at madalas pa nitong pinangarap na makahanap ng isang trabahong tungkol sa pagdidisen