Biglang nagdilim ang mukha ni Sebastian. Pagalit siyang nagsalita, "Anong sinabi mo?" Kahit kailan talaga hindi siya nabigong galitin siya!"Sabi ko, si Mr. Poole ay mukhang marangal na lalaki at may standards. Masasabi ko na siguro galing siya sa isang mayamang pamilya at kapareho ng estado mo, hindi ba siya mandidiri sa isang taong katulad ko?" Kalmadong inulit ni Sabrina.Biglang lumapit si Sebastian at sinakal nito nang mahigpit si Sabrina. "Hindi mo na dapat pag salitaan ng ganyan ang sarili mo kahit kailan!"Nasakal si Sabrina at saglit na nahirapang huminga, wala siyang nagawa kaya tumango na lang siya. Hindi niya na dapat ito binanggit pa. Pagkatapos bitawan ni Sebastian ang leeg niya, umubo siya na parang isda na inahon sa tubig habang sinusubukan niyang huminga ng sariwang hangin. At dito may biglang kumatok sa pinto."Pasok," sabi ni Sebastian pagkatapos alisin ang nakabara sa lalamunan niya.Ang pinakamagaling na saleslady ng shop ay pumasok. "Mr. Ford, ito po ay gina
Ang kagandahan niya ay higit pa sa inaasahan niya. Palagi lang siyang malamig, halos walang ekspresyon ang mukha niya madalas sa buong pagkakilala nito sa kanya. Nakita niya lang itong nakangiti nung mga oras na kasama niya pa ang nanay niya. Ito ang klase ng ngiti na makikita niya lang sa mga dalagang babae, matamis at inosente. Nakita niya ang palaging paglayo ni Sabrina sa mga tao na para bang hindi siya kabilang sa kanila pero kahit kailan hindi niya ito nakitang tamad at basta na lang kumilos at nagulat siya na nakaka akit pala ang ganito niyang ugali."Kamusta naman ang itsura ko?" Tanong ni Sabrina. Kahit gaano kahirap ang buhay niya habang lumalaki siya, hindi niya naisip na isang araw ay pagkakakitaan niya ang pagiging laruan ng mga lalaki. Kahit na nasa kulungan lang siya ng dalawang taon, hindi siya sumuko sa buhay. Nagsikap siya at nag-aral ng arkitektura sa ilalim ng pakpak ni Aunt Grace at madalas pa nitong pinangarap na makahanap ng isang trabahong tungkol sa pagdidisen
Napabuntong hininga si Sabrina dahil sa wakas naging kuntento na si Sebastian at hindi niya na kailangan pang magsukat ng iba. Ang pagsusukat ng mga damit, lalo na yung mga damit na dapat ikatuwa ng mga makakakita, ay masakit talaga sa ulo."Pagod?" Tanong ni Sebastian."Okay lang ako," sagot niya.Tumingin si Sebastian sa saleslady. "Ibalot mo na lahat ng mga napili kong bestida.""Opo, Mr. Ford. Gagawin ko na rin po yun agad," Masayang sumagot ang saleslady.Bumaba naman ang tingin ni Sebastian para titigan si Sabrina sa mga mata at tinanong, "Itong mga bestidang 'to, nagustuhan mo ba sila? Siya lang kasi ang pumipili ng bawat isang damit para sa kanya. Yung iba dito ay pang matanda ang estilo at yung iba naman ay parang inosente kung tingnan. Gayunpaman, lahat ng estilong ito ay bagay sa kakaibang kilos at ugali ni Sabrina."Wala naman talaga akong pake," Tumungo si Sabrina at nagtanong, "Meron na akong suot na isa ngayon, hindi ba sayang kung bibili ka ng ganito karami?" Hind
Kailangan nilang maging maingat sa mga kilos nila."Alex, nandito lang ako ngayon dahil inimbitahan mo ako. Alam ng Diyos kung pagbibigyan na ako ni Sebastian. Ang ibig kong sabihin, alam mo kung gaano kasama ang lalaking yun. Masaya ako kung magkakabati kami ng lalaking yun, hindi ko lang alam kung ganun din siya!" Ang lalaking nagsalita ay merong peklat sa mukha niya at parang nasa 30s na siya. Sa kabila ng nakakatakot niyang mukha, ang babaeng nakaupo sa tabi niya ay may nakakaakit na ganda."Kelvin!" Parang hindi magpapaawat si Alex sa tono niya. "Sinasabi ko sayo, wala ka talagang karapatan na magreklamo kung hindi ka pagbibigyan ni Sebastian. Kahit ako, na lumaki mismo kasama ng lalaking yun, ay hindi napakitaan ng awa! Siguro nga marahas siya, pero hindi siya mananaksak ng galing sa likod. Isipin mo yung ginawa mo dati. Kung hindi mo siya sinet up nung araw na yun, hindi siguro makukulong si Aunt Grace, at hindi rin siguro siya magkakasakit pagkatapos. Paano 'to makakalimutan
Isang mainit na diskusyon ang nagsimula sa loob ng kwarto dahil sa mga salita ni Sabrina. Maraming chismis ang kumalat sa South City na may sinundan mismo si Sebastian na isang babae na galing sa ibang lugar at binalik siya ulit, na parang may tinatago siyang sama ng loob sa babaeng ito. Base sa sinabi ni Sabrina kanina, napagtanto agad ng lahat ng tao sa kwarto na siya ang pinagmulan ng chismis na ito. At para dalhin siya dito ni Sebastian, posible kaya na gusto niyang ipakilala siya bilang isang regalo sa mga kaibigan niya?"Sabik ka yatang ipakilala kung sino ka?" Bulong ni Sebastian sa tenga ni Sabrina nang may malamig na ekspresyon."Mm-hm." Hindi sinubukan ni Sabrina na magpaliwanag pa. Dahil wala rin naman siya sa lugar para magbigay ng komento sa kasalukuyan nilang sitwasyon, at hindi niya naman alam ang dapat sasabihin. Ang alam niya lang ay kailangan niyang gawin ang lahat ng sasabihin sa kanya ni Sebastian.Tumingin si Sebastian nang walang sinasabi sa babaeng nasa harap
Nang makalusot na ang mga taong pinagkakatiwalaan niya sa loob ng Ford Group, kinaya na ni Sebastian na baliktarin ang sitwasyon ng Ford Family anim na taong nakalipas at tinanggal ang bawat isang miyembro ng pamilya sa isang gabi lang. Sa kabila ng paglilipat ng kapangyarihan, na dapat ay nagdulot ng gulo sa buong siyudad at kahit sa buong bansa, hindi natinag ang Ford Group at hindi sila naapektuhan kahit kaunti. Nung unang araw na pumasok si Sebastian bilang bagong Direktor ng Ford Group, lahat ng mga miyembro ng nakakataas ay tinawag agad siya bilang "Direktor Ford" na para bang matagal na silang magkakakilala. Ito mismo yung oras na napagtanto ng old Master Ford at ng tatay ni Sebastian na si Sean Ford na masyado nilang minaliit ang kakayahan ni Sebastian. Siguro nga ay ipinatapon nila si Sebastian, pero nakahanap siya ng paraan para maghari at mamahala sa Ford Group. Ang buong Ford Family ay nagkasundo sa isang patakaran na hindi sila magpapasa ng pamana sa mga bastardong anak, h
Habang nahihirapan si Sebastian na pakalmahin ang sarili niya, natuwa si Alex sa paghihirap ng kaibigan niya at biglang tumawa nang malakas. Kilala niya si Sebastian higit pa sa kahit sino. Dahil nakahanap siya ng paraan para mabuhay at nagawa niya din kontrahin ang pagpipigil sa kanya ng buong Ford Family, si Sebastian ay nag iisang tao lang pagdating sa abilidad at determinasyon. Hindi man magkakapareho ang apelyido nilang apat, pero tinulungan nila ang isa't isa sa lahat ng problema sa pamumuno ni Sebastian. Anim na taon na ang nakalipas, sino bang mag-aakala na ang walang hiyang katulad Sebastian Ford ay makakahanap ng isang taong makokontrol siya nang walang kahirap hirap. Alam ni Alex na yung mga sinabing salita ni Sabrina ay talagang malaki ang naging epekto kay Sebastian, sobra siyang naapektuhan dahil hindi siya makapagsalita para sagutin ito."Sasabihin ko lang, Miss Scott," Pang-aasar ni Alex, "Siguro napakamahal ng bayad sayo ni Sebastian para dalhin ka niya dito.""Um...
Mas mabuti pang umupo doon kasama si Sebastian. Nang lumabas si Sebastian upang sagutin ang telepono, labis na hindi komportable ang naramdaman ni Sabrina. Sa higanteng silid na iyon, nahuhulog ang tingin ng lahat kay Sabrina.May ngiti sa labi si Alex at mukhang kalmado si Martin. Nagtataka si Kelvin na tumingin kay Alex, na may gusto ng balita mula kay Alex. Sa huling ilang taon, si Kelvin ay halos nasa timog-kanlurang bahagi ng bansa at bihirang makipag-ugnay kay Sebastian, kaya't hindi niya alam ang sitwasyon. Gayunpaman, kahit na alam niya na ang kasintahan ni Sebastian ay mula sa pamilyang Lynn, na nagngangalang Selene.Kaya kung ano ang deal sa batang babae?Sa silid, hindi lamang ang mga lalaki ang nakatingin kay Sabrina. Ang bawat isa sa mga kababaihan ay lahat din ay sumusukat kay Sabrina, nang walang hilig.‘Narinig ko na siya ay nakuha ni Sebastian.’‘Narinig ko na siya ang sumira sa kasal ni Sebastian taon na ang nakakaraan.’‘Alam namin kung gaano kalupit si Sebasti
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu