Nginisian niya ito, "Hindi ka ba nagmamadali makasama ang isang lalaki? Ganyan ka ba kabalisa? "Nauutal na sabi ni Sabrina, "A ... Ano?" Ang kanyang ngipin ay nagdaldalan sa takot. Gayunpaman, hindi tumitigil ang lalaki sa pagdiin sa kanya dahil sa takot siya.Paunti unti syang lumapit sa kanya.Umatras si Sabrina ng sunud-sunod hanggang sa maitulak siya sa gilid ng couch at wala nang ibang maalisan. Humakbang siya ng malaki at sumugod. Gamit ang isang baluktot na baywang, sinukbit niya ang ito sa kanyang mga braso. “Ikaw! Sabik ka na bang samahan ang isang lalaki? "Takot na takot si Sabrina na halos tumulo ang luha niya. "Hindi ba ikaw ang nagtanong sa akin na samahan ko sila?""Kinuha mo ang aking anak na babae bilang isang hostage!""Inilayo mo siya ayon sa gusto mo. Sasabihin mo sa akin, ano pa ang mga bagay na magagawa ko? ""Ikaw ang nagtanong sa akin na samahan ang mga kalalakihan, pagkatapos ay kumuha ng kaunting kita sa kanila upang mabayaran kita, at ang taong nagdud
Walang imik si Sabrina.Siyempre, alam niya kung ano ang ibig sabihin ng "turuan siya."Ginamit niya ang magkabilang kamay niya upang itulak laban kay Sebastian sa pagtatangkang makalaya.Hindi niya ito dapat ipaalam na hinabol na siya at pinagtaguan kahit saan, ngunit sa kaibuturan, hinahangad pa rin niya ang kanyang hitsura at yakap. Isang babaeng walang paikot na tulad niya talagang karapat-dapat sa isang insulto."Hindi!" Itinulak siya palabas ng buong lakas na kaya niya."Hindi?" Nginisian siya nito. “Kanina lamang, nagmamadali ka, at hiniling mong makasama ang isang lalaki. Kaya, bakit ayaw mo ngayon? Sinusubukan mo bang magpa hard-to-get? "Namula ang pisngi ni Sabrina sa sinabi ni Sebastian.Nakaramdam siya ng labis siya pinagkamalan ng mali at sinabi nang walang habas, "Nagmamadali ako! Hindi ba dahil hiniling mo sa akin na bayaran kaagad ng sampung milyong dolyar sa lalong madaling panahon? Utang ko sa iyo ng sampung milyon, ang aking anak na babae ay nasa iyong mga ka
Itinulak ng kalihim ang pinto, at nanlaki ang mga mata niya, dahil sa pagkabigla kaagad sa paningin bago siya.Ang Direktor ay diretsong nakaupo sa marangyang upuan sa opisina na partikular na ginawa para sa kanya, at nakaupo sa kanyang kandungan, ay isang babae.Tinakpan ng suit ng Direktor ang babae, at ang kanyang buhok ay gulong-gulong habang inilalagay niya ang kanyang ulo sa balikat ng lalaki. Ang kanyang mga braso ay nakabalot sa Direktor.Hindi maloko ang kalihim.Bagaman hindi niya makita ang mukha ng babae upang makilala siya, likas na natanto niya na ang babaeng ito ay dapat na sobrang malapit sa Direktor.Ang kalihim ay nagtatrabaho sa Ford Group sa loob ng tatlong taon, at sa paglipas ng panahon ng kanyang trabaho, nag-ulat siya sa Direktor araw-araw na may mga kontrata para mag-sign siya.Hindi pa niya nakikita ng isang babae sa tanggapan ng Direktor, lalo na para sa isa na lumitaw sa kandungan ng Direktor.Agad na napagpasyahan ng kalihim na kumatok siya sa maling
Hindi mabilang na mga miyembro ng mas mataas na pamamahala ang dumating na naghahanap para kay Sebastian sa natitirang araw, alinman upang talakayin ang mga kontrata o ang mga proyekto na kanilang pinagtatrabahuhan.Gayunpaman, lahat sila ay pinaalalahanan ukol sa maliit na bata na dinala ng direktor sa tanggapan kanina ngayong araw nang makita ang karatula sa labas ng pintuan.Lahat sila ay matatalinong indibidwal na alam na likas na hindi dapat malayo ang ina kung nandiyan ang anak.Sa wakas ay nakakuha ulit ng malay si Sabrina nang mailipat siya sa pagkakaupo sa tabi ng mga bintana ng panloob na silid. Nasa 66th palapag sila ng gusali, at nang walang anumang nakaharang sa mga bintana, nakikita niya ang lahat mula sa malayo, at ganoon din ang iba kung nagpasya silang tumingin.Para sa isang sandali, naramdaman ni Sabrina na parang nagsisinungaling siya sa kanyang buong buhay at ang babae sa kasalukuyan ay kung sino talaga siya.Hindi niya maiwasang mapahiya para sa kanyang totoo
"Gusto kong makita ang mommy ko!" Sigaw ni Aino ng walang pag aalangan.Agad na bumukas ang pinto, at kinuha ito ni Kingston bilang hudyat para umalis siya. Pumasok si Aino na tila siya ang may-ari ng lugar at natagpuan ang kanyang ina na nagpapahinga sa kwarto."Mommy, bakit ka ulit natutulog sa kama?" Nagtataka niyang tanong."Um, medyo hindi maganda ang pakiramdam ni mommy, baby. Kaya sabihin mo sa akin, kumain ka ba ng maayos?" Tanong ni Sabrina."Mommy, kumakain ng sobra si Aino hanggang busog ang sikmura ko. Nakakatuwa. Maraming sinabi sa akin si Tiyo Kingston," sabi ni Aino. Bagaman napagpasyahan niya na si Uncle Kingston at Stinky Bum ay nagiging mas mababa at nakakainis, kung hindi dahil sa takot ng kanyang ina sa lalaki, maaaring sinimulan ni Aino na tawaging 'daddy' si Stinky Bum."Mommy, may sakit ka ba? Nilagnat ka ba?" Ginalaw ni Aino ang noo ni Sabrina na pansamantala sa pag-aalala."Ayos lang si Mommy," binaba ni Sabrina ang boses, parang nasisiyahan sa pagsasalit
"Wow! Mommy, ang ganda-ganda mo, ikaw ang pinakamagandang mommy sa buong mundo!" Si Aino, na nakatayo sa likuran ni Sebastian, ay tumingin sa kanyang ina na may pagkamangha, "Sino ang bumili sa iyo ng mga damit na ito, mommy? Napakaganda nila.""Galing sila sa ..." Hindi sigurado si Sabrina kung paano niya dapat sagutin ang tanong. Si Sebastian naman ay mukhang cheeky habang hinihintay ang reply ni Sabrina.Bahagyang yumuko si Sabrina. Kinakailangan niyang aminin na ang mga damit na ipinadala niya ay talagang perpekto para sa kanya, sa mga tuntunin ng laki at istilo. Nagawa pa niyang makakuha ng angkop na underwear. Ang pansin ng tao sa detalye ay simpleng pambihira."Mabahong pwet! Ikaw ba ang bumili kay mommy ng mga damit na ito?" Namana ni Aino ang pagpapatawa ni Sebastian. Bagaman hindi pa natatapos ng kanyang ina ang pangungusap, agad niyang naisip na pinag-uusapan ng kanyang ina ang tungkol kay Sebastian."Tama ang sukat nila," puna ni Sebastian habang pinag-aaralan niya si S
"Sa tingin ko silang dalawang magaganda ang magiging boss ni director habambuhay!""Siguro namamatay na ang director para maipakita sa kanila. Nagseselos ako ng sobra hindi ko na alam kung may ganang kumain na ako sa hapunan."Ang talakayan sa opisina ay hindi mahinahon, at ang ilan sa mga puna ay narinig nina Sebastian at Sabrina, ngunit nagpasya si Sebastian na huwag silang pansinin.Sa kabilang banda, biglang lumingon si Sabrina dahil may ilang metro ang layo mula sa pasukan.Agad na tumigil ang pinainit na tsismis habang natigilan ang lahat sa kanyang hitsura.Ang sulyap sa kanyang kagandahan ay maihahambing sa maalamat na Aphrodite. Inosente, kalmado, kawalang-malasakit, at kahinaan, lahat ng mga katangiang ito ay tila ganap na nagsasama upang mabuo ang kanyang nakakalasing na ugali.Walang wastong paglalarawan para sa kanyang kagandahan, ngunit ito ay katulad ng kakanyahan ng lahat ng mga kagandahang alam ng sangkatauhan. Bagaman mayroon itong pagiging kumplikado at lalim,
‘Sinusubukan ba niya akong pakainin ng sabaw?’ Hindi mapalagay si Sabrina sa naisip, ngunit bago pa siya tumugon, itinulak na ni Sebastian ang isang kutsarang lugaw ng isda sa kanyang bibig. Walang pagpipilian si Sabrina kundi ang lunukin ang sinigang nang masunurin.Ang lugaw ay nasa perpektong temperatura, kaya't madaling malunok. Ang mga lasa ay maayos na nababagay, at ang mga hiwa ng isda ay malambot sa pagkakayari.Pakiramdam niya ay naiinit ang buong katawan niya ng umabot ang pagkain sa kanyang tiyan. Nakaramdam din siya ng labo sa pakikipag-ugnay, na parang silang dalawa ay isang mag-asawa na tunay na nagmamahalan, o isang asawa at asawa na namuhay nang magkakasama sa loob ng maraming taon.Hindi niya maiwasang gumalaw. Inilibot ng mata ni Sebastian si Sabrina at inabot ang isang kamay upang hawakan ang payat nitong braso."Masyadong payat," panunuya niya, "ikaw ay puro buto at hindi masayang yakapin.""..." Hindi alam ni Sabrina kung paano tumugon. Hanggang sa pinakain si
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu