Nagmamadaling yumuko ang receptionist. "Salamat, Sir Poole." Matapos niyang pasalamatan siya, tumalikod ang receptionist at tumakbo.Napatingin si Alex sa batang babae na nasa harapan niya. Mayroon siyang isang malayo at kalmadong hangin sa paligid niya, ngunit nakita ni Alex ang isang galit na hindi mapigilan. Sinabi ni Alex sa isang malumanay na tono, "Ang aking hipag, sa wakas ay nagpakita ka na. Akala ko itatago ka ng kapatid ko habang buhay. "Bahagyang namula ang mukha ni Sabrina. "Pasensya ka na, hindi mo ako hipag. Narito ako upang hanapin ang aking anak na babae. "Pagkasabi nito, tumingin si Sabrina kay Sebastian, “Sebastian, kakarating lang si Aino sa South City. Hindi siya sanay sa pagkain at lahat ng iba pa rito. Ngayong lumipas na ang hapon, sabihin mo sa akin kung nasaan siya! Sabihin mo sa akin! "Nang matapos niya ang kanyang mga salita, may isa pang pigura na pumunta sa likuran niya."Sebastian, ang taong ito ba ay nagngangalang Sabrina Scott, ang babaeng iyon?"
Si Sabrina ay hindi tumugon sa oras at nagsabi lamang ng, "Ano mga sugat?"Nataranta si Sebastian.Ang babaeng ito ay totoong mabagal ang isip tulad ng isang log ng kahoy!"Hindi kita pinakain sa loob ng anim na taon, tapos bigla kitang pinunan, kahit na ang mga sugat ay natamo mula sa pag-inat! Gumaling ba ang mga sugat mo? " Detalyadong sinabi ni Sebastian."Pfft!" Si Alex, na nakaupo sa couch, ay hindi napigilan ang sarili at humagalpak ng tawa. Matapos siyang tumawa, sinabi niya, “Sebastian, ang tangkad mo at ang ganda ng katawan, at ang aking hipag ay napakaliit. Pwede mo bang kalmahan? "Agad na naging kulay dugo ang mukha ni Sabrina mula sa pamumula."Ikaw ..." Tinakpan niya ang kanyang mukha ng magkabilang kamay niya na para bang pipigilan ang pamumula niya na makita.“Ang mga babaeng madaling mahiyain tulad ng aking hipag ay bihira ngayon. Hindi nakakagulat na hindi mo nais na ilabas siya. Natatakot ka na baka madumhan ng kapaligiran ang kanyang kadalisayan. ""Ngunit
Hindi alam ni Sabrina ang sasabihinMay utang siyang pera para sa formula?Meron!Pero, magbabayad kaya siya?Hindi niya tatanggapin si Aino. Kamumuhian niya lang si Aino.Pilit na nilamon ni Sabrina ang kanyang kapaitan, pagkatapos ay nakangiting sinabi kay Aino, "Aino, ipaalam sa akin kung nasaan ka ngayon? Nakapagtanghalian ka na ba? Nasanay ka na ba sa pagkain? Natakot ka ba, at na-miss mo ako? "Medyo napagnilayan ni Aino at sinabing, "Ma, sa totoo lang, ang stinky bum ay mabait sa akin. Pinakain niya ako ng masarap na mga custard at pati na rin pumpkin pie noong tanghalian. Ito ang pinakapaborito kong pagkain. Medyo namimiss na kita, Inay. Pupunta ka ba upang hanapin ako? Isang palapag lamang ako sa itaas ng sticky bum. Nasaan ba ang lugar na ito?"Tumalikod si Aino at tiningnan ang binata na pinalo niya ng slime kanina. "Kapatid, nasaan ang lugar na ito?"Agad na sumagot ang guwapong binata, "Pag-uulat sa maliit na prinsesa, ito ang Planning Department."“Nasa Planning
Biglang nagbago ang ekspresyon ni Sebastian. "Ano ang sinabi mo?"Malamig ang puso ni Sabrina. Nakilala niya si Selene matapos niyang umalis sa bahay, at klaro niyang narinig ang sinabi ni Selene. Si Selene ay fiancée pa rin ni Sebastina. Sa kabilang banda, si Sabrina ay isa sakanyang pagmamayari. Ang pagmamayari na gagamitin para magkapera at bayaran ang kanyang mga utang. Ang lalaking nakaupo sa couch ay may dakilang dignidad at hindi basta ordinaryong lalaki lamang.Dahil kaya niyang umupo sa office ni Sebastian at makipag-usap sa kanya, walang duda na dapat siya ay isa sa mga kliyente ni Sebastian.Pinakiusapan siya ni Sebastian na panatilihing kasama ang mga kliyente.Dapat ay simula lamang ito. Gayunpaman, kailan magiging wakas? Dapat ay ang araw na siya ay bulok at amoy hanggang sa mamatay.Hindi mapigilan ni Sabrina na makaramdam ng awa at kalungkutan nang maisip ang kanyang kapalaran.Medyo humigpit din ang mga braso na nasa paligid ni Aino. "Susundin ko ang iyong mga
Nginisian niya ito, "Hindi ka ba nagmamadali makasama ang isang lalaki? Ganyan ka ba kabalisa? "Nauutal na sabi ni Sabrina, "A ... Ano?" Ang kanyang ngipin ay nagdaldalan sa takot. Gayunpaman, hindi tumitigil ang lalaki sa pagdiin sa kanya dahil sa takot siya.Paunti unti syang lumapit sa kanya.Umatras si Sabrina ng sunud-sunod hanggang sa maitulak siya sa gilid ng couch at wala nang ibang maalisan. Humakbang siya ng malaki at sumugod. Gamit ang isang baluktot na baywang, sinukbit niya ang ito sa kanyang mga braso. “Ikaw! Sabik ka na bang samahan ang isang lalaki? "Takot na takot si Sabrina na halos tumulo ang luha niya. "Hindi ba ikaw ang nagtanong sa akin na samahan ko sila?""Kinuha mo ang aking anak na babae bilang isang hostage!""Inilayo mo siya ayon sa gusto mo. Sasabihin mo sa akin, ano pa ang mga bagay na magagawa ko? ""Ikaw ang nagtanong sa akin na samahan ang mga kalalakihan, pagkatapos ay kumuha ng kaunting kita sa kanila upang mabayaran kita, at ang taong nagdud
Walang imik si Sabrina.Siyempre, alam niya kung ano ang ibig sabihin ng "turuan siya."Ginamit niya ang magkabilang kamay niya upang itulak laban kay Sebastian sa pagtatangkang makalaya.Hindi niya ito dapat ipaalam na hinabol na siya at pinagtaguan kahit saan, ngunit sa kaibuturan, hinahangad pa rin niya ang kanyang hitsura at yakap. Isang babaeng walang paikot na tulad niya talagang karapat-dapat sa isang insulto."Hindi!" Itinulak siya palabas ng buong lakas na kaya niya."Hindi?" Nginisian siya nito. “Kanina lamang, nagmamadali ka, at hiniling mong makasama ang isang lalaki. Kaya, bakit ayaw mo ngayon? Sinusubukan mo bang magpa hard-to-get? "Namula ang pisngi ni Sabrina sa sinabi ni Sebastian.Nakaramdam siya ng labis siya pinagkamalan ng mali at sinabi nang walang habas, "Nagmamadali ako! Hindi ba dahil hiniling mo sa akin na bayaran kaagad ng sampung milyong dolyar sa lalong madaling panahon? Utang ko sa iyo ng sampung milyon, ang aking anak na babae ay nasa iyong mga ka
Itinulak ng kalihim ang pinto, at nanlaki ang mga mata niya, dahil sa pagkabigla kaagad sa paningin bago siya.Ang Direktor ay diretsong nakaupo sa marangyang upuan sa opisina na partikular na ginawa para sa kanya, at nakaupo sa kanyang kandungan, ay isang babae.Tinakpan ng suit ng Direktor ang babae, at ang kanyang buhok ay gulong-gulong habang inilalagay niya ang kanyang ulo sa balikat ng lalaki. Ang kanyang mga braso ay nakabalot sa Direktor.Hindi maloko ang kalihim.Bagaman hindi niya makita ang mukha ng babae upang makilala siya, likas na natanto niya na ang babaeng ito ay dapat na sobrang malapit sa Direktor.Ang kalihim ay nagtatrabaho sa Ford Group sa loob ng tatlong taon, at sa paglipas ng panahon ng kanyang trabaho, nag-ulat siya sa Direktor araw-araw na may mga kontrata para mag-sign siya.Hindi pa niya nakikita ng isang babae sa tanggapan ng Direktor, lalo na para sa isa na lumitaw sa kandungan ng Direktor.Agad na napagpasyahan ng kalihim na kumatok siya sa maling
Hindi mabilang na mga miyembro ng mas mataas na pamamahala ang dumating na naghahanap para kay Sebastian sa natitirang araw, alinman upang talakayin ang mga kontrata o ang mga proyekto na kanilang pinagtatrabahuhan.Gayunpaman, lahat sila ay pinaalalahanan ukol sa maliit na bata na dinala ng direktor sa tanggapan kanina ngayong araw nang makita ang karatula sa labas ng pintuan.Lahat sila ay matatalinong indibidwal na alam na likas na hindi dapat malayo ang ina kung nandiyan ang anak.Sa wakas ay nakakuha ulit ng malay si Sabrina nang mailipat siya sa pagkakaupo sa tabi ng mga bintana ng panloob na silid. Nasa 66th palapag sila ng gusali, at nang walang anumang nakaharang sa mga bintana, nakikita niya ang lahat mula sa malayo, at ganoon din ang iba kung nagpasya silang tumingin.Para sa isang sandali, naramdaman ni Sabrina na parang nagsisinungaling siya sa kanyang buong buhay at ang babae sa kasalukuyan ay kung sino talaga siya.Hindi niya maiwasang mapahiya para sa kanyang totoo
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu