Hindi nakapagsalita si Sabrina. Nagulat siya, lumaki ang mga mata niya at tiningnan si Sebastian na parang hindi niya ito pakakasalan, “Young Master… bakit?”Sa likod nila, nagulat ang mga panauhin na dumalo.Si Lincoln at Jade na nakaupo sa harapan ay natataranta. Isang segundo lang ang nakalipas, masaya sila pero ngayon ay parang mahuhulog sila sa isang butas. Naramdaman nang dalawa na para silang papatayin.Nagmamadaling nagtanong si Jade, “Bakit Young Master? Bakit mo ‘to ginagawa? Ang bata sa tyan ni Selene ay anak mo! Anak mo siya!”Kahit si Henry ay nalitong nagtanong, “Sebastian, masyado na ito. Umabot na ang kasal sa ganito at dinadala ni Miss Lynn ang anak mo. Masyado na kapag sinabi mong ayaw mong magpakasal sakanya ngayon!”Pero, alam ni Henry na mga salita lang ito. Alam niya na hindi makikinig sakanya ang apo niya. Wala namang pinapakinggan si Sebastian. Hindi rin siya nagbigay ng eksplenasyon noong sinabi niya sa pastor na, “Ayaw ko siyang pakasalan.”Tumalikod siy
“Opo, Young Master!” sagot ng mga bodyguard.Muntik nang mapaluhod si Selene sa sahig. Kaya lang siya hindi nahulog dahil inalalayan siya ng mga bodyguard. Ang mga bodyguard ni Sebastian ay hasa sa ensayo. Dahil inutusan sila ni Sebastian na bantayan si Selene at siguraduhing walang mangyayaring masama sa anak ni Selene, ang mga bodyguard ay sinigurado na magiging responsable sila rito.Pero, parehong nahimatay sina Lincoln at Jade sa sahig. Matagal silang walang reaksyon, nanonood lang at natigilan pagkaalis ni Sebastian.“Hindi pwede…” sumigaw si Jade at bigla nalang nahimatay.The three of them were being confined and looked after like criminals.Ang tatlo sakanila ay nakakulong at binabantayan ang mga criminal.Matapos umalis sa hall, nakapunta na si Sebastian sa kotse niya, hinihintay siya ni Kingston, “Young Master, nabangga si Sabrina ng isang truck at hindi na namin alam kung nasaan siya ngayon. Hindi rin naming mahanap ang driver ng truck.”Sabi ni Sebastian, “Sige.”“Y
Nagulat si Lincoln, “Anong sinabi mo?”Hinawakan ni Jade ang binti ni Lincoln, “Lincoln, mag isip ka na agad ng plano. Anong gagawin natin ngayon? Kinulong na tayo ni Sebastian ngayon, hindi na tayo pwedeng tumakas. Kapag nanganak si Selene malalaman niyang hindi niya ito anak, mamamatay tayo sa hirap… Lincoln…”“Papa! Papa, mag isip ka ng plano…” gumapang si Selene papunta kay Lincoln at niyakap ang binti nito.Galit na galit si Lincoln. Hinila niya ang buhok ni Jade at nagtanong, “Anong nangyari?! Sabihin niyo sakin!”Hindi na nagbalak gumanti si Jade, habang dinadala niya ang sakit. Nanginginig siya, “Gusto kong kamuhian ni Sebastian si Sabrina. Akala ko, kahit na gaano pa maging kasama ang reputasyon niya matapos mapahiya sa Kenton noon, pinag-awayan nina Nigel at Zayn at minaliit ni Old Master Shaw, ang reputasyon ni Sabrina ay bagsak na South City. Kahit na si Master Ford ay pumunta na para sa nangyari. Kapag lalo pang pinalala ang sitwasyon, siguradong kamumuhian na talaga n
“Tama!” ngumiti si Jade. “Gustong kong mamatay si Sabrina! Kapag namatay siya, magiging masaya si Selene! Hindi ko naman inaasahan na magsisisi si Sebastian sa kasal sa huling sandali!”Tiningnan ni Lincoln si Jade, “Hindi ko inaasahan na magiging masama ka rin!”Hindi nakapagsalita si Jade.Biglang nalang ngumiti si Lincoln, “Kahit na, kapag namatay siya edi namatay siya. Matagal na dapat siyang patay, dapat namatay nalang siya sa kulungan o kaya naman dapat namatay na siya noong nakidnap siya. Dapat pinatay na siya agad ni Kenton. Matagal na siyang nabubuhay.”Tiningnan ni Jade si Lincoln na punong puno nang pag-asa, “Ang unang hakbang ay mamatay si Sabrina pero paano tayo makakaalis dito?”“Hindi tayo tatakas!” sabi ni Lincoln. “Hanggang sa may mangyaring aksidenteng pagpatay sa anak ni Selene, pwede natin itong isisi sa mga bodyguard o sa mga katulong. Sa paraan na ‘yon, kahit na hulihin tayo ni Sebastian, hindi niya tayo mahuhuli. At ikaw Selene, mananatili kang asawa ni Seba
Sa hindi kilalang city, walang kilala si Sabrina at hindi niya alam ang mga daan dito. Wala rin siyang telepono. Sinubukan niyang gamitin ang telepono ni Zayn pero hindi niya alam ang password kaya hindi niya ito mabuksan. Nakatingin si Sabrina kay Zayn na walang malay at nawawalan na nang pag-asa, tumunog ang telepono ni Zayn.Noong sinagot niya ito, si Marcus ang tumatawag. Nanginginig si Sabrina habang sinasagot niya ang telepono. “Hello, Young Master Shaw…”“Sabbie, umiiyak ka? Anong problema? Okay ka lang ba? Kasama mo si Zayn diba? Bakit ikaw ang sumagot nang tawag ko?”“Si Zayn… walang siyang malay at may lagnat siya. Nabubulok na ang sugat sa kamay niya. Wala akong telepono at hindi ko alam kung saan ako hahanap ng doktor o wala akong alam na ospital dito…” nawawalan nang pag-asa si Sabrina.“Makinig ka Sabbie, kailangan mong iligtas si Zayn o mamamatay siya. Kailangan mong kumalma. Maghanap ka ng phone booth at magdial ng emergency number. Dalhin mo muna si Zayn sa opera
"Pero yung tita ko po kasi..." nagsimula si Marcus."Wala itong kinalaman sa tita mo! Eh ano naman kung merong pagkakapareho ang babaeng yun sa tita mo? Sabi mo kamukha ni Sabrina ang tita mo, pero kung ako ang tatanungin, sasabihin ko na yung fiancé ni Sebastian Ford na si Selene Lynn ay kamukha rin ng tita mo!" Dismayadong sumigaw ang Old Master habang pinipigilan niya ang sarili niyang sipain ang apo niya."Sinong Lynn?" tanong ni Oliver.Napabuntong hininga ang Old Master at nagpaliwanag. "Sa pagkakaalam ng lahat, si Sebastian Ford ay isang masamang tao na hindi nag-aalangan marumihan ang kamay niya. Maraming tinulong sa kanya ang Lynn Family, lalo na si Selene Lynn na anak ni Lincoln Lynn, nung nahihirapan siya dati na makuha ang mataas na posisyon sa pamilya. Sinakripisyo niya ang sarili niya para maligtas si Sebastian Ford. Nung nasa panganib si Sebastian Ford, inalay niya ang pagiging inosente niya kapalit nga kaligtasan nito at ngayon buntis na siya sa anak ni Sebastian. Si
Samantala, pinatay ni Sabrina ang cellphone niya dahil sinabihan siya ni Zayn. Pagkatapos niyang kausapin si Marcus sa phone ng unang beses, tumakbo siya sa isang malapit na phone booth at tumawag sa 911 para sa emergency. Dumating agad ang ambulansya at nagkaroon na ng malay si Zayn pagkatapos niyang madala sa loob ng ambulansya.Tumingin siya ng isang beses kay Sabrina na humihikbi sa pag-aalala at sinabi, "Sabrina, wag kang umiyak. Wag mong pahirapan ang sarili mo ng ganito, mabubuhay ako."Tumango si Sabrina bilang sagot niya. "Zayn, salamat dahil sinakripisyo mo ang buhay mo para maligtas ako. Nakatanggap ako ng tawag galing kay Master Shaw ngayon lang, sinabi niya na...pinaghahanap tayo ni Sebastian Ford kung saan saan. Kinailangan kong sirain ang kasal niya at hindi niya ko lulubayan dahil doon. Hindi man ako nabangga ng truck na yun, pero bilyon ang mga paraan na pwede niyang maisip para lang patayin ako kung gusto niya talaga. Salamat, Zayn at pasensya na nadamay pa kita dit
"Hindi ko lang talaga naisip na magagawa niya...""Alam ko. Naiintindihan ko na." ngumiti si Zayn. "Hindi mo mahal si Nigel, at talagang siguradong hindi ka rin mahuhulog sa akin. Sabrina, magtiwala ka sakin pag sinabi kong wala akong intensyon na mahulog ang loob mo sakin. Ako mismo ang humanga sayo at wala akong magawa doon kaya gustong kong gawin lahat para sayo. Wag kang mag-alala, hinding hindi ako gagawa ng kahit ano para saktan ka o pilitin kang gawin ang isang bagay na ayaw mo, kahit kailan.""Salamat, Zayn. Pangako, aalagaan kita," nangako si Sabrina habang umiiyak. Tumutupad siya sa mga sinasabi niya at sa buong oras na nasa ospital si Zayn, hindi siya umalis sa tabi nito. Tinapon na rin ni Sabrina ang phone niya bilang pagsunod sa hiling ni Zayn. Pero kahit ganun, nung nakalabas na si Zayn pagkatapos ng isang buwan, nakita pa rin nila ito.May ilang lalaki na nakapaligid sa kanila sa entrance ng ospital at dinala sila papunta sa sasakyan. Walang nagawa ang dalawa, hindi p
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu