"Pero yung tita ko po kasi..." nagsimula si Marcus."Wala itong kinalaman sa tita mo! Eh ano naman kung merong pagkakapareho ang babaeng yun sa tita mo? Sabi mo kamukha ni Sabrina ang tita mo, pero kung ako ang tatanungin, sasabihin ko na yung fiancé ni Sebastian Ford na si Selene Lynn ay kamukha rin ng tita mo!" Dismayadong sumigaw ang Old Master habang pinipigilan niya ang sarili niyang sipain ang apo niya."Sinong Lynn?" tanong ni Oliver.Napabuntong hininga ang Old Master at nagpaliwanag. "Sa pagkakaalam ng lahat, si Sebastian Ford ay isang masamang tao na hindi nag-aalangan marumihan ang kamay niya. Maraming tinulong sa kanya ang Lynn Family, lalo na si Selene Lynn na anak ni Lincoln Lynn, nung nahihirapan siya dati na makuha ang mataas na posisyon sa pamilya. Sinakripisyo niya ang sarili niya para maligtas si Sebastian Ford. Nung nasa panganib si Sebastian Ford, inalay niya ang pagiging inosente niya kapalit nga kaligtasan nito at ngayon buntis na siya sa anak ni Sebastian. Si
Samantala, pinatay ni Sabrina ang cellphone niya dahil sinabihan siya ni Zayn. Pagkatapos niyang kausapin si Marcus sa phone ng unang beses, tumakbo siya sa isang malapit na phone booth at tumawag sa 911 para sa emergency. Dumating agad ang ambulansya at nagkaroon na ng malay si Zayn pagkatapos niyang madala sa loob ng ambulansya.Tumingin siya ng isang beses kay Sabrina na humihikbi sa pag-aalala at sinabi, "Sabrina, wag kang umiyak. Wag mong pahirapan ang sarili mo ng ganito, mabubuhay ako."Tumango si Sabrina bilang sagot niya. "Zayn, salamat dahil sinakripisyo mo ang buhay mo para maligtas ako. Nakatanggap ako ng tawag galing kay Master Shaw ngayon lang, sinabi niya na...pinaghahanap tayo ni Sebastian Ford kung saan saan. Kinailangan kong sirain ang kasal niya at hindi niya ko lulubayan dahil doon. Hindi man ako nabangga ng truck na yun, pero bilyon ang mga paraan na pwede niyang maisip para lang patayin ako kung gusto niya talaga. Salamat, Zayn at pasensya na nadamay pa kita dit
"Hindi ko lang talaga naisip na magagawa niya...""Alam ko. Naiintindihan ko na." ngumiti si Zayn. "Hindi mo mahal si Nigel, at talagang siguradong hindi ka rin mahuhulog sa akin. Sabrina, magtiwala ka sakin pag sinabi kong wala akong intensyon na mahulog ang loob mo sakin. Ako mismo ang humanga sayo at wala akong magawa doon kaya gustong kong gawin lahat para sayo. Wag kang mag-alala, hinding hindi ako gagawa ng kahit ano para saktan ka o pilitin kang gawin ang isang bagay na ayaw mo, kahit kailan.""Salamat, Zayn. Pangako, aalagaan kita," nangako si Sabrina habang umiiyak. Tumutupad siya sa mga sinasabi niya at sa buong oras na nasa ospital si Zayn, hindi siya umalis sa tabi nito. Tinapon na rin ni Sabrina ang phone niya bilang pagsunod sa hiling ni Zayn. Pero kahit ganun, nung nakalabas na si Zayn pagkatapos ng isang buwan, nakita pa rin nila ito.May ilang lalaki na nakapaligid sa kanila sa entrance ng ospital at dinala sila papunta sa sasakyan. Walang nagawa ang dalawa, hindi p
Matapos ang limang taon.Ang sinag ng palubog na araw sa gabi ay tumama sa payat na katawan ni Sabrina, nabalot siya ng mala gintong liwanag. Nakasuot siya ng uniporme at may suot na helmet sa ulo, abala ito sa pag detalye ng progreso sa construction site."Madam Scott, hanga ako sa kung gaano ka epektibo ang mga plano mo. Yung mga gastusin natin ngayong batch ay talagang nabawasan kumpara sa mga naunang batch at ang kalidad ng mga materyales na ginagamit natin ay mas maganda din. Masyadong pinag-isipan ang ang pagsasaayos nito para ibenta sa ganitong presyo. May narinig ako na maraming mga apartment ang naibebenta sa mga may-ari dahil sa magandang disenyo at materyales ng mga ito," sabi ng constructor kay Sabrina."Manager Ward, hindi mo na dapat ako tinatawag ng ganyan. Hindi naman ako professional architect. Tawagin mo na lang akong Sabrina." ngumiti si Sabrina sa kanya."Hindi pwede! Madam Scott, wala ka man titulo ng isang architect pero ang mga abilidad mo na ang nagsasabi at
Kahit kailan ay hindi sinubukang pilitin ni Zayn na magkaroon sila ng relasyon ni Sabrina. Nagturingan ang dalawang ito na parang magkapatid. Habang lumilipas ang oras, ang pinagsamahan ng dalawang ito ay napunta sa pagturing nila sa isa't isa na parang magkadugo na din, at itinuturing ng anak ni Sabrina si Zayn bilang tito niya. Lumipas ang apat na taon at naging tahimik ang buhay nila. Umuuwi si Sabrina tuwing gabi para alagaan si Zayn. Tinutulungan niya itong makapasok sa bahay at inaayos nito ang kama para sa kanya bago siya umalis para sunduin ang anak niya sa eskwelahan. Madalas ay sinasamahan ng anak ni Sabrina ang tito niya kapag pabalik na siya sa construction site at nagtatrabaho siya hanggang alas sais imedya. Pero nung kakatapos niya lang tulungan si Zayn sa bahay, tumunog ang phone niya."Hello? Miss Wals?" Ang tawag ay galing sa guro ng anak niya doon sa eskwelahan."Mrs. Scott, kailangan niyo na pong pumunta dito ngayon. Nakipag-away na naman ang anak niyo sa isa niyan
Tumalikod ang matabang lalaki para harapin si Sabrina at sumigaw, "Ikaw hampaslupa, humingi ka ng tawad! Kailangan mong lumuhod at humingi ng tawad!""Sabi ko, ayusin mo ang pananalita mo!" Kalmadong sagot ni Sabrina."Bakit? May sinabi ba akong mali? Hindi ba solong ina ka? at hindi lang pala yun, hindi ka rin pala kasal! Ang mga babaeng katulad mo ay ipinanganak na walang hiya at walang halaga! Ang hampaslupa mong anak ay walang pinagkaiba sa hampaslupa niyang nanay, at talagang sinubukan niyang saktan ang anak ko? Sino ka ba sa tingin mo?"Isang babaeng mukhang mapanira ang nakatayo sa tabi ng matabang lalaki at masama ang tingin sa kanya. Nakasuot siya ng itim at puting stripes na jacket na gawa sa balahibo ng mink at para bang ipinagmamalaki nito kung gaano siya kayaman. Sobrang kapal ng makeup niya sa mukha at para bang nasisira ito habang sinisigawan niya si Sabrina. Kitang kita na ang mag-asawang ito ay mga hindi edukadong nagpipilit mayaman, at hindi natatakot si Sabrina sa
"Ang lolo at lola ni Leo ay malaki ang binigay at sila ang nag sponsor ng mahigit dalawang daang libong dolyar dito sa eskwelahang ito, sila ang...""So ang sinasabi mo talaga," Pinutol ni Sabrina ang pagsasalita ni Miss. Wals at nainis ito, "Kung hindi kami humingi ng tawad, pagbabawalan niyo na ang anak ko na ituloy ang pag-aaral niya sa eskwelahang ito?"Natatakot ako..." Sagot ni Miss Wals habang nahihirapan siyang sabihin ang tamang salita. "Natatakot ako na baka hindi lang ganun kasimple yun. Kahit na mag drop out si Aino, kailangan niya pa rin... humingi ng tawad.""Para saan pa?" Tumaas ang boses ni Sabrina."Ms. Scott, kailangan niyong maintindihan na yung anak niyo talaga ang naunang sumuntok sa kaklase niya," Sabi ni Miss Wals."Gusto kong makita ang kuha sa cctv!" Galit na galit si Sabrina. Sa nakalipas na limang taon na tumira siya dito, hindi siya nakagulo sa kahit sino at naging tutok lang siya sa trabaho niya. Siguro nga siya ay isang tao na tapat at seryoso at mas
"Wag kang aalis dyan, hampaslupa!" Hindi nakatayo ang lalaki dahil sa sakit ng likod niya kaya sumigaw na lang siya habang nakaupo sa sahig. "Ikaw babae, subukan mong lumabas sa eskwelahang 'to ngayon at sisiguraduhin kong magdudusa ka dahil dito. Makikita na lang ng mga tao ang bangkay mo at ng anak mo sa kalye at nabubulok na!"Nagulat si Aino sa pananakot ng lalaki at nanigas ang kamay na nakahawak sa palad ng nanay niya.Tiningnan ni Sabrina ang anak niya, kumirot nang konti ang puso niya para sa bata at sinabi niya, "Aino, okay lang yan. Si Mama ang bahala sa kanila."Tumango si Aino at si Sabrina ay lumingon at tinitigan nang kalmado ang mapanirang pamilya. "Nakatayo na ako dito ngayon, bakit di niyo na gawin ang balak niyo ngayon? Nasa sibilisadong lipunan tayo, subukan niyo lang akong saktan at tatawag ako ng pulis. At hindi lang yun, magsasampa rin ako ng kaso laban sa eskwelahang ito. Narinig ko na ang biyenan mo ang tumulong para ipatayo itong eskwelahan, tama ba yun? At
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu