Sinubukan ni Holdent na humarap para tingnan kung saan pa maaaring napunta siya. Sa puntong iyon, siya'y lubos na nabigla. Ang mga cotton candies sa kanyang kamay ay nahulog sa sahig."Sir, sir? Hindi ka pa nagbabayad," sigaw ng babae."Alis!" Itinaas ni Holdent ang kanyang paa at sinipa nang malakas ang babae. Sumuka ito ng dugo nang mahulog siya sa lupa. Namangha siya habang tinitingnan ang maayos at guwapong lalaki sa harap niya, na tila mukhang matalino at mabuti. Hindi niya maaring paniwalaan na ang lalaki ay tunay na demonyo.Bigla siyang naalala ang isang pelikulang krimen na napanood niya matagal na panahon na ang nakalipas. May linya doon sa pelikula: “Maaari mo bang masiguro na hinog ang melon nito?" Isa lamang iyon sa linyang iyon. Ang customer sa pelikula na gustong bumili ng melon ay tinanong ang nagbebenta kung maaari niyang masiguradong hinog at sapat ang bigat ng melon. Ang nagbebenta ng melon ay mayabang na nagpakita ng ilang gimik at niloko ang customer. Sa huli, p
Siguro ay maaaring sunduin siya ng kanyang mga magulang sa lalong madaling panahon kung hihiram si Aino ng telepono at tatawag sa kanila. Subalit, maari ring ipaalam ng masasamang tao sa kanyang Tito Holden ang tungkol dito. Hindi pwedeng sumugal si Aino. Tanging sa kanyang sarili lamang siya maaaring magtiwala. Siya ay bata na magaling sa pagtanda ng mga daan. Talino siya. Ang dahilan kung bakit niya pinahinto ang kanyang Tito Holden dito upang bumili ng cotton candy ay hindi dahil masarap ang cotton candy, kundi dahil kilala niya ang rutang ito. Kamakailan lamang, madalas siyang ihatid ng kanyang Tito Kingston sa ospital matapos siyang sunduin mula sa kindergarten. Ito ang daan mula sa kindergarten papuntang ospital. Maaari siyang maglakad pabalik sa kanyang kindergarten kung susundan niya ang kanyang alaala sa rutang ito. Pagkatapos, maaari siyang maglakad pabalik sa kanyang bahay mula sa kindergarten base sa kanyang tanda. Plano ng anim na taong gulang na si Aino na gamitin ang pin
Pagkatapos niyang ibaba ang tawag, tiningnan ni Sabrina si Sebastian ng may kalmado. “Sebastian, ingatan mo ang sarili mo, ha?”Makunot ang noo ni Sebastian. Mayroon pa siyang ilang puting buhok sa kanyang balbas.“Maniwala ka sa akin, Sebastian. Ako’y tiyak na maging maayos. Babalikin ko si Aino, pati na rin ang sanggol sa aking tiyan, nang ligtas. Ang tatlo sa amin ay magiging maayos. Maniwala ka sa akin. Ang anim na taon kong pagka-exile ay patunay na hindi ko papabayaan ang sarili kong mamatay. Tiyak na hindi ko papayagang mangyari ang anumang aksidente sa ating mga anak. Ako ay isang napakalakas na ina.”Yakap na mahigpit ni Sebastian si Sabrina. Hindi pa siya nakaramdam ng ganitong kahinaan sa kanyang buhay. Gusto niyang pagyabungin ang buong siyudad. Gayunpaman, nasa kamay pa rin ng kalaban ang kanyang anak. Wala siyang magawa. Kahit lumitaw si Holden sa harap niya sa oras na iyon at hilingin sa kanya, si Sebastian Ford, na lumuhod at tumahol tulad ng aso, susundin ito ni Seb
Matapos ibaba ang tawag, tiningnan ni Sabrina si Sebastian ng may kalmado. "Sebastian, alagaan mo ang sarili mo, ha?"Makakunot ang noo ni Sebastian. Mayroon pa nga siyang ilang puting buhok sa magkabilang gilid ng kanyang mukha."Maniwala ka sa akin, Sebastian. Ako'y magiging maayos lamang. Babalik ko si Aino, pati na rin ang sanggol sa aking sinapupunan, nang ligtas. Kami'y magiging maayos. Maniwala ka. Ang anim na taon ko sa pagkakataboy ay patunay na hindi ko hayaang ako'y mamatay. Hindi ko hayaang may masamang mangyari sa ating mga anak. Ako'y isang matibay na ina."Niakap ni Sebastian si Sabrina ng mahigpit. Hindi pa niya naramdaman ang ganitong kalungkutan. Gusto niyang gawing baliktad ang buong lungsod. Subalit, nasa kamay pa rin ng kalaban ang kanyang anak. Wala siyang magawa. Kahit lumitaw sa harapan niya si Holden ngayon at utusan siyang lumuhod at tumahol parang aso, susunod si Sebastian. Tulad ng walong taon na ang nakalipas, noong ang ina niya ay nasa kulungan at siya'
“Daddy, matapang ba ako?” Lumukso si Aino sa mga braso ni Sebastian.“Daddy, ang baho ko, natalsikan ako ng tae ng kalapati. Natulog pa ako sa CR kaya may tae din ako roon, at gutom na gutom ako, matapang ako. Hindi ako humingi ng tulong sa iba kasi alam kong maraming sinungaling ngayon.”Sa pagbanggit nito, biglang naging malungkot ang tono ng maruming batang iyon. “Sinungaling din pala si Lolo. Sabi niya siya ang tatay mo at pareho daw ang relasyon niyo tulad ng sa atin. Daddy… hindi ko na siya pagkakatiwalaan ulit. Daddy, bumalik na ako. Natandaan ko ang mga daan, Daddy. Gusto ko sanang bumalik agad, pero alam ko lang kung paano bumalik sa aking kindergarten mula sa pinagtaguan ko. Kaya kailangan ko mahanap muna ang kindergarten ko, at mula doon, alam ko na ang daan pauwi. Daddy, ano'ng nangyari? Bakit parang natulala ka? Natuliro ka ba, Daddy? Huwag mo akong takutin, Daddy…” Umiiyak si Aino.Hinawakan niya ang mukha ng kanyang ama at bahagyang sinampal ito gamit ang kanyang mali
Nanginginig ang kanyang boses habang sumisigaw “Daddy, nasaan si…. Mommy?”Tumitig si Sebastian sa kanyang sariling anak na parang nawawala sa sarili. Paano maaaring maging ganito ka-walang awa ang Diyos sa kanya? Itinutulak ba siya ng Diyos? Pinaparusahan ba siya ng Diyos dahil sa kanyang kalupitan at kawalan ng awa na hindi niya pinakitaan ng habag ang kanyang mga nakatatandang kapatid? Pinaparusahan ba siya ng Diyos dahil hindi niya inalagaan nang maayos ang kanyang ina? O dahil hindi niya inalagaan ang kanyang ama at mga lolo at lola? Ngunit sa lahat ng iyon, alin ang maari niyang sisihin? Kung hindi niya pinatay ang mga kapatid na iyon noon, siya ang magiging biktima. Sila ang unang nanakit sa kanya. Gumanti lamang si Sebastian. Gumanti!Paano tungkol sa kanyang ina? Ginawa na ni Sebastian ang lahat upang alagaan ang kanyang ina. Minahal at inaalagaan ni Sabrina ang kanyang ina, pero ano ang naging kapalit? Buntis na siya ng walong buwan, ngunit dinala siya upang maging bihag! N
Agad na tumigil sa pag-iyak si Sabrina. "Ano ang... sinabi mo, Sebastian? Anong sinabi mo?" Hindi siya makapaniwalang narinig ito. Pakiramdam niya, paano magbibiro ang tadhana sa kanya?"Ang ating anak, bumalik siya sa sarili niyang pasya," sabi ni Sebastian na may lungkot.Natahimik si Sabrina. Matagal siyang nagmuni-muni. Narinig niya ang pag-iyak ni Sebastian sa kabilang linya."Sebastian..." Pagkatapos ng mahabang panahon, nagsalita si Sabrina na may mahinang boses, "Dahil umuwi na si Aino, pakiramdam ko ay mapayapa na ako, Sebastian. Dapat mong alagaan si Aino. Pagkatapos nun...hanapin mo ang ibang babae na may mabuting puso...""Tama na! Huwag mong sabihin 'yan! Sabrina, hihintayin kita bumalik! Babalik ka agad! Hindi mo pwedeng sabihin 'yan!" Biglang nagalit si Sebastian.Narinig ni Holden ang boses ni Sebastian sa tawag, kaya nalaman niyang bumalik na si Aino kay Sebastian. Para kay Holden, parang isang saksak sa kanyang sugat ito. Lumalabas na ang lahat ng pagmamahal ni A
Tunay at mapagpakumbaba si Holden. Biglaang nawala ang galit ni Sabrina. Nalugmok siya, at pagkatapos ay ngumiti. “Kalimutan mo na, Holden. Hindi na kita sisihin pa, ngunit huwag mo na akong pigilan. Sa kabila ng lahat, bumalik na ang anak ko sa aking asawa, at kahit may anak ako sa aking tiyan, hindi pa nakikita ng aking asawa ang bata. Dahil hindi pa niya nakikita, hindi niya ito masyadong hinihintay.“Bukod pa roon, mayroon pa si Sebastian kay Aino sa kanyang tabi. Ang mag-amang iyon ay maaaring umasa sa isa't isa at mag-alaga ng isa't isa. Hindi sila magiging malungkot, at ako ay nasa mabuting kalagayan din. Kaya, Holden, huwag mo akong pigilan. Hindi ko na talaga gusto na manatili pa sa mundong ito. Tapusin ko na ang aking buhay.”Sabi niya ito ng may kalma at determinasyon. Totoong hindi na niya nais na mabuhay pa sa mundong ito. Ito ay dahil kung si Holden ay makapasok at lumabas sa South City na hindi nalalaman ni Sebastian, tiyak na may kasamahan si Holden. Halimbawa, si Sea