Pagkatapos nito, agad na naglagay ang dalawa ng mainit na tubig sa bawat tasa. Isa para kay Sebastian upang banlawan ang kanyang bibig, at isa para kay Sabrina upang kalmahin ang kanyang namumutlang sarili. Tanging pagkatapos nito ay nagtanong si Aunt Lewis, "Madam, ano ba talaga ang nangyari? Sabihin n'yo na agad. Mag-iisip tayo ng solusyon."Hindi nagsalita si Sebastian at hindi umusad ang kanyang titig."Aino. Si Aino ay...nabiktima ni Holden Payne," sabi ni Sabrina na may boses na pagod.Si Aunt Tianna, na nasa likod nila, ay pinalad na magpatapon ng tasa sa sahig. Si Aunt Lewis ay nagulat at hindi makapagsalita nang matagal. Matapos ang mahabang tigil, tumayo siya at nagtawag ng telepono nang walang pag-aatubili. "Si Master Zayn ba ito? Dali-dali kang pumunta. Naligaw ang munting prinsesa.""Si Miss Yvonne ba ito? Si Aino, siya...""Hello, Master Shaw...""Master Alex, dali-dali kang pumunta. May malaking pangyayari sa aming bahay."Sa loob ng sampung minuto, isa-isa nang d
Tumingin si Alex kay Sebastian na hindi makapaniwala. "Sebastian, ano'ng sinabi mo?""I-wi-withdraw ang lahat ng mga grupong naghahanap at mag-iwan ng malayang ruta para kay Holden na bumalik," mahinang sabi ni Sebastian."Bakit mo ginagawa iyon, Sebastian? Hindi mo ba't iniisip na kaya natin baliktad na ang buong South City at patagin ito kung tayo ay magkasama? O ikaw...," tanong ni Alex.Gusto niyang itanong kay Sebastian kung paano siya nakakalimot sa buhay o kamatayan ni Aino. Gayunpaman, bago pa man makapagsalita si Alex, biglang tinapatan siya ni Zayn.Biglang sumigaw si Zayn. "Sebastian Ford! Tao ka ba? Si Aino ay iyong anak! Ang anak mo! Pababayaan mo lang bang ang pervert na si Holden Payne na dalhin siya ng ganu'n?""Hindi pervert ang Uncle Holden ko," mariing sinabi ni Minerva."Minerva, huwag ka nang magsalita." Agad itong pinaawat ni Nigel. Ngumuso si Minerva.Patuloy pang sumisigaw si Zayn. "Sebastian Ford! Maaaring piliin mong hindi iligtas si Aino! Gagawin ko iy
Alam ni Zayn na pagdating sa pagmamahal kay Aino, walang nakamahal sa kanya nang higit pa kay Sebastian. Ang dahilan kung bakit pinalaya ni Sebastian si Holden ay dahil pinag-isipan niya ito mula sa lahat ng aspeto at gusto niyang bigyan si Aino ng pinakamahusay na pagkakataon na mabuhay.Dahil dito, nilinaw ni Sebastian ang kanyang lalamunan at mas lalo pang naging malungkot ang kanyang boses. "Sa pinakamababa, may pakialam si Holden kay Aino. Umaasa lang ako sa pagmamahal na iyon at ginagawa kong lahat para hindi siya magalit." Nagdahan-dahang sandali bago itinaas ni Sebastian ang kanyang mga kamay at tinakpan ang kanyang mukha. "Umaasa ako... umaasa ako na si Aino... ay makabalik ng buhay." May kirot sa kanyang lalamunan habang sinasabi niya iyon.Siya ay isang lalaki, ang tao na may pinakamataas na kapangyarihan sa Ford Group, at isang lalaki na namuno sa South City sa loob ng halos walong taon. Hindi siya umiyak habang lumalaki, ngunit sa puntong iyon, nalulunod ang boses ni Seb
Narinig ang boses ni Holden mula sa kabilang dulo ng tawag na tila nasisiyahan. "Sabrina. Walang sagabal sa aking daraanan. Kailan ka pupunta dito?""Sa'n si Aino?" tanong ni Sabrina.Kaagad na tumawag si Holden nang may kasiyahan. "Aino, dali, tawagan mo ang iyong ina sa telepono."Pagkatapos sumagot si Aino sa tawag, narining ni Sabrina ang hiningal ng batang babae."Mommy, ano ang ginagawa mo?" Ang boses ni Aino ay napakasaya. Parang siya ay totoong masaya.Pinigil ni Sabrina ang kanyang damdamin at pagnanais na umiyak. Tinanong niya si Aino nang mahinahon, "Sinasabi mo ba na masaya ka kasama ang iyong tito?""Mas mabait pa sa akin si Tito Holden kaysa kay Daddy. Binili niya ako ng robot na doble ang taas sa akin, Mommy. Hindi ko ito maakyat. Gustong-gusto ko itong robot," sabi agad ni Aino.Medyo napaginhawaan ang loob ni Sabrina. "Mabuti naman.""Mommy, huwag kang mag-alala sa akin. Gusto ko manatili kay Tito Holden at maglaro pa ng ilang araw. Kapag namiss ko kayo ni Dadd
Nang biglaang ngumiti si Holden, naunawaan niya kung bakit sabi ng munting bata ay nais niyang makita ang kanyang ama. Ito ay dahil matagal na niyang hindi nakita ang kanyang ama. Namimiss niya ito subalit inis din siya dito. Kinamumuhian niya pa ang kanyang ama. Napaligaya si Holden. Maganda na kinamumuhian ni Aino ang kanyang ama. Hangga't handa si Aino na kamuhian ang kanyang ama, madali para kay Holden na pasukin ang puso ni Aino. Ito ang pinakamagandang pagkakataon para sa kanya sa puntong iyon. Lalo pang lumalayo ang ama ni Aino, mas mabait dapat siyang maging kay Aino. Bukod pa rito, maging mabait kay Aino ay orihinal na ang pinakamahalaga para kay Holden."Wag kang umiyak, Aino. Wag kang umiyak, anak. Okey? Dahil kambal kami ng iyong ama, maaari kong itama lahat ng kanyang pagkakamali, okey? Huwag mo rin itong ipamukha sa iyong ama, okey? Hindi ka maisamahan ng iyong ama, kaya ako na lang ang sasama sa iyo sa kanyang lugar. Okey?"Agad na tumigil sa pag-iyak si Aino at ngumit
Sa kalaliman ng gabi, ang maliit na katawan ni Aino ay yumakap sa kanyang kumot habang siya ay patuloy na umiiyak. Ramdam na ramdam ang kanyang takot. Subalit, mayroon siyang pakiramdam na matapang siya dahil nauto niya si Tito Holden. Sandali lang siyang naawa kay Tito Holden. Subalit, ang anim na taong gulang na si Aino ay hindi na masyadong nag-alala pa. Kailangan niyang makatakas sa mga kamay ng kanyang tito sa lalong madaling panahon. Kailangan niyang makatakas. Hindi pwede na makita ni Tito Holden na namaga ang kanyang mga mata sa pag-iyak kapag siya ay nagising kinabukasan. Hindi na siya dapat umiyak pa!"Aino, wag ka nang umiyak! Hindi ka dapat maging duwag. Dapat maging matapang ka! Malapit ng manganak ang iyong ina. Kailangan mo pang alagaan ang iyong ina. Maging matapang ka!"Pinunasan ni Aino ang kanyang mga luha at pinilit na hindi na umiyak. Sa wakas, tumigil na siya sa pag-iyak. Dahan-dahang siya ay naglakad papunta sa banyo at naghilamos gamit ang malamig na tubig. Pa
Siya ay lubos na malapit sa pagsasama-sama nila ni Sabrina, Aino, pati na rin ang bata sa tiyan ni Sabrina. Maaari silang mabuhay nang maligaya at walang alinlangan. Di ba't maganda 'yon? Habang si Holden ay nawawala sa kanyang mga alaala, tumunog ang kanyang telepono. Agad niyang sinagot ito. "Hello?""Master Holden, nagawa na namin ang masusing imbestigasyon. Walang lalaking nagmamasid sa buong South City. Malaya rin ang daan. Siguradong makakabalik tayo sa isla." Tumigil ang kausap. "Master Holden, eh kasi...""Kung may sasabihin ka, maaari bang diretsuhan na lang?" tanong ni Holden."Master Holden, talaga bang ibibigay mo lang nang libre ang islang 'yun kay Malvolio Yeatman?"Natahimik si Holden saglit. "Hindi ko gusto ang isla at pera na 'yun. Nang makipag-kasundo ako kay Malvolio noon, mayroon na kaming kasunduan. Hindi ako pwedeng bawiin ang aking salita. Gusto ko lang mabuhay kasama sina Sabrina at Aino. 'Yun lang.""Subalit..." Gusto pa sanang magsalita ng kausap ngunit p
Sinubukan ni Holdent na humarap para tingnan kung saan pa maaaring napunta siya. Sa puntong iyon, siya'y lubos na nabigla. Ang mga cotton candies sa kanyang kamay ay nahulog sa sahig."Sir, sir? Hindi ka pa nagbabayad," sigaw ng babae."Alis!" Itinaas ni Holdent ang kanyang paa at sinipa nang malakas ang babae. Sumuka ito ng dugo nang mahulog siya sa lupa. Namangha siya habang tinitingnan ang maayos at guwapong lalaki sa harap niya, na tila mukhang matalino at mabuti. Hindi niya maaring paniwalaan na ang lalaki ay tunay na demonyo.Bigla siyang naalala ang isang pelikulang krimen na napanood niya matagal na panahon na ang nakalipas. May linya doon sa pelikula: “Maaari mo bang masiguro na hinog ang melon nito?" Isa lamang iyon sa linyang iyon. Ang customer sa pelikula na gustong bumili ng melon ay tinanong ang nagbebenta kung maaari niyang masiguradong hinog at sapat ang bigat ng melon. Ang nagbebenta ng melon ay mayabang na nagpakita ng ilang gimik at niloko ang customer. Sa huli, p