“Pero anong nangyari sa sarili kong apo? Pinagtatabuyan nilang lahat na para bang may nakakadiri siyang sakit. Kung papipiliin ako kung yung apo ko o sila, hindi ako magdadalawang isip na piliin yung apo ko! Fifty six palang naman ako at kaya ko pang magtrabaho… Kapag matuloy amng divorce namin, maghahanap ako ng trabaho na may kasama ng tulugan at pagkain. Mag iipon ako para sa apo ko, para sa pag aaral niya! Kaya sabihin niyo sa akin, mali ba ako? Hindi ba ako nagiging risonable?”Hindi alam ng staff ang isasagot niya. “Kaya nag mamakaawa ako na baka pwede niyo namang pakibilisan ang pag proseso ng divorce namin!”Tumungo ang stadd. “Sige po, Ma’am!” Natigilan ang staff at tumingin kay Neo, “Teka lang sir, teacher po kayo, tama?”Tinignan ng masama ni Neo si Cecilia bago siya tumingin sa staff. “Tama! Matalino akong tao kaya madali akong kausap. Sabihin mo sa akin kung anong gusto mong malaman at walang ligoy-ligoy akong sasagot.” “Magkano po ang monthly salary niyo, Sir?”
”Ma’am, sigurado na po ba kayo jan? Karapatan niyo po yun, talaga bang handa niyong isuko nalang yun?” Awang awa ang staff kay Cecilia. Kahit kailan, hindi naging mukhang pera si Cecilia. Alam niya naman na naawa at gusto lang siyang bigyan ng hustisya ng staff kaya nito pinipilit na kunin niya ang four hundred thousand dollars, pero hindi naman siya tanga na kagaya ng palaging sinasabi ni Neo dahil alam niya na matagal pang proseso yun at masaydo ring maraming kakampi si Neo na pwede pang mas makadiin sakanya. Ayaw niya na ng drama at ang gusto niya nalang ay tutukan ang kanyang apo.Isa pa.. Ano ba namang laban niya? Hanggang ngayon ay nakakulong pa rin ang anak niya kaya hindi siya pwedeng magsayang ng panahon. Kailangan niyang makahanap ng disenteng trabaho sa lalo’t madaling panahon para sa kapakanan niya at ng kanyang apo.Mula noong kinuha niya ang fifty thousand pesos kay Neo, ngayon lang siya napanatag. Hindi siya nagsisisi at magandang panimula na rin yun para sakanila
Talagang naiinis siya sa hindi makataong bagay na ito! Si Neo naman ay tumawag sa likod ng matandang babae Ceci-Cecilia¦ikawParang sampung taon na siya sa isang iglap. Habang naglalakad siya palabas ng city hall, parang nasa pitumpung taong gulang na siya. Iniwan siya ng kanyang asawa. Sa hinaharap, maiiwan siyang mag-isa sa bahay, tapos sino ang magluluto sa kanya? Sino ang mag-aalaga sa kanya? Ang kanyang mga anak? Ang lahat ng kanyang mga anak na lalaki ay hindi marunong mag-alaga sa iba, at tiyak na hindi siya aalagaan ng kanilang mga asawa. Paano ang kanyang mga anak na babae? Hindi ba't napakasamang paglingkuran siya ng kanyang mga anak na babae nang ganoon kalapit?Pinakamabuting magkaroon ng kanyang kapareha, ngunit hindi man lang niya iniling ang kanyang ulo at muling sumulyap sa kanya. Sa pagkakataong iyon, hindi inaasahang napaiyak si Neo. Cecilia¦wag kang umalis.Narinig talaga ng matandang babae ang sigaw ni Neo. Gayunpaman, ano ang kinalaman nito sa kanya? Naghiwalay
Habitual na magnanakaw?Napatingin si Hana sa tita niya. Tita Cecilia, magnanakaw ka ba?Nataranta ang mukha ni Cecilia nang makita ang taong dumating. Stefan, parang alam mo na kinuha ko ang fifty thousand dollars sa bahay?Sa mga taong dumating na naghahanap sa matandang babae, ang nasa unahan ay ang panganay na anak ni Neo, si Stefan. Tinuro niya ang matandang babae. Walanghiya kang matandang babae na may malagkit na daliri! Nagnakaw ka talaga ng pera sa sarili mong bahay! Totoo na mahirap magbantay laban sa magnanakaw sa pamilya! Nakikinig sa paraan ng pagsasalita mo, inaamin mo na ninakaw mo ang limampung libong dolyar ng tatay ko?Namula ang matandang babae ngunit nanatiling kalmado. Kinuha ko. Hindi ko ito ninakaw. Sa katunayan, kinuha ko ang limampung libong dolyar sa bahay.Pagkasabi niya nun ay napatingin agad si Hana sa kanya na nanlaki ang mga mata. Tita Cecilia, ikaw...ganito¦paano mo nagagawa ang ganyang bagay? Paano ka magiging ganito?Ngumisi si Stefan. D*mned mat
Kahit na siya ang biological na anak ni Neo, hindi siya gaanong handang alagaan ang matanda, lalo na para tulungan itong sagutin ang tawag ng kalikasan. Ang pinakamahusay na paraan upang mapangalagaan ang matanda ay ang hayaan siyang magkaroon ng kapareha. May kapareha nga siya, at isang buwan pa lang ang nakararaan nitong hiwalayan. Galit na galit ang mga anak ni Neo nang maisip nila ang matandang babae, na iniwan ang kanilang ama at nagnakaw pa ng limampung libong dolyar sa bahay, na labis silang umaasa na mapapaharap sa kanya ang pinakamatinding parusa.Matagal na silang naghanap at nagtanong pa tungkol sa matandang babae sa kanyang mga kapitbahay sa kanyang bayan. Pagkatapos ng isang buwan ng paghahanap, sa wakas ay natagpuan nila ang matandang babae sa bahay ng kanyang pamangkin. Sa totoo lang, ang tunay nilang layunin ay hayaan ang matandang babae na alagaan ang matanda. Sa ganoong paraan, hindi gaanong abala para sa buong pamilya Dixon. Gayunpaman, alam din nilang napaka-determ
Ang paglayo ay para lang makaiwas kay Stefan at sa kanyang mga kapatid sa muling pagbabalik. Masasabi ni Hana na ang pangunahing layunin ng pagpunta nila ay huwag hayaang bayaran sila ng kanyang tiyahin. Bagaman hindi gaanong marangal para sa kanyang tiyahin na kunin ang limampung libong dolyar sa bahay, talagang hindi siya lumabag sa batas. Kahit na pumunta sila sa pulis, walang makapagsasabi na ninakaw niya ang pera. Ang pinakalayunin nilang mahanap ang kanyang tiyahin ay hayaan siyang magpatuloy sa pag-aalaga sa matanda.Syempre, hindi aalis sa kanila ang Tita Cecilia niya. Matapos ang sampung taon ng pagsusumikap simula noong siya ay apatnapu't anim na taong gulang hanggang sa taon na siya ay naging limampu't anim na taong gulang, ang kanyang tiyahin ay hindi kapani-paniwalang matanda at kulay abo. Ang sampung taon ng kanyang buhay pagkatapos na mag-asawang muli ay nagdulot ng pinsala sa kanyang tiyahin. Hindi na talaga siya maaaring bumalik kahit kailan.Si Hana ay isang napakah
Sa huli, napaatras ang matandang babae sa sulok kaya bahagya siyang namili sa ideyang sumabay sa agos. Lumingon siya kay Hana. Bakit hindi na lang ako pumunta at pagsilbihan ang matandang bagay na iyon?Tita Cecilia, makakahanap tayo ng paraan palagi. Ang pamilya Dixon ay nagbabanta sa atin, at hindi sila makakawala dito. Ilang araw na lang, pagkatapos kong matapos ang negosyo, sasamahan na kita para i-report ang kaso,sabi ni Hana sa tita, nakasimangot.Nasabi ng matandang babae na parang may iniisip si Hana, kaya nagtanong siya,Hana, anong nangyari?Hindi rin itinago ni Hana sa kanyang tiyahin ang bagay na iyon, ang tanging nasabi niya, titaCecilia, nasaksihan ko ang aking anak na si Tessa, sa pagsunod sa aking mga yapak. Siya talaga ay nasa isang relasyon sa isang lalaki na mas matanda sa kanya ng sampung taon. Mayaman nga ang lalaking iyon, pero playboy siya sa South City. Siya ay ignorante at walang kakayahan noong bata pa siya. Paano ko hahayaan si Tessa na pumasok sa ganitong
Nang sabihin iyon ni Aino, parehong nakaramdam ng pagkailang sina Zayn at Hana. Lalo na para kay Hana. Namula siya bigla, tapos tumingkayad siya at tumingin kay Aino ng sobrang nanghihingi ng paumanhin. Aino, mabait kang bata. Alam kong napakabait mo, at labis kang nagmamalasakit sa akin, di ba? Gayunpaman, ako¦matanda na ako, kaya hindi ako compatible sa iyong tiyuhin. Tsaka, mahal na mahal ng tito mo at ng anak ko ang isa't isa. Hanggat mahal nila ang isat isa ng buong puso at hanggat trinatrato ng tiyo mo ang aking anak, bilang ina, siguradong ibibigay ko sa kanila ang basbas ko. Dapat ay hilingin mo din ang kanilang kasiyahan at pagkakuntento, okay?Agad na napaluha si Aino. Madam Sharpe, hindi ka na ba magkakanobyo?Ngumiti si Hana. Halos nasa kwarenta na ako ngayong taon, bakit ako hahanap ng nobyo?Nagkaroon ng paghinto bago biglang naging mapurol ang tono niya. Sa buhay na ito, sobra na akong nasaktan sa mga lalaki kaya wala na akong balak makipagrelasyon. Mula ngayon, mabub
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu