Kung ito ay ang huli, hindi lang mukha ang namana ni Sabrina sa kanyang tiyahin, ang pagkatao niya ay pareho din.Habang pinapakinggan niya si Marcus na pinag-uusapan ang tungkol sa kanyang tiyahin mula sa pamilyang Shaw, biglang nakaramdam ng sakit si Sabrina sa kanyang puso.Sa mundong ito, ang bawat pamilya ay tila nakakaranas ng kani-kanilang mga kagalakan at kalungkutan.Si Tita Grace ay isang taong puno ng kalungkutan.Tulad na rin ng tiyahin ni Marcus.Ang tono ni Sabrina ay naging banayad. "Paumanhin, Young Master Shaw, nakakaawa ang kwento ng iyong tiyahin, ngunit wala itong kinalaman sa akin. Dalawampung taong gulang lamang ako sa taong ito, kaya walang paraan na maaari akong maging tiyahin. Mas magiging kapanipaniwala ito kung sasabihin mong anak ako ng iyong tiyahin."Gayunpaman, bago mo hayaan ang iyong imahinasyon na maging ligaw, hayaan mong tiyakin ko sa iyo na imposible!"Ang aking ina ay isang katutubong magsasaka, at mula sa probinsya."Bukod dito, namatay si
Sa harap nya ay ang isang babaeng buntis tulad niya. Hindi makapaniwalang tinitigan ni Sabrina si Selene. “Selene! Hindi ka pa ba pagod? Hindi ka ba nag-aalala na mawawala ang bata sa iyong tiyan? Sinabi mo pa na sumasakit ang iyong tiyan sa sambahayan ng pamilya Ford kaninang umaga, kumusta ka na? "Sa sandaling iyon, nasa magandang kalagayan si Selene.Umasta na tila walang sinabi ni Sabrina na maaaring makapagpagalit sa kanya.Nang umagang iyon, sa tirahan ng Ford, personal niyang napanood habang sinira ni Sabrina ang kanyang telepono, at nakita kung gaano ka-determinado ni Sabrina na wakasan ang mga bagay kay Sebastian. Kitang-kita niya ang galit sa mga mata ni Sebastian nang tumingin siya kay Sabrina noon.Kay Selene, hindi mahalaga kung ang galit ay nakadirekta sa pagiging matigas ni Sabrina.Basta galit si Sebastian sa kanya."Sabrina, ang pakiramdam ko ay hindi komportable kanina, ngunit mas mahusay ang pakiramdam ko ngayon pagkatapos kang tignan. Sa totoo lang, talagang
"Gusto mo na bang malaman ngayon?" Tanong ni Selene, puno ng saya.Tumingin si Sabrina kay Selene na may maitim na ekspresyon. "Sino siya?""Bakit hindi ka manghula?""Isang kriminal sa bilangguan, naghihintay para sa sentensya ng kamatayan?" Walang pahiwatig si Sabrina. Nang makilala niya ang lalaking iyon, malinaw na nakakulong siya.Umiling si Selene. "Sabrina, siguradong hindi mo mahuhulaan ito, kaya hayaan mong sabihin ko lang sa iyo. Bukas ng umaga, alas siyete. Magkikita tayo sa Forever Tea sa malapit, at pagkatapos ay sasabihin ko sa iyo ang lahat ng maayos, okay? ""Bakit hindi mo sasabihin sa akin ngayon ?!" Hiling ni Sabrina."Hoy, gumagabi na ngayon. Kung sasabihin ko sa iyo ang tungkol dito, kakailanganin kong magsimula sa simula pa. Alam mong buntis ako, tulad mo ngayon. Dala ko ang anak ng Young Master Sebastian, alam mo ba kung gaano kahalaga iyon? Hindi ko kayang maging pabaya, at kailangang bumalik bago ang langit ay ganap na madilim. Kung nais mo talagang malam
Biglang nagbago ang ekspresyon ni Sabrina. Naupo siya sa upuan, natigilan, at halos hindi marinig ang sariling boses. "Ikaw ... ano ang sinabi mo?"“Ang sabi ko, araw ng kasal ko ngayon. Ikakasal na ako sa pinakamakapangyarihang lalaki sa South City, si Sebastian at siya ang naging ama ng bata sa iyong tiyan, "pagbigkas ni Selene habang ngumiti ito kay Sabrina nang masama.Nang sabihin iyon ni Selene kay Sabrina, parang may kausap ito sa matalik niyang kaibigan.Nakatitig lang si Sabrina kay Selene, natigilan.Tumigas ang buong katawan niya habang nagmumukmok sa sarili, “Paano ito magiging posible? Paano ito naging posible? Paano ito naging posible? Hindi ba patay ang lalaking iyon?"Hindi ba siya patay?"Dahil sa ipinapalagay niya na ang lalaki ay namatay na, palaging iniiwasan ni Sabrina ang paksa hangga't maaari. Hindi niya ito kailanman dinala, sapagkat magsisimulang isipin niya na ang kanyang kapalaran ay masyadong malungkot sa iniisip lamang.Ang kanyang unang pagkakataon
Gusto niyang tumayo pero ang buong katawan niya ay nanghihina. Napansin ito ni Selene, ngumiti siya at sinabing, “Hoy Sabrina, sa huli ako pa rin ang ampon mong kapatid. Tumira ka sa bahay namin ng walong taon, pinakain at binihisan ka ng mga magulang ko na parang tunay nilang anak. Tinuring din kitang parang totoo kong kapatid. Ngayon ay nagsasabi ako nang totoo, sa tingin mo nagbibiro ako? Kasal ko ngayon, sa tingin mo nagbibiro ako?”Hindi nakapagsalita si Sabrina, alam niya na hindi nakikipagbiruan si Selene sakanya.Hindi kayang tanggapin ni Sabrina ang katotohanan sa sarili niya.Kinuha ni Selene ang telepono galing sa bag niya, pinakita niya ang recording kay Sabrina, “Tingnan mo ‘to.”Sumunod naman ang mga mata ni Sabrina at bigla itong nanlaki.Ang recording na ito ay noong nakaraan pang tatlong buwan sa mountainside manor kung saan siya pumunta. Ang manor ay isang luma at basura kaya naman napansin agad ito ni Sabrina. Ang camera ay mabagal na nag zoom in, pumasok ito sa
Nagtanong si Sabrina, “Pinalabas ni Lincoln na kampi siya kay Benjamin pero ang totoo nyan ay ginamit niya ako para kumampi rin kay Sebastian?”Umiling si Selene, “Hindi naman, sa mga mata ng tatay ko, wala kang silbi. Isa ka lang preso, isang preso na kailangang tapusin ang sentensya niya. Sa tatay ko naman, gusto niya talagang kampihan si Benjamin, dahil si Benjamin ang totoong tagapagmana ng Ford family. Patago niyang lang tinulungan si Sebastian para bigyan ang sarili niya ng kasiguraduhan. Paano kapag bumaliktad si Sebastian? Kailangan niyang pag-isipan ang bawat galaw niya!”Nagpatuloy siya, “Pinagkakatiwalaan ni Benjamin ang tatay ko. Noong sinabi ni Benjamin na gusto niyang patayin si Sebastian, pinagkatiwala niya ito sa tatay ko. Plinano ng tatay ko ang paghahanap ng isang prostitute at patayin ito pagkatapos nang lahat. Pero, naging metikuloso ang tatay ko. Dahil gusto niyang patayin ang babae, maghahanap nalang siya ng isang babaeng preso. Pagkatapos nang lahat, ibabalik d
Tiningnan ni Sabrina si Selene, natigilan siya. Wala siyang sinabi pero natulala siya.Tuwang tuwa si Selene at mas gusto niya pang i-provoke si Sabrina. “Nagawa mo ngang ipahiya ang Ford family sa harap ng maraming tao at ipinahiya mo rin ang asawa ko na si Sebastian. Pinatay mo ang telepono mo at sinabi sa lahat ng tao na hindi ka na babalik muli sa South City at hindi na rin magkakaroon ng relasyon kay Sebastian. Nangako ka kahapon, Sabrina. Kaya naman, kapag hinanap mo ang asawa ko ngayong araw, isipin mo nalang kung anong iisipin sa’yo ng asawa ko. Hindi pa naman mahabang ang pasensya niya, siguradong paaalisin ka niya.”Tuwing iniisip ni Selene ito, mas natutuwa siya sa mga pwedeng mangyari. Kahit na anong pag-iisp niya rito, ang pinakamatalinong tao ay ang kanyang nanay na si Jade.Sinabi ni Jade kay Selene, “Kung gusto mong mawala sa buhay niyo si Sabrina, kailangan natin ng unconventional gambit, isang nakakatakot na patibong. Kailangan nating sabihin kay Sabrina ang katoto
Walang laman ang kahon. Nagsinungaling sakanya si Sabrina.Tinapon ni Selene ang kahon sa lamesa. Isang employee ang naglakad papunta sakanya at pinagsabihan si Selene, “Miss, wag ka ngang magskandalo rito sa shop namin!”“Bibigyan nalang kita nang mas marami pang pera!” kinuha ni Selene ang 500 na dolyar sakanyang wallet at tinapon ito sa lamesa. Tapos, kinuha niya ang bag niya at umalis na.Ang employee ay nagsalita pa, “Ano naman kung may pera ka? Sa temper mo, walang lalaki ang magpapakasal sa’yo.”Biglang lumingon si Selene, tinitingnan nang masama ang employee. “Wala kang modong babae ka! Wal kang kwenta! Makinig ka, magpapakasal ako ngayong araw. Alam mo ba kung sino ang mapapangasawa ko? Pwede kang patayin ng asawa ko!”Nagulat ang employee at nanginig sa mga sinabi ni Selene. Malamig na ngumiti si Selene. “Ang mapapangasawa ko ang pinakamakapangyarihan sa South City, si Sebastian Ford! Kilala mo ba siya? Magpapakasal kami ngayong araw! Mainggit ka! Ang mga babae sa South
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu