Itinaas ni Sean ang kamay at hinawakan ang mga pisngi ni Holden na may berdeng itim na bigote. "Ito ay... kasalanan ko." Sabi ni Holden, "Ano... Anong sinabi mo?" Seryoso na ulit si Sean. “ sabi ko, ikaw ang aking anak. Alam ko na ikaw ay aking anak! ” Itinaas ni Holden ang kanyang binti at sinipa siya. “Alis! ” Napaigtad si Sean. “ Anak ko, hindi ka maaaring maging emosyonal at kumilos nang marahas. Ako ang iyong ama. Hindi kita sasaktan ... ” “Sean Ford! Hindi mo ako sasaktan? Wala akong karapatang ipanganak! Ang aking ina ay kailangang lihim na manganak sa akin sa Star Island at ibigay ako sa pamilyang Payne! Ngayon, mahigit tatlumpung taon na ang lumipas, lumipas na siya, at gayon pa man, hindi ko alam na siya ang aking ina, hayaan lamang na mayroon akong isang ama na isa sa mga mayayamang lalaki sa South City. Ngayon, sinasabi mo sa akin na hindi mo ako sasaktan? Tanda! Kung hindi mo ako sinamantala na lasing sa kanyang libingan at pinatali ako, sa palagay mo maaari ka p
Kahit na sinumpa ni Holden sina Sean at Rose, alam niya na tama si Sean. Naranasan na niya kung gaano kalupit at kalakas ang nakakatanda niyang kambal na kapatin noong nasa Star Island pa si Holden. Hindi malaki at buo ang Star Island, at ang depensa ni Harry ay hindi pa ganoon kaayos. Gayunpaman, mahusay ang ginawa ni Holden. Kahit na ganoon, hindi kayang depensahan ni Holden si Sebastian mula sa pananakop ng syudad. Tatlong araw lang ang nagamit ni Sebastian para mapasakamay ang buong Star Island. Pagkatapos 'non, nalaman ni Holden ang rason kung bakit tatlong araw lang ang ginamit ni Sebastian sa pagsakop ng isla at iyon ay dahil naghihintay siya. Naghihintay siya ng ilang lokal na mga tao sa kapangyarihan ng Star Island para iulat ang ari-arian at ang pinansyal na sitwasyon ng isla sa kanya. Ang tanging bagay ay ang pagpuksa ng batch ng mga armas na pinondohan ni Axel. Ang mga armas ay orihinal na pinondohan ni Axel para sa isla, pero ang kabuuan ng mga armas ay kinuha ni Sebas
"Napakabata ko pa at ambisyoso noon. Ang aming Ford Group ay nasa paligid sa South City sa loob ng higit sa isang daang taon, ngunit sa kasamaang palad, ang grupo ay nakatagpo ng isang walang uliran na krisis sa ilang taon na iyon noon. Dahil doon ay unti unting bumagsak ang grupo. Kaya ko lang makayanan ang bagyo sa tatay mo. Nang nakataas na ang likod namin sa pader, pinili kong hayaan ang iyong ama na akitin ang iyong ina. Iyon ay para sa layunin ng pagtatatag ng isang matatag na posisyon sa Star Island. Sa pananaw ng Ford Group, ano ang sumisira sa isang tao kung ang buong kumpanya ay maaaring mabuhay muli? Mas maganda pa rin iyan kaysa sirain ang buhay ng mahigit sampung libong empleyado ng kumpanya, at maging dahilan ng pagiging walang trabaho, walang tirahan at kahirapan, 'di ba?" Si Holden ay hindi nakapagsalita. "Sa iyong ina, ako ay malupit at lubos na hindi makatao, ngunit sa Ford Group? Inilabas namin ng inyong ama ang Ford Group mula sa krisis! Ako ay malupit sa iyong
“Aray!” Napahiga si Lily sa lupa habang nakataas ang mukha at halos masuka siya ng subo ng dugo. Sa sobrang sakit niya ay pumulupot siya at napangiwi sa sahig nang matagal.Bago pa siya maka- recover, sinipa ulit siya ni Holden. "Makinig ka! Hindi ko kailanman naging ugali ang pagiging malambing sa mga babae! Ang alam ko lang, naiinis ako kapag nakikita kita! Papatayin muna kita bago ako pumunta sa ibang bansa!"Pagkatapos ay muling itinaas ni Holden ang kanyang mga paa para muling sipain siya.“Maghintay!” Biglang pinigilan ni Axel si Holden mula sa likuran niya.Lumingon si Holden at tumingin kay Axel. "Mr Poole? Siya ay isang malanding babae at naaawa ka sa kanya?”Pilit na ngumiti si Axel. sus! Para sabihin na si Lily ay isang malanding babae! Malamang na si Holden lang ang naglakas- loob na magsabi nito! Hindi! Kahit si Sebastian ay naglakas loob na sabihin ito! Kambal talaga sila. Si Holden at Sebastian ay halos magkapareho anuman ang init ng ulo o ang lawak ng kanilang
Namula si Lily. Sa oras na iyon, siya talaga ang nagpasimula nito. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na magiging ganito ka- bisyo ang lalaking ito. Sa hindi inaasahang pagkakataon, hindi siya naantig sa kagandahan nito. Binugbog pa siya nito pagkatapos niya.Nang makitang hindi nagsasalita si Lily, muling sinabi ni Axel, “Lily! Dapat mong tandaan. Kung makikiisa ka sa amin ngayon, posibleng ikasal ka sa pamilya Poole sa huli. Kung ang iyong pamilya Parker, ang aking pamilyang Poole, si Sean at ang kanyang asawa, pati na ang kanilang anak sa labas ay magsanib-puwersa at maging matatag, saka lang natin malalabanan sina Alex at Sebastian.”Hindi nakaimik si Lily."Naiintindihan mo ba?"Tumango si Lily. "Naiintindihan mo, Mr Poole.""Dahil naiintindihan mo ang lahat ng mga benepisyo dito, pagkatapos ay kumilos ka!""Ngunit sinusumpa niya ako o gusto niya akong bugbugin...," mapait na sabi ni Lily.Ngumisi si Axel. “Hindi madaling patumbahin ang magkapatid. Sila ay mga higante
Hindi nakaimik si Sebastian. Parang kilala niya kung sino iyon, ngunit hindi siya sigurado. Muling nagsalita ang nasa kabilang dulo. "Mas maswerte ka sa akin!" Tanong ni Sebastian, “Holden?”Ngumisi si Holden. “Kanina ka pa nakatira sa tabi niya, pero paano ako? Ni hindi ko pa siya nakikilala. Nang malaman ko ang tungkol sa kanya, nakahimlay na siya!”Tanong ni Sebastian, "Nasaan ka?""Sinisikap mo akong patayin?" tanong ni Holden.Sabi ni Sebastian, “Ikaw lang ang biological brother ko.”“Pfft!” galit na galit na sinumpa si Holden.Hindi nakaimik si Sebastian. Ngumisi si Holden at mapanuksong sinabi, “Hindi mo na ako mahahanap! Hindi kailangang magmadali. May sapat na oras para sa atin sa hinaharap, at tatawid tayo sa tulay na iyon kapag nandoon na tayo!"Pagkasabi noon ay ibinaba na niya ang telepono. Tiningnan ni Sebastian ang phone niya at mahinahong ngumiti. Sa gabing ito na hindi niya nagawang ituloy ang kanyang ama at madrasta sa Kidon City, walang ideya si Seba
Napaka -considerate pa rin niya. Hindi siya mahiyain at hindi kumikilos na parang laki sa layaw na bata. Hindi lang siya malumanay, pero kaya pa niya itong alagaan nang husto.Madalas sabihin ni Jane, "Ako ang magiging kasambahay na pinakanasiyahan mo. Hindi ko hahayaang magkaroon ka ng kahit kaunting alalahanin. Kung ayaw mo na sa akin, ipaalam mo lang sa akin at mawawala na ako sa paningin mo.”Talagang nawala siya. Pakiramdam ni Alex ay may butas ang kanyang puso.“Napakalupit! Buti pa yung babaeng yun wag na lang akong mahuli! Hindi ko siya basta -basta patatawarin kapag nahuli ko siya!" biglang sabi ni Alex sa sarili.Nagkataon lang na pumasok si Sabrina ng mga sandaling iyon. Napangisi siya at sinabing, “Ano? Mr Poole, hindi ka pa rin masusubukang bossy kay Jane sa ngayon?"Tanong ni Alex, "Sabrina, ikaw...napunta ka rin?"Itinulak ni Sabrina ang isang bouquet kay Alex, at pagkatapos ay naiinis na sinabi, "Kung alam kong gumagamit ka pa rin ng ganitong tono para kay J
Pagkarinig sa sinabi ni Sabrina, umupo ng maayos si Alex. Tuwang- tuwang tanong niya, “Sabrina, alam mo kung nasaan si Jane, di ba?”Hindi nakaimik si Sabrina.Napatingin si Alex kay Sabrina na may pananabik. “Sabrina, sabihin mo kung nasaan ang Jane ko. Sasabihin mo ba sa akin?”Humingi ng paumanhin si Sabrina, " ako ay humihingi ng paumanhin, Mr Poole. Hindi ko talaga alam kung nasaan siya. Tinawag niya ako nitong nakaraan . Noong una ay ayaw kong sabihin sa iyo. Ang buong bundok ay isang sementeryo."Matapos ang ilang sandali, bumuntong- hininga si Sabrina. “Alam kong gusto mong hanapin si Jane. Gusto ko rin siyang mahanap. Dahil buntis na ako noon, alam ko na ang pagtakas habang ipinapanganak ang bata ay isang buhok lang sa kamatayan! Kaya naman, mas gusto kong hanapin si Jane kaysa sa iyo."Pagkatapos sabihin iyon, kinuha ni Sabrina ang mga bulaklak mula sa kamay ni Alex at maingat na inilagay sa vase. Pagkatapos ay malungkot na humiga si Alex sa kama.“Mukhang wala na