“Aray!” Napahiga si Lily sa lupa habang nakataas ang mukha at halos masuka siya ng subo ng dugo. Sa sobrang sakit niya ay pumulupot siya at napangiwi sa sahig nang matagal.Bago pa siya maka- recover, sinipa ulit siya ni Holden. "Makinig ka! Hindi ko kailanman naging ugali ang pagiging malambing sa mga babae! Ang alam ko lang, naiinis ako kapag nakikita kita! Papatayin muna kita bago ako pumunta sa ibang bansa!"Pagkatapos ay muling itinaas ni Holden ang kanyang mga paa para muling sipain siya.“Maghintay!” Biglang pinigilan ni Axel si Holden mula sa likuran niya.Lumingon si Holden at tumingin kay Axel. "Mr Poole? Siya ay isang malanding babae at naaawa ka sa kanya?”Pilit na ngumiti si Axel. sus! Para sabihin na si Lily ay isang malanding babae! Malamang na si Holden lang ang naglakas- loob na magsabi nito! Hindi! Kahit si Sebastian ay naglakas loob na sabihin ito! Kambal talaga sila. Si Holden at Sebastian ay halos magkapareho anuman ang init ng ulo o ang lawak ng kanilang
Namula si Lily. Sa oras na iyon, siya talaga ang nagpasimula nito. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na magiging ganito ka- bisyo ang lalaking ito. Sa hindi inaasahang pagkakataon, hindi siya naantig sa kagandahan nito. Binugbog pa siya nito pagkatapos niya.Nang makitang hindi nagsasalita si Lily, muling sinabi ni Axel, “Lily! Dapat mong tandaan. Kung makikiisa ka sa amin ngayon, posibleng ikasal ka sa pamilya Poole sa huli. Kung ang iyong pamilya Parker, ang aking pamilyang Poole, si Sean at ang kanyang asawa, pati na ang kanilang anak sa labas ay magsanib-puwersa at maging matatag, saka lang natin malalabanan sina Alex at Sebastian.”Hindi nakaimik si Lily."Naiintindihan mo ba?"Tumango si Lily. "Naiintindihan mo, Mr Poole.""Dahil naiintindihan mo ang lahat ng mga benepisyo dito, pagkatapos ay kumilos ka!""Ngunit sinusumpa niya ako o gusto niya akong bugbugin...," mapait na sabi ni Lily.Ngumisi si Axel. “Hindi madaling patumbahin ang magkapatid. Sila ay mga higante
Hindi nakaimik si Sebastian. Parang kilala niya kung sino iyon, ngunit hindi siya sigurado. Muling nagsalita ang nasa kabilang dulo. "Mas maswerte ka sa akin!" Tanong ni Sebastian, “Holden?”Ngumisi si Holden. “Kanina ka pa nakatira sa tabi niya, pero paano ako? Ni hindi ko pa siya nakikilala. Nang malaman ko ang tungkol sa kanya, nakahimlay na siya!”Tanong ni Sebastian, "Nasaan ka?""Sinisikap mo akong patayin?" tanong ni Holden.Sabi ni Sebastian, “Ikaw lang ang biological brother ko.”“Pfft!” galit na galit na sinumpa si Holden.Hindi nakaimik si Sebastian. Ngumisi si Holden at mapanuksong sinabi, “Hindi mo na ako mahahanap! Hindi kailangang magmadali. May sapat na oras para sa atin sa hinaharap, at tatawid tayo sa tulay na iyon kapag nandoon na tayo!"Pagkasabi noon ay ibinaba na niya ang telepono. Tiningnan ni Sebastian ang phone niya at mahinahong ngumiti. Sa gabing ito na hindi niya nagawang ituloy ang kanyang ama at madrasta sa Kidon City, walang ideya si Seba
Napaka -considerate pa rin niya. Hindi siya mahiyain at hindi kumikilos na parang laki sa layaw na bata. Hindi lang siya malumanay, pero kaya pa niya itong alagaan nang husto.Madalas sabihin ni Jane, "Ako ang magiging kasambahay na pinakanasiyahan mo. Hindi ko hahayaang magkaroon ka ng kahit kaunting alalahanin. Kung ayaw mo na sa akin, ipaalam mo lang sa akin at mawawala na ako sa paningin mo.”Talagang nawala siya. Pakiramdam ni Alex ay may butas ang kanyang puso.“Napakalupit! Buti pa yung babaeng yun wag na lang akong mahuli! Hindi ko siya basta -basta patatawarin kapag nahuli ko siya!" biglang sabi ni Alex sa sarili.Nagkataon lang na pumasok si Sabrina ng mga sandaling iyon. Napangisi siya at sinabing, “Ano? Mr Poole, hindi ka pa rin masusubukang bossy kay Jane sa ngayon?"Tanong ni Alex, "Sabrina, ikaw...napunta ka rin?"Itinulak ni Sabrina ang isang bouquet kay Alex, at pagkatapos ay naiinis na sinabi, "Kung alam kong gumagamit ka pa rin ng ganitong tono para kay J
Pagkarinig sa sinabi ni Sabrina, umupo ng maayos si Alex. Tuwang- tuwang tanong niya, “Sabrina, alam mo kung nasaan si Jane, di ba?”Hindi nakaimik si Sabrina.Napatingin si Alex kay Sabrina na may pananabik. “Sabrina, sabihin mo kung nasaan ang Jane ko. Sasabihin mo ba sa akin?”Humingi ng paumanhin si Sabrina, " ako ay humihingi ng paumanhin, Mr Poole. Hindi ko talaga alam kung nasaan siya. Tinawag niya ako nitong nakaraan . Noong una ay ayaw kong sabihin sa iyo. Ang buong bundok ay isang sementeryo."Matapos ang ilang sandali, bumuntong- hininga si Sabrina. “Alam kong gusto mong hanapin si Jane. Gusto ko rin siyang mahanap. Dahil buntis na ako noon, alam ko na ang pagtakas habang ipinapanganak ang bata ay isang buhok lang sa kamatayan! Kaya naman, mas gusto kong hanapin si Jane kaysa sa iyo."Pagkatapos sabihin iyon, kinuha ni Sabrina ang mga bulaklak mula sa kamay ni Alex at maingat na inilagay sa vase. Pagkatapos ay malungkot na humiga si Alex sa kama.“Mukhang wala na
Maging si Aino ay sumandal sa mga bisig ng kanyang ama at hindi umimik. Buti na lang at may pumasok sa pinto sa sandaling ito at nabasag ang katahimikan.“Tito Alex, ano…anong nangyari sa iyo? Pumunta ako sa summer house mo, pero hindi ako pinapasok ng kasambahay mo. Sabik na akong mamatay!”Si Ryan ang unang pumasok sa pinto. Galing siya sa kumpanya pagkatapos ng trabaho. Agad namang pumasok si Marcus. Hindi kasing balisa ang ekspresyon ni Ryan dahil kung tutuusin, hindi naman ganoon ka- close si Marcus kay Alex.Inilapag ni Marcus ang flower basket na dinala niya para kay Alex, at pagkatapos ay tumingin siya kay Sabrina ng buong pananabik. “Sabrina, buong araw akong nagmeeting sa kumpanya ngayon, kaya wala akong panahon na magtanong tungkol sa iyo. kamusta ka na? Tapos na ba ang proseso ng hand- over kay Zayn?"Tumango si Sabrina. “Mm- hmm. Ang aking kapatid na lalaki ay opisyal na naging direktor ng Smith Group kahapon. Dahil ito ay isang katapusan ng linggo kahapon at mayro
Natigilan si Sabrina nang marinig ang boses ng kabilang linya. Akala niya mali ang narinig niya, tapos nautal siya sa tuwa. "Ja- Jane, ikaw ba yan?"Sa kabilang dulo, ngumiti si Jane. “Sabrina, ano…anong problema? Bakit ka tuwang tuwa? Hindi pa ganoon karaming araw mula noong huling tawagan kita, tama ba?”Hindi nakaimik si Sabrina. Ito ay dahil sa mainit na gulo ni Sabrina nitong mga nakaraang araw dahil kina Jennie at Lori, na biglang bumalik mula sa ibang bansa. Halos sirain pa niya ang sarili niyang kasal. Grabe talaga ang nangyari kaya pagkatapos ng insidenteng iyon, may feeling talaga si Sabrina na parang lifetime na ang nakalipas. Naramdaman din niya na parang matagal na siyang hindi tinatawagan ni Jane. Sa totoo lang, dalawang linggo pa lang.“Jane, ikaw…” Nang may gustong sabihin si Sabrina, binigyan siya ni Alex ng gesture. Napatingin agad si Sabrina kay Alex.Hindi man lang naisip ni Alex na humanap ng panulat o kahit ano, diretso lang siyang kinagat ang sariling dul
“Sabrina, pinahiram mo pa ako ng pera noong ako ay lubhang nahihirapan. Alam mo ba kung gaano ako nagpapasalamat sa iyo sa aking puso, Sabrina? Gayunpaman, hindi ako makakabalik sa South City. Hula ko na matatalo ako ni Mr Poole hanggang mamatay kung babalik ako sa South City. Samakatuwid, kahit gaano ako nag-aalala tungkol sa iyo, hindi ako makakabalik upang makita ka. Kailangan mong mag-ingat sa lahat, Sabrina."Hindi nakaimik si Sabrina. Napatingin siya kay Alex at mukhang natigilan ito. Si Sabrina ang tumawag sa loudspeaker, at lahat ay nagpipigil ng hininga habang nakatingin sa kanya.Sa kabilang banda, nagsasalita pa rin si Jane. “Sabrina, pitong taon na akong kasambahay sa isang mayamang pamilya. Akala ko noong una, gagawin akong lehitimong asawa ng padre de pamilya. Sa huli, wala man lang kahit katiting na babala noong pinalayas niya ako. Hindi man lang niya ako hinayaang magpalit ng damit. Hindi lang iyon, pati ang suweldo ko ay inagaw. Ang mga tao sa loob ng mayayamang pa