Hindi nasagot ng matandang Master Shaw ang tanong ni Sebastian, at patuloy na tumingin sa ibaba."Alam ko kung ano ang iniisip ng aking tiyuhin, mas mahusay kaysa sa iba," sabi ni Jennie. Kamakailan lamang, siya ang nag-aalaga kay matandang Master Shaw. Nakita ito ng kanyang sariling mga mata kung paano nagalit ang matandang Master Shaw noong araw na dumating si Gloria sa kanyang pintuan. Galit na galit siya kaya halos humabol siya sa sarili niyang paghinga. Kung hindi dahil sa kanya, ang matanda ay namatay na siguro dahil sa galit sa iligal na anak na hindi niya kinilala. Alam ni Jennie kung gaano kinasusuklaman ng matandang Master Shaw ang iligal na anak na babae mula noong siya ay tatlong taong gulang. Hindi man alam ni Marcus ang lahat ng mga detalye ng salungatan sa pagitan ng dalawa, ngunit alam niya ito sa likod ng lahat. Ang pag-alipusta ng matanda sa kanyang iligal na anak na babae ay malalim na nakaugat sa kanyang puso. Walang sinuman sa la mesang ito ang maaaring kumatawan
"Pagkatapos ng lahat, ang ina ni Ginang Ford ay inaabala si Lolo simula bata palang siya, at pinamamahalaang makuha ang apelido ng pamilya ng aking lolo. Kahit na ako at ang nanay ko ay walang karangalan na makuha ang apelido ng mga Shaw kahit na close kami sa aking lolo. Pero... isang babaeng ganyan, paano siya..." Huminto si Lori. Ang kanyang ekspresyon at mga salita ay nanatiling may pag-unawa at inosente, na parang nadamay lang siya rito. Nagkibit-balikat siya at tumingin kay matandang Master Shaw. "Sa palagay ko dapat nating hayaang magpasya ang aking lolo.""Granduncle?" tinawag niya ito at ang matandang Master Shaw ay nagtaas ng tingin at tumingin sa kanya. Agad siyang nagpatuloy, "Huwag kang matakot, Granduncle. Ako at si Mama ang mag-aalaga sa iyo ngayon, magiging mabuti ang kalagayan mo. Bukod dito, kahit na ang mga salungatan na naganap mga dekada na ang nakaraan ay kailangang malutas sa kalaunan. Bigyan natin ng pagkakataon ngayon sa pagtitipon ng pamilya ni Uncle Sean at
Natigilan ang lahat sa sinabi ni matandang Master Shaw, lalo na sina Sabrina at Gloria, na parehong nagulat sa kanya.Bumalik sa wisyo si Gloria matapos ang isang segundo at kinutya. "Ano ang sinasabi mo dyan, matanda? Sabihin mo lang kung gusto mo kaming patayin! Ibabaon kita hanggang kamatayan at ibabalik ang bawat dugo sa akin na nagmula sa iyo, pabalik sa iyo!""Gloria, ano bang sinasabi mo?" Lumabas si Jennie. "Gaano ka katapang para magsalita sa aking tiyuhin nang ganyan? Ang matanda ay iyong biyolohikal na ama, ang ginagawa mo ay imoral!"Napansin na ni Jennie na may mali pagkatapos marinig ang sinabi ng matandang Master Shaw. ‘Ano ang ibig niyang sabihin? Pinaplano ba niyang patawarin si Gloria? Hindi! Kailangan kong itulak ang dalawang ito sa higit na salungatan at poot sa isa't isa!’ naisip niya."Uncle-in-law, mabait ka, ngunit hindi niya ito maiintindihan. Huwag magalit. Huwag kang mag-alala, kahit na ayaw ka ng iyong sariling anak na babae, nandito pa rin naman ako, di
"Lolo..." ungol ni Marcus. Agad na natahimik si Lori.Naguguluhan ang tingin ni Sabrina at ng kanyang ina sa isa't isa, hindi sigurado kung ano ang binabalak ng matanda sa pagkakataong ito.bulalas ni Jennie. "Tito, anong sabi mo? Ikaw...""Ang sabi ko si Gloria ko ay hindi desididong kilalanin o tawagin akong tatay niya! Ilang buwan na ang nakalilipas at sa wakas ay pumunta na siya sa pintuan ng pamilya ng mga Shaw at sinabihan niyo siyang umalis!"Pakiramdam ni Jennie ay parang nahulog ang kanyang puso sa isang nagyeyelong lawa, ngunit hindi pa rin siya makapaniwala. Pagkatapos ng lahat, dekada na ang lumipas mula noong bata pa sila, ngunit ang matandang Master Shaw ay palaging pinapaboran siya, ang kanyang pamangkin, sa halip na ang kanyang aktwal na anak na babae. Ngunit ano ang nangyayari sa kanya ngayon?"Hindi mo lang pinalayas ang Gloria ko sa pintuan ko, pinuntahan mo pa kung saan siya kumukuha ng dancing lessons para magdulot ng kung anu-anong gulo? Jennie Gibson, iyan b
Sa sandaling iyon, napangisi si Gloria. Hindi siya nakikihati sa sarili niyang ama, ang tanging mayroon siya ay kahihiyan at sama ng loob, kaya naman hindi siya makapaniwala sa matandang Master Shaw nang sabihin nitong tutulungan siya nitong makahanap ng hustisya. Naiinis lang siya.Matapos ang ilang segundong katahimikan, ngumisi siya at sinabing, "pwede bang tumigil ka na sa mga pakulo mo, matandang bast*rdo? Lung gusto momkong mamatay at ang anak ko, sabihin mo na lang,. Hindi mo kailangan mahiya tungkol dito. Hindi ako natatakot sa iyo! Kahit mamatay kami, babalik kami at hahanapin ka . Mga nubenta ka na ngayong taon, di ba? Ilang taon na lang ang natitira? Sinong nakakaalam? Baka mamatay ka na lang sa celebration party para sa namatay na pamangkin ng asawa mo kasama ang pamilya mo dahil sa tuwa pagkatapos mo akong patayin at ang anak ko.. Doon tayo magiging pinakamabangis na espiritu na babalatan ka ng buhay at hihilahin ka pababa sa impyerno!" Tinaas niya ang isang kilay at mara
"Ako ang humila sa kanyang ina pababa, dahilan upang maghintay siya sa akin sa paghihirap sa buong buhay niya. Ginawa ko siyang target ng pagkondena."Agad na nagdilim ang ekspresyon ng matandang Madam Ford nang marinig ang sinabi ng matandang Master Shaw. "Hmph! Kung ganon karapat dapat kang pagalitan! Dapat sinisigawan din kita! Matandang bast*rdo ka!"Napatingin si Sean sa kanyang ina. "Nanay...""Hayaan mong magsalita ang matandang bast*rdo! Kung may sinabi siyang mali, hahampasin ko ang kanyang utak gamit ang aking tungkod bilang kanyang hipag!""Okay, nanay. Okay.""Sige, matandang bast*rdo!" Utos ng matandang babae habang tinutusok ang matandang Master Shaw gamit ang kanyang tungkod."Oh, okay, hipag," patuloy ng matandang Master Shaw, "sa buong buhay ko, lagi kong iniisip na ginawa ko ang tama, na hindi ko ipinagkanulo ang aking asawa. Kahit na ang ibang babae ay nagbigay kapanganakan sa aking anak, tumanggi akong kilalanin sila! Talagang kaya kong hindi magpakita ng anum
Parehong natulala sina Jennie at Lori."Spill!" Isang dagundong ang sumabog mula kay Marcus. "Anong ginawa niyong dalawa para saktan ang tita at pinsan ko? Sabihin mo sa amin ang totoo!"Hiyang-hiya si Jennie na pinagalitan siya ng mas bata sa kanya kaya hindi niya alam ang gagawin sa sarili. Napatingin siya kay Sean at sa asawa nito at nakita niyang nakatulala si Rose, habang pinagmamasdan ni Sean ang sitwasyon ng may pag-aalala. Napagtanto ni Jennie na sa ilalim ng kapangyarihan ng matandang Master Shaw, hindi siya maaaring umasa sa ibang tao sa mga pangyayari. Kahit na gusto ni Sean na tulungan siya mula sa pansamantalang ugnayang pinagsaluhan nila sa isang gabing iyon ng matalik na pagkakaibigan, hindi siya pinayagan ng ina ni Sean, ang matandang Madam Ford. Sa pagkakataong iyon, kakaharapin lang niya ang katotohanan."Tito, ikaw...naguguluhan ka, ang pag-iwas mong makibahagi sa mga nangyayari sa labas, kahit ang sakit mo at ang kawalan mo ng kakayahan na kumain ng maayos ay isa
"Binantaan mo ang tiyahin ko, at hiniling mo pa sa mga bodyguard ni Lolo na hampasin siya? Jennie Gibson! Kung iisipin na matagal ng tinatago ng pamilya ng mga Shaw ang ahas na katulad mo!""Hindi ba tama?" Sumang-ayon ang matandang Master Shaw. "Hindi lang siya nagpunta sa kung saan nag-aral ng dancing lessons ang tiya mo para bugbugin siya, nagbalak pa siya laban sa pinsan mong si Sabbie kasama si Lori!"Lumingon ang matandang Master Shaw kay Lori. "Ang lalaking iyon na kasalukuyang nasa ospital ay dinala mo sa larawan, hindi ba?""Matandang tito...""Ang lalaking iyon ay nagmula sa kanyang bayan, ang Rock County, na mahigit ilang libong milya ang layo mula sa South City. Siya ang boss sa bayang iyon, ngunit mahal na mahal ka niya, at ginamit mo iyon sa iyong kalamangan. Tinawag mo siya papunta sa South City para sa plano mong i-frame si Sabbie."Napatingin si Lori kina Sabrina at Sebastian, nanlalaki ang mga mata niya sa takot. Walang ekspresyon si Sebastain, habang nakanganga
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu