Hindi nakaimik si Sabrina. “…”Hindi pa niya naramdaman ang ganoong kawalang pag-asa sa kanyang puso. Noong nakaraang taon mula nang sundan niya si Sebastian at bumalik sa South City kasama si Aino, naging matatag ang buhay, at wala siyang dapat alalahanin tungkol sa anumang bagay. Hindi pa siya nakakaramdam ng panganib.Hindi lang iyon, nakipagkaibigan din siya. Bukod dito, sa kanyang mga bakanteng oras, maaari rin niyang tanungin si Jane tungkol sa kung paano siya nananatili sa mga tuntunin ng kanyang kaligtasan, kung siya ay patay o buhay. Matagal na siyang hindi nakakaramdam ng panganib.Sa pagkakataong iyon, biglang kumalat ang pakiramdam ng panganib sa buong katawan ni Sabrina. Unti-unting nanlamig ang puso niya. Ngunit, kumpara sa kanyang dating sarili mula sa anim na taon na ang nakakaraan, o kahit na mula sa isang taon na ang nakalipas para sa bagay na iyon, siya ngayon ay mas kalmado at mas walang malasakit.Siya ang asawa ni Sebastian kung tutuusin. Ang kanyang poise at
Ang babaeng ito! Kahit na ang pag-iisip kay Sabrina ay nabaliw kay Rose!Agad siyang lumapit kay Sabrina, itinaas ang kamay, at binigyan ito ng isang malakas at mahigpit na sampal.Sabrina: “…”“Sean! Sino ulit ang kabit niya ngayon? Ngayong nahuli natin siya sa akto ngayon, kailangan natin siyang ipadala agad kay Sebastian, para ipakita sa kanya ang tunay niyang kulay! At si Old Master Shaw din! Anuman ang mangyari, kailangan nating ipakita sa matanda ang tunay na pagkatao ng kanyang apo! Mukhang mas malala pa siya sa peke niyang apo!"Habang nagsasalita ay itinaas ni Rose ang kanyang kamay para muling sampalin si Sabrina. Sa sandaling iyon, may pumasok sa hotel. "Huwag mong sasaktan ang anak ko! Kung sino man ang mananakit sa kanya, ako ang haharapin!"Nang marinig ang pamilyar na boses na ito, kumirot ang puso ni Sabrina. Lumingon siya at tumingin kay Gloria, na nagmamadaling pumunta rito sa sobrang takot. “Mama, bakit ka nandito! Anong ginagawa mo dito?"Pagkalabas ng mga tan
Ang eksena sa harap ng kanilang mga mata ay isang magulong kaganapan.Hindi napigilan ni Sabrina na mapaungol."Sabbie, ano... Anong nangyari?" Napatingin si Gloria sa kalmadong anak na babae.Ang ekspresyon ni Sabrina ay puno ng kawalan ng pag-asa na hindi maitago. “Mama, ayos lang. Darating din ang mga bagay na dapat mangyari, at hindi natin ito maitatago dahil sa mundong ito, maraming tao ang nag-iisip na tayong dalawa ay nararapat na magdusa. Marami sa mga hindi karapat-dapat sa kanilang mga puwesto ay nararamdaman na kami ang dapat na itapon, at subukang kunin ang aming mga lugar sa halip. Dahil iyon ang kaso, ito ay isang dog-eat-dog fight ngayon. Sa karamihan, babalik ako sa pagiging isang palaboy sa lansangan."Hindi maintindihan ni Gloria ang mga salita ng kanyang anak. Alam niya na ang kanyang anak na babae ay isang tuso mula noong siya ay isang batang babae.Noong labindalawa siya, binu-bully siya sa paaralan. Nagpunas ng dumi sa ulo ang bully niya, pero kahit na ganoon
Sa tabi nila, si Lori at ang kanyang ina na natulala dahil sa gulat, ay naging medyo matapang na.Pagkatapos ng lahat, sila ay nakatira sa ibang bansa sa lahat ng mga taon na ito. Sila ay hindi estranghero sa isang maliit na dugo at dugo. Dalawang araw lang ang nakalipas, dumugo si Lori dahil sa simp na ito!Sa sandaling iyon, si Lori ay nag-ipon ng kanyang lakas ng loob, pinipigilan ang kanyang takot habang sinisigawan niya ang lalaking naka-itim, "Sino... Sino ka! Saan ka nanggaling? Alam mo bang ito ang Grand Sage International Hotel! Hindi ka maaaring tumakbo! Guard, huwag kang matakot sa kanya. Isara ang mga pinto! Hindi siya makakatakas…”Ang mga salita ni Lori ay nagbabala sa mga security guard. Agad na tumakbo ang isa sa kanila sa pintuan at isinara ang mga ito.Nang makita ng lalaking naka-itim na sumisigaw si Lori sa kanya, agad niyang binitawan ang lalaking mamantika at tumalon patungo kay Lori."Ah..." Bumagsak si Lori sa sahig, ang kanyang mga binti ay naging halaya d
Napatulala si Holden. Pagkatapos ay tumingin siya kay Sabrina na may ekspresyon ng lubos na pagmamahal at debosyon. “Siya at ang kanyang ina ay sinusubukan kang linlangin! Bakit ka magiging tanga at pumunta dito?"Namula ang mga mata ni Sabrina dahil sa mga luha. “Umalis ka! Alis na!"Holden: “…”“Alis!” Napaungol si Sabrina sa galit.Nakita niya ang dalawang security guard na may hawak na kandado at isasara na sana niya ang mga pangunahing pinto, kaya mabilis siyang sumugod sa kanila at itinulak silang dalawa sa sahig.Pagkatapos ay sumigaw siya sa direksyon ni Holden. "Ikaw! Payne! Umalis, ngayon din! Ngayon!!”Hindi tanga si Payne. Hindi siya nagtagal at, sa halip, tumalikod siya at tumakbo. Nang makarating siya sa entrance, bigla siyang tumalikod at hinila si Sabrina sa kanyang mga braso. Nagtanim siya ng halik sa korona ng kanyang ulo, pagkatapos ay lumabas ng pinto.Sabrina: “…”Sa loob ng isang minuto, dumating ang mga police patrol car sa hotel. Agad na tumayo ang mga t
Matibay ang paniniwala ng mga pulis dito.Gayunpaman, walang ebidensya na sumusuporta sa katotohanan na si Sabrina at ang lalaking naka-itim ay kasabwat. Kahit na matapos tanungin ang lahat ng naroroon sa lobby ng hotel, walang makapagbigay ng sagot.Sandaling nauutal naman ang ilang babae saka umiling. Gusto nilang sabihin na naramdaman nilang na-frame si Sabrina, ngunit sa huli, wala silang lakas ng loob na gawin iyon. Dahil ngayon, walang tiyak, at sa isang maling salita, maaari silang maging pampublikong kaaway na nila. Mas maganda kung itikom na lang nila ang kanilang mga bibig.Nang walang anumang ebidensiya, maaari lamang ipadala ng pulisya ang kalahating patay na si Steve sa ospital at pagkatapos ay habulin ang lalaking naka-itim.Para naman kay Sabrina, natural, hindi nila siya hinuli.Nang makitang nakatayo roon ang kanyang anak na walang pinsala, napaluha si Gloria sa kaligayahan. "Sabbie, ngayon lang ako nag-alala."Umiling si Sabrina. "Ayos lang ako, Ma."“Mabuti?”
Nang makita ni Sabrina sina Sebastian at Lori na naglalakad patungo sa kanyang sasakyan, tumatawa at nakangiti sa daan, ang kanyang dibdib ay parang tinamaan ng isang mapurol na bagay hanggang sa tumalsik ang kanyang dugo sa buong lupa.Ilang saglit pa ay namamanhid na siya sa sakit. Tulala niyang tinitigan silang dalawa habang paakyat sa sasakyan, at patuloy na nakatitig hanggang sa umandar na ang sasakyan.Alam niyang si Kingston ang nagmamaneho. Ipinaalala nito sa kanya ang tawag sa telepono ni Kingston dalawang araw na ang nakakaraan. Hindi niya talaga naiintindihan ang kahulugan ng biglaang at ilang na tawag sa telepono. Kahit na mukhang bastos at masiglang lalaki si Kingston, hindi siya naging pabaya.Ngayon, sa wakas ay naintindihan na niya.Nakipagsapalaran si Kingston para alertuhan siya sa katotohanang nagbago ang isip ni Sebastian.Pagtayo sa tabi ng sariling sasakyan, nakaramdam ng pagkahilo si Sabrina, para bang hindi kakayanin ng kanyang mga paa ang bigat ng kanyang
Ito ay inaasahan sa isang hari na sumakop sa buong South City. Gaya ng inaasahan sa anak ng isang maybahay na tumakbo, ang lalaking nagpabaligtad ng lahat sa magdamag.Ang isang lalaking tulad nito ay 10,000 beses na mas malakas kaysa sa mamantika at makalumang country bumpkin simp.Hindi! 100,000 beses na mas mahusay!Kahit na si Lori ay ginawaran ng sampung tulad niyang simps, si Lori ay hindi man lang nag takip ng mata.Kung ikakasal siya, siguradong mapapangasawa niya ang isang lalaking tulad ni Sebastian, ang cream of the crop!At ngayon, ang lalaking ito ay nakaupo sa parehong pribadong silid na kasama niya. Magkalapit silang nakaupo kaya iniisip niya kung naririnig ba nito ang sariling tibok ng puso.Sa wakas, sa loob ng isang buwan ng kanyang pagbabalik, ang lalaking ito ay nakaupo sa parehong mesa niya.Perpekto!Ha!Marahil, maaari siyang umakyat sa kama ni Sebastian ngayong gabi.“Master Sebastian…” Habang pinapanood si Sebastian habang binabasa ang kontrata nang w
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu