'Kung wala ka pa ring silbi sa susunod, kailangan mong putulin ang iyong mga kamay sa iyong sarili! Isipin ang iyong anak na babae at kung gaano karaming pagdurusa ang kanyang pinagdaanan; muntik na siyang mamatay ng ilang beses para makuha ang masayang buhay na tinatamasa niya ngayon. Kung ang buhay na ito ay sinira ng iba, paano kayong lahat ay mabubuhay?‘At ikaw mismo Gaano karaming hirap ang dinanas mo sa iyong buhay?‘Lahat iyon dahil sa pamilya Shaw!'Gloria Shaw, bakit takot na takot ka ba sa kanila!'Humarap sa salamin ang 50-anyos na babaeng pagod na sa mundo habang humihikbi at sinisigawan ang sarili, ‘Nawala mo na ang lahat, nag-iisa ka sa mundong ito; ano pa ang kinatatakutan mo! Sa hinaharap, hindi ka na matatakot, hindi sa sinuman!’ Patuloy niyang pinalakas ang loob niya.Sa puntong iyon, tumunog ang phone niya. Inangat ni Gloria ang kanyang telepono at nakitang tawag iyon ng kanyang anak. Agad niyang sinagot, “Sabbie, nasa opisina ka ba, mahal kong anak?”Sa kabil
May malabong, eleganteng ngiti sa mukha ni Jennie. "Nagulat kita, hindi ba?"Gloria: “…”Nang magkita ang mga kalaban, tiyak na lumipad ang mga kisap.Sa sandaling iyon, pinigilan ni Gloria ang apoy sa kanyang dibdib, at naalala ang sinabi sa kanya ng kanyang anak kahapon. Siya ay naging mas kalmado at mas mahinahon.Nagdesisyon na siya, ano naman kung baliw siya? Walang naidulot sa kanya ang kagandahan. Ang pagiging totoo sa kanyang sarili at ang pamumuhay nang walang pagsisisi ay mas mahalaga.Ang ilang mga tao ay talagang kailangan mabugbog!“Hindi ko inaasahan na makikita mo ako dito,” mahinahong sabi ni Gloria.Ang iba pang mga senior-aged na estudyante ay nagkatinginan, nalilito. Si Gloria ay matagal nang nag-aaral dito; siya ay mapagpakumbaba, magalang at matulungin. Dagdag pa, sa grupong ito ng mga matatandang babae, siya ang pinakabata.Kung tutuusin, nasa 50s pa lang siya at napakagandang babae. Iyon ang dahilan kung bakit nagustuhan ng mga matatandang babae rito ang
Pagkatapos, siya ay tumakbo sa loob ng anim na taon. Pero napakaswerte ni Sabrina, nagulat ang lahat, nabuntis siya dala-dala ang anak ni Sebastian! Kaya naman, alang-alang sa kanyang anak, walang choice si Sebastian kundi hanapin siya at pakasalan.Ngayon naiintindihan na ni Jennie kung bakit galit na galit si Sean kay Sabrina. Sa isang manugang na katulad niya, sino ba ang hindi masusuklam sa kanya?Kung maaalis niya si Gloria, hindi lang siya makakapag-ambag sa pamilya Shaw, makakagawa din siya ng magandang impression kay Sean. Kaya naman, biglaang, pumunta siya rito ng madaling araw para turuan ang matatandang babae kung paano sumayaw.Halos napakadali para sa kanya na pumunta rito bilang isang guro. Isa sa mga dahilan ay dahil nakabalik siya mula sa ibang bansa, at dahil na rin sa pamilya Shaw at dumating siya sakay ng kotseng minamaneho ng bodyguard ng pamilya Shaw. Sino ang maglalakas loob na humarang sa kanyang paraan?Noong una, hindi nakatakdang dumalo si Gloria sa klase
Dahil sa kakulangan ng oxygen, ang mukha ni Jennie ay isang hindi nakakaakit na kulay ng maroon. Walang tigil ang pag-ubo niya.“Magsalita ka! Kung hindi, sasakalin kita hanggang mamatay!" Napahigpit ang hawak ni Gloria sa leeg ni Jennie. Si Gloria ay payat at mukhang hindi gaanong mayaman at kaakit-akit gaya ni Jennie, ngunit siya ay kalahating ulo na mas matangkad kaysa sa ibang babae.Pagkatapos ng lahat, noon, si Old Master Shaw ay isang guwapong binata, matangkad at payat, habang ang ina ni Gloria na si Goldie, ay isang malaking dilag sa proporsyon ng katawan ng isang modelo. Iyon ay kung paano pinamana ni Gloria ang magagandang gene ng kanyang mga magulang.Mahaba ang mga paa niya, at kahit nasa 50s na siya, nakatayo pa rin siya sa five feet and six inches and above. Sa labanan ng tangkad, mas may laban si Gloria kumpara kay Jennie.Bukod dito, mula noong siya ay 19, sinimulan ni Gloria na tulungan ang kanyang mga kinakapatid na magulang sa bukid. Nang maglaon pagkatapos niya
Ang dance leader ay agad na natauhan, “Gloria Shaw! Tumigil ka, hindi mo siya dapat bugbugin! Mamamatay siya!"Hindi siya pinansin ni Gloria. Patuloy ang pagpaulan ng mga kamao niya kay Jennie habang galit na sumisigaw, “Jennie Gibson, makinig ka sa akin! Kung sino man ang gusto mong kilalanin bilang iyong ama, ito ay iyong sariling buhay; malaya ka ring maging anak ng pamilya Shaw! Ngunit huwag kang maglakas-loob na subukang sirain ang masayang pamilya ng aking anak! Bubugbugin kita hanggang sa mamatay ka ngayon, at kapag namatay ka na, makikita ko kung paano kayo magpapatuloy ng gulo ng iyong anak!"Suntok! Suntok!Sa ilalim ng ulan ng mga suntok ni Gloria, ang mukha ni Jennie ay namumula ngayon na parang isdang puffer. Ang kanyang kaakit-akit at mayaman na hitsura ay ganap na nawala.Galit na galit si Gloria. Ilang dekada na niyang pinigilan ang mga emosyong ito. Dahil siya ay isang batang babae, ang lahat ng pag-ibig ng ama na para sa kanya ay pinangungunahan ng babaeng ito. Pe
Sabay na lumingon sa likod sina Jennie at Gloria.Nakita nilang dalawa si Sabrina na maganda na nakatayo sa entrance ng dance club.Ang ekspresyon ni Sabrina ay hindi kapani-paniwalang malamig, ang lamig sa kanyang mga mata lamang ay nagbabantang papatayin si Jennie.Sa sobrang takot ni Jennie ay nanginig siya ng walang malay.Nasa tabi na ng kanyang ina si Sabrina.Bahagyang ngumiti siya habang pinalakas ang loob niya kay Gloria, "Ang galing mo, Ma!"Naguguluhang tumingin si Gloria kay Sabrina. "Sabbie, bakit ka nandito?"Tumingin si Sabrina sa kanyang ina na may halong pagsisisi. “Nagtatrabaho ako at biglang nakaramdam ng pagkibot ng aking kanang mata. Hindi ko maalis ang nakakabagabag na damdaming iyon sa aking puso, at patuloy na nag-aalala tungkol sa iyo, kaya ibinaba ko ang aking trabaho at pumunta sa iyong lugar, ngunit wala ka roon nang dumating ako."Tinawagan kita ng mahigit isang dosenang beses sa iyong telepono, ngunit hindi ka sumasagot."Sa wakas ay kinuha ni Glo
Bigla na lang sinisigawan ng lahat ng tao sa dance club si Jennie.Hindi nakaimik si Jennie.Ang kanyang mukha ay namamaga at masakit, at ang sakit sa kanyang anit ay naging sanhi ng kanyang pagngangalit ng kanyang mga ngipin.Sa sandaling iyon, ang pinakanagdulot sa kanya ng labis na kalungkutan ay ang katotohanang wala na siyang matatakbuhan.Hindi inaasahan ni Jennie na masisisi siya ng dose-dosenang mga mananayaw.Si Jennie ay palaging pinakikitunguhan nang maganda mula pa noong bata pa siya.Dalawampung taon na ang nakalipas, si Jennie ay isang taong kayang gawin ang anumang gusto niya sa Kidon City at South City. Walang gumaganti sa kanya kahit anong gawin niya.Kung gusto niyang gumawa ng eksena sa gitna ng mga lansangan, iisipin na lang ng buong lungsod na siya ay mapaglaro. Paano siya magkakaroon ng anumang bagay na gawin sa isang shrew?Kahit sa ngayon, pakiramdam niya ay walang lalaban kahit anong gawin niya.Kahit anong gawin niya, siguradong kakampi sa kaniya ang
Sa kabilang dulo, nabigla si Sean nang marinig niyang umiiyak si Jennie.Sa pagkakataong iyon, wala si Rose sa kanyang tabi, kaya marahan siyang pinapatahan ni Sean, “Jen, huwag kang umiyak. Anong nangyari? Sabihin mo sa akin ng dahan-dahan, at huwag umiyak. Kahit anong mangyari, tutulungan kita."Lalong lumakas ang iyak ni Jennie. “Seany, sabihin mo sa akin... Kailan ako nakaranas ng ganoong kalaking kahihiyan? Ang iyong manugang, paano siya at ang kanyang ina ay naging mabangis at mataoang? Pumunta lang ako para magturo ng dancing lessons. Isa akong dancing instructor na nagpunta sa ibang bansa, at talagang binugbog niya ako.""Ano?"Nagulat si Sean. “Ang aking manugang, si Sabrina, siya... Binugbog ka na naman niya?”"Nagtrabaho siya kasama ang kanyang ina upang talunin ako ngayon." Humihikbi si Jennie.“Sobra siya!”Inis na hinampas ni Sean ang mesa."Jen, wag ka ng umiyak. Nabugbog ka ba ng masama? Magpa-check up ka na. Haharapin ko ang bagay na ito. Siguradong hahanapin k
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu