Ang bahay ng pamilya Shaw... Lumipas ang mga taon mula noong huling beses siyang narito. Ito ang lugar na pareho niyang inaasam-asam at kung saan din siya napahiya. Noong siya ay isang bata, siya ay takot na takot, kahit na siya ay dumaan sa bahay na ito, nag-aalala na ang mga aso ay lalabas at kagatin siya.Noong siya ay labimpito o labingwalong taong gulang, siya ay itinaboy ng katulong habang ang kanyang mga braso ay nakakrus sa kanyang dibdib.Nang maglaon, nakapasok siya sa paaralan ng musika ngunit walang pambayad ng matrikula, at noon, ang kanyang ina ay nasa ospital din at nangangailangan ng pera. Noon, palihim siyang pumunta rito, sinusubukang kontakin si Old Master Shaw.Gayunpaman, hindi lamang siya nabigo na mahanap siya, nahuli din siya ni Mrs. Shaw. Dinala siya ni Mrs. Shaw sa isang sulok hindi kalayuan sa tirahan ng Shaw at pinagbantaan siya. "Sa hinaharap, kung susubukan mong pumuslit muli sa tirahan ng Shaw, ibebenta ko sa iyo ang pinakamaruming mga establisemento u
Nakatitig si Gloria sa nakikitang nasa harapan niya.Nagmistulang mag-ama ang matanda at ang dalagang nasa harapan niya, base sa kanilang chemistry.Kahit ilang dekada ng hindi siya nakikita, nakilala siya ni Gloria sa isang sulyap. Ang mga taon ay hindi nag-iwan ng maraming marka sa mga tampok ni Jennie. Tunay na pinagpala ng langit si Jennie. Mukha pa rin siyang marangal gaya ng dati, namumuhay na parang prinsesa.At ang kanyang sarili? Madilim at mapanglaw mula ulo hanggang paa; dahil nag-aalala siya sa kaligayahan ng kanyang anak, umalis siya sa kanyang tahanan ng hindi man lang nagsusuklay ng buhok. Sa sandaling iyon, nakatayo sa harap ng isang marangal at matikas na babae, tunay na nadama ni Gloria na hindi pagiging sapat at hindi karapat-dapat.Napakasayang ngumiti ang matandang naka-wheelchair ngayon lang."Nakabalik na ang mga kamag-anak mo?" tanong ni Gloria na paos ang boses.Old Master Shaw: “…”Nakita niya ang sarili niyang anak. Sobrang haggard niya at sobrang lung
“Tito, Tiyo, anong meron? Bakit ka ba nagulat nang makita mo ang babaeng ito? Anong meron?" Nag-aalalang tanong ni Jennie.Si Old Master Shaw ay umuubo pa rin kaya halos hindi siya makapagsalita, ngunit ang kanyang mga mata ay nakatingin kay Gloria.Si Gloria ay maputla na parang multo. Buong gabi niyang pinag-isipan ang isyu. Siya ay nagpasya na siya ay pumunta at tanungin ang matanda unang bagay sa umaga.Bakit pinanood na lang niya ang pananakit ng kanyang pamangkin at ng kanyang anak kay Sabbie? At walang katapusan doon!Napagdesisyunan pa ni Gloria na, kahit na gusto ng pamilya Shaw ang kanyang buhay, handa siyang ibigay ito sa kanila. Maaari siyang mamatay. Ngunit walang sinuman -- walang sinuman -- ang maaaring magnakaw ng kaligayahan ng kanyang anak na babae mula sa kanya!Ito ang mga kaisipang tumatakbo sa isip ni Gloria sa buong gabi. Pagdating dito ngayon, handa na siyang ialay ang kanyang buhay.Ngunit sa pagkakataong iyon, nang makita niya kung gaano pa rin kamahal n
Masungit ang tono ni Jennie, na parang sinisiraan siya at tinatanong,ngunit ang pagkainis niya ang umaangat.Katulad ng kung paano 30 taon na ang nakalipas, hindi niya nagustuhan ang batang babae na halos walang suot na damit na nakatayo sa harap ng tirahan ng pamilya Shaw na parang pulubi.“Nagtaka lang ako kung anong nangyari sa aking tito, bakit bigla na lang siyang nagalit? Ang nangyari kasi, kahit na lumipas ang maraming taon, nananatili ka pa rin sa paligid namin!"Walang sinabi si Gloria. “…”“Ikaw... Bakit napakawalanghiya mo! Totoong mabaho ang isda simula ulo! Ano nga ulit yung kasabihani? Na ang mga anak ay perpektong salamin ng kanilang mga magulang? Pareho kayo ng nanay mo!"Napatulala si Gloria sa mga sumpang ginawa ni Jennie. Simula ng siya ay isang batang babae, siya ay halos hindi nakipagtalo sa iba; nakasanayan na niyang maging tapat at prangka. Kaya naman, nang makilala niya si Jennie na sanay sa pagiging mataas at maraming hinihiling, walang awang natalo si Glo
'Kung wala ka pa ring silbi sa susunod, kailangan mong putulin ang iyong mga kamay sa iyong sarili! Isipin ang iyong anak na babae at kung gaano karaming pagdurusa ang kanyang pinagdaanan; muntik na siyang mamatay ng ilang beses para makuha ang masayang buhay na tinatamasa niya ngayon. Kung ang buhay na ito ay sinira ng iba, paano kayong lahat ay mabubuhay?‘At ikaw mismo Gaano karaming hirap ang dinanas mo sa iyong buhay?‘Lahat iyon dahil sa pamilya Shaw!'Gloria Shaw, bakit takot na takot ka ba sa kanila!'Humarap sa salamin ang 50-anyos na babaeng pagod na sa mundo habang humihikbi at sinisigawan ang sarili, ‘Nawala mo na ang lahat, nag-iisa ka sa mundong ito; ano pa ang kinatatakutan mo! Sa hinaharap, hindi ka na matatakot, hindi sa sinuman!’ Patuloy niyang pinalakas ang loob niya.Sa puntong iyon, tumunog ang phone niya. Inangat ni Gloria ang kanyang telepono at nakitang tawag iyon ng kanyang anak. Agad niyang sinagot, “Sabbie, nasa opisina ka ba, mahal kong anak?”Sa kabil
May malabong, eleganteng ngiti sa mukha ni Jennie. "Nagulat kita, hindi ba?"Gloria: “…”Nang magkita ang mga kalaban, tiyak na lumipad ang mga kisap.Sa sandaling iyon, pinigilan ni Gloria ang apoy sa kanyang dibdib, at naalala ang sinabi sa kanya ng kanyang anak kahapon. Siya ay naging mas kalmado at mas mahinahon.Nagdesisyon na siya, ano naman kung baliw siya? Walang naidulot sa kanya ang kagandahan. Ang pagiging totoo sa kanyang sarili at ang pamumuhay nang walang pagsisisi ay mas mahalaga.Ang ilang mga tao ay talagang kailangan mabugbog!“Hindi ko inaasahan na makikita mo ako dito,” mahinahong sabi ni Gloria.Ang iba pang mga senior-aged na estudyante ay nagkatinginan, nalilito. Si Gloria ay matagal nang nag-aaral dito; siya ay mapagpakumbaba, magalang at matulungin. Dagdag pa, sa grupong ito ng mga matatandang babae, siya ang pinakabata.Kung tutuusin, nasa 50s pa lang siya at napakagandang babae. Iyon ang dahilan kung bakit nagustuhan ng mga matatandang babae rito ang
Pagkatapos, siya ay tumakbo sa loob ng anim na taon. Pero napakaswerte ni Sabrina, nagulat ang lahat, nabuntis siya dala-dala ang anak ni Sebastian! Kaya naman, alang-alang sa kanyang anak, walang choice si Sebastian kundi hanapin siya at pakasalan.Ngayon naiintindihan na ni Jennie kung bakit galit na galit si Sean kay Sabrina. Sa isang manugang na katulad niya, sino ba ang hindi masusuklam sa kanya?Kung maaalis niya si Gloria, hindi lang siya makakapag-ambag sa pamilya Shaw, makakagawa din siya ng magandang impression kay Sean. Kaya naman, biglaang, pumunta siya rito ng madaling araw para turuan ang matatandang babae kung paano sumayaw.Halos napakadali para sa kanya na pumunta rito bilang isang guro. Isa sa mga dahilan ay dahil nakabalik siya mula sa ibang bansa, at dahil na rin sa pamilya Shaw at dumating siya sakay ng kotseng minamaneho ng bodyguard ng pamilya Shaw. Sino ang maglalakas loob na humarang sa kanyang paraan?Noong una, hindi nakatakdang dumalo si Gloria sa klase
Dahil sa kakulangan ng oxygen, ang mukha ni Jennie ay isang hindi nakakaakit na kulay ng maroon. Walang tigil ang pag-ubo niya.“Magsalita ka! Kung hindi, sasakalin kita hanggang mamatay!" Napahigpit ang hawak ni Gloria sa leeg ni Jennie. Si Gloria ay payat at mukhang hindi gaanong mayaman at kaakit-akit gaya ni Jennie, ngunit siya ay kalahating ulo na mas matangkad kaysa sa ibang babae.Pagkatapos ng lahat, noon, si Old Master Shaw ay isang guwapong binata, matangkad at payat, habang ang ina ni Gloria na si Goldie, ay isang malaking dilag sa proporsyon ng katawan ng isang modelo. Iyon ay kung paano pinamana ni Gloria ang magagandang gene ng kanyang mga magulang.Mahaba ang mga paa niya, at kahit nasa 50s na siya, nakatayo pa rin siya sa five feet and six inches and above. Sa labanan ng tangkad, mas may laban si Gloria kumpara kay Jennie.Bukod dito, mula noong siya ay 19, sinimulan ni Gloria na tulungan ang kanyang mga kinakapatid na magulang sa bukid. Nang maglaon pagkatapos niya
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu