Pagkatapos nun, tinanong ni Sabrina, "Anak, bakit mo naman pinapagawa yun kay mommy?""Dahil po tingin ni Jennifer ay napakabuti ng mommy ko. Ang mommy ko ay mabait at mapagmahal sa akin, pero ang nanay niya ay medyo malamig. Kailanman ay hindi pa siya nahalikan ng nanay niya sa kanyang noo..."Nagbuntong-hininga si Sabrina."Ayos lang po ba yun, mommy?" Tinanong ulit siya ni Aino.Nagbuntong-hininga ulit si Sabrina. "Sige, pinapangako ko sayo na bibigyan ko si Jennifer ng isang halik, pero hindi ko alam kung papayag ba ang nanay niya o hindi. Kapag hindi pumayag ang nanay niya, hindi natin sila pwedeng pilitin, naintindihan mo ba?"Tumango si Aino. "Mm-hmm!"Pagkatapos ng almusal, sabay na bumaba ang mag-ina. Si Kingston ay naghihintay na sa kanila sa baba."Magandang umaga po, Uncle Kingston." Ang munting bata ay napakagalang, at siya ay talagang pamilyar na kay Kingston ngayon.Ngumiti si Kingston. "Magandang umaga, munting prinsesa. Magandang umaga, madam."Si Sabrina ay b
Si Sabrina ay naguluhan sa pagalit na sagot ng babae. Kahit si Aino ay napatingin din sa nanay niya nang may matinding kahihiyan. Nung tumingin si Aino sa babaeng yun, meron siyang kaunting mahiyaing ekspresyon.Pero, biglang humingi ng paumanhin ang babae. "Pasensya na, Mrs Ford, hindi...ko nakontrol nang maayos ang emosyon ko..."Tinaas ni Sabrina ang kilay niya. "Bakit? Anong nangyari?Nagbuntong-hininga ang babae. "Mrs Ford, ako ay isang tao lang na galing sa mga manggagawa. Hindi talaga ako maikukumpara sa mga mayamang tao tulad niyong lahat. Tingnan mo, natapakan ng anak ko ang sapatos ng asawa mo nung araw bago kahapon. Tumuwad ako para punasan ang sapatos niya, at kahit ang asawa mo ay kinamuhian ako..."Si Sabrina ay nanatiling kalmado at mahinahon. "Nayamot ka ba dahil dito?"Malamig na sinabi ng babae, "Paano naman yun magiging posible?"Tumigil siya bago nagsalita, "Sinasabi ko lang ang mga katotohanan ng sitwasyon. Ang mayayaman at maluhong mga tao at ang mga taong m
Hindi talaga ganun kagusto ni Sabrina si Mrs Sear, kaya ang tono niya ay medyo naiinip. "Mrs Sear, ako ay medyo mahuhuli na sa trabaho, anong problema?""Mrs Ford, alam ko na hindi mo gusto ang ilan sa amin simula nung insident nung huling beses, pero sinisigurado ko sayo ang karakter ko, hindi na talaga kami gumawa ng kahit anong gulo pagkatapos nun. Sa grupo na meron kami, hindi namin ipinagyayabang ang mga bag o ang yaman namin, pinag-uusapan lang namin ang ilan sa mga karanasan ng pagpapangaral sa mga bata."Si Sabrina ay hindi nagsalita ng kahit ano.Nagpatuloy naman si Mrs Sear, "Kailanman ay hindi ko siya pinilit na sumali sa maliit na grupo namin dahil ito rin naman ay kusang loob. Pero, alam mo ba kung ano ang minsang sinabi ni Susan sa akin nung umuwi siya? Sinabi niya na si Jennifer ay hindi masyadong masaya sa eskwelahan. Gu...gusto lang talaga namin makipag-usap sa nanay ni Jennifer. Totoo nga na siya ay walang asawa, at bilang mga babae tulad natin, gusto lang namin si
"Sigurado ako na dalawa lang ang kamag-anak ni Marcus, ang isa sa kanila ay si Ruth, at ang isa naman ay si Sabrina," sabi ni Ryan nang wala masyadong pag-iisip."Kulit mo!" si Sabrina ay nagkunwaring galit."Tita Sabrina, ako ang nakakataas sayo. Hindi ka pa ba magtatrabaho ngayon? Tanong ni Ryan nang may pag ngisi. Saka lang napagtanto ni Sabrina na late nga pala siya ngayon.Agad siyang pumasok sa elevator. Nung oras na sumaea ang elevator, gusto ulit kumpirmahin ni Sabrina. "Sigurado ka bang walang ibang kamag-anak si Marcus?""Siguradong sigurado!" sabi ni Ryan. Gumaan naman ang loob ni Sabrina. Inisip niya sa sarili niya na nagkataon lang siguro ito. Pagkatapos ng lahat, maraming tao ang may apelyidong Shaw.Matapos na mag-isip sa ganung paraan, hindi na inintindi pa ni Sabrina ang tungkol sa bagay na ito. Nung siya ay nagtatrabaho, siya ay seryoso at masipag pa rin. Pagkatapos ng trabaho, sinundo niya pa rin si Aino. Si Sabrina ay nagmamadaling pumasok sa trabaho nitong mga
“Malinaw ang intensyon ni Holden. Ayaw niyang magpahanap, kaya sa oras na pilitin mo siyang lumabas, hindi siya magdadalawang isip na magpakamatay. Ilang milyong dolyar ang ginastos niya para lang mabili yung bombang suot niya, at alam naman natin kung gaano kakilala ang Keicrekreth pagdating sa mga ganung teknolohiya, diba?” Huminga ng malalim si Sabrina. “Ano ba talagang gusto niyang mangyari?” Malayong malayo ang Holden na nakikita niya ngayon sa nakilala niya noon… Ang Holden na nakilala niya ay rasyonal, marunong kumontrol ng emosyon, at higit sa lahat, may malasakit sa lahat… Pero ngayon? Ganun na ba siya kalungkot na umabot na sa puntong pati pagpapakamatay ay hindi na siya natatakot? Sobrang lungkot ni Sabrina para kay Holden. “A…anong plano mo?” Tanong ni Sabrina kay Sebastian. “Kung wala akong gagawin, hindi niya titigilan ang mga tao dun sa mansyon.” Sagot ni Sebastian. “At dapat lang naman yun sakanila!” “Pero sa oras na saktan niya kayo ni Aino, sisiguraduhin
Si Marcus, na may dalang paso, ay biglang natigilan. “Hmm Sabrina, bakit bigla mo yang natanong? May… may nalaman ka ba?” Inasahan na ni Sabrina ang naging sagot ni Marcus pero nalungkot pa rin siya noong narinig niya talaga ito. “Wala naman. Napansin ko lang na napapadalas ang pagbisita mo sa Mommy ko, kaya naisip ko na baka wala ka ng ibang kamag anak. Haha.” Tumawa ng malakas si Sabrina. Dahil dun, biglang nakahinga ng maluwag si Marcus. “Haay, sa tuwing iniisip ko yung iba kong mga kamag anak, kinikilabutan ako.” Hindi alam ni Sabrina kung anong sasabihin niya kaya medyo matagal bago siya nakasagot, “Ba…Bakit? So may iba ka pa ngang mga kamag anak?” Nagbunting hininga si Marcus at ngumiti, “Oo! At kilala rin siya ng Mommy mo. Magkaklase sila noong kindergarten. Magbest friends sila noon pero mula noong nalaman niya ang tunay na pagkatao ni Aunt Gloria, isa sa siya sa mga nang api sakanya noon. Hindi nakapag salita si Sabrina. Sa tuwing binabalikan nila ng Mommy niya a
Gusto niya sanang ipalaglag ang bata pero hindi niya nagawa. Pagkapanganak ng bata, sinabi ng boyfriend nito, “Kung sa akin ang batang yan, bibigyan kita ng isang daang milyon, pero kukunin ko ang bata dahil hindi ako papayag na palakihin ng isang malanding babaeng kagaya mo ang anak ko! Pero kung hindi sa akin yan, magpakalayo-layo ka na!” Galit na galit si Jennie at umiiyak na sinabi sakanyang boyfriend. “Hindi ba ikaw nagdala sa kaibigan mo para pagsamantalahan ako?! Tapos sasabihin mo sa akin na malandi ako?” Haha! Wala namang problema sa akin kahit gaano ka pa kalandi kasi wala rin naman talaga akong planong seryosohin ka, pero ibang usapan na pagdating sa anak ko!” Hindi nakasagot si Jennie. Sa sobrang pagkainsulto niya, pumayag siyang magpapaternity test. Pero sa kasamaang palad, lumabas nga na hindi ang boyfriend niya ang tatay ng anak niya. Sinubukan niyang hanapin ang tatay ng anak niya, pero simula noong gabing may nangyari sakanila, hindi na ito nagparamdam
Nang makita niya ang reaksyon ni Marcus, nagulat si Sabrina. Pero bandang huli ay ngumiti nalang din siya, “Haha! Ikaw talaga, Marcus! Hinulaan ko lang naman yun. Pwedeng mayroon o walang asawa ang pinsan mo. So tama ang hula ko?” Natawa si Marcus, “Hahaha! Hindi ko inakala na pilya ka rin pala, Sabrina.” Ngumiti si Sabrina. “Matagal na.” “Wag na nga natin siyang pag usapan, Sabrina! Sa totoo lang, hindi ko pa sila nakikita nganak niya, at para sa akin, kayo lang ni Ruth ang mga pinsan ko.” Tumungo si Sabria. “Sige, pumasok na tayo at tulungan mo kaming magluto ng ravioli.”“Mhm! Ay sandali, balita ko plano raw sumali ng auntie ko sa dance party ng mga senior?” “Haha! Oo nga raw eh. Ang alam ko, magaling magpiano ang Mommy ko, pero parang parehong kaliwa ang mga paa niya. Mukhang dinibdib niya ang practice niya!”“Tara, silipin natin.” Pagkapasok nila, nagmamasa si Gloria ng dough. Naihanda na niya ang fillings na ilalagay niya rito. “Mommy, sabi mo nagpractice ka bu
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu