Si Nigel ay nakabihis ng matino, at seryoso ang mukha. Mukha siyang nagtatrabaho dahil may isang panukat sa harap niya. Matindi ang pagtingin niya sa mga bilang na lumalabas sa panukat, kaya't tila hindi niya napansin si Sabrina nang mabangga siya nito.Malamig siyang tumingin kay Sabrina, kalmado ang tono nito. "Ikaw? Hindi mo ba nakikita na nagtatrabaho ako? Paano mo nagagawang sumagi sa aking mga bisig na tulad nito? Ang isip bata mo talaga! Ang mga pribadong bagay ay dapat panatilihing pribado, at ang trabaho ay trabaho. Sa susunod, lalo na kapag nagtatrabaho ako, huwag kang gumawa ng mga ganitong taktika. "Ang kanyang tono ay tila hindi siya nagbibiro, o parang sinasadya nitong maliitin si Sabrina. Kanina pa lang siya naging abala sa kanyang trabaho, na nang mabangga siya nito, napalingon siya.Tinikom ni Sabrina ang kanyang mga labi. "Patawad!"Habang sinasabi iyon, ibinaba niya ang kanyang ulo at dumaan sa harap Nigel at patungo sa lugar ng konstruksyon. Nais niyang sabihin
Tinaasan ng kilay si Nigel habang nakangiti. "Wala na akong ibang pagpipilian. Sa South City, anong uri ng babae ang hindi ko pa sinubukan na habulin dati? Pagod na ako sa lahat! Tignan mo si Mindy, prinsesa ng pamilya Shaw? ""Upang sabihin sa iyo ang totoo, Zayn, gusto mo ba ng mga babaeng tulad ni Mindy?""Laging mapagkunwari at mayabang, at hindi mo siya mahawakan. Mabuti kung siya ay talagang nagmula sa pamilya Shaw, ngunit siya ay mula lamang sa pamilyang Mann at lumaki sa pamilya Shaw. Pagod na pagod at nakakaasar pag nakikita kong napakamapagpanggap nya! ”Walang imik si Zayn.Kumilos si Nigel na parang siya ay masipag sa trabaho sa konstruksyon sa buong araw. Nang natapos ang trabaho para sa araw, nakita niya ang nalulumbay na silweta ni Sabrina na naglalakad papunta sa kanya mula sa malayong lugar. Muling nagsimulang magtrabaho si Nigel habang dumadaan si Sabrina.Ang ilang mga mas nakakababa sa kanya ay pinalibutan si Nigel, na tila tinatanong siya tungkol sa mga bagay.
Hinawakan ng matanda si Sabrina at hinila papunta sa sarili, may isang ligaw na ngiti sa labi. “bata, napaka makakalimutin mo talaga. Ang dalawang taon na nasa kolehiyo ka, hiningan mo ako ng maraming pera at gamit. Sa mga oras na yun, tinawag mo pa akong hubby mo. Nakalimutan mon a ba kung paano mo ako tinawag? Tinatawag mo akong matanda ngayon? Talaga na ba ako’y matanda na? "Sigaw ni Sabrina, “Sino ka ?! Pakawalan mo ako! Kung hindi mo ako pakawalan, tatawag ako sa pulis! "Ang lalaking nasa harapan niya ay matanda na, hindi bababa sa dalawampung taon na mas matanda kaysa kay Lincoln, at siya ay naglalabas ng kalokohan sa sikat ng araw. Gustong-gusto na sampalin ni Sabrina ang matandang iyon.Gayunpaman, hinawakan niya ng mahigpit ang mga braso nito na hindi man lang siya makapiglas. Hindi man lang makatakas si Sabrina.“Tumawag ka sa pulis? Hindi ka kailanman tumawag sa pulisya kapag nais mo ang aking pera? Hindi ka tumatawag sa pulis kapag kailangan mo ng mga bagay mula sa aki
"Magmaneho!" Utos ni Kenton, at agad na pinaandar ng driver ang makina."Ang matandang iyon, si Horst, kinuha niya ang probinsyana!" Si Nigel, na naghihintay para sa ilaw ng trapiko, ay nakita ang lahat ng nangyari. Sa sandaling naging berde ang mga ilaw, agad na sinundan ni Nigel si Kenton.Paalala ni Zayn kay Nigel. "Ang matandang lalaking iyon ay isang matandang puno ng kalokohan, Nigel. Kailangan mong sundin sila ng mabuti.Ang mukha ni Nigel ay may hitsura ng pagkasuklam. "Talagang tinitingnan ko ang probinsyanang iyon sa ibang ilaw ngayon, talagang hindi siya isang simpleng babae! Nagawa na niyang pumirma sa isang kasunduang pang kasal ang pinsan ko, ang numero unong tao sa South City, at pagkatapos ay inakit niya ang Young Master ng pamilyang Shaw na pinaka-edukadong tao sa South City. Ngayon, ipinakita niya na mayroon siyang nakaraan kasama si Kenton Horst. Alam mo ba kung sino si Kenton Horst? Ang kaaway ng pinsan ko! ""Bago paikutin ng pinsan ko ang mga mesa, sinubukan n
Sa marangyang pribadong silid, ang eksena sa harap nina Zayn at Nigel ay ganap na kabaligtaran sa ipinapalagay nila.Sa harap nila, si Kenton ay napulupot sa sahig, umiiyak sa sakit at paghihirap. Isang maliit na dugo sa paligid niya. Sa kamay ni Sabrina ay isang basag na bote ng alak, at hinahampas niya ang katawan ni Kenton nang paulit-ulit. Ang bawat hampas ay labis na walang awa.Labis na kalmado ang ekspresyon ni Sabrina. Natigilan sina Nigel at Zayn.Nakikita ang dalawang taong pumasok, at kinikilala silang dalawa bilang kabilang sa mayayamang tao, agad na gumapang si Kenton kay Nigel na para bang nakita niya ang kanyang mga tagapagligtas. “Young Master Nigel, iligtas mo ako. Mabilis na tawagan ang aking mga tao upang hawakan ang baliw na babaeng ito at patayin siya dito mismo! Nagmamakaawa ako sa iyo! "Walang imik si Nigel. Kalmadong tumingin si Sabrina kay Nigel habang hawak ang basag na bote. "Young Master Nigel, gusto kong sabihin sa iyo kaninang umaga, ngunit abala ka s
Sa likuran nila, natigilan si Zayn habang pinagmamasdan ang lahat ng nangyayari.Si Zayn ay mabuting kapatid ni Nigel at nakikinig siya sa pagsusuri ni Nigel kay Sabrina sa lahat ng oras. Minsan, natural na makikilahok si Zayn dahil pakiramdam niya ay si Sabrina talaga ang babaeng inilarawan ni Nigel.Gayunpaman, sa sandaling iyon, naawa si Zayn kay Sabrina.Si Sabrina ay mukhang kalmado, subalit mayroong isang hindi masukat na pakiramdam ng pagpapasiya sa kanya. Siya ay mahina, sapat na mahina na kahit sino ay maaaring durugin siya sa lupa. Ganyan ang trato ni Nigel kay Sabrina, ganoon din ang pagtrato sa kanya ni Mindy. Kahit na ang mahal ni Sebastian na si Selene ay patuloy na sinubukan na saktan si Sabrina. Gayunpaman, si Sabrina ay hindi kailanman sumuko, kahit na wala siyang paraan upang lumaban.Sa sandaling iyon, si Sabrina ay talagang handa na magpakulong, handang isuko ang lahat at kahit na handa na mamatay. Ngunit hindi niya hahayaang kunin siya ng basta-basta, o papahiy
Tumayo si Sabrina at mukhang pagod itong tumingin kay Sebastian. "Alam kong naging abala ka nitong mga nakaraang araw. Hindi ka na nagkaroon ng oras para intindihin pa ang ibang bagay dahil sa kondisyon ni Aunt Grace, pero...hindi pa ba ito yung oras pag-usapan ang kontrata?"Napalunok si Sabrina habang nakatingin kay Sebastian.Nagtrabaho siya ng buong araw, kaya medyo pagod siya. Inalis na rin siya ni Kenton sa club na yun at hindi pa rin siya nakakausad sa pagkabigla niya sa buong insidente.Nagsimula siyang mag-alala nung kumalma na siya sa galit niya kay Kenton kanina. Kahit na tumulong si Nigel, nakaratay pa rin sa ospital ang lalaki. Pero, hindi kayang bayaran ni Sabrina ang bill sa ospital. Ang pwede niya lang pagkunan ng pera ay si Sebastian at ang kontrata nila.Sobrang lamig ng tingin ni Sebastian kay Sabrina. Sobrang sama ng mood niya ngayon.Tatlong araw ng walang malay ang nanay niya at ang lagnat nito ay hindi rin talaga bumababa. Malaki ang tsansa na hindi na siya
Sa may sala niya, may mga gamit siyang pamatay ng tao. Tuwing may mga taong kumakalaban sa kanya, hindi niya na sila binibigyan ng pagkakataon para magmakaawa. Kahit kailan hindi niya pinatagal ang mga bagay, at tuwing papatay siya ng tao wala ng maririnig na salita sa kanya..Sa oras na yun, hindi alam ni Sabrina kung ano ang nasa isip ni Sebastian. Ang pwede niya lang gawin ay kumalma.Ang tono ng pananalita niya ngayon ay walang halong emosyon. "Ang sabi sa kontrata, babayaran lang kita pagkatapos mamatay ng nanay ko. Sa ngayon, buhay pa naman ang nanay ko."Hindi alam ni Sabrina ang sasabihin niya. Nung natigilan siya, binuksan na ni Sebastian ang pinto at pumasok sa loob. Wala siyang intensyon na papasukin siya, kaya sinara niya ito at iniwan si Sabrina sa labas.Nang sumara na ang pinto, nawala ang panlalamig sa mga mata ni Sebastian. Ilang beses niya ng gustong sakalin ang babaeng yun. Pero, pinigilan niya ang sarili niya. Lagi niyang naalala kung paano niya inalagaan nang m
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu