Tagaytay
“So, special friend, huh?” Kapapasok pa lang ni Heather ng bahay nang harangin siya ng kapatid at nanunuyang nagtanong.
“I don't have time to argue with you, Ate,” pagod niyang wika saka nagtungo sa kuwarto.
Hinagis niya ang bag sa kama saka pabagsak na nahiga roon. Kumuha siya ng isang unan at itinakip sa mukha niya. Doon niya isinigaw ang lahat ng sakit at galit na nararamdaman.
It hurts. It hurts so damn much. Pero magkagayon man, hindi sumagi sa isipan niya ang hiwalayan ang kasintahan. Masyado niya itong mahal to the point na kaya niyang tiisin ang lahat ng sakit.
“Kung makaiyak ka riyan, akala mo naman katapusan na ng mundo. Relax, special friend pa lang naman si Cali eh,” nanunuyang sabi ni Driana na nakapasok ng kwarto ni Heather nang 'di namamalayan ng huli.
“Ate, puwede ba? I told you, wala akong oras para makipag-away sa 'yo,” mariin niyang sabi. Heather was aware of herself. Alam niyang masyado siyang puno ng galit at sakit ngayon at natatakot siyang baka maibunton niya sa kapatid ang lahat ng hinanakit gaya noon.
“Oh, and you have time to cry?” Umirap si Driana. “Huwag ka ngang OA. Oo nga't nag-I love you siya, pero as a friend lang naman daw. Kumalma ka muna.” She smirked. Hindi na napigilan ni Heather at hinagis niya kay Driana ang unan sa gilid niya. Kaagad naman itong nakaiwas. It's the first time she heard her sister chuckle and she should be happy pero sadyang wala talaga sa tamang timing ang pagtawa niya. And she's laughing because of my misery! “Fix yourself, Heather. You look like a freaking zombie,” sabi niya saka lumabas ng kwarto.
Sinunod ni Heather ang sinabi ng ate. Pagkatapos ay nagpasya siyang tawagan si Aidan para magkaalaman na. Hindi naman pupwedeng manatili na lang siya sa kuwarto at magmukmok. She has to hear his explanation.
Malinaw sa isip ni Heather na nagtitiwala siya sa kasintahan. Pinaniniwalaan niya iyon. Ngunit masyado lang talaga siyang selosa pagdating kay Cali. Maliban sa kapatid na babae ni Aidan at sa kaniya, si Cali lang ang babaeng sobrang malapit rito. And any girl in her position would be threatened by her presence. It’s not just their closeness as workmates, it’s also Cali’s traits.
Heather may look like an innocent angel but she knows for herself that she ain’t no angel. She’s having a hard time controlling her emotions. When she was young, she was diagnosed with Intermittent Explosive Disorder. Madalas siyang “sumabog” dahil sa maliit na dahilan o ‘di kaya minsan ay wala pang dahilan. Minsanan niya nang naisip na baka isa ito sa mga dahilan kung bakit pinamigay siya ng ina sa kanyang Daddy. She knew she was a handful before, ‘till now actually.
Hirap na hirap siyang magpigil ng galit. But thanks to her sessions monthly, she’s getting better and better. Pero may mga panahon pa rin na hindi niya makontrol ang sarili kaya naman ay nag-iingat siya.
She’s been trying to call him four times pero ayaw nitong sagutin. Hindi naman cannot be reached ang phone at hindi niya rin binababa ang tawag. Sadyang hinahayaan lang nito na mag-ring nang mag-ring. Heather threw her phone on the bed. He's avoiding my calls. O baka naman busy lang talaga siya?
“Argh!” When it comes to Aidan, she always contradicts herself. Hindi niya alam kung ano ang papaniwalaan o hindi.
May parte ng isip niya na nagsasabing baka totoo ngang mahal ni Aidan si Calista. But there's also a part of her saying that maybe it's just scripted. At hindi niya naman narinig ng buo ang sinabi ni Aidan dahil nag-walk out siya sa sobrang nag-uumapaw na emosyon.
But that doesn't give justice on why he's not answering her calls! Halos mabaliw na siya rito kakaisip kung ano ba 'yong napanood niya kanina. He should know that. Pero anong ginawa niya? Ayaw niyang sagutin ang tawag ko.
Heather messed her own hair and stared at nothing. She suddenly feel suffocated. 'Di siya makahinga ng maayos sa sobrang sama ng loob. Her room is wide and spacious but it felt small all of a sudden. Bumangon siya at lumabas ng kwarto.
Palihim na nagpasalamat si Heather nang malamang wala ang kaniyang Mommy. Sila lang ni Driana ang nasa bahay, maliban sa mga katulong. Surely, kung ano-ano na naman ang sasabihin ni Driana pero mas okay na 'yon kaysa dalawa sila ng Mommy nila.
After dinner, sinubukan niya ulit na tawagan si Aidan. Hindi makakatulog si Heather hangga't 'di niya malalaman at maririnig ang eksplanasyon ng kasintahan. Kasi kapag 'di niya maririnig 'yon, baka mabaliw na siya sa kakaisip kung mahal nga ba talaga ni Aidan si Calista o hindi.
The number you have dialed is out of coverage area. Please try again later.
Kung kanina ayaw niyang sagutin, ngayon naman cannot be reached ang phone niya. Ano ba'ng nangyayari?
Nahiga siya sa kama at tumitig sa kisame. Come to think of it, these past few months, medyo nanlalamig na si Aidan sa kaniya. Nabawasan ang pagiging sweet niya. He became more mindful of his image to the point na mas pinipili niyang huwag na lang muna makipagkita sa kaniya. Madalas ding cannot be reached and phone niya. Heather can't remember the last time they went on a date. They also never had a long serious talk these past few months.
It's like he's slowly loosening his grip on me.
Naputol ang malalim na pag-iisip ni Heather nang tumunog ang cellphone niya. She immediately answered the call when she saw Aidan's name on the screen.
Huminga siya ng malalim bago seryosong nagsalita. “Aidan.”
“Heather, sino ‘yung lalaking kasama mo kanina?” Diretsahang tanong nito nang masagot ni Heather ang tawag. Nagsalubong ang kilay ni Heather nang mapansing parang galit siya.
“Wait. Galit ka ba?” tanong niya kay Aidan.
She heard him sigh. “I'm not angry. Gusto ko lang malaman kung sino iyong lalaking kasama mo kanina.”
“That's my friend, Primo,” sagot niya. He let out a frustrated laugh.
“Nananadya ka ba?”
“Ano?” medyo tumaas ang boses ni Heather.
“Sa dinami-rami ng puwede mong kaibiganin, lalaki pa talaga?” Mas lalong uminit ang ulo ni Heather sa sinabi niya.
“Sorry. Kailangan ba babae? Or maybe you have a certain pick? Sino? Si Calista? You want us to be friends para 'di ka mahirapan? So that we'll be in good terms at hindi ka namin pag-agawan? Para 'di namin mamalayan na magka-hati kami sa pagmamahal mo?”
“Wha-What are you talking about? Papa’no napasok si Cali sa usapan?”
“’Wag ka ng magmaang-maangan pa, Aidan! Nandoon ako! I heard ever single word you said. You said you always tell her that you love her—“
“As a friend!” giit nito. “I always tell her that I love her as a friend.”
“No one says I love you to a friend, Aidan.”
Aidan was so pissed because he’s thinking that Heather was being unreasonable. Again. “Bakit? What do you know about friendship?” he said without thinking. Nalaglag ang panga ni Heather sa kaniyang sinabi.
Did he really just said that to me?
Aidan on the other hand was so shocked at what came out from his mouth. He suddenly regretted saying those words to Heather. “I'm sorry, I didn't mean to—“
“Tama ka. Ano nga ba ang alam ko sa pagkakaibigan, eh wala naman ako masyadong kaibigan?” Pagak siyang tumawa. Heather felt a heavy weight her stomach. She was embarrassed, pained, and baffled at the same time. “But even though I only have a few friends, alam ko sa sarili ko na hindi ko sila sasabihan ng I love you lagi't lagi. I will, sometimes. Pero hindi araw-araw gaya mo. Sa ginagawa mong iyan, you might give someone false hopes.”
“Heather. . .”
“And don't tell me to stay away from Primo. You asked me to look for a friend and now, I finally have one. Siya ang karamay ko kanina nang 'di ko na nakayanan ang sakit na dulot ng mga pinagsasasabi mo sa TV Show. He let me cry on his shoulder without asking anything and he's a good friend because of that. Hindi naman kita pinipilit na layuan si Calista kaya huwag mo akong piliting layuan si Primo,” she said in a cold tone before hanging up.
Galit niyang pinatay ang ilaw ng kwarto bago nahiga sa kama. Akmang papatayin na ni Heather ang lampshade nang tumunog ulit ang phone niya. This time, it's a message.
From: Boyfie💖
I know what I said was below the belt. I'm so sorry, baby. Nadala lang ako ng emosyon ko. Forgive me?
Heather rolled her eyes and tuck herself into bed. Tumunog ulit ang cellphone.
From: Boyfie💖
Eto 'yung buong video nang sinagot ko ang tanong ni Laura. Watch it and maybe, you'd understand? Not that I'm blaming you, Heather. Naiintindihan ko kung saan ka nanggagaling even though sometimes my mind believes you’re unreasonable. Gusto kitang intindihin ng buong-buo. It wouldn’t be so hard to do the same, right? I just want you to understand my perspective.
Together with it is a link to a video. Heather doesn't want to watch it pero kusa na lang gumalaw ang daliri niya para pindutin iyon. It suddenly brought her back at that moment where I was watching them, in person.
“Aidan, who is Cali in your life. Anong posisyon niya sa buhay mo. Is she a friend? Or more than that?”
He licked his lips before answering. "Cali, she's. . .a very special friend." He glanced at Cali.
“Paanong special?”
“Special to the point that all I care about is her happiness. Ayaw kong nalulungkot siya. Gusto ko palagi siyang nakangiti kasi kapag malungkot siya, malulungkot din ako. I want her to be happy all the time and I want to protect her happiness. I could do anything just to make her happy. That's how important she is to me. Her happiness is my happiness as well.”
“Are you saying that you love her?”
“I always tell her that I love her—" This was the part where she walked out. “—as a friend.” Naririnig ang pagkadismaya ng mga audience sa background.
Aidan smiled softly. “In our world full of hate, there's only a small room left for love. Maraming taong kinakain ng galit at frustration. Especially in our kind of work. Maraming napapabalitang mga artista na nagsa-suffer sa depression at anxiety. And one of the reason kung bakit sila nagkakaganoon ay dahil pakiramdam nila, walang nagmamahal sa kanila. Pakiramdam nila, lahat ng ginagawa nila ay hindi na dahil sa kagustuhan nila kundi dahil isa na itong obligasyon. And I don't want Cali, or any of my showbiz friends to feel that. Importante sa panahon ngayon ang pagmamahal. Kahit kaibigan mo lang siya, deserve niya pa ring makaramdam at makarinig ng pagmamahal mula sa 'yo in order to fight this toxic world that keeps on swallowing us whole.” The video ended.
Heather closed the phone and put it on the bedside table.
Okay, she gets his point and she understands. That's very sweet of him, yes. But her mind is clouded with jealousy right now kaya hindi siya makapag-isip ng tama.
And besides, she has a lot of things to do in the morning. Iba na ngayon, may trabaho na siya. At iyon na dapat ang pinagtutuunan niya ng pansin.
Morning came and Heather needed to get ready. She’s got her semi-formal clothes with her and some shoes. Mabilis siyang nagbihis at bumaba para kumain.
Kumunot ang noo niya nang mapansing wala ni isang tao sa hapag.
“Yaya, nasaan sina Ate?” tanong ni Heather sa maid na pinaghahandaan siya ng pagkain.
“Kaaalis lang po ni Ma'am Driana kasama ang Mommy niyo. Sumunod po yata kay Sir,” sagot nito.
Nagtatakang nagsalubong ang kilay ni Heather. “Sumunod? Bakit, nasaan ba si Daddy?”
“’Di ko po sigurado Ma'am eh. Pero sa pagkakarinig ko po kanina kila Madam, pupunta raw po sila ni Ma'am Driana sa Tagaytay.”
Her brows shot up. Tagaytay? It's nine in the morning and they're going to Tagaytay? Nagkibit-balikat na lang siya at nagpatuloy sa pagkain, thinking that what they’re gonna do there is nothing very important.
Orient“Hi! Ikaw si Heather?” a short-haired girl greeted her pagkapasok na pagkapasok niya ng Limelight. “I'm Giselle, 'yung dating sekretarya ni Miss Lemin,” pakilala niya sabay lahad ng kamay.Tinanggap niya iyon bago siya nginitian ng matamis. “Nice to meet you.”“Likewise.” Giselle shrugged. “Anyways, I'll give you a tour around the company habang pinapaliwanag ko kung ano mismo 'yung gagawin mo,” aniya habang naglalakad sila. “Dito tayo,” turo niya sa elevator at sabay kaming sumakay doon.Inabot sila ng ilang oras sa paglilibot. Limelight Publishing Company is indeed substantial. Bawat floors ay iba't ibang department. Everything and everyone is well-organized. Napaka-propesyunal ng lahat.“This floor is for the Entertainment and Business Magazine. Hinati sa dalawa ang floor kasi malawak naman. A
Lies"So, what's his name?" pukaw niya sa atensiyon ni Heather nang mapansing parang natulala ito."Ahm, his name is. . .M-Marcus." No one knows Aidan's second name right? Maliban sa malalapit niyang kakilala, wala na."Marcus?" Tumaas ang kilay bi Primo na para bang nag-aantay ng karugtong."Marcus. . .Rodriguez." I am seriously going to hell for lying!"Marcus Rodriguez. . .nice name. I bet he's nice too," kumento niya."He is nice." To everyone actually. Minsan sumosobra pa nga."If he's nice, dapat siya ang naghahatid sa 'yo,” he pointed out."I told you, he's busy with work," ulit ni Heather sa palagi niyang sinasabi sa kaibigan."Kahit na." He tsked. "Kung ako ang boyfriend mo, hahanap ako ng oras para maihatid kita. I don't care if it ruins my schedule, what matters is your security.
DateNagising si Heather sa sunod-sunod na katok mula sa pintuan ng kaniyang kwarto. “Sandali lang!” she yelled. Umupo siya sa gilid ng kama at sinuklay ang magulong buhok bago nagtungo sa pintuan.“Yaya, ano pong problema?” tanong ni Heather sa kasambahay habang naghihikab.“May bisita po kayo, Ma'am,” nangingiti nitong sabi.This early? “Huh? Sino naman?” Heather almost groaned because she’s still sleepy.“Si Sir Aidan po, Ma'am,” kinikilig na sagot ng kasambahay.Pakiramdam ni Heather ay biglang nawala ang lahat ng antok at katamaran niya nang marinig ang sinabi nito. “S-Seryoso ka ba, Yaya?” hindi makapaniwalang tanong ni Heather.Mabilis siyang tumango. “Opo! Nasa sala po siya, naghihintay sa inyo.”Mahina siyang napamura sa
Fake it“W-Why are you telling me this?” nauutal na tanong ni Heather. Hindi kaya, alam na ni Primo na siya iyong nasa picture? Kahit kinakabahan, sinalubong niya ang tingin nito. He looked innocent.Primo swiped again and Heather saw the next picture. This time, she was waving the tickets on Aidan who's leaning on the cinema's wall. Suot niya pa rin ang bucket hat pero halata ang pagngiti niya.He swiped again and another picture came out. Iyon iyong sa sinehan. Nakasandal si Heather sa balikat ni Aidan. Ang sumunod naman ay no'ng tumalikod siya at nakahawak sa upuan. The last picture is when Aidan wrapped his arms around Heather and made her lean on him. Nalaglag ang panga niya sa nakita.“Hinila kita rito para walang makarinig sa atin. Mahigpit na ipinagbabawal sa Limelight nap ag-usuapan ang balitang nilalabas nila during office hours. Nadidistract ang mga empleyado.” Ibin
Upset “Can I ask something?” pukaw ni Primo sa atensiyon ni Heather. Heather nodded. “Sure, what is it?” She’s hoping it has nothing to do with Aidan. “Why is Marcus somewhat covering his face earlier?” Nagdadalawang-isip talaga si Primo na itanong ito pero nagtataka lang talaga siya. “Naka-hoodie siya tapos may suot pa siyang face mask.” Heather stopped eating and looked up to Primo who’s eyeing her innocently. “Sorry, maybe I misunderstood his fashion.” Primo laughed to lighten up the mood. Napansin kasi niyang naging tensyonado si Heather sa naging tanong niya. Heather bit her lower lip when she felt the urge to say something. “It’s not his…fashion. S-Sadyang pinili niya lang ang magsuot ng gano’n.” Seeing Heather trying hard to explain, Primo smiled softly. “Hindi mo naman kailangan magkuwento kung hindi ka komportable,”
CryNapakurap-kurap si Heather nang hindi siya pansinin ni Primo. Sa halip, ay nilagpasan lang siya nito pagkatapos magtama ng mga mata nila.One second, he looked lke he was struck by lightning and the next, he acted like he did not see her and just walk pass her.Mukhang hindi talaga nito nagustuhan ang sinabi niya kanina. But what part of her story upsets him? Nagkuwento lang naman siya tungkol sa nakaraan niya. Sa buhay niya.Hindi niya ba nagustuhan ang life story ko? Didn’t he liked my past? Hindi niya ba iyon nagustuhan kaya naman ayaw niya na siyang maging kaibigan?Heather suddenly felt somber. Akala niya, ikasisiya ni Primo ang pagkukwento niya. It really bothered her, the fact that she didn’t have any story to tell. Kaya naman naglakas loob na siyang magkwento. Para kahit papa’no, makilala siya nito.Yet, it seems lik
Patience“Here, eat,” aniya saka naglapag ng isang plato na puno ng pagkain.Nasa cafeteria sila ngayon ng Limelight. Heather went to work early to avoid Julia and Driana. Paniguradong galit pa ang dalawa sa nangyari kagabi. Mabuti nga at ‘di sinabi ng Mommy niya ang ginawa niya sa Dad niya. Pati si Driana ay tahimik rin.“Thanks.” Heather forced a smile before eating.“Bakit ba kasi pumasok ka nang hindi nag-aalmusal? Mabuti na lang at bukas na ang cafeteria. Sarado pa naman ang café sa tapat,” sabi ni Primo habang pinagmamasdan siyang kumakain. “And it's very unusual for you to go to work this early,” dagdag niya pa.“My Mom and I had an argument yesterday. Paniguradong galit pa rin siya. Umiiwas lang ako sa gulo,” pagkukwento ni Heather. She’s actually thankful that Primo wasn’t avoiding him a
No place to go“Encode these.” Halos mapaigtad si Heather nang ilapag ni Miss Lemin and dalawang expanded envelope na puno ng mga papel. Pagkatapos ay naglapag rin siya ng tatlo pang envelope. “Then, ihatid mo ‘to sa Editor in Chief. Iyan ang mga nakapasang junior writers. He already knows what to do with that.”“Yes, Ma'am.” Kahit pilit na napupunta sa ibang bagay ang utak niya, Heather forced herself to focus on work. Iniisip niya na lang, na mas importante ang trabaho kaysa sa mga naiisip.“Have you read the article about Aidan Ledesma yesterday? Sino kaya iyong babae ano?” tanong ng isang empleyado mula sa katabing cubicle.Napatigil si Heather sa pagtitipa nang marinig ang sinabi ng babae.“Hindi ko alam pero tiwala akong hindi ‘yon girlfriend ni Aidan.”H
Heather doesn’t know where to go. Pagkatapos niyang ihatid si Natty sa orihinal nitong pupuntahan, nagmaneho na siya nang walang destinasyon.Natty invited her to spend the night at her Aunt’s house but she refused. Ang pagbalita sa kaniya ni Natty ay malaking tulong na. She did not want to take advantage of Natty’s kindness. At isa pa, baka may makakilala sa kaniya — since laganap na panigurado ang mukha niya sa social media, at mai-post pa siya. Malalaman kung nasaan siya at baka madamay sa gulo ang pamilya ni Natty.Paparazzis tend to cause commotion and not everybody likes that.She stopped on the side of the road — may damuhan sa kaniyang gilid. She looked at it and it calmed her. Seeing the grass being blown by the wind w
“Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ni Primo habang magkasalubong ang kilay na pinagmamasdan ang babaeng kaharap.Margot’s smile wasn’t fazed by his tone. “I’m here to visit you, duh.” Margot rolled her eyes and pushed Primo so she could enter his house.She stopped walking near the sofa and faced Primo who was stunned at how comfortable she was acting — like it’s her own house.“I brought your favorite.” Tinaas niya ang paper bag na bitbit. “Hindi ka na pumapasok ng opisina. Did something happen?” she asked while roaming around.Umiling si Primo saka kinuha ang paper bag na inaabot ni Margot sa kaniya.
“A-Ate?” Heather was beyond shock when she saw her sister in the flesh. Kinusot niya pa ang mga mata ng ilang beses para makatiyak na hindi siya namamalikmata.And she’s not! Her sister is really here. In front of her! Hindi siya namamalikmata!“Anong ginagawa mo rito?” She was more nervous than surprised. Sigurado si Heather na hindi narito ang Ate niya para kamustahin siya. It must be very important for her to actually visit her.“Margot Serrano. Sino siya?” diretsahang tanong ni Driana na nagpalaki sa mga mata ni Heather.“H-How did you know her?”Heather ’s ashen face gave Driana a hint that the woman might be telling the truth. With her poker face on, she continued talking without a filter.“Margot Serrano told me that you’re flirting with her boyfriend and th
BrokenMalalim na ang gabi. Lahat ng tao ay nakatulog na. But there are two people who couldn’t sleep.One’s lying on the bed, crying. While the other one is sitting in front of a laptop.Pakiramdam ni Heather ay parang pinira-piraso ang puso niya sa sobrang sakit na nararamdaman. At sa mas lalong pagtagal ng nararamdaman niyang ito, mas lalo niyang naiintindihan ang dahilan.She has fallen for Primo. That time when he tried to kiss her, Heather had already developed feelings for him. And she was stupid enough to think that it could be stopped. That she could prevent herself from falling even more.Because she fell already. She
TarnishIlang araw ang lumipas at patuloy na nagkulong si Primo sa bahay niya. Empty bottles of beer were scattered from the dining table to the floor. Nakayupyop si Primo sa lamesa, his arms were his head’s pillow.Hindi pa rin maalis sa isipan niya ang nangyari hindi lang sa bahay ni Heather kundi pati na rin ang tawag na natanggap niya pagkatapos noon.“Hello?” walang buhay na sagot ni Primo sa tawag ng kaibigan.“Primo…I know you’re not in a good place right now and it will be insensitive of me to ask you this but, I really need it. Sa tingin ko, nabigyan naman na kita ng sapat na oras para gawin iyong pinapagawa ko sa ’yo,” wika ni Raniel sa kab
Let go“Makinig ka sa ‘king mabuti kasi hindi ko na ulit uulitin pa ‘to,” sabi ni Heather nang makapasok na sa loob ng bahay. Humawak siya sa gate at hilam ang luhang tinitigan ng seryoso si Primo na nagmamakaawang nakatingin sa kaniya. Nilunok ni Heather ang awa at lungkot na nararamdaman bago matapang na sinalubong ang mga tingin nito.“I want you to never approach me again. Not to even utter a single word to me. Kahit pagtatama lang ng mga mata natin, ayaw ko na. From now on, let us live our lives without each other being part of it. Magkalimutan na tayo.”Marahas na umiling si Primo. He advanced closer to her, making her step back. Ito naman ang humawak sa gate. “You can’t do that.”
Let me “I can’t bear you being broken like this, Primo. Ni hindi na nga kita makausap ng matino. I hate that girl for hurting you and not giving a shit,” mariing bulong ni Margot kay Primo. Primo did not answer. Sa halip ay humigpit ang hawak niya sa mga braso ng dalaga. Just when he heard the door opened and closed is when he let go of Margot’s arms. “Ouch!” d***g nito nang pabagsak niyang bitiwan ang mga braso nito. He pointed Margot. “I am warning you, Margot. Stop messing with Heather!” he growled. “Why are you being like that? One second you were so calm and gentle tapos ngayon biglang…” She stilled. “You did that so she’d leave?” Tinuro niya ang sarili. “You used me?” she exaggeratedly asked. Primo sneered at her. “Stop being so overdramatic, Margot.” “How can I not be dramatic? You just used me—well at least, that gir
Move onHeather’s lips twitched like she was about to say something pero itinikom niya iyon. Dumiin ang pagkakakuyom ng kamao niya sa sobrang pagkabigla.Sa totoo lang, gusto niyang sumigaw sa sobrang pagkagulat. But she’s controlling herself because she knew it would make the air more awkward than it already is. Sa halip, hinarap niya si Primo.“P-Primo—““I don’t want to talk about it,” Primo dismissed the topic even before it has started.At kung magpapatuloy man ang usapan, ano ang sasabihin niya? Ayaw niyang magsinungaling kay Heather. Oo nga’t tinago niya rito ang tunay na nararamdaman pero sakaling malaman man nito, hindi niya itatanggi. So what will he say? That he loves her and that he actually wishes for her and her boyfriend to break up para maagaw niya ito rito? That would end their friendship for good.&nbs
Story“That night…was also the night I met your father, Heather.”Napatitig si Heather sa ina matapos marinig iyon. She was smiling. But not a smile of happiness. It was a smile of sadness.“Siya ang nag-table sa ‘kin noong gabing ‘yon. He said he was broken. He said that his wife was cheating on him. Well, iyon ang tingin niya. Kaya siya naroon. At gusto niya akong gamitin para gumanti.” Umiling ang Mama niya. “Basically, we used each other. He’s a doctor. He’s rich. Kailangan ko ang pera niya at siya, gusto niyang gumanti sa asawa niya. Alam kong napakamali ng ginawa ko. Pero hindi ko naman siya matanggihan lalo na nang nagbigay siya ng malaking halaga. Nagpasilaw ako sa pera. Ulit. Pero ngayon, may sapat na dahilan na ako para magpasilaw sa pera. Iyon ay para sa bahay na pinaghirapang ipundar ng magulang ko noong mga panahong naglayas ako. I know that that h