Ang hinihintay ng madlang people. Nagkita na ang magjowa... I mean mag-asawa. Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Natigilan ako habang nakatingin sa lalaking nasa harapan ko kanina. Nakikita ko ang pagod na nasa mga mata niya ngayon habang nakatingin sa akin. "Is that really you, my wife? Bumalik ka na at di mo na ako iiwan diba?" Hinawakan niya ang bewang ko nang napansin niya na may nakahawak pa sa akin ngayon na mga gwardya. Nanindigan ang mga balahibo ko nang makita ang malamig na tingin niya sa mga lalaking nakahawak sa akin. Mukhang wrong move atah ang ginagawa nila sa akin. Tiningnan ko ang mga mata niya. "Why are you holding my wife's arms?" Ramdam ko ang panginginig ng mga kamay ng dalawang gwardya na hawak niya. Isang iglap ay nagulat ang lahat dahil bumagsak ang dalawang security ng hinginon anak ng president. Napatingin naman ako sa anak ng president na namumutla habang nakatingin sa lalaking kaharap nila at may hawak na itong baril na nakatutok sa mga gwardya. "I don't allow you all to touch my wife." Bakit niya ako tinatawag na asawa? Teka Asaw
Geraldine's Point of View* F-Flirting daw... Hindi naman yun ang trip ko sa kanya! "You misunderstand that... Mister." Napakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin at ako naman ay napatakip sa bibig ko. Hindi ko naman siya kilala eh kaya mister ang natawag ko sa kanya. "Uhmm... I think I need to go." Tatakbo sana ako nang mahawakan niya ako na kinalaki ng mga mata ko. Ang bilis niya! Waaa paano ako makakatakas nito ngayon? "And where do you think you're going, wife?" Napatingin ako sa kanya at binuhat niya ako na kinakapit ko sa kanya. "M-Mister, I think you got the wrong person. Hindi ako ang wife na sinasabi mo." Napakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. "Amnesia?" mahinang bulong niya at mukhang naging seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa akin. "I will ask you later." Natigilan ako nang marinig ko ang tunog ng sasakyan sa pulis. What the! May mga pulis! Sana di ko na lang pinatakas ang lalaking iyon! Kinuha ko ang mask ko sa bulsa ko at inilagay
3rd Person's Point of View* Nag-aalalang nakatingin ngayon si Jane sa labas ng binatana dahil anong oras na at hindi pa din umuuwi ang milady niya. Nag-aalala siya na baka kung ano na ang nangyari sa kanya sa labas. "Sana sinamahan ko na lang si milady." Tumayo siya sa gilid ng bintana at napatingin naman siya sa labas. Doon niya na-realize na mataas-taas din pala ang tinalunan ng milady niya. Napahawak na lang siya sa ulo niya dahil nakalimutan niyang padalhan ito ng cellphone para hindi niya mag-aalala sa lagay nito. Kinuha niya ang phone niya at tiningnan niya ito dahil nakapatay ito. Ilang araw na siyang hinding gumagamit ng phone. Simula nung sumuko na si Rafayel sa kanya ay pinatay na niya ang phone niya. Binuksan niya ito at ini-expect niyang makita agad ang message ni Rafayel pero wala maski isa. Kumirot naman ang puso niya habang nakatingin doon. Tiningnan niya ang account ni Rafayel at nakikita niya na hindi na ito active pero hindi naman siya blinock. Tiningnan
3rd Person's Point of View* Kinakabahan ngayon si Jane sa kinauupuan niya dahil hawak nga nila ngayon ang milady niya. Kinuha niya ang dagger niya at mabilis siyang umupo sa kandungan ni Rafayel at tinapat iyon sa leeg nito. Bigla namang prumeno ang sasakyan ni Rafayel at inanalayan ni Rafayel ang katawan nito para hindi tumama sa manubela. Hindi naman iyon napansin ni Jane at nananatili pa din ang attention niya kay Rafayel. Kahit ayaw niyang gawin ay gagawin niya para sa milady niya. "Pakawalan niyo ang milady ko!" Tiningnan siya sa mga mata nito at wala pa ding reaksyon ang mukha ni Rafayel habang nakatingin kay Jane. "Kaya mo ba talaga akong patayin gamit ang dagger mo, Jane?" Tagos hanggang buto niya ang malamig na boses nito. "I can." Pinilit nito na mapalamig ang boses niya habang nakatingin sa mga mata ni Rafayel. Hindi niya alam parang nanghihina siya pag kaharap niya si Rafayel ngayon. Malaki na din ang pagbabago nito. Parang pumayat ito at parang namumutla di
3rd Person's Point of View* Sa lugar pa din kung kailan nag-uusap sina Mike at Rafayel. "Just tell me, Mike. Please..." "Bakit mo pa gusto malaman kung alam mo na na hindi na siya babalik katulad ng Asawa ko." "Dahil alam ko na kaya ko pa siyang kunin. I love her so much at kahit anong tago niya sa bagay na yun ay alam ko na mahal na din niya ako nun." "Nasakal siya sa position niya lalo na't siya ang tinitingnan ngayon ni Maximus." "Maximus? Yung dad ni Gerry?" "Yes." Inalala niya ang mukha ni Jane once kaharap niya si Maximus at nakikita nga niya na namumutla ito habang kaharap niya si Maximus. "Ayaw niyang bumaba ang tingin sa kanya ng amo niya lalo na sa milady niya. Gagawin niya ang lahat para kay Gerry." "So yun ang dahilan kung bakit di niya inaamin ang nararamdaman niya sa akin?" "Hmm... Okay na? You can go now." Dahan-dahan naman siyang tumango. Nagmamaneho siya at araw-araw niyang nilo-locate ang lugar ni Jane at di pa din niya nakikita nang biglang tumunog ang
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako sa mga mata ng lalaking nasa harapan ko. He seems familyar pero di ko maalala kung saan ko siya nakita. Bumaba ang tingin ko sa labi niya at napalunok ako habang nakatingin doon. "You're my what?" Hinila niya ako papalapit sa kanya sa pamamagitan ng paghawak niya sa bewang ko at mas lalong pinalapit sa kanya. Napahawak naman ako sa dibdib niya habang nakatingin sa mga mata niya. "Husband." Hahalikan sana niya ako sa labi ko pero agad naman akong napaiwas kaya sa pisngi ko tumama ang labi niya na kinasimangot niya. "I'm sorry, hindi kita naaalala." Natigilan naman siya sa sinabi ko. "Wife, hindi ba talaga acting ang ginagawa mo? Hindi ko ba talaga ako naaalala?" "Bakit naman ako mag-a-acting? And mister please ang bilis masyado para mag-make a move ka sa akin." Nagulat naman siya sa mahinang pagtulak ko sa kanya. Napabuntong hininga si Mike at hinawakan niya ang kamay ko na kinatingin ko sa mga kamay namin. Hinila niya ako at paba
Geraldine's Point of View* Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa kanya ngayon. "Kung Asawa kita ay ano ang pangalan mo?" Tinulak ko ang noo niya palayo sa mukha ko at tiningnan ko siya. Nakita ko na nalungkot ang mukha niya habang nakatingin sa akin at dahan-dahan naman niya akong binitawan. "Mamaya ko na sasabihin ang pangalan ko. Yung ikaw mismo ang magsasabi sa akin. Sa unang kita natin ay ikaw mismo ang unang tumawag sa akin noon." Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "What?" Nakita ko na umatras siya ng isang beses na kinakirot ng puso ko. Bakit ganito ang nangyayari sa puso ko ngayon? Hindi naman ganito ang nararamdaman ko diba sa taong ngayon ko lang nakita. "Manang." Napatingin naman ako sa isang matanda na lumabas at yumuko naman siya bago tumingin sa akin. Nakikita ko din ang emosyon na nasa mga mata niya ngayon. "Ikaw na ang bahala muna sa kanya dahil may pupuntahan muna ako. Pakainin mo muna siya baka gutom na ang asawa ko." "Yes, master." Ang
3rd Person's Point of View* Seryosong naglalakad si Mike papunta sa meeting room niya dahil may bisita na pumunta doon na makipagkita sa kanya. Kahit ayaw niyang pumunta ay kailangan niyang puntahan. Pinagbuksan siya ng pintuan at mabilis naman umatake sa kanya ang isang assassin pero mabilis siyang bumunot ng baril at tinapat sa noo ng assassin. "Stop that." Rinig sa boung kwarto ang boses ni Maximus na may kalamigan. Binaba naman ni Mike ang baril niya kasabay ng pagbaba sa dagger nung assassin. "Hindi ko alam na hindi mo pala kontrolado ang tauhan mo, dad-in-law." Napabuntong hininga si Maximus at napatingin kay Mike. "Diretsahang na akong magtatanong sayo. Nasa sayo ba ang anak ko?" Napasandal naman si Mike at napatingin kay Maximus. "Diretsahang tanong din, nung mga panahon na nagdadalamhati ako sa Asawa ko ay nasa sayo din ba ang Asawa ko nung mga oras na yun?" Natahimik naman siya ngayon dahil sa tanong ko. "Alam mo naman diba kung ano ang hirap ko nung mga panah