Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Pinasyal ako ni Manang kahit saan sa bahay na ito at maski sa mini garden. "Mas malaki pa po ang garden ninyo sa mansion po. Dahil customize na pinagawa iyon ni Master para sa inyo." "Wow, hindi naman ako ganun ka-special para gawan ng garden." "Kayo po ang empress kaya special po kayo." Natigilan ako sa sinabi niya. "Empress? Teka lang Emperor ba sa bansa ang lalaking iyon?" Mahina naman siyang natawa at dahan-dahan na napailing-iling. "Hindi po. Si Mr. Muller po ang Mafia emperor ng Mafia empire sa boung mundo." Natigilan naman ako sa sinabi niya. Mafia Emperor? Hindi kagaya ko na isa lamang assassin? Teka lang ang huling kilala ko na mafia emperor noon ay hindi ang lalaking iyon kundi ang dad ni Mike noon. "Teka lang po, iba naman po diba ang nakaupo noon sa Mafia emperor? According sa naalala ko ay may katandaan na po ang umupo doon at kaibigan ko rin po ang anak niya." "Ahh, ang dating emperor? Matagal na siyang retiro." Natigilan naman ako
Geraldine's Point of View* Sumilip ako sa gilid habang hinihintay ko si Mike. Kanina pa siya wala at hindi ko alam kung matagal ba talaga siyang umuuwi o ayaw na niyang makipagkita sa akin? Napapout ako ngayon at bumalik na lang ako sa pag-upo sa sofa. "Milady, papauwi na po talaga yun dahil iuuwi ka na niya sa mansion ninyo." "Hindi naman halata na gusto niya akong makita. Mukhang ayaw na niyang makipagkita sa akin eh." "Milady, tawagan niyo na lang kaya?" Napatingin naman ako sa telepono na nasa gilid ko ngayon. "Sasagot kaya siya?" "Sure akong sasagutin niya ang bagay na yan." Napalunok ako sabay tango-tango at lalapit sana ako nang matigilan ako. "Manang, di ko po alam kung ano ang number niya." Napangiti naman siya at lumakad papunta sa pwesto ko at agad niyang dial ang telepono. Nag-ring naman ito ng tatlong beses at agad naman itong sinagot ang tawag. "Hello?" Napalunok ako at bumilis na naman ang tibok ng puso ko ngayon. "Kailan ka uuwi?" naging malamig ang bose
Geraldine's Point of View* Agad akong nagtago sa gilid ng pader para mas lalo ko siyang matitigan na siya si Mike na kababata ko noon. Naalala ko ang nangyari sa amin noon. "Marry me." Natigilan ako sa pagkain ng cake at napatingin ako sa kanya. "Huh?" "Gerry, marry me." "Baliw ka ba?" "Malapit na." Kunot noo akong napatingin sa kanya. Eh kung magpapakasal kami ay ibig sabihin mabubuntis ako pag mag-kiss kami? "Ayokong mabuntis pag mag-kiss tayo." Natigilan naman si Mike sa sinabi ko. At mahina naman siyang natawa. "Hindi naman nakakabuntis ang kiss, Gerry." "Yun ang sinabi ng dad ko kaya no, no, no. Bata pa ako para mabuntis." Hinalikan ni Mike ang labi ko na kinalaki ng mga mata ko at napatingin sa kanila. 'The kids are so cute,' ani ng mga tao sa pastry shop na kinakainan namin. "Mike!" "Hindi ka nabuntis diba?" Napatingin ako sa tiyan ko at wala nga. Pero ang first kiss ko ay wala na din! Napayuko ako at lihim na napaiyak. "Gerry?" Tiningnan niya ako. "Eh? Bak
Geraldine's Point of View* Nakasakay kami ngayon sa sasakyan at gusto ko sanang umalis sa pagkakayakap ko sa kanya pero kahit sa pag-upo sa sasakyan ay ganun pa din ang porma ko! "Uhmm... Pwede naman akong umupo sa tabi diba?" "Nope, not allowed." Nanlaki naman ang mga mata ko at tinulak niya ako papunta sa dibdib niya kaya nakasandal ang katawan ko sa kanya. Ang clingy niya! "Who am I?" Tiningnan ko ang mga mata niya at natigilan ako nung inisug niya pa ang bewang ko papalapit sa kanya at ramdam ko ang something na bumubukol doon sa baba. "Mike, may bumubukol..." "Shh, he's sleeping." "Huh?" Napangiti naman siya at hinaplos niya ang buhok ko. Namamangha pa din ako habang nakatingin sa magandang mukha niya. "Kagaya ng sinabi ni Manang kilala mo nga ako pero hindi bilang Mike na Asawa mo kundi Mike na kababata mo." "Uhmm... Mukhang ganun na nga. Yun naman diba?" "Tell me, gusto mo bang manatili sa nakaraan o gusto mong malaman kung ano ang nangyayari sayo sa loob ng 23 yea
Geraldine's Point of View* Kumapit lang ako sa kanya hanggang makarating na kami sa mansion. "Tahan na, wife." Kanina pa kasi ako umiiyak dito habang yakap-yakap siya at inilagay ko ang mukha ko sa leeg niya. "Akin ka lang..." mahinang ani ko sa kanya. "Anong akala mo hindi ko kaya ang dad mo?" Napatingin ako sa kanya habang sumisinok-sinok pa. "What do you mean?" "Baka nakakalimutan mo na ako ang tagapagmana ng dad ko. Hindi ako magiging mafia emperor kung di ko nalagpasan ang lahat assignment na pinagagawa ni Dad sa akin." "Natalo mo si Tito sa huli?" "Of course." Hinalikan niya ang noo ko. "Di ko hahayaang mawala na lang bigla sa mundong ito dahil marami pa akong gagawin at gagawa pa tayo ng mga anak." Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi niya at uminit ang mukha ko. "Don't worry, ilang beses na natin ginawa ang bagay na yun..." Nanlalaki ulit ang mga mata ko at napatakip sa bibig ko. Kaya pala sanay sa physical touch ang katawan ko sa kanya. ".... Hindi lang isang
Geraldine's Point of View* Wala sila Rafayel at Jane dahil tapos na daw silang kumain at magpapahinga daw muna sila. Di ko ala--- Teka, siya ba yung sinasabi ko sa kanya na puntahan niya at aminin ang nararamdaman niya? Umamin nga! Masaya ako para sa kanya. Napangiti na lang ako at dahan-dahan na napailing-iling. Nasa hapagkainan kami ngayon ay nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa mga pagkain. "Bakit parang masasarap ang lahat ng pagkain na nasa harapan ko?" mahinang ani ko. Ibang iba sa pagkain na kinakain namin ni Dad noon. Dahil puro gulay na lang ang kinakain namin ay walang karne. "Eat all you can, wife. Palagi mo naman yang kinakain dito." Nanlalaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya at napatingin ako sa kanya. "Kaya pala nagkakalaman na ang katawan ko ngayon at hindi kagaya noon na para akong stick." Natawa naman siya siya sa sinabi ko. "Noong agent ka pa ay sobrang payat mo din kaya sinasabay ka sa akin noon kumain kahit katulong kita." "Eh? Katulong?
3rd Person's Point of View* Nakatingin ngayon sa labas ng bintana si Jane dahil iniisip niya kung paano malulusotan ang lahat ng ito. Narinig niya kasi mula kay Rafayel ang pagbisita ng Master niya at alam na nito na nasa kanya ang milady nito. Napabuntong hininga na lang siya habang nakatingin sa malayo. Naramdaman niya ang lalaki sa likod niya at hinalikan ang leeg niya kasabay ng pagyakap sa likuran niya. "Bakit malalim ang iniisip ng baby ko?" Agad niyang naamoy ang mabangong scent nito galing sa pagligo. Kakatapos lang din niyang naligo kanina at nakasout pa din siya ng bathrobe. "Ang hirap nito. Future na ng milady ko ang nakasalalay dito." Hinawakan niya ang kamay nito at hinalikan ang kamay niya. "Alam mo naman na hindi kailanman sumuko si Michael pagdating kay Gerry. Lahat ng gusto ni Michael ay makukuha niya." Nakikita pa din ni Rafayel sa mga mata ni Jane ang pag-aalala sa mga mangyayari. Tumabi si Rafayel sa kanya at inilahad nito ang isang hot chocolate milk at
Geraldine's Point of View* Nasa kwarto na kami ngayon at kahit hindi ito ang unang tabi namin sa higaan ay parang ito pa din ang unang tabi ko sa kanya dahil nakalimutan ko nga! Naliligo siya ako habang ako naman ay nakatingin lang sa may pintuan at sana pause ko na lang ang oras. Kinakabahan ako sa totoo lang! Biglang bumukas ang pintuan at napamura ako ng wala sa oras dahil nakita ko na half naked siya ngayon. Agad akong napaiwas ng tingin at tumingin sa lamp shade na nasa tabi ko ngayon. Sobrang bilis din ng tibok ng puso ko ngayon na parang lalabas na atah sa sobrang bilis. "Pfft." Napatingin ako sa kanya at nanlalaki ang mga mata ko nang makita ko agad ang abs niya na nasa harapan ko na ngayon. Napalunok ako at dahan-dahan na napatingin sa mukha niya. "Hubby, matulog na tayo." "Hmm... Mukhang hindi yan ang gagawin natin, wife. Ipapakita ko pa sayo diba kung ano ako?" Nanlaki ang mga mata ko at agad napalunok. "Hubby, pwede pa naman nating pag-uusapan ang
Geraldine's Point of View*Nararamdaman ko pa rin ang labi ni Mike na nasa leeg ko nang may naramdaman akong may paparating kaya agad ko siyang natulak at alam ko na naramdaman din niya 'yun.Pero imbes na ayusin namin ang pag-upo namin ay mas lalo niya akong niyakap na parang ayaw niya akong bitawan."Jusko! May tao na paparating, hubby."Napatingin naman siya sa akin pero napa-smirk lang siya."Let him see us.""Huh?"Biglang bumukas ang pintuan na kinatingin ko roon. Oh my god! Nakakandong ako kay Mike ngayon. Hinawakan niya ang likod ng ulo ko at pinasandal sa leeg niya.Eh? Problema ng lalaking ito?"P-Princess."Natigilan ako hindi sa boses na narinig ko kundi sa pagtawag sa akin ng princess. At isa pa may kaunting pamilyar ang boses niya.Gusto ko siyang tingnan pero nasa ulo ko pa rin ang kamay ni Mike na parang ayaw niya akong ipatingin sa taong 'yun."Muller, what are you doing? I want to see my cousin. Princess, Gerry, naalala mo pa ba ako? Please, look at me."Natigilan
3rd Person's Point of View*Kalmang isa-isang tinitingnan ang lahat ng mga estudyante ng mga guro at may iba na kinakabahan lalo na't alam nila na magpositibo sila sa drugang iyon."Mabuti nakita agad nila ang bagay na 'yun. Kaya pala may biglang namamatay nang dahil sa bagay na 'yun. Kanino naman kaya 'yun nagsimula?"Napatingin naman si Dylan, ang ninong ni Gerry sa kasama nitong guro."By the way, sino ba ang nakapagsabi na alam nito ang tungkol sa drugang iyon?""Si Professor Michael.""Yung bagong professor?"Tumango na lang si Dylan at napatingin siya sa mga estudyante.May lumapit na lalaki sa kanila at isang guro rin iyon at hindi lang 'yun guro kasi anak 'yun ni Dylan. Siya rin ang pinsan ni Gerry na kakarating lang galing sa ibang bansa. Nalaman kasi nito na babalik ang pinsan nito na matagal ng nawawala."David.""Dad, what's happening? Bakit walang tao sa buong school at hindi ko alam na may program pala dito."Dahan-dahan namang umiling si Dylan."Hindi ito program. May
Geraldine's Point of View*Busy kami ako sa pagbabasa rito sa mga folders at kahit isa ay wala akong maintindihan kung ano ang topic nito!Binagsak ko ang folder sa lamesa na kinatingin ni Mike sa akin."Wife?""Oh?""Bakit ka galit?"Napapikit ako at napahinga ng malalim sabay sambit, "Mukhang kailangan kong aralin ang tungkol sa pamamalakad ng school na ito.""That's exactly what I wanted to tell you earlier.""Eh bakit hindi mo sinabi?!"Kanina ko pa kasi tinitingnan kung ano pa ba ang maintindihan ko sa nakasulat dito at isa pa wala talaga akong maintindihan."Don't force yourself to understand things. Ituturo ko sa'yo someday ang mga natutunan ko sa dad mo. Don't worry, may forever naman tayo na magtuturuan.""Alam ko na hindi biro na maging guro ka."Natigilan naman siya sa sinabi ko. Nakikita ko naman kasi na malamig pa sa ice blocks ang lalaking ito once magtuturo parang every move mo ay makikita niya agad."And why is that?""Anong why is that? Ang cold mong magturo at alam k
Geraldine's Point of View* Natigilan naman ako habang nakatingin kay Mike. "Don't worry, about that. She will come here at your graduation. Kailangan muna niyang mag-adjust dahil matagal na siyang hindi nakakapunta dito." "So ibig sabihin hindi na siya sanay makipaglaban? Sayang siya pa naman ang pinakamagaling noon kaya siya naging top 1 sa phantom syndicate noon." Napa-smirk na lang si Mike. "About that. She's much stronger than you all." "So ibig sabihin ay nagte-training pa rin siya?" "Much more than that. Mamaya n'yo na alamin once nandidito na s'ya." Dahan-dahan na lang silang tumango. Hanggang makarating na kami sa gym. Pinaupo na namin sila sa upuan at napabuntong hininga na lang ako habang nakatayo kami sa isang part ng gym na di masyadong makita ng mga tao sa labas. Naramdaman ko na may yumakap sa akin sa likuran ko at naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko. "Wife, wala namang masakit sa'yo kanina diba? Hindi ka naman sinaktan ng lalaking 'yun?" "Ahh hindi nama
Geraldine's Point of View*"3, 2, 1."Biglang natigilan si One sa paggalaw at isang iglap ay natumba ito agad. Nagulat naman sila sa nangyari at napatingin ako sa katawan niya."Hmm... Ganito nga ang nakita ko kaninang umaga.""Ganito rin ang mga reports na nakikita ko sa mga cleaners every morning. Ganito ang kaso na kahit hindi sila pinatay ay sila na ang pumatay sa sarili nila sa pamamagitan ng gamot."Napatingin sa akin si Mike nung sinabi niya 'yon. Biglang bumukas ang pintuan at agad naming nakita si Ninong at iba pang heads."Pinatay ninyo?" gulat na ani ni Ninong at umiling naman ako. "Pinatay siya ng drogang ininum niya, prof. Minsan nga nakikita ko siya sa likod ng school na may iniinject sa likod ng siko niya."Tinuro pa ni Six ang likod ng siko ni One nung nagsalita siya.Napatingin ako sa mga estudyante dito. At nakikita ko na walang maski isa sa kanila ang may pagkakapareho sa lalaking iyon."They clear pero hindi pa rin tayo makakasigurado na clear talaga kayo dahil b
Geraldine's Point of View*Flashback...Napakunot ang noo ko habang nakatingin kalaban ko dahil para walang wala sila sa sarili nila at mukhang pakiramdam nila ay hindi sila napapabagsak."Anong meron sa mga taong ito?" mahinang ani ni Zeke."Parang... Ang lakas din nila na parang may pampa-high."Agad kong na-gets ang mean ni Xavier. Nagkatitigan naman kami ni Ethan."Pamilyar sa akin ang baho nung lalaki. Parang ang gamit nilang droga ay yung nag-unti unting pumapatay sa kanila habang iniinom nila iyon ng matagal at kapalit nun ay lumalakas sila," mahinang ani ko at mabilis na inatake ang lalaki at nakita ko nga sa likod ng solo nito ang mga tusok ng syringe.Mabilis kong binuksan ang bag nito at nakita ko ang syringe roon at isang foil."Ito nga ba ang sinasabi ko. Target the vital points hindi normal na mga tao ang kaharap natin ngayon."Napatango naman ang mga kasamahan ko at agad silang pinatulog agad. Kung papatagalan pa namin ang bagay na 'yun ay sigurado mas lalakas pa ang mg
Geraldine's Point of View* Pumasok na ako sa room at natigilan ako nang sabay silang napatingin sa akin na parang gulat na makita na pumasok pa ako. "Good morning?" patanong na wika ko sa kanila. "Akala ko nag-drop na ang babaeng ito." Napatingin agad ako kay One na biglang nagsalita. Pero imbes na magalit ay napangiti na lang ako at lumakad papunta sa upuan ko. "Nah, wala sa vocabulary ko ang salitang susuko. I will play him until the end dahil pumayag ako sa palaro ni Prof." Nagulat naman sila habang nakatingin sa akin. "Nakita mo naman 'di ba na hindi namin siya kaya at isa pa hindi full force ang pinakita niya sa amin nung nakipaglaban siya sa amin kahapon." "He's totally a monster like master!" Ani nila Three at Seven at tumango naman ang iba. Nakikita ko sa kanila na nasa mga 18-20 years old pa atah sila. Nung edad kong yan ay sanay na ako sa mga duguang labanan paano na lang kaya kung lumaki talaga ako dito. Baka mas malala pa ako sa demonyo. Mabuti kontrolado ko ang
Geraldine's Point of View* Humihikab ako habang naglalakad kasi naman pinagod ako ng Asawa ko kagabi. Alam niya naman na maaga pa akong papasok ngayon eh! Mamaya pa papasok si Mike dahil may pinagawa pa si Dad sa kanya. Okay na 'yun para makatulog rin ako sandali sa room. 'Woah! Hindi ko aakalain na buhay talaga ang top 1 na si Princess Nyx!' Napakunot na naman ang noo ko nang marinig ko na naman ang Princess! Jusko hanggang kailan nila titigilan ang pagtawag sa akin niyan? Naalala ko empress din ang tawag sa akin kung kikilalanin na nila ako bilang asawa ng Mafia emperor. Oh diba noon mission ko Ang patayin ang emperor pero ngayon Asawa ko na. Hindi mo talaga malalaman ang panahon lalo na ngayon. 'At isa pa dadating pa silang dalawa ng Mafia emperor sa labanan ng mga phantom! Woah! Kukuha talaga ako ng ticket niyan!' Ay may ticket pa pala 'yun? Hindi ko alam na concert pala ang pupuntahan nila. Pero paano nila nalaman ang bagay na 'yun? Tanging ang phantom students lang nam
Geraldine's Point of View* Hinawakan niya ang bewang ko at lumakad kami papunta sa sasakyan at una niya akong pinasok doon. Nakatingin lang ako sa kanya na parang malaking problema ang nangyayari ngayon. Napatingin ako sa kamay ko. Namu-mroblema ba siya na baka matalo siya? Ganun na lang ba ang galit niya sa akin? Kung mananalo siya ay hindi na niya ako mapapatawad. Napatingin ako sa year book na nasa upuan namin. Dahil sa year book na 'yun kaya kami may tampuhan ngayon. Nagising na ako sa katotohanan bakit lumalaki na ang tampuhan namin ngayon? Napatingin ako sa year book. Gusto ko pa sanang tingnan ang laman nito pero mukhang hindi na lang. Kinuha ko ang year book at napatingin ako sa labas ng bintana. Binuksan ko ang bintana ng sasakyan na kinatingin niya sa akin. "What are you doing?" Malakas kong hinagis ang year book na hawak ko na kinatigil ni Mike. "Bakit mo tinapon ang year book?" gulat na ani niya sa akin ngayon. "Yun naman ang dahilan ng lahat ng ito 'di ba? Ayoko