Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Damn this bastard! Sakal-sakal pa din niya ako ngayon. "You're mine at walang ibang aangkin sayo at ako lang. Jerah, ito ang tatandaan mo. I will kill those who can stop us at papatayin ko din ang mga babaeng naging sagabal sa lahat ng plano ko!" May plano pa talaga ang lalaking ito! Mga inosente ang lahat ng mga naging biktima niya at nakita ko ang mga record interview nila at sobrang kinurot ang puso ko sa mga naririnig at may iba na ginawang s*x slave ng demonyong ito. "Try that o baka ako ang unang magpapatumba sayo. Hindi ako kailanman magiging sayo dahil ginamit lang kita or in short pinerahan lang kita." "I don't care! Wala akong pake kung pinerahan mo ko o hindi. You're mine, Jerah." Akmang hahalikan niya ang labi ko pero agad kong tinuhod ang alaga niya na kinasigaw niya sa sakit. Wala akong emosyon na nakatingin sa kanya habang nakahiga sa sahig. "Hindi mo kailanman magagalaw ang mga biktima mo," walang emosyong ani ko sa kanya. Biglang bu
3rd Person's Point of View* Walang emosyong naglalakad si Mike papasok ng restaurant. Kasama ang mga gwardya niya at nakikita na din niya ang mga police car sa labas at biglang may humarang sa kanya sa may entrance. "Sire, pasensya na po sandali po munang pinapasara sandali ang restaurant." "My wife is inside." Nagkatitigan naman sila at napatingin ang mga police sa mga bisita na inilagay sa isang room. "Anong pangalan po ng asaw---" Lumakad na papasok si Mike na kinagulat ng mga police at agad siyang pinigilan ng mga ito. "Sire, hindi nga po kayo pwede pumasok!" "Ako na ang bahala sa bagay na ito." Napatingin naman sila sa gilid at ito yung detective na kaibigan ni Astraea na si Detective Aldren. "Oh, Mr. Muller, it's nice to see you here. Sino ang hinahanap ninyo po?" "My wife." "You mean si Mrs. Geraldine? Ah oo nakikita ko siya kanina nag-te-take out siya ng foods sa counter." Napakunot naman ang noo ni Mike sa sinabi ni Aldren. "What?" Lumakad na ulit si Mike papas
Geraldine's Point of View* Nakakunot ang noo ko dahil iba ang daanan namin ngayon at hindi sa kompanya niya o sa condo na tinitirhan muna namin. Napatingin ako sa kanya na wala pa ding emosyon ang mukha niya habang nakatingin sa labas na kinalunok ko pa din. Ano ba ang nalaman niya? Bakit ganun ang mukha niya? Dahan-dahan akong napatingin sa labas ng bintana at siniksik ko ang sarili ko doon at napakagat sa labi ko. May nalaman na ba siya tungkol sa pagkatao ko o may nasabi ba sa kanya si Josh? "Dammit..." mahinang bulong ko habang nakatingin doon sa malayo at napakamao pa ako. Ano ba ang nakaligtaan ko? Napatingin ako sa singsing na sout ko ngayon. Syempre hindi ko yun nakalimutan. Isang beses ko na itong nawala noon sa swimming pool at di ko na ulit iwawala ito sa susunod. "Wife." Napatingin naman ako sa kanya na nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. "Why are you cursing?" Di ako sumagot at tumingin ako sa labas at ako na naman ngayon ang hindi pumapansin sa
Geraldine's Point of View* "W-What did you say, wife?" Tiningnan ko ang mga mata niya ngayon. "Kung ayaw mo na sa akin ay maghihiwalay na tay--" "No, ayoko. Never na mangyayari ang bagay na yun, wife." Naging seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa akin at hinawakan niya ang kamay ko na parang ayaw na niyang bitawan ang kamay ko ngayon. "Lumalamig na kasi ang trato mo sa akin akala ko ayaw mo na sa akin. At naging mahina ako kanina at akala ko parang nawala ang pagka gusto mo sa akin dahil sa bagay na yun." Napahawak naman siya sa ulo niya at dahan-dahan na niyakap niya ako ngayon. "Wife, my love for you has never faded. I'm sorry if I haven't shown it enough, but you are still my heart, my home. I love you more today than yesterday, and I will love you for a lifetime." Napakagat naman ako sa labi ko dahil sa sinabi sa akin ni Mike at naramdaman ko din ang bilis ng tibok ng puso niya habang nakatingin sa akin at ganun din ako sa kanya. Damn, mas lalo atah lumalala ang pus
3rd Person's Point of View* Sa kulungan ay nakatulala ngayon si Josh habang nakatingin sa dingding. Pilit niyang sinasabi sa sarili na hindi totoo ang mga nalaman niya kanina. "No, hindi iyon magagawa ni Jerah. Impossible na isa siyang agent. Hindi ako naniniwala sa bagay na yun." Hinawakan niya ang litrato ni Jerah nung nag pic silang dalawa. "She loves me so much! Hindi ako naniniwala sa bagay na yun!" Napatingin naman ang mga kasamahan nito sa kanya at kilalang kilala siya ng mga ito. "Rape ang kaso niyan diba?" "Oo. Ano, ang gagawin natin sa lalaking iyan? Mukhang nababaliw na atah oh." Wala siyang pake sa mga taong nakapaligid sa kanya at nakatingin lang siya sa litrato ni Jerah. "My love, I will do everything makalabas ako at lalayo tayo sa bansang ito." "Hindi ka na makakalabas oi. Wag ka ng umasa sa bagay na yun." Napatingin naman siya sa mga lalaking nakapaligid sa kanya ngayon. "Hindi ka mahal niya. Wag kang umasa sa bagay na yan. Ginamit ka lang niya para mahuli
3rd Person's Point of View* Hindi naka-concentrate si Jane sa pagtatrabaho nang maalala niya ulit ang nangyari sa kanila nung binuhat siya ni Rafayel nung sumabog ang kwarto nila Mike noon. Nakatulog siya nun matapos silang maligtas nun at nagising siya at nagulat siya dahil nasa condo siya ngayon ni Rafayel. Agad naman siyang napatingin sa damit niya at nanlalaki ang mga mata niya nung makita niya na iba na ang damit niya. "You!" Napatingin naman siya kay Rafayel at nanlalaki ang mga mata niya nang makita niya na naka-bathrobe lang ito habang naglalakad ito papunta sa gilid ng kama at may hawak itong gatas. "Bakit?" "Bakit iba na ang damit ko at bakit nandidito ako sa mansion mo?" "Naaamoy ko ang dugo sa damit mo nun kaya inutusan ko si Manang na bihisan ka." Nakahinga naman ito ng maluwag at napatingin sa kanya nang may naalala. "Eh bakit naman ako dito natutulog sa condo mo? May tulugan naman kami ng mga kasamahan ko. Akala ko tumigil ka na." Tiningnan ni Rafay
3rd Person's Point of View* Kinabukasan nun ay nagising na lang si Jane na nangyari na ang lahat na akala niya isa lang panaginip ang lahat. Napatingin naman siya sa katabi niya na mahimbing na natutulog sa tabi niya. Napakagat siya ngayon sa labi niya. Kailangan na niyang makatakas ngayon bago siya mahuli ulit ng lalaking ito. Dahan-dahan siyang gumalaw nang marealize niyang nakapasok pa pala ang alaga nito sa loob niya na kinalaki ng mga mata niya. "Damn it!" mahinang mura niya at dahan-dahan niyang tinanggal ang kamay nito na nakayakap sa bewang nito. At dahan-dahan din niyang tinanggal ang alaga nito sa loob niya at dahan-dahan siyang umupo at ramdam niya ang sakit ng boung katawan niya sa nangyayari ngayon. Pero akala niya na makakatakas na siya pero hindi pa pala dahil may kamay na nakahawak sa kamay niya ngayon na kinatingin niya agad. "You leave again? Without my permission?" tanong nito sa kanya. Hinila siya nito at napahiga siya ulit sa dibdib nito at sobrang pula na
Geraldine's Point of View* Pinagitnaan ako ngayon ng mga magulang ni Mike at si Mike naman ay nasa harapan namin ngayon. Mukhang ipapaliwanag ni Mike kung bakit ganun ang damit na sout ko ngayon. "Hindi ba malinaw ang sinabi ko nung huli na bibilhin lahat ni Gerry ang lahat ng gusto niyang damit at alahas at iba pang gamit, Mike." "Dad, binibilhan ko naman siya ng mga damit at ano pa." "Dad, Mom, wala pong kasalanan si Mike dahil binibili naman po niya ang lahat ng gusto ko." "Darling, let him explain," ani ng mom ni Mike sa akin, "She's my personal assistant ang personal maid." Nanlalaki naman ang mga mata nila dahil sa sinabi ni Mike at maski ako ay nagulat din dahin sa sinabi niya. Sigurado ako na mas lalong magagalit sa kanya ngayon ang mga magulang niya. Natahimik pa din ang mga magulang niya dahil sa sinabi niya at nung tingnan ko sila ay biglang umitim ang awra nilang dalawa. "Naririnig nga namin ang bagay na yan. Kaya paliwanag mo na ngayon ang nangyayari dito. Yan a
Geraldine's Point of View*Nakaupo ako ngayon sa higaan dahil maaga akong nagising pero itong kasama ko ay di ko muna iniistorbo at mahimbing na natutulog habang nakayakap sa binti ko.Ini-scroll ko ang tablet ko may pinasa kasi si dad tungkol sa information sa papasukan ko na school. Marami talagang nagbabago pero mas mahirap pa rin ang pinagdaanan ko sa hell week sa america at dito sa school na ito ay hindi naman sa araw-araw magpapatayan kayo.Kaya nga school eh! It means tuturuan kayo kung paano lumaban at ituturo rin ang mga tactics like vital points or target sa pagpatay.Ang weird, right? Malamang hindi ka magiging assassin kung di ka marunong pumatay ng tao. Sad reality.At first hindi rin ako marunong pumatay pero nasa dugo namin ang bagay na yun. At yun ang tinatawag nilang blood thirst.At ngayon papasukan ko na naman ang school na yun. Excited na talaga ako!Isa-isa ko yung binasa hanggang sa mabasa ko yun lahat at di ko napansin na may araw na pala.Inilagay ko sa gilid
Geraldine's Point of View* Kailangan ko munang magpahinga ngayon kasi bukas ako papasok sa school. Nakarating kami sa isang kwarto na exclusive sa amin ni Mike. Hindi ko alam na may kwarto na pala kaming dalawa dito. Nakahawak ako sa braso ni Dad habang naglalakad. Ihahatid kasi niya ako sa kwarto namin. Naintindihan naman ni Mike na nagpapa-baby ako sa daddy ko dahil nga sa panaginip ko. "Princess..." Napatingin naman ako kay dad na nakatingin sa akin. "Bakit, dad?" "Alam mo na-miss ko ang pagiging baby mo sa akin." Nagulat naman ako sa sinabi niya. Actually si Mom ang dragon sa amin at kay dad agad akong tumatakbo. Daddy's girl kung baga. "Daddy, baby mo pa rin naman ako. Miss na miss na kasi kita." Napangiti naman ito. Masaya ako dahil nandidito ang dalawang lalaki na importante sa akin. Nakikita ko na naiiyak si Dad kaya niyakap ko siya. "Me too, my daughter. Walang araw na hindi kita iniisip at hinihiling ko na sana makita na kita at mabuti nakita na kita." Pinunas
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Mike na nag-aalalang nakatingin sa akin. "Kaya nga sinabi ko na hawakan kita dahil alam ko na maiiwan kita at mawawala ka sa sobrang laki ng mansiong ito." Hinawakan niya ang kamay ko at mukhang pinaparinig niya talaga ang lahat ng iyon sa mga tao na nandidito. "O-Okay." Tinabunan niya ako sa mga taong nandodoon at pinunasan niya ang mga mata ko. Hindi ko pala namalayan na umiiyak na pala ako. "Sorry." "I understand." "Mr. Muller, ayos lang po ba riyan?" rinig na ani ng butler namin sa taas ng hagdanan. "Yes." Inilagay niya sa damit niya ang kamay ko para humawak ako roon. "Ayos ka na?" Ngumiti ako at dahan-dahan na tumango. Lumakad na kami paakyat sa hagdanan at nagpatuloy na rin sila sa paglakad papunta sa lugar kung saan kami papunta. Nakarating kami sa isang pintuan at nakita ko na isa pala yung opisina. Pumasok na kami sa loob kasabay si Butler at sinirado nito ang pintuan ay nasa labas ang mga bodyguards at mga
Geraldine's Point of View* Nakarating kami ngayon sa malaking gate at nakakalula sa sobrang taas nun. At gold pa ang kulay ng gate. "Totoo ba yan?" mahinang ani ko habang nakatingin sa gate. Kung ipe-prenda ko kaya ito ay mga magkano kaya? "Yes, gusto mong i-prenda?" Napatingin ako kay Mike at mahina na tumatawa pero natigilan ako sa sinabi niya. "Totoong gold, hubby?" "Oo nga." "Shocks! Gold na sa gate pa lang eh ano na kung sa loob?" "White gold and yellow gold ang makikita mo roon." "Daebak!" "Teka lang... Wife, ubos na ba ang allowance mo?" Natigilan naman ako sa sinabi niya. "Uhmm... Meron pa naman. Sobra-sobra pa nga iyon." "Kung sobra yun... Eh bakit naghahanap ka pa ng isasangla?" Oo nga noh? Bakit ba ako naghahanap? "Sa isipan ko ganun eh. Mukhang nakasanayan na." "Fine, fine, dadagdagan ko ang allowance mo mamaya." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "Hubby, di na kailangan. Marami na yun at hindi ko na alam kung ano ang gagastusin ko sa pera."
Geraldine's Point of View* Nakarating na kami sa port ng island at tahimik lang akong nakasunod sa mga likod ni Mike. "Welcome back, Mr. Muller." "Hmm.." Napatingin naman sila sa akin na nasa likod ni Mike at ngumiti naman ako sa kanila. "Mr. Muller, sino po itong kasama ninyo? Ngayon lang po namin nakita. We need to know her identification." Natigilan ako sa sinabi nito. Hindi ko naman alam na strict talaga dito. Pero nevermind, dapat lang noh. "She's my personal assistant." "Her identification?" Hala ang strict nga! "Wh---" "Here, sir." Inilahad ko sa kanila ang ID ko at mabuti dinala ko ang identification ko bilang Girlie noon na nagtatrabaho bilang assistant sa company ni Mike. "Palagi po akong kasama ni Mr. Muller sa company." Napatingin naman ang tauhan kay Mike. "Mr. Muller, may alam po ba siya tungkol sa island na ito?" "Yes, I want her also na pumasok sandali sa school dito kasi gusto niyang subukan ang competition sa phantom syndicate. Welcome naman ang lahat
Geraldine's Point of View* Nakasakay kami ngayon sa yatch ni Mike papunta sa island ng pamilya namin. Hindi ko alam na may island pala kami. Ang yaman naman atah ng pamilya ko at lalo na itong lalaking ito may pa-yatch pa. Maaga kaming sumakay sa yatch dahil mga pitong oras ang travel papunta doon sa island namin. Exclusive pala ang island na iyon at para lamang iyon sa mga assassins. Oh diba? Delikado ang lugar na yun. Nakatingin ako sa dagat habang nakatayo sa gilid at hinahayaan ang hangin na tumama sa mukha ko. Nang naramdaman ko na may yumakap sa likuran ko at nung tingnan ko ay nakita ko si Mike. At pinatong niya ang jacket sa balikat ko at niyakap niya ako sa likuran ko. At naramdaman ko na hinalikan niya ang leeg ko at pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko. "Baka mahulog ka, wife." "Nahulog na ako sayo." Humarap ako sa kanya at nakita ko na napangiti siya at dahan-dahan niyang hinalikan ang noo ko. "Wife, ipagpapatuloy mo ba ang disguise mo roon?" Napangiti ako
Geraldine's Point of View* Natigilan ako nang makita ko sa di kalayuan. Nakita ko ang dad ko na nakahiga sa sahig at nagkakagulo ang paligid. "Dad!" Agad akong lumapit sa kanya at tiningnan ko siya. Napaluha ako bigla nang makita ko na nag-aagaw buhay na siya ngayon. Paano nangyari ang bagay na ito? "Daddy, lumaban ka, please! Hindi pa tayo nag-uusap ng maayos." Dahan-dahan naman niyang hinaplos ang pisngi ko at ngumiti kahit namimilipit na siya sa sakit. "N-No, hihingi pa ako ng tawad sayo at mamamasyal pa tayo, dad." "My Princess... gusto ko ring gawin ang lahat ng iyon. Pero mukhang limited na ang oras ko ngayon. Pasensyahan mo na ang dad mo dahil ginawa ko lang yun para protektahan ka." "Ayos na po yun. Okay na tayo and please, don't leave me like mom." Naamoy ko ang dugo at napatingin ako sa tiyan niya at malaki ang hiwa doon na ginawa ng mga kalaban. "Mahal na mahal kita, anak. Mukhang kailangan ko na ring mamahinga dahil matagal na akong hinihintay ng mom mo at isa pa
Geraldine's Point of View* "Hindi namin alam na ganito pala ang Asawa ni Mr. Muller! Woah! Nagseselos ako sa Asawa niya! Sana all!" "Makikita mo talaga na in love na in love si Mr. Muller sa kanya." Napatingin ako sa mga tao na nakatingin sa amin. Wala ba kaming private moments dito? "Ehem... Pwede naman siguro na akin lang ang Asawa ko diba? Date namin ito kaya wag kayong epal." Kunot noong ani ko sa kanila. Napatingin naman ako kay Mike na parang natutuwa pa sa pinagsasabi ko dito. "Please, kailangan naming ng time ng Asawa ko na mag-date." Napatango naman ang mga tao at agad naman silang lumakad at nakahinga na lang ako ng maluwag. "Okay na, wife. Moment na natin ngayon dito." Napangiti naman ako at napatango. "I want Mr. Penguin now." "Okay, fine, fine. Kailangan muna kumuha ng card." Tumango naman ako at lumakad na kami sa cashier at binayaran na niya bago kami pumunta sa claw machine. "Go, hubby!" Natawa naman siya at nakailang try naman siya nang makita ko na nagi
Geraldine's Point of View* Naglalakad kami ni Mike sa mall at syempre patuloy pa rin namin ang date namin. Date sa umaga hanggang hapon tapos labanan sa gabi. O diba? Magkahawak ang kamay namin habang naglalakad at napagdesisyonan namin na hindi na muna kami mag-di-disguise. Kahit weird at hindi ako sanay pero sasanayin ko sarili ko dahil hindi naman ako nag-iisa. Dalawa naman kami. Kaya heto ngayon habang naglalakad kami ay pinagtitinginan kami ng mga tao. Sinong hindi mapapatingin sa Asawa ko? Ang gwapo-gwapo niya sa sout niya ngayon at mas lalo atah akong nahuhulog sa kanya. At ako naman ay naka white dress naman ako at nakasapatos para sa pagtakbo namin mamaya kung may mangyayari man. "Hala nandidito si Mr. Muller!" Hindi namin pinansin ang mga taong nakatingin sa amin. "Saan tayo pupunta ngayon, wife?" "Hmm... Arcadeeee!" Natigilan naman siya at napatakip siya sa bibig niya at pinigilan niya ang sarili niya na kumilig. Jusko! Alam ko na lahi mo, Muller! May be