Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Naglalakad kami ngayon ng Mom ni Mike papunta daw sa dressing room ko daw dito. Hindi ko nga alam kung bakit may dressing room ako dito. Hindi ko alam na ganito pala pag magkaroon ng mom. Lumaki kasi ako na walang Ina at ngayon mukhang maswerte ako na magkaroon ng katulad ng Mom ni Mike. "Alam mo, matagal na akong nangangarap na magkaroon ng anak na babae, darling." Napatingin ako sa mom ni Mike. "Pwede naman po kayo gumawa. Bakit isa lang po ang ginawa ninyo?" "Hindi na kami gumawa dahil naghiwalay kami ng Dad niya." Ah oo nga pala. Kaya pala ganun. Hindi magkabati ang mga magulang ni Mike at ngayon lang sila nagkasama ulit. "Sinubukan kung resolbahin ang relasyon namin pero hindi talaga eh. Mas importante pa ang trabaho niya kesa sa akin at napaka-cold din niya." Nagulat naman ako sa sinabi nito. "Mom, iba naman ang nakikita ko eh." Napahinto naman siya sa paglalakad at napatingin sa akin. "What do you mean, darling?" "Dad loves yo
Geraldine's Point of View* Nakasout ako ngayon ng pastel dress at inilagay din ang buhok ko at nilagyan din ni Mom ng hair band. Nilagyan din niya ng kaunting make up ang mukha ko. "My daughter is so gorgeous and beautiful." Napangiti naman ako habang nakatingin sa kanya. "Nagmana lang po sa inyo, mom." Mas lalo siyang napangiti dahil sa sinabi ko sa kanya. "Ako na po ang bahala sa inyo ngayon." Tumayo ako at siya ngayon ang pinaupo ko sa upuan. "Anong gagawin mo, darling." "Papagandahin ko po kayo, mom." "Okay, I trust your talent in make up." Kumindat naman siya sa akin na kinatawa ko dahil para din siyang bagets ngayon. Agad na akong nagsimula at agad ko siyang pinaganda. May talent kaya ako sa make up noh. Ano kaya itong mga disguise ko puro pang make up naman lahat ng iyon. Hindi naman hard ang make up na ginawa ko sa kanya. Maganda naman kasi siya eh at nilagyan ko lang ng kaunting make up para mas lalong tumingkad ang kagandahan ng Mom ni Mike. Nakikita ko na may
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako sa mga mata ng mom ni Mike na nakatingin sa akin at ngumiti siya. "Don't worry, kagaya ng sinabi ko ay hihintayin namin na ikaw mismo ang magsasabi sa amin ang tungkol sa bagay na yun." Napalunok ako at dahan-dahan na napatango. Pero nakikita ko na hindi niya ang totoong pagkatao ko. Inaalam niya pa ang bagay na yun. May psychic din ako na nakikita ko din ang iniisip ng tao. Niyakap ko ang braso niya at ngumiti ako. "Let's go?" Tumango naman ako at lumakad na kami papunta sa baba kung nasaan naghihintay ang Asawa at anak niya at napatulala sila nang makita kami at nakikita ko din na natigilan ang Dad ni Mike nang makita niya ang Asawa niya. Nakikita ko din ang paglunok niya. Teka kung psychic siya eh bakit di niya mababasa ang Asawa niya? Dahil sobrang sa pagka-poker face siguro. Ako nga di ko nga siya mabasa sa simula at nag-try lang akong pakasamahan ang dad ni Mike at mabuti kumagat siya. "You're so beautiful, wife." Niyakap na
3rd Person's Point of View* Inayos ni Amelia ang reading glasses niya habang nagbabasa dito sa library pero hindi dahil sa libro kung bakit siya nandidito ngayon kundi dahil sa taong nasa kabilang lamesa na nagbabasa ng libro habang sout din nito ang reading glasses nito. Napangiti siya habang palipat lipat ang tingin niya sa libro at sa mukha ni Gabriel na nasa kabilang lamesa. Napakagat siya sa labi niya at lihim na kinikilig sa nangyayari. Kinuha niya ang phone niya at lihim na kinukunan ng litrato si Gabriel nang biglang umilaw ang flash nito na kinalaki ng mga mata ni Amelia. "Ah I'm sorry." Agad niyang in-off ang flash at nag-act siya na kinukuhaan niya ng litrato ang nakasulat sa libro para hindi halata. At nung nakita niyang hindi na ito nakatingin sa kanya ay nakahinga naman siya ng maluwag dahil sa bagay na iyon. "Jusko! Bakit ba naman kasi nag-flash?" sobrang hinang ani niya. Agad siyang nag-scroll ng nag-scroll hanggang sa makita niya ang litrato at nanlalaki a
3rd Person's Point of View* Nakita ni Gabriel ang pagtulong ni Raf kay Amelia. Napakunot ang noo niya nung hinawakan pa ni Raf ang kamay ni Amelia nung umalis na sila. Mas lalong di gumanda ang araw niya kaya binawi niya ang braso niya na hawak ng babaeng kanina pa parang tarsier na kumakapit sa kanya. Iniligtas kasi niya ito sa lalaking kanina pa humahabol kuno sa kanya kahit ayaw nito. "May problema ba?" "Wala na ang mga lalaking humahabol sayo. Go to the guidance office and report everything to them." Lumakad na ito paalis at dumiretso siya sa daan kung saan dumaan sila Amelia at Raf kanina. Alam ni Raf na may pagtingin siya kay Amelia pero hindi siya makapaniwala na gagawin nito sa kanya ang bagay na yun. Kanina nung nahulog ang gamit ni Amelia at gusto sana niyang puntahan ito pero pinipigilan niya ang sarili niya habang nakatingin doon. Pero yun ang pinagsisihan niya dahil nauna si Raf na pulutin ang mga gamit ni Amelia. Lumapit naman si Raf sa kanya at nagtataka siya
3rd Person's Point of View* Kinasal na sila at akala niya doon na magsisimula ang lahat pero hindi pa din naiiba ang pananaw sa kanya ni Gabriel. Hindi muna nila sinabi sa ibang tao na mag-asawa sila at doon nila sasabihin once makatrabaho na sila matapos nilang grumaduate. Natapos ang lahat ng iyon at akala ni Amelia na mag-iiba na ang lahat pero nagtataka siya dahil malamig pa din ang trato sa kanya ng Asawa niya at hindi niya alam kung bakit ganun. Nasa kwarto sila ngayon at nakasout siya ng night gown at nakaupo siya dito habang hinihintay si Gabriel na nasa banyo. Napakagat siya sa kuko niya dahil ngayon ang plano niya na may mangyayari sa kanilang dalawa. Bumukas ang pintuan at nakita niya na nakapangtulog na ito ng damit at natigilan naman ito nang makita ang sout nito ngayon. "What are you wearing?" Bigla namang nahiya si Amelia pero paninindigan niya ang bagay na ito. "Ang sabi ng mga magulang natin ay gusto na daw nilang magka-apo sila." "Then? I'm too busy for t
3rd Person's Point of View* Nagkamalay si Amelia at napatingin siya sa puting dingding at sa paligid at doon niya na-realize na nasa hospital siya. "Anong nangyari?" mahinang bulong niya at dahan-dahan siyang napa-upo sa higaan at napahawak siya sa ulo niya. Napahawak siya sa tiyan niya at pumikit siya at mabuti nararamdaman pa niya na may laman doon. Matagal na kasi niyang alam na nagdadalang tao siya dahil na din sa mga test na ginawa niya. Isang buwan na ang baby sa tiyan niya at hindi pa niya sinasabi kay Gabriel ang tungkol sa bagay na yun. Wala naman iyong pake alam kung may baby sila o wala dahil trabaho naman niyo ang inaasikaso nito. Bumukas naman ang pintuan at nakita niya ang walang emosyong mukha ni Gab ngayon. Napalunok naman siya sa nangyayari ngayon baka kasi nalaman na ni Gab na buntis siya. "You're pregnant?" kalmadong ani niya kay Amelia. Napa-iwas naman ng tingin si Amelia at hindi siya tiningnan. Naramdaman din ni Gab ang pag-iwas sa kanya ng Asawa niya n
Geraldine's Point of View* May bagong mansion na kami at tatlong araw na ang nakalipas at nawawala pa din ako ngayon dahil ang laki-laki ng mansiong ito. Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa daan. Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Jane ngayon. May pag-uusapan naman kasi kami tapos heto pa nawala pa ako! 'Hello, Milady?' "Jane, locate me. Nawawala ako." 'Ha? Okay po, teka lang.... Nakuha ko na po ang location ninyo.' "Hmm." Naglakad ako at nakatingin ako sa labas ng bintana at nanlalaki ang mga mata ko na makita ang mala-paradise na garden na may parang falls sa gilid. Lumabas ako sa balcony at napanganga habang nakatingin doon. "Beautiful..." Napatingin ako sa baba at nasa 3rd floor pala ako ngayon. Pero nevermind tatalon na lang ako. Umakyat ako sa railings ng balcony ng isang iglap may humawak sa damit ko. "Milady!" Napatingin ako kay Jane na nasa likod ko na pala. "Milady, wag ka pong tatalon. Baka mapaano po kayo." Nagtataka naman akong napatingin sa kany
Geraldine's Point of View*Kailangan ko munang magpahinga ngayon kasi bukas ako papasok sa school. Nakarating kami sa isang kwarto na exclusive sa amin ni Mike.Hindi ko alam na may kwarto na pala kaming dalawa dito.Nakahawak ako sa braso ni Dad habang naglalakad. Ihahatid kasi niya ako sa kwarto namin. Naintindihan naman ni Mike na nagpapa-baby ako sa daddy ko dahil nga sa panaginip ko."Princess..."Napatingin naman ako kay dad na nakatingin sa akin."Bakit, dad?""Alam mo na-miss ko ang pagiging baby mo sa akin."Nagulat naman ako sa sinabi niya. Actually si Mom ang dragon sa amin at kay dad agad akong tumatakbo. Daddy's girl kung baga."Daddy, baby mo pa rin naman ako. Miss na miss na kasi kita."Napangiti naman ito. Masaya ako dahil nandidito ang dalawang lalaki na importante sa akin.Nakikita ko na naiiyak si Dad kaya niyakap ko siya. "Me too, my daughter. Walang araw na hindi kita iniisip at hinihiling ko na sana makita na kita at mabuti nakita na kita."Pinunasan ko ang luh
Geraldine's Point of View*Nakatingin ako ngayon kay Mike na nag-aalalang nakatingin sa akin."Kaya nga sinabi ko na hawakan kita dahil alam ko na maiiwan kita at mawawala ka sa sobrang laki ng mansiong ito."Hinawakan niya ang kamay ko at mukhang pinaparinig niya talaga ang lahat ng iyon sa mga tao na nandidito."O-Okay."Tinabunan niya ako sa mga taong nandodoon at pinunasan niya ang mga mata ko. Hindi ko pala namalayan na umiiyak na pala ako. "Sorry.""I understand.""Mr. Muller, ayos lang po ba riyan?" rinig na ani ng butler namin sa taas ng hagdanan."Yes."Inilagay niya sa damit niya ang kamay ko para humawak ako roon."Ayos ka na?"Ngumiti ako at dahan-dahan na tumango.Lumakad na kami paakyat sa hagdanan at nagpatuloy na rin sila sa paglakad papunta sa lugar kung saan kami papunta.Nakarating kami sa isang pintuan at nakita ko na isa pala yung opisina.Pumasok na kami sa loob kasabay si Butler at sinirado nito ang pintuan ay nasa labas ang mga bodyguards at mga katulong."Mas
Geraldine's Point of View* Nakarating kami ngayon sa malaking gate at nakakalula sa sobrang taas nun. At gold pa ang kulay ng gate. "Totoo ba yan?" mahinang ani ko habang nakatingin sa gate. Kung ipe-prenda ko kaya ito ay mga magkano kaya? "Yes, gusto mong i-prenda?" Napatingin ako kay Mike at mahina na tumatawa pero natigilan ako sa sinabi niya. "Totoong gold, hubby?" "Oo nga." "Shocks! Gold na sa gate pa lang eh ano na kung sa loob?" "White gold and yellow gold ang makikita mo roon." "Daebak!" "Teka lang... Wife, ubos na ba ang allowance mo?" Natigilan naman ako sa sinabi niya. "Uhmm... Meron pa naman. Sobra-sobra pa nga iyon." "Kung sobra yun... Eh bakit naghahanap ka pa ng isasangla?" Oo nga noh? Bakit ba ako naghahanap? "Sa isipan ko ganun eh. Mukhang nakasanayan na." "Fine, fine, dadagdagan ko ang allowance mo mamaya." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "Hubby, di na kailangan. Marami na yun at hindi ko na alam kung ano ang gagastusin ko sa pera."
Geraldine's Point of View* Nakarating na kami sa port ng island at tahimik lang akong nakasunod sa mga likod ni Mike. "Welcome back, Mr. Muller." "Hmm.." Napatingin naman sila sa akin na nasa likod ni Mike at ngumiti naman ako sa kanila. "Mr. Muller, sino po itong kasama ninyo? Ngayon lang po namin nakita. We need to know her identification." Natigilan ako sa sinabi nito. Hindi ko naman alam na strict talaga dito. Pero nevermind, dapat lang noh. "She's my personal assistant." "Her identification?" Hala ang strict nga! "Wh---" "Here, sir." Inilahad ko sa kanila ang ID ko at mabuti dinala ko ang identification ko bilang Girlie noon na nagtatrabaho bilang assistant sa company ni Mike. "Palagi po akong kasama ni Mr. Muller sa company." Napatingin naman ang tauhan kay Mike. "Mr. Muller, may alam po ba siya tungkol sa island na ito?" "Yes, I want her also na pumasok sandali sa school dito kasi gusto niyang subukan ang competition sa phantom syndicate. Welcome naman ang lahat
Geraldine's Point of View* Nakasakay kami ngayon sa yatch ni Mike papunta sa island ng pamilya namin. Hindi ko alam na may island pala kami. Ang yaman naman atah ng pamilya ko at lalo na itong lalaking ito may pa-yatch pa. Maaga kaming sumakay sa yatch dahil mga pitong oras ang travel papunta doon sa island namin. Exclusive pala ang island na iyon at para lamang iyon sa mga assassins. Oh diba? Delikado ang lugar na yun. Nakatingin ako sa dagat habang nakatayo sa gilid at hinahayaan ang hangin na tumama sa mukha ko. Nang naramdaman ko na may yumakap sa likuran ko at nung tingnan ko ay nakita ko si Mike. At pinatong niya ang jacket sa balikat ko at niyakap niya ako sa likuran ko. At naramdaman ko na hinalikan niya ang leeg ko at pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko. "Baka mahulog ka, wife." "Nahulog na ako sayo." Humarap ako sa kanya at nakita ko na napangiti siya at dahan-dahan niyang hinalikan ang noo ko. "Wife, ipagpapatuloy mo ba ang disguise mo roon?" Napangiti ako
Geraldine's Point of View* Natigilan ako nang makita ko sa di kalayuan. Nakita ko ang dad ko na nakahiga sa sahig at nagkakagulo ang paligid. "Dad!" Agad akong lumapit sa kanya at tiningnan ko siya. Napaluha ako bigla nang makita ko na nag-aagaw buhay na siya ngayon. Paano nangyari ang bagay na ito? "Daddy, lumaban ka, please! Hindi pa tayo nag-uusap ng maayos." Dahan-dahan naman niyang hinaplos ang pisngi ko at ngumiti kahit namimilipit na siya sa sakit. "N-No, hihingi pa ako ng tawad sayo at mamamasyal pa tayo, dad." "My Princess... gusto ko ring gawin ang lahat ng iyon. Pero mukhang limited na ang oras ko ngayon. Pasensyahan mo na ang dad mo dahil ginawa ko lang yun para protektahan ka." "Ayos na po yun. Okay na tayo and please, don't leave me like mom." Naamoy ko ang dugo at napatingin ako sa tiyan niya at malaki ang hiwa doon na ginawa ng mga kalaban. "Mahal na mahal kita, anak. Mukhang kailangan ko na ring mamahinga dahil matagal na akong hinihintay ng mom mo at isa pa
Geraldine's Point of View* "Hindi namin alam na ganito pala ang Asawa ni Mr. Muller! Woah! Nagseselos ako sa Asawa niya! Sana all!" "Makikita mo talaga na in love na in love si Mr. Muller sa kanya." Napatingin ako sa mga tao na nakatingin sa amin. Wala ba kaming private moments dito? "Ehem... Pwede naman siguro na akin lang ang Asawa ko diba? Date namin ito kaya wag kayong epal." Kunot noong ani ko sa kanila. Napatingin naman ako kay Mike na parang natutuwa pa sa pinagsasabi ko dito. "Please, kailangan naming ng time ng Asawa ko na mag-date." Napatango naman ang mga tao at agad naman silang lumakad at nakahinga na lang ako ng maluwag. "Okay na, wife. Moment na natin ngayon dito." Napangiti naman ako at napatango. "I want Mr. Penguin now." "Okay, fine, fine. Kailangan muna kumuha ng card." Tumango naman ako at lumakad na kami sa cashier at binayaran na niya bago kami pumunta sa claw machine. "Go, hubby!" Natawa naman siya at nakailang try naman siya nang makita ko na nagi
Geraldine's Point of View* Naglalakad kami ni Mike sa mall at syempre patuloy pa rin namin ang date namin. Date sa umaga hanggang hapon tapos labanan sa gabi. O diba? Magkahawak ang kamay namin habang naglalakad at napagdesisyonan namin na hindi na muna kami mag-di-disguise. Kahit weird at hindi ako sanay pero sasanayin ko sarili ko dahil hindi naman ako nag-iisa. Dalawa naman kami. Kaya heto ngayon habang naglalakad kami ay pinagtitinginan kami ng mga tao. Sinong hindi mapapatingin sa Asawa ko? Ang gwapo-gwapo niya sa sout niya ngayon at mas lalo atah akong nahuhulog sa kanya. At ako naman ay naka white dress naman ako at nakasapatos para sa pagtakbo namin mamaya kung may mangyayari man. "Hala nandidito si Mr. Muller!" Hindi namin pinansin ang mga taong nakatingin sa amin. "Saan tayo pupunta ngayon, wife?" "Hmm... Arcadeeee!" Natigilan naman siya at napatakip siya sa bibig niya at pinigilan niya ang sarili niya na kumilig. Jusko! Alam ko na lahi mo, Muller! May be
Geraldine's Point of View* Ilang players na ang bumagsak sa sahig dahil may bet itong Asawa ko na kung sino ang makakatalo sa akin ay mananalo within 1 hour sa gitna ng ring. Isa-isang kinukuha naman ang mga wala ng malay sa ring may mga pumapasok pa ring mga players. "Bakit hindi ka napapagod?" Mabilis niya akong inatake at napaiwas na lang ako at na-out of balance naman siya kaya hinayaang ko na lang mahulog sa ring at ibig sabihin nun ay wala na siya sa laro. "Hindi ka atah tao!" Mahina naman akong napatawa dahil sa sinabi nung isang lalaki. "Hmm... noon iyon na hindi ako tao pero ngayon ay tao na ako wag kayong mag-aalala." Nanlalaki naman ang mga mata nila dahil sa sinabi ko at sabay-sabay naman silang lahat na umatake at napa-smirk naman ako at isang iglap ay nawala ako sa harapan nila at ayun nga nagbungguan silang lahat na kinapikit ko na lang. "Uhmm... sorry?" Napatingin naman sila sa akin sa unahan na nakatayo sa gilid ng stage. "P-Paano..." "L-Lumaban ka ng patas