Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Hindi ko alam parang magaan na ang pakiramdam ko ngayon. Parang na-cleansing atah ang kaluluwa ko dahil sa pagtulog ko. Naramdaman ko na may papalapit sa amin pero hindi sa baba kundi sa taas kaya agad akong napatingin kay Jane. "Jane." Napatingin siya sa akin at agad tumango nung ma-gets niya ang mean ko at agad akong umupo sa gilid ng puno at nag-act na walang malay. At inanalayan naman niya ako sa gilid ko. "Jane!" Narinig ko ang malakas na sigaw ni Rafayel na maski siya ay nagulat. "Wife!" At yun pa ang isa at napangiti na lang ako. Hindi ko alam na dumating na pala sila? Pero nakapikit pa din ako. "H-Hala... Wag kang tumalon, Sir Rafayel!" Pero narinig ko na may tumalon pero di ko na pinansin dahil tulog mode ako ngayon. "Wife." Biglang may yumakap sa akin. Teka lang tumalon din ang isang ito! Dahan-dahan naman niya akong binuhat at naamoy ko agad ang scent ng Asawa ko. Dahan-dahan akong napamulat at nakikita ko ang mukha ni Mike na para
Geraldine's Point of View* Napatingin ako sa laptop ko dito sa opisina ni Mike at sa may sofa ay may kasamahan siya at dito sila nagme-meeting at nandidito lang ako sa lamesa ko. Nakatingin kasi ako sa isang news at di ako makapaniwala na makita ang isang balita na isang pamilya ng mga mafia ang naubos ng isang gabi at walang buhay ang iniwan sa mansion nila. Hala ka, kagaya sa amin pero wala namang namatay sa amin. Ayon sa balita ay nakatanggap sila ng red card galing sa Mafia emperor at matapos nun ay inubos sila pagka kinagabihan nun. Hindi pa din ako makapaniwala habang nakatingin sa balita. Napasandal ako sa upuan ko habang nakatingin doon. Naalala ko din na sinabi sa akin ni Ethan na nagpakita ang Mafia emperor nung gabing iyon pero sinabi ko naman na not feeling well ako nun dahil sa nangyari sa akin at naintindihan naman nila kaya si Zeke ang pinapunta nila doon para tumingin kung ano ang nangyayari doon. At nagpadala lang sila ng litrato sa Mafia emperor at kagaya nung
3rd Person's Point of View* Nagmamaneho ngayon si Skyler at nasa likuran niya si Josh at papunta sila ngayon sa isang kompanya. "Boss, saang kompanya po ba? Maraming kompanya po sa north." "Company of Michael Muller." Natigilan naman si Skyler na kinapreno niya at nagulat naman sila sa nangyari. "May kalaban ba?" agad naging alerto ang lahat at napatingin sa paligid na kinakunot ng noo ni Josh. "Hindi ko namalayan na may pedestrian po." Napatingin naman sila sa harapan na may tumatawid na matanda at bata at nagpasalamat naman yung tumawid at napabuntong hininga na lang si Skyler. Mabilis na gumalaw ang kamay ni Skyler at agad nag-message kay Gerry tungkol sa bagay na yun. "You can go now." "Yes, boss." Nagpatuloy na lang siya sa pagmamaneho at napabuntong hininga na lang siya. Anong gagawin niya sa kompanyang iyon? Si Astraea na ang pupuntahan niya? Napasulyap siya sa smart watch niya at hindi pa nito tinitingnan ang message niya! Kailangan niyang makaisip ng paraan bago
3rd Person's Point of View* Sa meeting room kung nasaan sina Mike at Josh. Nakatingin lang ngayon si Mike sa kanya at hindi din nagpapatalo si Josh sa pagtitigan. "What are you doing here? Biglaan naman atah ang dating mo dito without appointment." "I'm your friend kaya exempted ako diba?" "Not concider being your friend." Napakunot naman ang noo ni Josh sa sinabi nito. Pero ganun naman parati ang sinasabi nito kaya nasasanay na din siya. "Hindi ka pa din nagbabago. Oh well, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa sa pinunta ko dito." Umiinom ng tea si Mike habang nakatingin sa kanya at pinipigilan niya ang sarili na suntukin ang mukha nito dahil sa ginawa nito sa Asawa noon na muntik ng isali sa collection nito noon. At si Josh naman ay nakikita niya na kumportable lang ito sa inuupuan niya na mas lalo niyang kinainis pero hindi naman niya iyon pinapahalata. Ngumiti naman siya habang nakatingin kay Mike. "About your wife..." Napatigil naman sa pag-inom si Mike sa tea niya na at n
Geraldine's Point of View* Lumakad na kami paalis sa meeting room para hindi maghinala sa akin si Mike pero hindi ko inexpect ang pagtawag niya sa akin. "Miss?" Natigilan kami sa paglalakad dahil alam ko na ako ang tinatawag ni Mike. Napalunok ako ngayon at dahan-dahan naman akong napatingin sa kanya at binitawan ko ang kamay ni Josh. "Mr. Muller?" Nakita ko na ang lapit na niya sa akin ngayon! At huminto siya sa harapan ko at tiningnan niya ang ID ko na kinatingin ko din doon. "Jerah Sanchez?" "Yes, Mr. Muller." Iniba ko talaga ang boses ko para hindi niya ako mahalata at tiningnan ko ang mga mata niya ngayon na parang binabasa ang boung katauhan ko. "Do you need help? Hinaharass ka ba ng lalaking ito?" Balita pala sa boung Pinas ang pagtakbo ko sa kasal namin dahil sa mga babae niya. "You!" Pinigilan ko naman si Josh at sinamaan siya ng tingin. "Mag-uusap lang po kami para malinawan po sa lahat." Tiningnan niya ako sa mga mata ko at hindi din ako nagpapatalo. "Anong
3rd Person's Point of View* Naglalakad siya pabalik sa opisina kung nasaan naghihintay ang Asawa niya ngayon. Pero habang naglalakad ay hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya ngayon. Habang nakatingin sa babaeng nakaharap niya kanina. Nagpatuloy siya sa paglalakad nang matigilan siya bigla sa paglalakad at natigilan din ang kanang kamay niya na si John. "Boss?" "Bagong employee ba si Miss Jerah Sanchez?" walang emosyong ani ni Mike kay John. "Titingnan ko po sa information sa HR po." Kinuha niya ang tablet niya at hinanap niya ang pangalan ni Jerah Sanchez at napakunot ang noo niya nung makita sa information sa kompanya nila na walang nagpapangalang Jerah Sanchez na nagtatrabaho sa kompanya nila. "Wala pong nakapangalan ng ganun, boss." Napakamao si Mike sa sinabi nito at mabilis na tumakbo papunta sa opisina kung nasaan ang Asawa niya at pagbukas niya ng pintuan ay wala siyang nakikitang Gerry sa loob ng opisina. "Boss? Ano pong problema? Ire-report na po ba natin ang
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon sa mga mata ni Josh. Alam mo Gerry, bakit yun ang sinuot mo sa kasal mo kay Mike? Nagiging b*bo na ba ako? Emergency situation na kasi ang nangyayari kaya ganun... "Pinahiram ko si Mrs. Muller." Natigilan naman siya sa sinabi ko. Yun talaga ang lumabas sa bibig ko? "Pinahiram mo siya? Hindi ba't sobrang yaman ni Mrs. Muller?" "That's an emergency situation. Hindi niya matanggap na ikakasal si Mr. Muller sa magiging Asawa niya. You know may past relationship silang dalawa tapos ikakasal si Mr. Muller sa ibang babae." Pwede na akong maging novelist nito ha. "Ganito kasi ang nangyayari." Ipapaliwanag ko sa kanya ang nangyayari para mas lalo siyang maniwala sa akin. Kailangan niyang malaman ang nangyari sa gown niya dahil ang mahal din nun kaya i-explain natin sa kanya. 3rd Person's Point of View* Ipapaliwanag kuno ng Bida natin ang nangyari kuno sa kanya. Nung tumakbo siya palabas ng hall ay nakita niya si Miss Geraldine nun
Geraldine's Point of View* Damn this bastard! Sakal-sakal pa din niya ako ngayon. "You're mine at walang ibang aangkin sayo at ako lang. Jerah, ito ang tatandaan mo. I will kill those who can stop us at papatayin ko din ang mga babaeng naging sagabal sa lahat ng plano ko!" May plano pa talaga ang lalaking ito! Mga inosente ang lahat ng mga naging biktima niya at nakita ko ang mga record interview nila at sobrang kinurot ang puso ko sa mga naririnig at may iba na ginawang s*x slave ng demonyong ito. "Try that o baka ako ang unang magpapatumba sayo. Hindi ako kailanman magiging sayo dahil ginamit lang kita or in short pinerahan lang kita." "I don't care! Wala akong pake kung pinerahan mo ko o hindi. You're mine, Jerah." Akmang hahalikan niya ang labi ko pero agad kong tinuhod ang alaga niya na kinasigaw niya sa sakit. Wala akong emosyon na nakatingin sa kanya habang nakahiga sa sahig. "Hindi mo kailanman magagalaw ang mga biktima mo," walang emosyong ani ko sa kanya. Biglang bu
Geraldine's Point of View*Nakatingin ako ngayon kay Mike na nag-aalalang nakatingin sa akin."Kaya nga sinabi ko na hawakan kita dahil alam ko na maiiwan kita at mawawala ka sa sobrang laki ng mansiong ito."Hinawakan niya ang kamay ko at mukhang pinaparinig niya talaga ang lahat ng iyon sa mga tao na nandidito."O-Okay."Tinabunan niya ako sa mga taong nandodoon at pinunasan niya ang mga mata ko. Hindi ko pala namalayan na umiiyak na pala ako. "Sorry.""I understand.""Mr. Muller, ayos lang po ba riyan?" rinig na ani ng butler namin sa taas ng hagdanan."Yes."Inilagay niya sa damit niya ang kamay ko para humawak ako roon."Ayos ka na?"Ngumiti ako at dahan-dahan na tumango.Lumakad na kami paakyat sa hagdanan at nagpatuloy na rin sila sa paglakad papunta sa lugar kung saan kami papunta.Nakarating kami sa isang pintuan at nakita ko na isa pala yung opisina.Pumasok na kami sa loob kasabay si Butler at sinirado nito ang pintuan ay nasa labas ang mga bodyguards at mga katulong."Mas
Geraldine's Point of View* Nakarating kami ngayon sa malaking gate at nakakalula sa sobrang taas nun. At gold pa ang kulay ng gate. "Totoo ba yan?" mahinang ani ko habang nakatingin sa gate. Kung ipe-prenda ko kaya ito ay mga magkano kaya? "Yes, gusto mong i-prenda?" Napatingin ako kay Mike at mahina na tumatawa pero natigilan ako sa sinabi niya. "Totoong gold, hubby?" "Oo nga." "Shocks! Gold na sa gate pa lang eh ano na kung sa loob?" "White gold and yellow gold ang makikita mo roon." "Daebak!" "Teka lang... Wife, ubos na ba ang allowance mo?" Natigilan naman ako sa sinabi niya. "Uhmm... Meron pa naman. Sobra-sobra pa nga iyon." "Kung sobra yun... Eh bakit naghahanap ka pa ng isasangla?" Oo nga noh? Bakit ba ako naghahanap? "Sa isipan ko ganun eh. Mukhang nakasanayan na." "Fine, fine, dadagdagan ko ang allowance mo mamaya." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "Hubby, di na kailangan. Marami na yun at hindi ko na alam kung ano ang gagastusin ko sa pera."
Geraldine's Point of View* Nakarating na kami sa port ng island at tahimik lang akong nakasunod sa mga likod ni Mike. "Welcome back, Mr. Muller." "Hmm.." Napatingin naman sila sa akin na nasa likod ni Mike at ngumiti naman ako sa kanila. "Mr. Muller, sino po itong kasama ninyo? Ngayon lang po namin nakita. We need to know her identification." Natigilan ako sa sinabi nito. Hindi ko naman alam na strict talaga dito. Pero nevermind, dapat lang noh. "She's my personal assistant." "Her identification?" Hala ang strict nga! "Wh---" "Here, sir." Inilahad ko sa kanila ang ID ko at mabuti dinala ko ang identification ko bilang Girlie noon na nagtatrabaho bilang assistant sa company ni Mike. "Palagi po akong kasama ni Mr. Muller sa company." Napatingin naman ang tauhan kay Mike. "Mr. Muller, may alam po ba siya tungkol sa island na ito?" "Yes, I want her also na pumasok sandali sa school dito kasi gusto niyang subukan ang competition sa phantom syndicate. Welcome naman ang lahat
Geraldine's Point of View* Nakasakay kami ngayon sa yatch ni Mike papunta sa island ng pamilya namin. Hindi ko alam na may island pala kami. Ang yaman naman atah ng pamilya ko at lalo na itong lalaking ito may pa-yatch pa. Maaga kaming sumakay sa yatch dahil mga pitong oras ang travel papunta doon sa island namin. Exclusive pala ang island na iyon at para lamang iyon sa mga assassins. Oh diba? Delikado ang lugar na yun. Nakatingin ako sa dagat habang nakatayo sa gilid at hinahayaan ang hangin na tumama sa mukha ko. Nang naramdaman ko na may yumakap sa likuran ko at nung tingnan ko ay nakita ko si Mike. At pinatong niya ang jacket sa balikat ko at niyakap niya ako sa likuran ko. At naramdaman ko na hinalikan niya ang leeg ko at pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko. "Baka mahulog ka, wife." "Nahulog na ako sayo." Humarap ako sa kanya at nakita ko na napangiti siya at dahan-dahan niyang hinalikan ang noo ko. "Wife, ipagpapatuloy mo ba ang disguise mo roon?" Napangiti ako
Geraldine's Point of View* Natigilan ako nang makita ko sa di kalayuan. Nakita ko ang dad ko na nakahiga sa sahig at nagkakagulo ang paligid. "Dad!" Agad akong lumapit sa kanya at tiningnan ko siya. Napaluha ako bigla nang makita ko na nag-aagaw buhay na siya ngayon. Paano nangyari ang bagay na ito? "Daddy, lumaban ka, please! Hindi pa tayo nag-uusap ng maayos." Dahan-dahan naman niyang hinaplos ang pisngi ko at ngumiti kahit namimilipit na siya sa sakit. "N-No, hihingi pa ako ng tawad sayo at mamamasyal pa tayo, dad." "My Princess... gusto ko ring gawin ang lahat ng iyon. Pero mukhang limited na ang oras ko ngayon. Pasensyahan mo na ang dad mo dahil ginawa ko lang yun para protektahan ka." "Ayos na po yun. Okay na tayo and please, don't leave me like mom." Naamoy ko ang dugo at napatingin ako sa tiyan niya at malaki ang hiwa doon na ginawa ng mga kalaban. "Mahal na mahal kita, anak. Mukhang kailangan ko na ring mamahinga dahil matagal na akong hinihintay ng mom mo at isa pa
Geraldine's Point of View* "Hindi namin alam na ganito pala ang Asawa ni Mr. Muller! Woah! Nagseselos ako sa Asawa niya! Sana all!" "Makikita mo talaga na in love na in love si Mr. Muller sa kanya." Napatingin ako sa mga tao na nakatingin sa amin. Wala ba kaming private moments dito? "Ehem... Pwede naman siguro na akin lang ang Asawa ko diba? Date namin ito kaya wag kayong epal." Kunot noong ani ko sa kanila. Napatingin naman ako kay Mike na parang natutuwa pa sa pinagsasabi ko dito. "Please, kailangan naming ng time ng Asawa ko na mag-date." Napatango naman ang mga tao at agad naman silang lumakad at nakahinga na lang ako ng maluwag. "Okay na, wife. Moment na natin ngayon dito." Napangiti naman ako at napatango. "I want Mr. Penguin now." "Okay, fine, fine. Kailangan muna kumuha ng card." Tumango naman ako at lumakad na kami sa cashier at binayaran na niya bago kami pumunta sa claw machine. "Go, hubby!" Natawa naman siya at nakailang try naman siya nang makita ko na nagi
Geraldine's Point of View* Naglalakad kami ni Mike sa mall at syempre patuloy pa rin namin ang date namin. Date sa umaga hanggang hapon tapos labanan sa gabi. O diba? Magkahawak ang kamay namin habang naglalakad at napagdesisyonan namin na hindi na muna kami mag-di-disguise. Kahit weird at hindi ako sanay pero sasanayin ko sarili ko dahil hindi naman ako nag-iisa. Dalawa naman kami. Kaya heto ngayon habang naglalakad kami ay pinagtitinginan kami ng mga tao. Sinong hindi mapapatingin sa Asawa ko? Ang gwapo-gwapo niya sa sout niya ngayon at mas lalo atah akong nahuhulog sa kanya. At ako naman ay naka white dress naman ako at nakasapatos para sa pagtakbo namin mamaya kung may mangyayari man. "Hala nandidito si Mr. Muller!" Hindi namin pinansin ang mga taong nakatingin sa amin. "Saan tayo pupunta ngayon, wife?" "Hmm... Arcadeeee!" Natigilan naman siya at napatakip siya sa bibig niya at pinigilan niya ang sarili niya na kumilig. Jusko! Alam ko na lahi mo, Muller! May be
Geraldine's Point of View* Ilang players na ang bumagsak sa sahig dahil may bet itong Asawa ko na kung sino ang makakatalo sa akin ay mananalo within 1 hour sa gitna ng ring. Isa-isang kinukuha naman ang mga wala ng malay sa ring may mga pumapasok pa ring mga players. "Bakit hindi ka napapagod?" Mabilis niya akong inatake at napaiwas na lang ako at na-out of balance naman siya kaya hinayaang ko na lang mahulog sa ring at ibig sabihin nun ay wala na siya sa laro. "Hindi ka atah tao!" Mahina naman akong napatawa dahil sa sinabi nung isang lalaki. "Hmm... noon iyon na hindi ako tao pero ngayon ay tao na ako wag kayong mag-aalala." Nanlalaki naman ang mga mata nila dahil sa sinabi ko at sabay-sabay naman silang lahat na umatake at napa-smirk naman ako at isang iglap ay nawala ako sa harapan nila at ayun nga nagbungguan silang lahat na kinapikit ko na lang. "Uhmm... sorry?" Napatingin naman sila sa akin sa unahan na nakatayo sa gilid ng stage. "P-Paano..." "L-Lumaban ka ng patas
Geraldine's Point of View* Naglalambingan kami ni Mike dito sa park nang makita ko na may limang lalaki na may hawak na binatilyo. "Wag na wag kang magnanakaw. Alam mo naman na masama ang bagay na yan diba? Ipapatawag natin ang mga magulang mo." "Bitawan mo ko!" Mabuti nahuli nila ang binatilyong iyon. Marami na talagang mga ganitong tao sa boung mundo. Napatingin ako sa kanila at dinala nila ito sa mga pulis. Mukhang mga tagabantay sila dito sa park para sa kapayapaan. Nabalitaan ko na walang sweldo ang mga ganito. Parang incentives lang atah ang binibigay sa kanila pero mabuti na din iyon dahil wala na masyadong krimen kung walang pulis dito. Napangiti na lang ako at napatingin sa kalangitan. Napabuntong hininga na lang ako. Ang sarap sa pakiramdam lalo na nasa likod mo ang taong mahal mo na mahigpit na yumayakap sayo. Napatingin naman ako kay Mike na nakayakap pa din sa likuran ko habang naka-rest ang ulo niya sa balikat ko. "Hubby, are you sleeping?" Tiningnan ko siya at