Sorry kung late update. Nagkasakit kasi si Author.
Corvus’ POVPumasok si Alina sa kuwarto ko habang abala ako sa pagla-laptop. Inaasikaso ko kasi ‘yung ibang business na naiwan sa akin ni Lola. Mga business na wala na talagang ibang hahawak kundi ako. Sa buong linggo na dumaan, isa-isa kong na-meet ang mga business partner ni lola nung nabubuhay pa siya. At bilang nag-iisa niyang apo na nabubuhay sa mundong ‘to, wala na rin silang nagawa kundi tanggapin at kilalanin ako. Wala namang naging problema kasi maaayos silang kausap. Ngayon, busy na lang ako sa pag-aayos ng mga dapat ayusin. Natambakan kasi ako ng mga trabahong naiwan ni lola. Hindi tuloy ako makapaniwala na nakakayang gawin ito ni lola, lalo na’t napakarami pala niyang inaasikaso. Sa tulong ni Alina at ni White lady, nagagawa ko naman ang mga dapat kong gawin. Aminado rin kasi ako na hindi ako marunong sa paghawak ng mga business, lalo na’t baguhan palang ako sa ganito.“Oh, ano’t ganiyan ka makatingin?” tanong ko sa kaniya nang lapitan niya ako.“Isang linggo ka nang nakaha
Corvus’ POV“Oh, ayan, okay na ba sa ‘yo ang ganitong kalawak na beach front? Parang mas maganda na ata itong napuntahan natin?” tanong ni Geronimo pagdating namin sa ika-sampung beach resort na pinuntahan namin.Tumingin ako sa buong paligid. Sa lahat ng beach front na napuntahan namin, parang ito na ata ‘yung pinakamaganda sa lahat. Tama si Geronimo.Sampung beach na ang napuntahan namin. Napuntahan namin ang mga ito ng walang kahirap-hirap. Gumawa kasi ako ng portal para mas madali ang travel namin.“Teka, anong lugar nga pala ‘to?” tanong ni Geronimo sa akin. Naalala ko tuloy nung unang beses na pinakita ko sa kaniya ang kakayahan ko. Gulat na gulat siya. Anong klaseng tao raw ba ako? Maligno raw ba ako o demonyo? Tawang-tawa talaga ako sa kaniya. Mabuti na lang at nasanay na rin siya sa akin.“Zambales ito,” sagot ko sa kaniya.“Kaya pala maganda,” sabi niya habang palibot-libot din ang tingin sa buong paligid.Sobrang asul nung tubig, tapos ang pino nung mga buhangin. Hindi rin
Alina’s POVIsang nakakagulat na balita ang natanggap ko ngayong umaga. Si Tita Camilla at Emma kasi ay natagpuang walang buhay sa mga selda nila. Hindi alam kung anong nangyari, pero pakiramdam ko, nagkaroon sila ng mga kaaway doon at baka kapwa preso ang pumaslang sa kanila. Gusto ko sanang matuwa, kaya lang mas gusto ko sana na mahabang panahon pa silang makulong doon para mapagbayaran nila ang lahat ng mga kasalanan nila. Kaya lang, wala na, hindi na mangyayari ‘yon kasi tuluyan na silang lumisan sa mundong ‘to.Hindi ko na muna ito ipapaalam kay Thomas kasi baka kung ano na naman ang mangyari sa kaniya. Sa ngayon, maganda-ganda na ang pag-iisip niya at bumubuti na rin ang lagay niya. Ayoko naman na mabalewala ang lahat nang pinaghirapan niya para lang gumaling na siya.“Papasok ka ba sa office mo, today?” tanong ni mama sa akin habang pababa na ako sa hagdan.Umiling ako. “Hindi po, magkikita po kasi kami ni Corvus. Araw po kasi ng date namin ngayon,” sagot ko sa kaniya. Ngumiti
Corvus’ POVSa madaling-araw, palagi na lang akong nagigising na may kamay na nakapasok sa brief ko, sa hapon naman kapag nakakatulog ako sa kama, nagigising ako na kinakain na ako ni Alina. Nakakatawang isipin pero huwag naman sana sa titë ko siya naglilihi. Baka naman maging kamukha ng ano ko ang maging anak namin. Pero, hindi, sabi kasi nila, kapag nagbubuntis ang isang tao, mas lalo raw talaga itong nagiging malibög. Madalas, hindi na siya nahihiyang may gawin sa akin ng walang paalam. Gustong-gusto ni Alina na may nangyayari pa rin sa amin kahit buntis na siya.“Nakita niyo po ba si Alina?” tanong ko kay white lady pagbaba ko sa ibaba ng mansiyon. Kagigising ko lang kasi. Pagkagising ko kanina, wala na naman akong suot na panjama at underwear. Sa tingin ko ay hindi ako nagising kanina nung mukbangin na naman ako ni Alina.“Nasa garden, tumitingin-tingin ng mga bulaklak doon,” sagot niya.Lumabas ako para tignan siya. Tama si white lady kasi naroon nga siya. Abala ito sa pagkuha n
Corvus’ POVTahimik na sa buong paligid. Patay ang mga ilaw sa buong manisyon. Tanging mga insekto na lang ang maririnig sa buong paligid. Ngayon, nakaluhod na ako sa gitna ng tahimik na garden ng mansiyon, habang ang liwanag ng buwan ay banayad na bumabagsak sa paligid ko. Hawak ko sa aking kamay ang isang maliit na kristal na bulaklak na pinitas ko kanina—ito ang simbolo ng aking koneksyon bilang kalahating tao at kalahating fairy. Dahan-dahan, inilalagay ko ito sa aking noo, sa gitna ng aking mga kilay kung saan naroon ang lugar ng ikatlong mata ko. Huminga ako nang malalim at saka ko sinapuso ang bawat paghinga. Nagsimula na rin akong bigkasin ang magic spell na galing sa libro.“Mata ng kaloob-looban sa gitna ng aking noo, magbukas ka.”Paulit-ulit ko itong binibigkas, at sa bawat pag-ulit ko, naramdaman ko ang kakaibang enerhiyang dumadaloy mula sa lupa. Ang libro na nasa damuhan ay nagpakawala na rin ng paunti-unting liwanag. Sumasampa ito papunta sa aking katawan na umaabot sa
Corvus’ POVNapansin ko na nagulat sina white lady at Alina sa akin. Alam ko hindi nila nakikita si lola, pero ako, malinaw na malinaw ko siyang nakikita. ‘yong nga lang, puting-puti ang kulay niya. Ibang-iba sa kulay naming mga tao.“Isa sa mga normal na kakahayan natin biglang flower fairy ay nagawa mo na, apo. Simula ngayon, hindi na magsasara ang ikatlong mata mo. Pero hindi ibig sabihin nito ay palagi itong nakabukas. Puwede mo itong isarado kung gusto mo, pero anuman ding oras ay mabubuksan mo ito kung kinakailangan mo,” paliwanag niya sa akin.“Nakikita mo ba ang lola mo ngayon, Corvus?” tanong naman ni Alina.“Oo, nandito siya at nakikita ko. Kausap ko siya ngayon,” masaya kong sagot kay Alina.“Ano’t narito siya?” tanong naman ni White lady.“Oo nga, b-bakit ho kayo naririto? Ginala niyo po ba talaga ako?” tanong ko na rin sa kaniya.“Nagagawa ko na ito dati pa. Sadyang hindi mo lang ako nakikita. Nakamasid ako sa iyo palagi, apo. Hindi pa kasi ako opisyal na nakakapunta sa k
Corvus’ POVDito ako nagsimula sa malapit na ospital. Ngayon na ako magsasanay na makipaglabanan sa mga mahihinang mga demonyong nangangain ng mga ligaw na kaluluwa. Dito sa sspital na kung saan ay madalas puro mga kapos-palad ang dinadala. Dito ko unang naisip na pumunta kasi nakita ko na parang ang daming naglisaw na ligaw na kaluluwa. At dahil alas sais palang ng gabi at hindi pa masyadong malalim ang gabi, kalmado palang ang lahat. Kanina, tinanong ako ni Alina kung natatakot o kinakabahan ba ako. Bakit pa? Para saan? Dapat pa ba akong matakot kung alam ko naman na imortal ako at walang kamatayan? Pero kahit na ganoon ay masaya ako kasi alam kong may care lang siya sa akin. Sign na mahal na mahal niya talaga ako.Sa nakikita ko, puro bata at matanda ang mga ligaw na kaluluwa na nandito. Ang pagkakaiba lang nila ay mas marami ‘yung umiiyak. May mga batang kaluluwa na nakabuntot sa mga mahal nila sa buhay. Takang-taka ang mga kaluluwa na ito dahil hindi sila pinapansin ng mga mahal
Corvus’ POVPagdating sa dulo ng hallway ng ospital, hinayaan kong pumasok siya nang una sa katabi ng room nung morgue. Pagpasok niya sa loob, ako ang sunod na pumasok. Dahan-dahan akong pumasok. Sa loob, nakita kong nakaupo siya sa isang kama. Tila bodega ito ng mga lumang gamit sa ospital na ‘to.Tinignan ko ang buong paligid. Kaming dalawa lang ang tanging nandito.“Oh, nasaan na? Nasaan na ang sinasabi mong demonyong nag-aabang sa mga ligaw na kaluluwa?” tanong ko agad sa kaniya.Nakita kong ngumisi ang babaeng ligaw na kaluluwa. Pagkatapos, sa isang iglap, bigla itong naglaho at saka lumitaw sa likuran ko. Para siyang nag-teleport kaya alam ko na agad na demonyo na itong babaeng nakausap ko.Lumutang ang isang flower vase na nasa lamesa. Isang malakas na tawa ang pinakawalan niya sa buong kuwarto. Tumama ang flower vase at nabasag sa ulo ko kaya natumba ako. Nang makita niyang natumba ako, lalo niyang nilakas ang tawa niya.“Bobo ka, hindi mo ba ramdam na ako ang demonyong nangan