Sayuri's Pov
He kissed me
Timothy kissed me
He kissed me again!
At bakit ba hindi pa rin ako nagfri-freak out sa pangalawang pagkakataon?! He's my mortal enemy! I should be angry and disgusted, but I'm not. Actually, hindi ako ganoon ka-bothered sa kiss. Finally, naalala ko na kung anong nangyari five years ago, at ‘yun ang matinding gumugulo sa isip ko. At alam ko na kung bakit pinilit kong burahin iyon sa alaala ko.
5 years ago...
"Timothy."
Lumingon sa akin ang twelve years old na si Timothy at nginitian ako.
"Hi Yuri, may ipapakita ako sayo."
"Hindi ako interesado sa kahit ano ngayon Timothy, gusto lang talaga kitang makausap," impatient kong sabi. Wala akong oras sa kahit anong small talk niya ngayon.
"May problema ka ba Yuri?" tumayo siya, nalaglag sa lupa ang binabasa niyang libro na The Little Prince, nakaupo siya noon sa paanan ng Weeping Cherry Tree .
"Ija, nakikinig ka ba?" Napalingon ako sa nagsalita-my mother. Yes, my mom called me to say something 'important'. It was so sudden, kasi hindi naman siya ganoon kainteresado sa amin, lalo na sa akin. Anong plano niya? She's our mother, but I don't want to call her 'mom' kasi feeling ko inalabas lang niya kami ni Yuki para ipagkatiwala sa baby sitter.
Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin ng hotel na tinutuluyan namin. One month, one month na ang nakalipas at ang dami agad nagbago sa akin. I'd like to blame my mother for all of these. Being with her is not a good idea, I looked like a priced porcelaine doll. Umikot ako sa salamin at tinignan mabuti ang dress na ipinasuot sa akin ni mama. Kinomfiscate niya ang lahat ng damit na dala ko at binilhan ako ng mga bago, mga damit na hindi ko puwedeng suotin sa normal na pagkakataon. It made me feel like I'm isolated and alone. Sure, I can call Yuki anytime, pero iba pa rin kapag kaharap mo na yung tao. Lumabas ako at nagsuot ng sweater, I had to be back by noon because we have another stupid photo shoot. But this morning I'm free. Naisip kong magstroll muna sa labas at maghanap ng isang aesthetic na coffee shop. Nang mapagod na ako magwindow shopping ay nagpahinga ako sa isang maliit na coffee shop. Naisipan kong tawagan ang roommate ko. Hindi yun makikipag video call sa akin dahi
Chapter 19- The ClanTimothy's PovIt was 7 am, and the telephone outside our room was ringing non-stop."Hello?" I greeted in a sleepy tone."Hello, Son?" Nagulat ako.. it’s my dad.“Dad? napatawag ka? Don’t worry about me.I know si mama ang nagutos sa iyo.”“It’s your grandfather’s 15th death anniversary. Your name is on the list of family members.” Natigilan ako.“Am—I— allowed to go home now?”“You’re almost 18 now, bubuksan na ang last will and testament ng lolo mo.”I felt a heavy load on my shoulder. No matter what I do I’ll never be accepted. Kahit siguro piso lang ang makuha ko sa naiwan niyang kayamanan ay may aapela pa rin. After all I’m just his bastard son. With an unknown mother.Pagkatapos mag-isip isip t
Timothy's Pov We broke apart, and I knew from that moment, things will never be the same for us. I could never deny that the kiss was unreal, neither she. I stepped away from her. "Y-Yuki's gonna kill me," bulong ko. "N-no, Sorry, I'm the one who initiated so. Lord anong ginawa natin?" napatayo siya at nagpaikot-ikot sa kuwarto ko. "We just destroyed the five years of mutual hatred." "You hate me?" she suddenly stopped roaming around. Nailagay ko ang mga palad ko sa mukha ko. "You know, this is not the right time for something like this, I'm tired, stress and confused." Natahimik siya saglit at napabuntong hininga. "Me too, w-we kissed. What the hell is happening?! Recently, I hate you like hell," She whispered. "Pero napalitan na yon," sabi niya bigla. Napakunot noo ako. Biglang siyang namula at umiwas ng tingin. "A-ano, naisip ko lang 'yun nung akala ko k
Yuki's Pov Si Timothy. Ilang araw din siyang nakakulong sa kuwarto niya at nanonood ng mga lumang movies, tapos puro junkfoods ang kinakain. Pagkatapos ay nag-adik naman siya sa sports. As in heavy work out. Mas gusto ko pa siyang makita na nagpapakalunod sa pagkain sa kuwarto niya habang nanonood ng mga old cartoons kaysa magpaputok siya ng ugat sa kaka-work out. Simula noong araw na mag-usap kami ang laki ng pinagbago niya. Napapansin na siya ng mga tao dito sa school sa kakaiba niyang kilos, pero ok lang sa kanya. He's finally done hiding at hindi na siya sumasama sa mga jerks niyang kaibigan, laging ako ang kasama niya. As a best friend and future Psychiatrist, may mga naobserbahan ako sa kanya. Tila inilalayo niya ang sarili niya sa mundo, hindi na siya nakikipag socialize katulad ng dati.Hindi talaga siya nagsasalita, at lagi siyang nagbabasa ng libro, minsan English literature o kaya History books nagulat
Sayuri's PovMy heart was breaking by his vulnerability. Two months na ang nakalipas nung huli naming paguusap sa kuwarto niya, at narealized ko na mali ako, mali ako na pangunahan siya at iimpose sa kanya ang dapat niyang mafeel. I'm really a horrible person.Pagkatapos noon, parang hindi na ako nageexist sa mundo niya. Nagkakasalubong kami sa corridor pero si Yuki lang ang kinakausap niya. Hindi niya ako tinitignan sa mata, hindi na niya ako iniinis. For the past two months, he seems so alone in his world. Hindi maintindihan ng mga ka-eskwela namin ang nangyayari sa kanya. Pero ako gets na gets ko. Hindi na siya nagpapanggap. The fake Timothy was gone.At madaming nalungkot doon, lalo na ang mga babae. Pero madami pa ring na-curious sa mysterious at dark niyang aura, lahat gustong malaman kung anong nangyari sa hari. Kaso, wala siyang pinapansing kahit sino, puwera lang sa mga teachers. Tila tumitigil ang mundo kapa
The half of the summer arc will focus more on Yuki and Celeste. Timothy and Sayuri's story will continue after the summer arc. Celeste's Pov “Babalik din ako agad sa dorm two weeks bago mag-start ang summer class. Kamusta naman si Sayuri?” Iniipit ko ang cellphone ko sa pagitan ng tenga at balikat ko habang nagluluto ng soup para sa ima (lola) ko. “Ayun nagsi-simula ng ma-love sick cow kasi uuwi si Timothy sa kanila sa susunod na linggo,” sagot ni Yuki mula sa kabilang linya. “Grabe, parang dati halos isuka nila ang isa’t-isa tapos ngayon parang di na sila mabubuhay kapag di nila nakikita ang isa’t-isa,” natatawang kong sabi habang naghahalo ng sabaw. “Ganyan din naman tayo ah? It felt like; I can't last a day without seeing you or hearing your voice, Cel." Natigilan ako sa sinabi niya. Naramdaman kong uminit ang magkabilang pisngi ko. Kahit kami ng dalawa ngayon ay feelin
Celeste's PovSandali kaming natahimik dahil sa nangyari. Hinahanap ko ang aking boses pero hindi ito lumalabas."Ang mabuti pa para maging malinawag 'kung ano ba talaga ang nangyari ay puntahan ninyo ang bahay ng biyenan ni Diana, si Aling Melinda. Siya ang kasama ng mag-asawa sa bahay at siya lang ang makakapagpatunay 'kung ano ba talagang nangyari," suhestiyon ng ale. Tumango ako at inutusan ng ale ang driver na ihatid muna kami sa bahay ng biyenan ng ate ko.Mag-aalas-kuwatro ng hapon nang kumatok kami sa bahay ni Kuya Andres. Shocked pa rin ako at di ko pa rin matanggap na patay na ang aking mabait na bayaw.Si Aling Melinda, ina ni Kuya Andres, ang nagbukas ng pinto. Agad kong kinuha ang kamay niya upang magmano. Nakakunot-noo ang matanda, atubiling ibinigay ang kamay niya sa akin."Mano po, Inay Melinda," ngumiti ako sa kanya."Hindi na po ninyo siguro ako nakikilala, ako po si Celeste."Nawala an
"Si Florencio Andaya ay inaanak ng yumaong ama ni Andres," walang kaabog-abog na pahayag ni Yuki habang naglalakad sila pabalik sa inn. "Hindi kailanman niligawan ni Florencio si Diana, gayunpaman naging very close sila. Dahil si Florencio ay isang tagong bading. Itinuring daw na matalik na kaibigan ni Florencio si Diana dahil naiintidihan nito ang mga hirap niya sa pagtatago ng pagkatao. Kapag dumadaong dito ang kargo nila Florencio noon kina Andres agad siya dumederetso, dinadalhan niya ng kung anu-ano si Diana." "At nagselos sa kanya si Kuya Andres?" "No, sabi mo nga hindi seloso ang kuya mong 'yon. Noon. And I believe you. Kilala si Andres dito, he's a confident man. Smart, isa siyang guro. Magugustuhan ba siya ni Diana kung hindi? Ang pagiging close nina Florencio at ng ate mo ay ginamit ni Aling Melinda. You see, there are cases when the mother-in-law is so possessive and jealous of her son, lalo na kung nag-iisang anak na katulad ni Andr
"Celesteee!" Hinabol siya ni Yuki at pilit na inalis sa tubig. Wala siyang puwang sa lugar na 'to, ayaw na niyang manatili pa ni isang segundo sa bayan na 'to. Bakit mo 'to nagawa ate Diana? Bakit mo 'to nagawa sa amin? "Celeste, ano ba, maghunusdili ka!" "Ang sulat na 'yon Yuki! Sapat nang ebidensiya 'yon sa kataksilan na ginawa ng ate ko. Sulat kamay niya 'yon. Dahil sa kanyang ginawa ay nagpakamatay ang asawa niya! Sinira niya ang sarili niyang pamilya. Dapat na tayong umalis dito Yuki!" "Hindi pa rin ako naniniwala Celeste! Hindi 'yon magagawa ng ate mo! 'Yung sulat, rough draft lang 'yun." "Ano pa bang dapat nating isipin Yuki?! Kilala ko ang sulat kamay niya simula pagkabata!" "You just don't want to believe that Diana never left this town at all. Your mind refuses to consider the possibility that she was murdered, and that's understandable." "Yuki, I am matured enough to accept things that I can't change. Kaya kon
Third Person Of View "Halikayo..." binuksan ni Aling Melinda ang pinto ng kanyang tahanan. Sa sala na may sementadong sahig na kulay pula magkatabing naupo sina Yuki at Celeste, kaharap si Aling Melinda na kay Yuki lamang nakatingin. Tila hindi katabi si Yuki sa asal na ipinapakita ni Aling Melinda. "Sino 'yong Gary na nagpadala sa'yo ng sulat?At bakit pinadalhan ka ng ganyang sulat?" tanong ni Aling Melinda na hindi ngumingiti. "Kilala n'yo siguro si Gary, Aling Melinda," sabi ni Yuki. "Wala akong kakilalang Gary na taga rito sa amin. Iharap mo sa akin 'yang Gary na 'yan." "Aling Melinda-" "Kusang sumama sa kargador sa may pantalan ang Dianang 'yon. Mali 'yang nasa sulat na 'yan. Ang balita dito ay taga Marinduque, Florencio ang pangalan." Sabi ng matanda na nagpukol ng masamang tingin kay Celeste. "Florencio Andaya," sambit ni Yuki. "Andaya o An
Starting from this part until the end of Summer Arc will be told in Third Person's POV May sinag na ng araw sa bintana ng kuwarto ni Yuki nang magising si Celeste. October 14. Huwebes. Wala si Yuki sa tabi niya. Napansin niyan may iniwan itong note sa lamesita. Binasa niya ang nakasulat: Cel, Sumaglit lang ako sa kabilang bayan. I'll be back before noon. Binilhan na kita ng almusal mo. Love, Yuki. Parang gusto niyang mainis. Mag-isa siyang nag-almusal. Bakit hindi ako hinintay ni Yuki magising bago umalis? Parang wala lang sa kanya 'yung nangyari samin kagabi, inis niyang bulong sa sarili at pagkatapos mag-almusal ay naligo na siya at nagbihis. Paldang maong, blouse na maluwang na polo shirt style pero walang kuwelyo, kulay dilaw. Naisipan niyang magpunta sa palengke upang bumili ng ingredients s
Celeste's PovSandali kaming natahimik dahil sa nangyari. Hinahanap ko ang aking boses pero hindi ito lumalabas."Ang mabuti pa para maging malinawag 'kung ano ba talaga ang nangyari ay puntahan ninyo ang bahay ng biyenan ni Diana, si Aling Melinda. Siya ang kasama ng mag-asawa sa bahay at siya lang ang makakapagpatunay 'kung ano ba talagang nangyari," suhestiyon ng ale. Tumango ako at inutusan ng ale ang driver na ihatid muna kami sa bahay ng biyenan ng ate ko.Mag-aalas-kuwatro ng hapon nang kumatok kami sa bahay ni Kuya Andres. Shocked pa rin ako at di ko pa rin matanggap na patay na ang aking mabait na bayaw.Si Aling Melinda, ina ni Kuya Andres, ang nagbukas ng pinto. Agad kong kinuha ang kamay niya upang magmano. Nakakunot-noo ang matanda, atubiling ibinigay ang kamay niya sa akin."Mano po, Inay Melinda," ngumiti ako sa kanya."Hindi na po ninyo siguro ako nakikilala, ako po si Celeste."Nawala an
The half of the summer arc will focus more on Yuki and Celeste. Timothy and Sayuri's story will continue after the summer arc. Celeste's Pov “Babalik din ako agad sa dorm two weeks bago mag-start ang summer class. Kamusta naman si Sayuri?” Iniipit ko ang cellphone ko sa pagitan ng tenga at balikat ko habang nagluluto ng soup para sa ima (lola) ko. “Ayun nagsi-simula ng ma-love sick cow kasi uuwi si Timothy sa kanila sa susunod na linggo,” sagot ni Yuki mula sa kabilang linya. “Grabe, parang dati halos isuka nila ang isa’t-isa tapos ngayon parang di na sila mabubuhay kapag di nila nakikita ang isa’t-isa,” natatawang kong sabi habang naghahalo ng sabaw. “Ganyan din naman tayo ah? It felt like; I can't last a day without seeing you or hearing your voice, Cel." Natigilan ako sa sinabi niya. Naramdaman kong uminit ang magkabilang pisngi ko. Kahit kami ng dalawa ngayon ay feelin
Sayuri's PovMy heart was breaking by his vulnerability. Two months na ang nakalipas nung huli naming paguusap sa kuwarto niya, at narealized ko na mali ako, mali ako na pangunahan siya at iimpose sa kanya ang dapat niyang mafeel. I'm really a horrible person.Pagkatapos noon, parang hindi na ako nageexist sa mundo niya. Nagkakasalubong kami sa corridor pero si Yuki lang ang kinakausap niya. Hindi niya ako tinitignan sa mata, hindi na niya ako iniinis. For the past two months, he seems so alone in his world. Hindi maintindihan ng mga ka-eskwela namin ang nangyayari sa kanya. Pero ako gets na gets ko. Hindi na siya nagpapanggap. The fake Timothy was gone.At madaming nalungkot doon, lalo na ang mga babae. Pero madami pa ring na-curious sa mysterious at dark niyang aura, lahat gustong malaman kung anong nangyari sa hari. Kaso, wala siyang pinapansing kahit sino, puwera lang sa mga teachers. Tila tumitigil ang mundo kapa
Yuki's Pov Si Timothy. Ilang araw din siyang nakakulong sa kuwarto niya at nanonood ng mga lumang movies, tapos puro junkfoods ang kinakain. Pagkatapos ay nag-adik naman siya sa sports. As in heavy work out. Mas gusto ko pa siyang makita na nagpapakalunod sa pagkain sa kuwarto niya habang nanonood ng mga old cartoons kaysa magpaputok siya ng ugat sa kaka-work out. Simula noong araw na mag-usap kami ang laki ng pinagbago niya. Napapansin na siya ng mga tao dito sa school sa kakaiba niyang kilos, pero ok lang sa kanya. He's finally done hiding at hindi na siya sumasama sa mga jerks niyang kaibigan, laging ako ang kasama niya. As a best friend and future Psychiatrist, may mga naobserbahan ako sa kanya. Tila inilalayo niya ang sarili niya sa mundo, hindi na siya nakikipag socialize katulad ng dati.Hindi talaga siya nagsasalita, at lagi siyang nagbabasa ng libro, minsan English literature o kaya History books nagulat
Timothy's Pov We broke apart, and I knew from that moment, things will never be the same for us. I could never deny that the kiss was unreal, neither she. I stepped away from her. "Y-Yuki's gonna kill me," bulong ko. "N-no, Sorry, I'm the one who initiated so. Lord anong ginawa natin?" napatayo siya at nagpaikot-ikot sa kuwarto ko. "We just destroyed the five years of mutual hatred." "You hate me?" she suddenly stopped roaming around. Nailagay ko ang mga palad ko sa mukha ko. "You know, this is not the right time for something like this, I'm tired, stress and confused." Natahimik siya saglit at napabuntong hininga. "Me too, w-we kissed. What the hell is happening?! Recently, I hate you like hell," She whispered. "Pero napalitan na yon," sabi niya bigla. Napakunot noo ako. Biglang siyang namula at umiwas ng tingin. "A-ano, naisip ko lang 'yun nung akala ko k