“Hoy, hindi iyon maganda. Ibang iba ka sa First Young Lady Jones kahit na pareho kayong nanggaling sa isang pamilya.”“Tumpak! Binilhan pa kami ng kape at tsaa ni First Young Lady Jones kanina. Pinalaki ka ng mag-asawang Jones mula pagkanganak ngunit ang ugali mo ay hindi gaano kaganda kung ikukumpara.”Naningkit ang mga mata ni Catherine.Isang gwapong batang lalaki na nakabihis ng gray suit ang dumating para isalba siya. Ang intimadasyon ay halata sa boses niya.“Sobrang importante ng araw ngayon para sa pamilyang Jones at Lowe. Maraming marangal na bisita ang darating sa pagdiriwang na ito, pati si Cindy Turner. Ngunit tinambangan ng grupo niyo ang isang mahinang babae para ipahiya siya. Artista ba siya o online influencer? Dahil gustong-gusto niyo siyang makapanayam, bakit hindi kayo magtulungan lahat para gawin siyang susunod na online sensation?”Ang suot ng matangkad na lalaki ay nagpapakita ng kahanga-hangang paraan.Unti-unting nawala ang mga reporter, at isang tawa ang
“Officer Chandler, ito ang isa ko pang mahal na anak na babae, si Catherine. Hindi lang siya matapang kundi siya rin ay mabait at tuwid. Kamakailan lang, siya ay nakipagtulungan sa mga pulis at nagpanggap para mahuli ang grupo na gumagawa ng ilegal na bidyo. Sigh, ang panganay kong anak ay ikakasal na ngunit ang bunso ko ay wala pa rin asawa, Sana ikasal na rin siya kaagad. Hindi ba may batang anak na lalaki ka rin na pwede…”May mga biglaang emosyon na sunod-sunod ang nangibabaw sa mukha ni Officer Chandler. Alam ng lahat ng nasa Melbourne na muntik na gahasain si Catherine sa live stream. Walang pamilya ang malakas ang loob na kunin siya.“Ay, tama, parang mabait na bata siya. Sayang lang na ang mas bata kong anak na lalaki ay nasa relasyon na. Hey, ‘di ba si Chairman Wright iyon? Ang tagal natin hindi nagkita.”Gumawa ng dahilan si Officer Chandler at naglakad paalis nang mabilis.Sabi ni Jeffery nang bigo, “Huwag ka mag-alala, Cathy. Hahanapan kita ng magandang asawa ngayong ar
Tumalikod si Catherine para tignan si Rebecca bago tumawa ng bahagya ulit.“Palihim kang naiinggit sa akin dahil mas maganda ako sayo, tama? Sabihin mo na ito kaysa nagbabato ka ng palihim na nagpaparinig kaliwa’t kanan sa lahat ng oras. Kung sabagay, kailangan mo lang ito sabihin at ibang tao na ang gagawa ng maruming trabaho para sa iyo, hindi ba? Pagkatapos pwede ka na ulit magpanggap na mahina at inosente ulit.”“Catherine, hindi iyon ang ibig kong sabihin. Tunay na pinupuri kita.“ Luha ng hinaing ang unti-unti namumuo sa mata ni Rebecca.Hindi na kaya panoorin ni Ethan ‘to ng mas matagal. “Catherine, hindi pa ba sapat ‘yan? Ikaw lang ang masama kay Rebecca simula umpisa.”“Ayan, may tao na humahakbang para protektahan ka ngayon.” Ang dulo ng labi ni Catherine ay naging makabuluhan na ngiti.Lumaki ang mata ni Ethan sa galit. Nagsalita na rin sa huli si Jeffery, “Okay, may mga bisita pa tayo sa paligid. Catherine, pumunta ka sa private room para samahan ang lola mo. Lumabas ka
"Sige, pupunta ako."Tahimik na tinulak ni Catherine si Lola Jones na nasa wheelchair, palabas ng silid at papunta sa banquet hall. Uupo sila sa iisang lamesa kasama ang mag-asawang Jones at si Ethan.Subalit, pagkatapos niya umupo, napansin niya na nakaupo si Wesley sa kabilang lamesa na nakareserba para sa mga malapit na kamag-anak.Itsura ng pagkalito ang nagkalat sa mukha niya. Sinasabi niya na malayong kamag-anak siya sa parehong pamilya ngunit bakit siya nakaupo kasama ang Elder Lyons at Lola Lyons?Hindi na babanggitin si Shaun. Hindi siya pumunta ng seremonyas kahit na tiyuhin siya ni Ethan.Ngunit salungat, si Janet at Cindy, na hindi naman pamilyar kay Rebecca, ay nagpunta.Tumawa si Catherine sa kaloob-looban. Talagang si Rebecca ay gumawa ng relasyon makipagkaibigan sa mga taong hindi niya gusto. Ang engagement ceremony ay nagsimula ng 12.12 p.m.Umakyat ang emcee sa entablado para pasalamatan ang lahat sa pagpunta nila. Sa wakas, parehas inimbitahan sila Ethan at
Walang kinalaman si Catherine dito ngunit halatang may tao na sinusubukan siyang i-frame.Ang tanging taong may kayang gumawa nito ay si Rebecca!Isinakripisyo talaga ng babae ito ang engagement party niya para sa rason na ito. Sobrang sama!"Sino ang gumawa nito?!" Sumigaw si Sally ng galit. "Asan ang mga litrato na naka-save dati sa memory card?"Nagmadali pumunta sa harap ang floor manager. "Madam Jones, pasensya ka na talaga. Ngayon lang namin napagtanto na pinalitan ang memory card.""Sino ang gagawa ng kawalang hiyaan na tulad nito?!" Sumigaw si Sonya.Sumagot si Cindy halos kaagad, "Aunty Sonya, halata na may taong sinusubukan sirain ang seremonyas.""Tama iyon. Kailangan natin malaman kung sino ang nasa likod nito!""Hindi ako sigurado kung dapat ko ba sabihin ito." Sa saglit na iyon, Si Tita Helen, ang nagaalalaga kay Lola Jones, ay duwag na tumayo ng nabubulol, "Nakita ko si Second Young Lady Jones na patagong pumasok sa media room kanina."Habang gulat, biglang may
"Ano? Ngayon ang ika-80 na kaarawan ni Granny Jones?""Hindi ito katanggap-tanggap. Ang matandang babae ay papunta na sa katapusan ng paglalakbay niya. Hindi mo dapat palampasin ang selebrasyon ng ika-80 na kaarawan niya."Nakasulat sa mukha ni Jeffery ang galit at kahihiyan. “Tinitignan ko ang paksa na sinisira mo ang engagement ceremony, kaya tigilan mo subukin ibaling ang atensyon sa iba. Natural kong babanggitin ang kaarawan ng lola mo pagkatapos nito.”“Sige, bumalik tayo sa engagement ceremony. Batay sa sinabi ng bagong nag-aalaga, madiin mo inaakusahan ang sarili mong anak ng walang pag-aalangan! Tinignan mo na ba ang security footage? Nasa loob lang ako ng private room kasama si lola simula noong tumapak ako dito sa lugar na ito at hindi umalis hanggang sa nagsimula na ang reception. Naniniwala ako na ang marangyang seven-star hotel na tulad nito ay mayroon security camera na naka-install.”Idineklara ni Catherine ng may kumpiyansa, “Kung ipakita ng security footage na nasa
"Ikaw…" Si Cindy ay halatang nanginginig na ngayon."Tigilan mo, ikaw. Matalik na magkaibigan tayo ng halos walong taon at mayroon tayong hindi mabilang na litrato magkasama. Huwag mo ako pilitin na patunayan iyon."Kalmadong tinignan ni Catherine ang mga bisita bago tumigil ang atensyon niya sa mag-asawang Jones.“Hindi na kailangan tingnan ang security footage dahil hindi rin naman ito papayagan ng pamilyang Jones. Ayaw ko na tumagal pa sa seremonyas na ito ilang minuto pa. Sa totoo lang, ako ay nandidiri sa inyong lahat na hipokrito.”Pagkatapos, itinapon niya ang mikropono sa gilid, tumalon pababa sa lamesa, at nagsimula na maglakad palabas ng banquet hall sa ilalim ng mga titig ng lahat ng tao.Ang pamilyang Jones at Lowe ay mukhang sobrang nahihiya.Si Ethan ang pinakanahihiya sa lahat. Sa wakas, naglakad papunta sa harap ng tatay niya ay at ipinahayag sa mga bisita, “Simulan na natin ang pagkain habang ang magkasintahan ay magpapalit at magpapahinga sa taas. Pusta ko na n
Bukod doon, hindi magawa ni Ethan na isipin si Catherine kasama ng ibang lalaki.“Tito, nababaliw ka na yata. Ang ibang tao ay hindi ganon kainosente tulad ng itsura nila na pinapakita—”“Mayroon akong mas higit na propesyonal na karanasan kesa sa’yo at ako rin ay mas matanda ng ilang taon sa’yo, kaya pwede mo na tigilan kung ano ang dapat kong gawin,” Marahan na sinumbat ni Wesley sa lalaki.“At saka, anong klaseng lalaki ka para siraan ang dati mong kasintahan na lumaki kasama mo?”Namula ang mukha ni Ethan sa kahihiyan. “Sinasabi ko ito para sa kabutihan mo. Hindi siya tatanggapin sa pamilya Si Grandpa at Grandpa.”“Para ba iyon sa kabutihan ko o sa iyo? Sigurado akong alam mo ang sagot ng mas mahusay kaysa sa ibang tao.”Ding. Sa saglit na iyon, dumating na ang elevator.Ginabayan ni Wesley si Catherine sa elevator, Nagsara ang pinto ng elevator nang ang may galit na mukha si Ethan sa labas.Habang nasa maliit na espasyo, siya ay nasobrahan sa mga emosyon na bumagsak sa kan
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging