Galit, si Joel ay pasigaw na pabalik ng tinulak siya palayo ng mahinahon ni Catherine. Tumingin siya sa gwapong mukha ni Shaun ng walang pakialam. “Tama ka. Nagsinungaling ako sayo.”“Mahusay. Sino pa ang may alam nito? Si Freya? O ang mga tao mula sa ospital?” Pakiramdam ni Shaun na ang tanga niya ng pinagisipan niya kung paano siya naloko nito sa nakalipas na tatlong taon.Inatras niya ang kanyang ulo bago naginig ang labi niya na naging ngiti. “President Hill, kung hindi ako nagpanggap na patay noon, kinatatakot ko na ba ako talaga ay magiging abo.”“Ano ang ibig mong sabihin?”Sa kabila ng makinang na ngiti sa kanyang mukha, ang sarcasm na nakatago ay pumuno sa kanyang nanliit na mata na may galit.“Alam ko na alam mo ang ibig kong sabihin.”Ngumiti si Catherine bago kumuka ng isang pares ng sunglasses mula sa kanyang purse at sinuot ito. Kaahad siyang nagmukhang fashionable at may kumpyansa. “Ako lang ay normal na tao pero tinapon mo ako sa mental hospital. Araw araw, ako ay
Si Shaun ay nakatayo pa din sa harap ng kotse.Nilabas ni Catherine ang kanyang ulo sa bintana. “President Hill, pwede ba?”Kakaiba siyang tumingin kay Catherine. Ang sunglasses ng babae ay nakaupo ng elegante sa kanyang magandang ilong. Nilipat niya ang kanyang tingin pababa para tignan ang kanyang arrogante pero malambot na labi.Na para bang ang babaeng ito ay tuluyang nagbago.Siya ay hindi pamilyar sa kanya pero hindi niya magawang tanggalin ang mata niya sa kanya.Walang ideya si Shaun sa nangyayari, dahil siya ay lalaking hindi mabilis maakit sa ganta ng mga babae.Ilang segundo makalipas, tumabi na siya sa wakas.Ang puting sports car ay lumampas sa kanya.Bumalik si Hadley sa kanya. “Eldest Young Master Hill, oras na para umalis.”“Alamin mo kung paano niya na peke ang kanyang kamatayan at umalis ng bansa. Gusto kong malaman kung sino ang tumulong sa kanya.” Tumalikod si Shaun para tumitig sa kanyang assistant ng biglaan.Ito ay nanginig ng kusa at biglang tumango.
Ilang minuto makalipas, mahinang tinulak palayo ni Shaun si Sarah. “Matutulog ako sa study.”“Shaunic, bakit? Paano tayo magkakaanak ng ganito?” Nagaalala niyang sinabi, “Nandidiri ka ba sa akin dahil sa nangyari ng ako ay nasa ibang...”“Hindi, Hindi sa ganun. Ako ang problema.” Isang tingin ng kalituhan ang lumitaw sa kanyang mukha. Wala siyang ideya sa kung ano ang mali. Sa nakaraan tatlong taon, malinaw na alam niya na mahal niya si Sarah pero siya ay halos tumitigil bawat beses na subukan nilang magpatuloy pa.Minsan, naiisip niya pa na siya ay may parang sakit na pinipigilan siya na maging intimate sa mga babae.Sinubukan ni Sarah na gamutin ang problemang ito sa iba’t ibang mga session ng panggagamot pero ang mga ito ay walang epekto.Ang kanyang mukha ay napuno ng pagkalito. “Bakit hindi ka… pumunta at magpatingin sa mga doktor? Hindi ko na talaga kaya ito. Gusto kita...”Tinanggal niya ang kanyang dress at tinapon ang sarili sa kanya.Sa sandaling iyon, tinulak niya siy
Matapos ibaba ang tawag, si Sarah ay nagbihis at naglakad pababa ng hagdanan. Si Shaun ay nakatayo sa harap ng mga French window. Ang kanyang manipis at magandang daliri ay nakabalot sa baso ng red wine. Ang bintana ay malinaw na pinapakita ang kanyang gwapong mukha. Ang lalaki na may mahusay na itsura ng sa kanya ay magpapakilos sa kahit sinong babae na gumawa ng masamang mga bagay sa kanya sa ganitong klaseng gabi.Isang tingin ng kalituhan ang lumitaw sa mukha ni Sarah.Si Shaun ay ang pinaka nakakaakit na lalaki na kanyang nakita pera meron siyang problema sa parteng iyon.“Lalabas ka?” Nakatingin siya sa kanyang purse.“Oo, kikitain ko ang aking mga kaibigan. Napapagod na ako dito.” Inusog niya ang kanyang buhok sa likod ng kanyang tenga para ipakita ang kanyang malungkot na mukha.Ang kanyang mukha ay napuno ng kahihiyan. “Pasensya na. Pangako… na magpupunta ako sa doktor.”“Um… Sige.” Siya ay sobrang abala sa pagisip kung ano ang gagawin kay Lucifer na bumulong siya ng tug
Sinipa ni Joel ang kanyang sarili. Sa kabila ng pagtatrabaho sa industriya ng pagnenegosyo ng maraming taon, sa kalaunan ay nagkamali pa rin siya. Nakaramdam siya ng pangangailangan na bumawi kay Catherine sa hinaharap. Hindi niya dapat iwan na magdusa ang babae.Sa sumunod na araw. Dinala ni Catherine si Joel sa isang bagong bukas pero marangal na ospital sa Canberra para sa isang medical check-up.Ang resulta ng check-up ay lumabas ng umaga.Sumimangot ang noo ng doktor habang nakatingin sa report. “Mr. Yule, may toxins sa dugo mo.”“Ano?” Nagulat si Joel. “P-pero ang check-up na ginawa sa akin tatlong buwan na ang nakalipas ay nagpakita na normal ako.”Umiling ang doktor. “Ito ay chronic poisoning, na nagsimula hindi lalagpas sa dalawang taon na ang nakalipas. Nakakaranas ka ba ng ubo, sakit ng ulo, at paninikip ng dibdib paminsan minsan?”“Oo.” Agad na tumango si Joel. “Pumunta ako para magpakonsulta sa doktor dati. Pagkatapos akong bigyan ng body check-up, sinabi ng doktor
Matapos mahiwalay kay Joel, si Catherine ay nakatanggap muli ng isa pang tawag.“Umalis na si Sarah.”Tumingin si Catherine sa oras na 10:00 p.m. ang nakalagay. “Tsk, sobrang gabi na. Siya ay medyo may kakayahan, huh?”“Yeah.” Ang tao sa kabilang dulo ay tumawa at sinabi, “Nagtataka ako kung madalas ba siyang napapasaya ni Shaun.”Ng sasagot na si Catherine, ang elevator ay biglang huminto sa third floor. Si Shaun, na maskulado, ay naglakad palabas kasama si Hadley. Siya ay nagpapakita ng hindi maiwasang bahid ng kalalakihan.Ng magkatinginan silang tatlo sa isa’t isa, nanigas si Shaun.Ang magandang mukha ni Catherine ay nagiba matapos siyang tumingin sa board sa likod niya na nagsasabing ‘andrology unit’.“Hindi niya siya mapasaya. Meron akong aasikasuhin ngayon. Bye.”Pinindot niya ang ‘end call’ button.Sa sandaling marinig ni Shaun ang salitang ‘mapasaya’, ang kanyang gwapong mukha ay hindi namalayang nalungkot. “Ano ang tinitingin mo? Nandito lang ako para samahan si Had
”Labas.” Sigaw ni Shaun kay Hadley bago naglakad palabas ng elevator.Wala ng mas nakakahiya pa sa makasalubong ang kanyang ex-wife ng bumisita siya sa andrology unit.Bwisit!…Si Catherine ay nagmaneho papunta sa Hudson Corporation kaagad matapos siyang umalis ng ospital.Matapos ang tatlong taon, ang mga pamilyar na mukha sa front desk ay napalitan ng mga bagong mukha.Sa sandaling si Catherine ay pumasok, ang receptionist ay kaagad siyang pinigilan. “Sino ka? Meron ka bang appointment?”“Wala.” Tinanggal ni Catherine ang kanyang sunglasses, pinapakita ang kanyang natatanging magandang mukha. “Ngunit gusto kong makausap ang iyong presidente.”Ang receptionist ay napatunganga ng sandali bago ngumisi. “Sino ka para makita ang aming presidente ng hindi gumagawa ng appointment ng maaga? Nasa ilalim ka ba ng impresyon na kikitain ng aming presidente ang kahit na sinong maganda ang kasuotan? Hindi ka artista tulad ni Cindy Turner.”“Cindy Turner?” Tinaas ni Catherine ang kanyan
Si Sarah ay walang malay na kinumpara ang kanyang sarili kay Catherine. Ano pa mana ang pagsisikap na gawin niya sa pagaalaga ng balat niya, ilang wrinkles ay makikita sa ilalim ng gilid ng kanyang mata. Kinukunsidera na siya ay malapit ng maging 30.Naintindihan na niya sa wakas bakit si Shaun ay nahulog kay Catherine noon.Nagtataka siya kung nasaan si Catherine nitong mga nakaraang araw. Nagulat siya nag makita ang mukha ni Catherine na nagamot na.Nasabi iyon, ano pa ang punto? Meron na siyang kumpletong kontrol kay Shaun ngayon, kaya si Catherine ay wala na lang.Iniisip ito, Kumurba ang bibig ni Sarah sa isang mayabang na ngiti.Nagpanggap siya na hindi nakita si Catherine at direktang nagpunta sa elevator.“Saan ka pupunta Sarah? Ito ay opisina ko, hindi ba?” Hinatak ni Catherine ang mahabang buhok ni Sarah ng biglaan.Nakakagulat, si Catherine ay hinatak pababa sa sahig si Sarah walang pakialam sa kanyang sariling imahe. Dahil dito, si Sarah ay sumigaw sa sakit.“Ano an
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging