Huminga ng malalim si Catherine.Well, kahit papaano, si Tita Jennifer at Tito Boris ay malilibing ng magkatabi kaya sila ay hindi magisa.Humakbang siya paharap para makiramay. Si Sarah, bilang miyembro ng pamilya, ay sumali para ipakita ang kanyang pagpapasalamat.Silang pareho ay yumuko sa sahig. Binulong ni Sarah sa boses na mahina na sapat para marinig nilang pareho. “Sa tingin mo ba talaga na abo ni Jennifer ang nandiyan? Hah, naflush ko na iyon sa inidoro. Ang nasa loob ng urn ay galing sa random na aso.”Ang katawan ni Catherine ay malinaw na nanginginig sa puntong ito.Tinaas niya ang kanyang ulo, para lang makita ang malungkot na mukha ni Sarah. Na para bang wala siyang sinabing sobrang samang bagay.Paano na lang naginig ganito kapangahas ang isang tao?Alam ni Catherine na hindi dapat siya mahulog sa patibong na ito.Subalit, hindi niya mapigilan na itulak ito sa sahig.Nauntog si Sarah sa kabaong at luha ang tumulo mula sa kanyang mga pisngi. “Young Madama, may na
”Inisip ko na din iyan. Ngunit hindi niya pinagmalai ang tungkol dito noong dumating siya dito kaya sa tingin ko hindi” Umiling si Charity habang may komplikadong ekspresyon sa kanyang mukha. “Sinabi niya na gusto niyang nakawin si Shaun mula sayo at ang posisyon ng Mrs. Hill. Magingat ka sa kanya.”Si Catherine ay nagulat. Mukhang ang kanyang hinala ay tama. “Talaga? Hindi ganoon ang kinikilos niya sa harapan ni Shaun at kanyang mga kaibigan.”“Balimbing naman siya palagi.” Ang gilid ng mga labi ni Charity ay nanginig. “Silang tatlo ay laging inisipoil siya na parang prinsesa.”Ngumisi si Catherine. “Alam ko. Ah tama, alam mo ba na bago nito na si Sarah ay hindi patay? Siya pa ay naging tanyag na psychologist, si Nyasia. Siya ang gumagamot kay Shaun sa kasalukuyan.”Si Charity ay talagang nagulat. “Akala ko talaga na patay na siya. Ilang taon na ang nakalipas, umalis siya para magaral sa USA. Nakidnap siya ng pumunta siya sa kagubatan kasama ang kanyang mga kaibigan. Lahat ng kany
”Oo, nandito ako.” Bahagyang tinapik ni Shaun si Catherine sa likod. Matagal na ang nakalipas mula nang tawagin niya ang babae ng endearment na iyon. Mayroong fuzzy na pakiramdam sa puso ng lalaki. Siguro hindi sapat ang konsiderasyong pinapakita ng lalaki sa babae na nagdulot sa babae na maging depressed.“Hindi ko na uulitin iyon.” Umiling ang babae. Matapos ang panandaliang konsiderasyon, inangat niya ang mga mata niya para sabihin, “Sa totoo lang, hindi ko sinadyang itulak siya ngayong araw. Sabi sakin ni Sarah na hindi laman ng urn ang abo ni Aunty Jennifer, kundi sa aso. Binuhos niya na sa drain ang abo ni Aunty Jennifer. Hindi ko kinaya…”“...”Gulat ang makikita sa mukha ng lalaki.Hindi nagulat ang babae na makita ang reaksyong iyon. “Alam kong hindi mo ‘ko paniniwalaan at baka isipin mo pang inaakusahan ko siya. Hindi na ito mahalaga.”“Medyo mahirap paniwalaan ‘yan,” tapat na sinabi ng lalaki habang hinahaplos ang likod ng babae.Talagang nakakatakot kung ginawa nga ni
”Tara na umakyat para sa treatment,” Sabi ni Shaun bago dumiretso sa hagdan.Kinagat ni Catherine ang kanyang labi habang nakikita niya ang anino ng dalawa na nawala sa paikot sa hagdan.Si Sarah ay walang alinlangan na mapanlinlang na babae. Gamit ang konting salita, pinamukha niya na walang pakialam si Catherine sa kondisyon ni Shaun dahil lang sa pagseselos nito.Naghintay si Catherine sa sala buong oras mula nang magsimula ang session.Halos 40 minuto ang nakalipas, ang tunog ng mga gamit na nababasag at sigaw ng babae ay biglang nanggaling mula sa itaas.She rushed to the source of the commotion right away, only to find that the room was locked from the inside.Nagmadali agad ang babae sa pinanggagalingan ng komosyon, para lang malaman na ang silid ay nakalock mula sa loob.“Aunty Yasmine, kunin mo ang mga susi,” utos ng babae na walang pag-aalinlangan.Ang kasambahay ay balisang nagmadali pababa ng hagdan para kunin ang susi. Nang bubuksan pa lang niya ang pinto, nagbukas
Sarkastikong tumawa si Catherine. “Bakit hindi mas maagang umuwi si Sarah kung hindi siya patay? Paanong kasalanan ko na kasal na ang lalaking gusto niya kung siya ang huli nang bumalik?”“Hindi sa dahil ayaw niyang umuwi pero dahil pakiramdam niya ay hindi karapat dapat si Shaun sa kanya. Ito ay dahil siya ay…” Naluha ang mga mata ni Rodney. “Wala kang ideya sa pinagdaanan niya.”“Wala at wala akong planong malaman.” Kumibot ang labi niya.Sinamaan siya ng tingin ng lalaki. “Catherine, paanong ganito kalamig ang dugo mo?”“...”Walang masabi ang babae. “Alam kong mahal mo si Sarah pero huwag mong gamitin ‘yun para makasakit sa iba. Gusto mong maging mapagsimpatya ako sa kanya? Sige, pero paano ang buhay mag-asawa ko at mga anak ko? Sino ang maaawa sa akin?”“Alam mo ba kung paano sila nagkakilala?”Humigop ng mahaba ang lalaki sa sigarilyo. “Nakilala ni Shaun si Sarah noong ipadala siya sa mental hospital. Tama ‘yon, walang sakit ang babae pero pinadala pa rin siya roon ng pami
Sumimangot si Freya. “Lahat ng taong ito na kasama ko si Patrick ay may itinuro sa akin. Ang tunay na mabuting lalaki ay hindi ka iiwan kahit pa gaanong mapanlinlang ang ibang babae. Kung ikaw lang ang nagsusumikap na panatilihin ang buhay mag-asawa niyo lagi, hindi magtatagal ay mawawasak pa rin ito.”Tila nagulat si Catherine.Tinapik siya ni Freya sa balikat. “Masyado maraming babae sa mundong ‘to ang handa maging homewreckers, hindi pa banggitin na si Shaun ang pinakamayaman na lalaki sa Australia. Hindi mabilang na mga babae ang gugustuhing itapon ang mga sarili nila sa kanya at nasa kanya kung kailan siya didistansya sa kanila. Hayaan mo nalang na natural na mangyari ang mga bagay. Sa kabila ng lahat, hindi worth it pahalagahan ang isang tao na madali kang iwan.”“Ang tunog niyan ay… tama.”“Tama nga ito. Hayaan mong ilibre kita ng hapunan ngayong gabi.”“Sige.”Bumalik siya sa manor matapos maghapunan pero hindi pa nakakabalik si Shaun.Ang malaking manor ay lalong parang
Sa kabilang banda, hindi sanay si Shaun na hindi makatanggap ng tawag o mensahe mula kay Catherine.Hindi pa matagal ang nakalipas, laging tumatawag ang babae para tanungin kung nasaan siya at ang schedule niya dahil kay Sarah. Gayunpaman, tumigil na siya sa pagtatanong.Hindi siya tawagan ng babae at laging siya ang unang tumatawag sa babae.Ang mga mensahe niya ay laging may sagot na ilang mga salita lamang.Tumigil pa ang babae sa pagpunta kapag dumadating si Sarah para sa treatment sessions niya.Nang makipaghang out siya kay Rodney at Chester sa clubhouse ng gabi, hindi nagpapakita ng interes ang babae na samahan siya at hindi pa siya kukwestiyunin.Sa unang beses, tunay na naintindihan niya ang ibig sabihin ng babae sa ‘hindi na maaabala’ pa.Nag-alala siya sa pakiramdam na ito.Kahit sa trabaho, madalas siyang nadidistract at matutulala nang hindi ito napapansin.Naguluhan si Hadley sa kilos ng lalaki. “Eldest Young Master Hill, may iniisip ka ba?”Humigop si Shaun sa
“Oo, siya iyan.” naglaro ng baraha si Madam Campos. “Ang mga lalaki, kailangan sila makontrol. Kung hindi, makikipagtalik sila sa ibang tao.”“May punto ka dyan.” nilaro ni Catherine ang huling baraha niya. “Panalo ako.”“...”Nagsulat ng cheke si Madam Campos habang may madilim na ekspresyon. “Hindi mo ba maintindihan ang sinasabi ko?”“Naiintindihan ko,” kalmado na sagot ni Catherine, “Ngunit sa panahon ngayon, hindi ba normal na para sa mga lalaki magkaroon ng kabit? Narinig ko na nagkaroon ng ibang relasyon si Mr. Campos sa sekretarya niya dati…”Pakiramdam ni Madam Campos ay napahiya siya. “Mga tsismis lang iyon. Tinutukoy ko ngayon ay ikaw.”“Sinabi ko na sa iyo, ilang lalaki ba ang hindi magloloko sa asawa nila? At saka, si Shaun ang pinakamayaman na lalaki sa Australia. Maraming babae ang gusto makipagtalik sa kanya. Hindi posible na pakialaman ko silang lahat. Dapat isipin ko ang sarili ko. Kapag nasilang na ang kambal na dinadala ko, hindi ko na kailangan mag-alala sa k
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging