“So kasalanan ko pa palang istinorbo ko kayo ng ex mo?” Panunukso ni Catherine kay Shaun sa gitna ng kanyang paghihikbi.“Sinabi kong nang hindi. Bakit ba ang hilig mong mamahiya nang hindi muna inaalam ang buong katotohanan? Humingi ka ng tawad kay Sarah ngayon din,” Utos ni Shaun sa asawa.Humingi ng tawad?Tumawa si Catherine na tila ba’y narinig niya ang pinakanakakatawang biro sa buong mundo.“Wala namang problema, Shaunic,” Pangungumbinsi ni Sarah. “Mabuti na sigurong umuwi na lamang kayo ng Young Madam. Ah-choo!”Kinilabutan si Sarah matapos nitong bumahin.Agad na inalis ni Shaun ang kanyang suot na coat upang balutan ang babae.Agad na nakaramdam ng pagkabigo si Catherine.Noong pumasok sa eksena si Shelley na siyang kamukha ni Sarah, sunod-sunod ang mga nagiging pagtatalo nina Shaun at Catherine na humantong sila sa bingit ng tuluyang paghihiwalay.Ngayong si Sarah na mismo ang nasa eksena, may pag-asa pa kaya si Catherine na malamangan si Sarah?Bakas ang pagkalito
Hindi maipaliwanag ang tingin ni Catherine kay Liam. Matagal na panahon na mula noong huli siyang nabilib sa lalaki.Nginitian siya nito at lumabas ang isang hanay ng mga namumuting ngipin.Nang makita ito ni Shaun at agad nandilim ang kanyang itsura.Marahang nagsalita si Sarah, “Tapos na ang panggagamot mo ngayon, Shaunic. Baka gusto mo nang ihatid pauwi ang iyong asawa?”“Sige,” Tungo ni Shaun. Nag-aalala siyang makita sina Catherine at Liam na magkasamang pauwi. At alam niyang nagmaneho papunta roon si Sarah.Nang makarating si Catherine sa pinto ay tumalikod siya upang tignan nang mabuti si Sarah. “Miss Neeson, sana nama’y kahit sa manor mo na lang gamutin itong si Shaun. Pasensya na dahil naging petty ako. Maganda ka, ex ka ni Shaun, at isa lamang akong hamak na buntis. Babae ka rin naman, kaya’t alam kong alam mo ang nararamdaman ko.”“Nauunawaan ko.” Tungo ni Sarah nang may mahinang ngiti.Nang napansin ni Sarah na umalis si Shaun nang hingi tumitingin pabalik, bigla ito
Hindi nito nakumbinse si Shaun. “Imposible. Napanood ko sa balita na basta basta lamang nililinis ang mga rekado sa mga barbecue na tulad nito.”Walang maisagot ang may-ari.Punyeta. Narito lang ba itong lalaking ito upang manggulo. Kung hindi dahil sa matikas nitong pangangatawan at mamahaling kasuota’y itinaboy na niya sana ang lalaki.“Kung ayaw mong maniwala’y wala akong magagawa doon. Marahil ay sa ibang stall na lamang kayo kumain.” Panunukso ng may-ari kay Shaun.“Hindi naman sa gano’n. Ako na lang ang bahalang maghugas ng mga rekadong kakainin ng aking asawa.” Pinili ni Shaun ang mga rekadong pinili ni Catherine at siya mismong naghugas sa mga ito gamit ang malinis na tubig.“Balak mo bang hugasan ‘yang lahat, kasama ang mga in-order ng isa niyo pang kasama?” Kinuyom ng may-ari ang kanyang ngipin.“Hindi. Wala akong pakialam kung ‘yung pinakamarumi niyong rekado ang ihain ninyo sa kanya.”Wala muling masabi ang may-ari sa kanyang narinig.Bakit naman napakasama nitong t
Diniin ni Shaun ang labi niya sa inis. “Sundan mo siya.” Pagkatapos ibaba ang tawag, inikot ni Catherine ang ulo niya at tinignan ni Shaun. “Anong meron? May nangyari ba kajy Sarah?”“Narinig mo ang lahat?” Nagningning ang mata ni Shaun. Hininaan niya sa pinakamahina ang tono, kaya nagulat siya na narinig niya ito.Sa totoo lang, wala siyang narinig.Talagang alam niya lang ang taktika ni Sarah.Totoo namang hindi simple ang babae.Ngumuso si Catherine, “Hindi lang ako tama sa hinala kong may nangyaring masama sa kanya pero sigurado rin akong si Rodney ang tumawag. Sigurado akong sinisi ka ni Rodney dahil hindi mo hinatid si Sarah pauwi at iniisip kung bakit siya nabasa pero pinipilit ni Sarah na hindi magsalita.”“...”Natigilan ni Shaun na halos magdalawang isip siya kung may nilagay bang bug sa kanyang phone.“Paano mo nalaman?”Kinurba ni Catherine ang labi niya. Tulad ng inaasahan, tama siya ng hinala. “Ginamit ni Rebecca ang taktika na ‘yan noon.”Sumimangot si Shaun
”Suriin mo ang katawan ko at tignan kung meron bang marka. Inosente ako.” Binuka ni Shaun ang braso niya at umikot sa harap ni Catherine.Hindi magawang tignan ni Catherine si Shaun. Tumayo siya at tinulak ito palayo. Saka, naglakad siya sa banyo. “Pumasok ka na, siraulo ka.”“Tumigil ka na sa pag-iyak, mahal ko. Sa’yo lang ako siraulo.” Kinuha ni Shaun ang oppurtunidad para hatatkin siya sa braso nito at halikan sa mukha. Pagkatapos n’un, walang hiya niyang sinabi, “Kaya ko lang maging siraulo sa harap mo.”“Shaun, hindi ko gusto itong ganito mong pag-uugali.”Tinaas ni Catherine ang kamay niya at hinampas ito. Hindi siya natuwa. Sa halip, nakaramdam siya ng sobrang pagkainis at umiyak ng mapait. “Lagi mo akong pinupuna kahit hindi mo alam ang totoo at binibigyan ng premyo pagkatapos. Pinagbabawal ko ang pakikipagkita mo kay Sarah.”“Imposible iyon, babe.” Isang mapait na ngiti ang makikita sa mukha ni Shaun. “Kinalulungkot kong siya lang ang may kayang magpagaling sa sakit ko. G
”Isa pa, hindi ka na dapat makipagkita kay Sarah nang mag-isa pwera na lang kung para sa paggamot mo. alam kong kaibigan din siya ni Rodney at Chester, kaya madalas silang makipagkita dito. Kung apat kayong nagkikita, pwede mo akong isama.”Nilagay ni Catherine ang mukha niya sa dibdib ni Shaun nang may mapagmahal na mukha.Matagal na simula nang huling ganito siya kay Shaun. Lumambot ang puso nito at naguluhan kaagad. “Pero si Rodney at Chester—”“Alam kong ayaw nila sa akin pero okay lang iyon. Kaya kong tiisin iyon basta maiwasan ko lang na maagaw ang asawa ko ng ibang babae.”Inangat ni Catherine ang ulo niya at pinikit-pikit ang mapang akit niyang malaking mata. “Dahil masyado kang gwapo. Mahal kita?”“Babe, makikinig ako sa’yo.” Lumiwanag ang mata ni Shaun. Binaba niya ang ulo niya at hinalikan ito sa labi.Huminga siya ng malalim habang tuluyang nadominantehan ng babae. Sa kasong ito, paano bang makakaroon ng posibilidad na may mangyari sa kanila ni Sarah? Wala naman siyan
Nagsalubong ang kilay ni Old Master Hill. Nakilala na niya si Sarah noon at mas ayaw niya ito kay Catherine. “Wala na bang ibang psychologist sa mundo? Bakit siya ang kailangang gumamot sa’yo? Kumuha ka ng iba.”Tumango si Old Madam Hill. “Tama. Paano mo nahiling na siya ang manggagamot sa iyo? Naisip mo man lang ba ang mararamdaman ng asawa mo?”Bumuntong hininga si Catherine sa ginhawa. Mukhang hindi gusto ni Old Master Hill at Old Madam Hill si Sarah.Isang mapait na ngiti ang makikita sa mukha ni Shaun. “Sabi ni Chester na sila ang pinaka magaling na psychologist sa US. Kaya nang hilingin ko siyang pumunta noon, hindi ko inakalang si Sarah ito.”Nanatiling tahimik sandali si Old Master Hill bago tumango. “Okay, pero dapat kang magdahandahan sa kilos mo. Huwag kang magkakamali. Sana hindi ka magaya sa yapak ng nanay mo.”“Hindi talaga, Grandpa.”Tumango si Shaun.Sa daan niya pa-opisina, tinawagan niya si Sarah para sabihin ang lokasyon sa kanyang treatment.“Inasahan ko na
”Oo nga pala, malapit ka sa Neeson Corporation noon, Chairwoman Jones. Dahil may nahalal nang presidente ang kumpanya ngayon, gusto mo ba siyang batiin?” Paalala ni General Manager Wolfe.Natigil si Catherine. “Sino ‘yun?”“Thomas Neeson, ang pinaka matandang anak na lalaki ni Boris at dati niyang asawa. Noon, narinig kong hindi siya ganoon kagaling. Pero nakakagulat na pumayag ang Hill Corporation na ibigay sa kanila ang pinakabagong microchip kung ito ang mamumuno sa Neeson Corporation.”Nanigas ng bahagya ang ekspresyon ni Catherine.Lumabas na Neeson, ang g*gong kumuha ng papel ni Charity.Parang may kung ano na hindi na kailangan sabihin na may kinalaman ni Shaun at Sarah sa desisyon na ito.Kahit gaano karaming beses magmakaawa ni Catherine at Charity kay Shaun noon, pasimple niyang tinatanggihan dahil pinapatakas niya ang Neeson Corporation. Ngunit, ngayong bumalik na si Sarah, naging presidente si Thomas ng kumpanya at ang microchip ay naibigay sa kanila.‘Shaun, o Shaun
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging