"Charity hindi na ako mananatili pa sa spa. Naalala ko na may kailangan ako puntahan na importante. Mauuna na ko umalis."Mabilis na nagpalit si Catherine ng dami at nagmadali umuwi Binuksan niya ang pinto ng manor. Nakaupo si Shaun sa sofa sa loob, ginagawa ang trabaho niya "Cathy, hindi s at sinabi mo na pupunta ka ng spa? Mabilis ka nakabalaim." Binaba ni Shaun ang laptop niya at tunayo. "Kumain ka ba ba-""Shaun, tatanungin kita, nakita mo ba si Rebecca noong nasa Melbourne parin tayo pagkatapos ng lahat ng nangyari?" ginambala siya ni Catherine."Bakit mo ako tinatanong tungkol sa kanya?" nagdilim ang mukha ni Shaun ."Pagkatapos mapunta sa bilangguan ni Jeffery at Sally, biglang nawala si Rebecca. May kinalaman ka ba doon?" tinitignan siya ni Catherine.Sumimangot si Dhaun. "Tama iyon. tinuruan ko siya ng leksyon. Siya. ."Nakaramdam siya ng pamilyar, matalin na sakit sa ulo niya. "Anong ginawa ko sa kanya? Bakit hindi ko maalala?"Lumubog ang puso ni Catherine. Akala
"Umalis ka, Shaun."Alam niya na sinusubukan lang siya na lokohin nito. Sinipa niya ito ng pagalit at umakyat ng galit.Shaun pressed his legs together and grimaced before following her upstairs.Dinikit ni Shaun ang mga binti niya ng nakasimangot at sinundan siya sa paakyat.Nang makaakyat si Catherine, naghanda siya maligo. Pagbukas niya ng damitan, nakita niya na maraming damit ng lalaki at pati ang damit panloob ng lalaki sa loob.Her head was in pain from anger. “Shaun, who let you put these here?!”Sumasakit ang ulo niya sa galit. " Shaun, sino ang nagsabi sayo n ilagay mo ito dito?!""Kailangan ko ng pang palit ng damit dahil lumipat na ako dito."Nakatayo si Shaun sa likod niya at sinabi na parang dapat alam na niya iyon.Kinuha ni Catherine ang mga damit niya, gusto niya itapon ang mg ito sa sahig. Doon, nagsalita si Shaun ng walang pake, " Pwede mo iyan itapon sa labas. Uutusan ko lang si Hadley na magdala ng bagong damit bukas "“...”She could only surrender to h
Hindi nakaramdam ng sakit si Shaun at tinignan niya pababa si Catherine. “Sige lang at kagatin mo. Hindi ba at sinabi mo sa akin na ang tao na kumakagat sa ibang tao ay dahil mahal mo ito nang sobra? Kagatin mo ako ng kasing lakas ng pagmamahal mo sa akin.”“...”Muntik na masuka si Catherine. Sobrang tagal na noon, ngunit naaalala niya pa rin ito. Ilang saglit lang kanina noong ininsip niya na pangit ang memorya nito.“Akit hindi mo na ako kinakagat? Natatakot ka ba na masaktan ako?” hinawakan ni Shaun ang tainga niya na parang kuting, ang maamo niyang boses ay nakakaakit at nakakakuryente. “Okay lang. Hindi ako natatakot sa sakit.”Sobrang lungkot na ni Catherine ngayon.Kung kakagatin niya ito, iyon ay senyales ng pagmamahal, ngunit kung hindi niya ito kakagatin, ibig sabihin hindi niya kaya saktan ito.Walang paraan para analo siya kay Shaun“Matulog ka na.” niyakap siya ni Shaun at pinatay ang ilaw bago humiga.Nakatulog kaagad si Shaun habang naaamoy si Catheinr.Subalit
Tulad ng inaasahan...Mas lalong nagging sigurado si Catherine sa sagot na nasa puso niya ngayon.Subalit, nagging hindi kaaya-aya ang mukha ni Shaun. “Tanga! Paano mo siya hinayaan makatakas pagkatapos mo siya ipadala sa malayo na bundukin na lugar?”Nayamot si Hadley. “Sabi ng lalaki na may van na kumuha sa kanya noong hinahabol niya ito.”“Mahirap paniwalaan na may kasabwat pa rin si Rebecca Jones. Sige at tignan moa ng van na iyon,” malamig na utos ni Shaun“Oo.” huminto si Hadley at hindi niya mapigialn magtanong, “Young Madam, bakit mo ako biglang tinanong na tignan si Rebecca Jones kahapon. May alam ka ba?”Tinignan din ni Shaun si Catherine ng nagtataka.“Hindi ko pa masasabi ngayon.”Tumingin palayo si Catherine. Baka hindi siya paniwalaan ni Shaun na si shelley Langley ay baka si Rebecca Jones. Baka sisihin pa siya nito na gumagamit ng hindi patas na paraas para harapin si Shelley.“Sabihin mo sakin. Hindi ko gusto na nagtatago ka ng mga bagay sa akin.” hinila ni Sha
Ngumiti si Catherine at tumango. “Oh, alam ko. Ang pangalan na Shaunarah ay hindi rin mula sayo, iyon ay ideya ni Chester. Hindi mo rin sadya tawagin ang pangalan ni Sarah sa panaginip mo. Si Sarah ang gumulo sayo mula sa kabilang mundo.”Si Shaun, “...”Bilang abogado, ito ang kauna-unahang karanasan niya na maramdam na hindi madepensahan ang sarili niya.Pagkatapos makarating sa ospital, sinabi ni Catherine ng walang interes, “Bilisan mo na at umalis. Kailangan ko pa magpunta sa kumpanya para sa pagpupulong.”Gusto talaga ni Shaun na imbitahin si Catherine at samahan siya, ngunit tinikom niya ang bibig niya at sa huli ay lumabas na ng kotse ng hindi nagsasalita.Pinaandar na ni Catherine ang kotse at umailsAyaw niya maging malambot ang puso dahil lang nakakaawa ang pagkilos ni shaunSinong maaawa sa kanya kung siya ang malulungkot at nahihirapan, kung gayon?Maraming tao sa ospital tuwing umaga, at nastuck siya sa dami bago siya makarating sa pasukan.Kaswal siyang tumingin
Palagi ba nagkikita ang dalawa na ito sa likod niya?“Cathy, huwag ka mag-isip ng iba.” hindi namalayan at itinulak ni Shaun si Shelley palayo. “Nakita niya na nagdudugo ang kamay ko, kaya-”“Hindi ba at andyan ang nars para doon? Anong kinalaman niya doon?” galit na sumabat si Catherine. “Dahil hindi mo siya maiwan, bakit pinepeste mo pa rin ako? Masaya ba?’Namutla ang gwapong mukha ni Shaun. Hindi alam kung dahil ba nawalan siya ng maraming dugo o dahil nasaksak siya ng mga salita niya.Nagmamadaling magpaliwanag si Shelley, “Young Madam, lahat ng sinabi ni Eldest Young Master Hill ay totoo. Tignan mo ang kamay niya, nagdudugo pa ito…”“Itikom mo bibig mo.” nagalit sa kanya si Catherine. “Shelley Langley, tiniis na kita ng mahabang panahon. Sa tingin mo ba madali ako saktan?”Nagmadali siya at hinawakan ang mahabang buhok ni Shelley, sinampal ang parehong pisngi.“Ahhhh! Young Madam, huwag mo ako sampalin! Eldest Young Master, tulungan mo ako!” humingi ng tulog si Shelley ha
“Oo, kambal, ngunit iyon din ang dahilan kung bakit mas mahirap sila panatilihin.” ipinaliwanag ng doktor, “kayong matatanda, kailangan niyo maging maingat. Kung ang aksidente ay hindi nangyari ngayon sa ospital at hindi siya nakakuha ng panggagamot sa tamang oras, tiyak na nawala na ang mga sanggol. Kung mapipigilan o hindi ang pagkalaglag ay nakadepende sa kung paano ang pag-unlad ng mga bagay sa paglaon. "“Salamat, doktor.”Biglang nakaramdam si Shaun ng takot.Handa na sila nila ni Catherine magkaroon ng anak, ngunit walang nangyari sa kanila simula noong dumating si Shelley. At saka, sabi ng doktor sa Melbourne na mahihirapan siya magkaroon ng anak sa kondisyon ng katawan niya, kaya hindi niya ito inisip masyado.Subalit, dinadala ni Catherine ang mga anak niya ngayon.Kambal ito.Subalit, baka mawala ang mga anak niya.Pakiramdam niya ay nalaglag siya mula sa langit papunta sa sahig.“Rodney Snow!” sinuntok ni Shaun ang mukha ni Rodney sa galit.“Paano ko malalaman na
Naglakad si Shaun patungo sa kama at maraha niyang tinitigan si Catherine. “Cathy, wala naman talagang nangyayari sa pagitan namin ni Shelley. Nagdugo lang naman ang aking kamay dahil sa paraan ng pagturok ng nurse sa akin, kaya’t itinulak siya agad ni Shelley pagkakita niya noon. Kaya mo nakita ang mga nakita mo kanina. Huwag ka nang magtampo. Masama ‘yan para sa magiging anak natin.”Ngumisi lamang si Catherine.Hindi ito makipaniwalang sa lahat ng napagdaan nila, at ngayong magiging nanay na siya, iniisip pa rin ng lalaking makitid ang kanyang utak.Sa kanya nanaman ang sisi ngayon.“Aunty Yasmine, pwedeng pakiabot ang aking phone?” Ayaw ni Catherine na makausap ang lalaki.Iniabot naman ni Aunty Yasmine ang telepono. Nag-text si Catherine kay Freya at nagsimula itong maglaro sa kanyang phone. Ni isang sandali’y hindi niya tinignan ang lalaki.Umupo si Shaun sa loob ng ilang sandali hanggang sa ipinalabas na ito ng doktor upang tumungo sa kabilang kwarto para sa IV drip.Puma