Natarata si Melanie. “Dad, pinaplano mo bang…”“Gusto kitang maging top elite lady ng Canberra. Magiging hanapin ka at kaiinggitan ng lahat.” Ang titig ni Damien ay puno ng lakas ng loob. “Ang araw na iyon ay hindi magtatagal na darating.”Inimagine ni Melanie ang eksena, at ang katawan niya ay nanginig sa excitement....11 p.m.Bumalik si Catherine sa manor matapos manood ng pelikula.Nang buksan niya ang pinto, naramdaman niya na parang may mali. Ang amoy ng rosas sa sala ay masyadong matapang. Mayroong pares ng sapatos ng lalaki sa pasukan, at mukha silang pamilyar.Napatalon ang kanyang puso.Binuksan niya ang ilaw. Maraming pulang mga rosas ang nakaayos ng hugis puso sa gitna ng sala.Umupo si Shaun sa fabric na sopa, nakasuot ng itim na T-shirt na pinaresan ng mahabang itim na pantalon. Ang buhok pa niya ay ginupit na maging choppy bangs, na kasalukuyang uso sa entertainment industry. Ang buhok niya, kasama ng kanyang maanggulong itsura at malinaw na binalangkas na mukh
”So gusto mong isama si Shelley at magkaroon ng dalawang babae para pagsilbihan ang isang asawang lalaki?” Pangungutya ni Catherine, “Hindi naman parang hindi pa nangyari dati sa mga maimpluwensyang upper class ng Canberra kung saan ang legal na asawa at ang mistress ay namumuhay ng magkasama sa isang bahay.”Agad na tumayo si Shaun matapos marinig ang mga sarkastikong salita ng babae. Ang kanyang payat na pangangatawan ay tilsa sa isang modelo. Ngunit ang kanyang mata ay namumula. “Pinaalis ko na si Shelley. Sinabi sakin ni Aunty Yasmine na tinamaan mo ako nang gabing ‘yon dahil nakahiga ako sa kama at nakahawak sa kamay ni Shelley. Patawad na mali ang pagkakaintindi ko sayo. Hihingi ako ng tawad sayo.“Ang bagay tungkol kay Sarah Wonderland ay nangyari matagal na panahon na ang nakalipas. Hindi ko alam na ang fireworks event kapag 9:20 pm tuwing Biyernes ay patuloy pa rin. Palaging ang general manager ng theme park ang nagmamanage ng event. Sabi niya na ang mga paputok ay naging at
Nang bumaba si Catherine para kumuha ng tubig, bigla niyang naalala ang insidente ng pagkulong ng yaya ni Shaun sa lalaki sa aparador nung bata pa ang lalaki...Ang tasa sa kamay niya ay nalaglag sa sahig.Nagmadali siya paakyat at binuksan ang aparador.Ang katawan ni Shaun ay nakabaluktot na parang bola, at ang kanyang ulo ay nakabaon sa kanyang mga tuhod. Nanginginig siya na parang takot na tuta.“Shaun, lumabas ka.” Sinubukan siyang hilahin ni Catherine pero hindi nagtagumpay.“Sobrang lamig… Huwag mo akong paluin…” Tinakpan ni Shaun ang kanyang tainga sa lahat ng kanyang makakaya.Ayaw maawa ng babae sa lalaki, pero hindi nagtagumpay ang puso niya at namilipit sa sakit sa sandaling iyon.“Hindi kita papaluin. Huwag kang matulog sa loob. Bumalik na tayo sa kama.” Niyakap siya ni Catherine at paulit ulit na tinapik ang likod ng ulo ng lalaki.Nang tumigil ang panginginig ng katawan ng lalaki, tinulungan niya papunta sa kama ang lalaki at binalutan ito ng kumot.Gayunpaman,
Sa pagkakita sa agahang hinanda ni Shaun kanina ang nagpagutom sa kanya.Nagmaneho siya papunta sa breakfast cafe. Narinig niya mula kay Freya na ang pagkain sa cafe ay hindi na masama.Gayunpaman, nang magsisimula pa lamang siya kumain matapos magorder ng kanyang agahan, pumasok si Melanie at si Charlie sa cafe na magkahawak ng kamay.Ang manager ay masigasig na sumunod sa kanilang dalawa. “Young Master Campos, Ms. Yule, maaga ang dating niyong dalawa. May mga bakante pang upuan. Saan niyo gustong umupo?” Tumingin si Melanie sa paligid at pinirmi ang titig niya kay Catherine. Nagliwanag ang mga mata niya. Hinila niya si Charlie at agad na lumapit.“Oh, hindi ba’t ito ang asawa ni Eldest Young Master Hill? Bakit ka kumakain ng agahan dito mag-isa? Nasaan si Eldest Young Master Hill na sobrang mahal ka?” Tumingin sa paligid si Melanie.Sumimangot si Catherine.Mayroon siyang masarap na agahan, pero nagiging abala sila na naiinis na siya ngayon.Nataranta ang cafe manager. “Youn
”Iniisip mo ang tungkol kay Shaun?”Kinuha ni Charlie ang kamay ng babae at pinaglaruan ito. “Hindi posible nagmamalasakit ka pa rin sa kanya tama?”“Syempre hindi. Ikaw lang ang tanging nasa puso ko ngayon.” Binaba ni Melanie ang kanyang titig at ngumiti. “Nacurious lang ako.”Sagot ni Charlie na nagpapatunay.Hindi lang ‘yun, ang sakit ni Shaun ay lumala. Nahimatay pa siya ilang araw pa lang ang nakalipas at agad na dinala sa ospital.Ang taong ‘yun ay talagang nakakamangha.Matapos umalis ni Catherine, isang tao mula sa itim na sasakyan na nasa tabi ng kalsada ang agad na tumawag kay Shaun.“...Nagkita si Young Madam at sina Charlie Campos at Melanie Yule. Kinuha nila ang upuan niya.”Sa harap ng malaking bintana, pumitas si Shaun ng dahon mula sa windowsill. “Oras na para parusahan ang dalawang taong ito. Bigyan sila ng magarbong regalo. At para sa cafe na iyon, wala nang rason para mag-operate pa sila.”...Sa cafe.Si Charlie at Melanie ay nangangalahati palang sa kanila
Si General Manager Wolfe ay may nagsisising ekspresyon matapos lumabas ng opisina.Naisip niya na ang posisyon ng Hudson Corporation ay biglang tataas matapos ang backing ni Eldest Young Master Hill. Ito ay minalas.Ang atmospera ng kumpanya ay mababa buong umaga.Kahit ang mga empleyado sa reception desk ay kabilang. Nang malapit na mag 12 p.m., isang gwapo, payat ang pangangatawan ang pumasok sa entrance. Sa unang sulyap, ito ay tila isang top-tier na artista ang lumitaw. Gayunpaman, matapos ang mas malapit na pagtingin, ang perpekto, malinis na balangkas ang nagpanginig sa mga empleyado sa reception desk.Nakatingin sila mismo sa mukha na nagpahumaling sa mga babae sa Australia sa harap ng mga telebisyon nila nang masyado maraming beses. “Eldest… Eldest Young Master Hill…”‘T*ngina, bakit may choppy bangs na ngayon si Eldest Young Master Hill? Sobrang gwapo niya.‘Bakit nandito si Eldest Young Master Hill? Hindi posibleng makikipagdivorce siya sa president natin, tama?”“
Isang sandali na nanatiling tahimik si Catherine. Matapos, sinabi niya, “Pinagawa mo ang lahat ng ito sa isang chef, tama?”“Hindi, ginugol ko ang buong umagawa sa paggawa ng tanghalian para sayo sa bahay,” sabi ni Shaun, “Ikaw ang sumubok na pasiyahin ako sa Melbourne. Ngayon, ako naman ang magpapasaya sayo.”Nangutya si Catherine, “Eldest Young Master Hill, talagang magaling ka sa pagpapasaya sa mga babae. Tila gumamit ka rin ng maraming effort nang ligawan mo si Sarah dati.”“Maniwala ka man o hindi, ikaw lang ang pinagluto ko dati.” Inabutan siya ni Shaun ng tinidor. “Kain na.”“Hindi ako kakain.” Nawala na ang pagkakalma ni Catherine. Bakit kailangan niyang kumain kapag sinabihan siya ng lalaki?“Cathy, hindi ka nagiging makatuwiran. Wala ka rin bang ex-boyfriend?”“SIge, kukuha ako ng lalaking kamukha ni Ethan para alagaan ako at samahan. Ayos lang ba ‘yun?”Sumulyap si Catherine sa lalaki. Sigurado, nakita niya ang hindi pagkatuwa ng lalaki sa mga mata nito at tumawa. “Ki
Shauncierly Yours…Nagburp siya sa gulat.“Natanggap mo na? ‘Yan ang bago kong pangalan sa Whatsapp.” Sumulyap si Shaun sa kanya.“Anong sinusubukan mong gawin dito?” Nalalabuan si Catherine.“Ginagaya kita.”“...”Naalala ni Catherine noong sinusubukan niyang landiin ang lalaki dati, pinalitan niya pa ang pangalan niya sa Whatsapp bilang ‘Shaunerine’.Nagging kalmado siya tungkol dito dati pero sa pagkakaalala nito ang nagpapula sa kanyang mukha sa kahihiyan.Baliw ba siya dati?“Tignan mo ang ‘About’ section ko,” Pinaalalahanan siya ni Shaun.Pinindot ito ni Catherine para buksan habang nanginginig. [Kung ang habambuhay na pagkakabilanggo ay mahalin ka ng magpakailanman, edi handa akong tanggapin ang kaparusahan.]Binaba ni Shaun ang kanyang ulo at umubo. “Nagustuhan mo ba?”Bilang abogado, ‘yun ang pinakaromantikong lawyer-related na pag-amin na naisip niya.Hinawakan ni Catherine ang noo ng lalaki.“Anong ginagawa mo?”“Tinitignan kung may lagnat ka.”Nagdilim ang e
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging